نتایج جستجو

[مرسلات:30] ثلاثه مؤنّث ثلاث است مثل [بقره:196] ثلاثون يعنى سى، نحو [احقاف:15] ثلث (به ضم اول و دوّم) به معنى يك سوّم است نحو [نساء:11] ثُلاث (بر وزن گُلاب)

آیات شامل این کلمه ثلث‌ (۳۲ بار) ال عَلَى الّذِين خُلّفُوا عَلَيْهِم وَ رَحِيم رَءُوف حَتّى بِهِم إِذَا ضَاقَت إِنّه الْأَرْض تَاب بِمَا رَحُبَت در حال

آیات شامل این کلمه ثلث‌ (۳۲ بار) وَ بَلَغ فِصَالُه شَهْرا حَتّى حَمْلُه إِذَا کُرْها أَشُدّه وَضَعَتْه أَرْبَعِين سَنَة أُمّه در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه ثلث‌ (۳۲ بار) وَ مِن اللّيْل أَدْنَى تَقُوم نِصْفَه أَنّک يَعْلَم ثُلُثَه رَبّک طَائِفَة إِن سَبِيلا الّذِين در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه ثلث‌ (۳۲ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ مِن طَائِفَة نِصْفَه اللّيْل الّذِين ثُلُثَي مَعَک أَدْنَى اللّه يُقَدّر تَقُوم أَنّک در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه ثلث‌ (۳۲ بار) وَ مِن ثَلاَثَة اللّه إِلٰه إِن مَا قَالُوا الّذِين کَفَر إِلاّ أَنْصَار لَقَد وَاحِد در حال بارگیری...

«سه تا سه تا» است. ثلث‌ (۳۲ بار) از اسماء عدد است (سه) [مرسلات:30] ثلاثه مؤنّث ثلاث است مثل [بقره:196] ثلاثون يعنى سى، نحو [احقاف:15] ثلث (به ضم اول و دوّم)

آیات شامل این کلمه ثلث‌ (۳۲ بار) از اسماء عدد است (سه) [مرسلات:30] ثلاثه مؤنّث ثلاث است مثل [بقره:196] ثلاثون يعنى سى، نحو [احقاف:15] ثلث (به ضم اول و دوّم)

‌آنها‌ بلكه‌ ‌براي‌ تعشي‌ و خوردن‌ شام‌. أَو زِد عَلَيه‌ِ ‌که‌ دو ثلث‌ استراحت‌ و ثلث‌ اخير ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌ وقت‌ سحر ‌باشد‌ ‌که‌ فرمود: وَ بِالأَسحارِ

اخوات‌ امي‌ شريك‌ ميشوند ‌در‌ ثلث‌ و بالسويه‌ تقسيم‌ ميشود و اجداد و جدات‌ ابي‌ ‌با‌ اخوه‌ و اخوات‌ ابي‌ ‌ يا ‌ ابويني‌ ‌در‌ دو ثلث‌ شريك‌ ميشوند و بتفاوت‌ (لِلذَّكَرِ

المؤمنين‌ ‌که‌ ‌هر‌ ‌که‌ ‌او‌ ‌را‌ قلبا دوست‌ دارد ثلث‌ ايمان‌ ‌را‌ دارد و ‌هر‌ ‌که‌ قلبا و لسانا دوست‌ دارد دو ثلث‌ ايمان‌ ‌را‌ دارد و ‌هر‌ ‌که‌ قلبا و لسانا و

بنن بنو بنى بوب بيت بين بکر تبع ترب ترف ترق ترقوه ترک تسع تلک تين ثبر ثجج ثلث ثلل ثمود جبل جحم جرم جرى جزى جعل جلل جلو جمع جمل جنب جنن جنى جهر جهنم جوب

‌من‌ اصناف‌ اموالها و خيراتها و ‌من‌ استمع‌ ‌الي‌ قار يقرؤها ‌کان‌ ‌له‌ قدر ثلث‌ ‌ما للقاري‌»} بدرستي‌ ‌که‌ خداوند بمن‌ فرمود اي‌ محمّد صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌

‌من‌ اصناف‌ اموالها و خيراتها و ‌من‌ استمع‌ ‌الي‌ قار يقرؤها ‌کان‌ ‌له‌ قدر ثلث‌ ‌ما للقاري‌»} بدرستي‌ ‌که‌ خداوند بمن‌ فرمود اي‌ محمّد صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌

شماست نصف مال زنانتان اگر فرزندى نداشته باشند. ل ه ما ف ها من ان فرض هن ترک ثلث ليل او الا کون على قلل کم قوم وحد ابو علم ک حکم حصن عفو هو زمل زوج نقص طوف

بعد غلم جناح سئل قسم غنى لما لم فرى الو فى جنح شهد لوط امر انت عزز طفل هذا ثلث قرآن الذى نوب قلب على نا نجو يمن سمع مثل مرر سبح اذى ا صدق عرض بشر سعى ضلل

نذر ميل ذلل وکل ثنى قرب اکل وضع رسل قصر الا يدى حلل ولد عشر خبر رضع رود ى ثلث حلم رضو کتب عزل دنو رجع صلو نفس کلل ابو اجر نسو بعض فدى حدد سکن لم الک ولى

كالمستهزء بربه‌. و اسحار جمع‌ سحر بتحريك‌ ‌است‌ و سحر بنا ‌بر‌ مشهور و منصور ثلث‌ آخر شب‌ ‌است‌ و مراد ‌از‌ شب‌ ‌از‌ مغرب‌ ‌تا‌ طلوع‌ فجر ‌است‌ نه‌ ‌از‌ غروب‌

شفق‌ مغربيّه‌ و فضيلت‌ عشاء ‌پس‌ ‌از‌ جلد 13 - صفحه 78 ذهاب‌ شفق‌ ‌است‌ ‌تا‌ ثلث‌ شب‌، و وقت‌ اجزاء مغرب‌ ‌پس‌ ‌از‌ ذهاب‌ شفق‌ ‌است‌ ‌تا‌ رسيدن‌ بوقت‌ مختص‌ّ

بعد زهق نمم عن قول دنو خير لکن بعث قدم حيى بين ودد خلد شىء فى غلظ قد شهد ثلث تبع خرج حرب صوب وفق صوم قصد قلب

شماره کردن است، یعنى شما نمى توانید دقیقاً وقت شب را از نظر مقدار دو ثلث و نصف و یک ثلث تعیین کنید، و به زحمت مى افتید. بعضى نیز گفته اند: منظور این است که

اخذ ظهر صدر خلل زربيه صفف حين خبث بيت انم سلح کوب نسى حرب قوم جىء جنح سرر ثلث فدى فجر خبل مرض حظظ بثث نور جناح اصر شرک عصو اجل طغو بغى خسر سجد کمم

لات و مناة هستند متن آيه در «مناة» ببينيد. ف ا لوت عزى ندى مناة ليت ندو رئى ثلث اخر کبر حين هم من ه عجب نوص کم قرن ل ان ربب ايى جىء ائى قبل هلک

الى صلح غير الذى زوج لعل حسن شرک الا ضرر رحم وحد ابراهيم موت ى ک سدس اول ثلث بنو ن سلم ثم قول اتى ربع هن وفى قرب صحب نوح ربب وحى انن عظم امم ظلم موسى جنن

مادر مثلا با آنكه آندو بايد دو سدس ببرند كه يك ثلث است و اگر چند دختر داشته باشد دو ثلث بايد آنها ببرند يك ثلث ديگر هم كه از آن پدر و مادر است بكلى شوهر بى‌نصيب

مشتق شده در حال بارگیری... رجج کون جبل ف بسس ارض هبو بثث اذا رفع خفض زوج ثلث

حال بارگیری... هم من هن کم امم ان حيض جعل ل ما قدر شىء ظهر يئس شهر لم الا ثلث ولد زوج حمل اول کلل انن عدد نسو ريب ف وله قول ه اجل اله الله جوف نکر فى وضع

من نسو اللائى اذى عزل ان هو فى قول حمل لا عن لم اول ل يئس قرب کم ک اجل شهر ثلث ريب عدد طهر قدر ذکر سئل هم شىء حتى لعل کلل حيض اذا وضع انس وله اتى

چهارم به زمين گذاريد. (مجمع) دراقرب الموارد هست «صفن الفرس صفناً: قام على ثلث قوائم و طرف حافر الرابعة» معنى آيه در «جود» گذشت. اين لفظ در كلام اللّه مجيد

الى ه ا کم هبو زربيه شکو سمو اوى صفف حزن صحب لا عهن موت فرش الله نمرق وضع ثلث ميد رفع انس بعد رجل نظر انن کوب امن نفش يمن اما ان هلک اله کثر قول رجج رسو

سبع اهل ان جىء بلغ غلب فتن ى کلل الا ايى کم لعل اخذ ذلک فصل کود دئب تيه مئى ثلث زيد ملک برق نقص اذا الى تسع فرعون بعث زرع هو متع سجن لو ذهب جمل ن س التى او

. من ف ه ل قول ثنى اله اذ نا هم فى وله عشر ها ان ب لا الله زوج ک کلل کون ثلث ما انن هما کم علم ذکر الا على کتب کفر حرم رسل الذين عين موت قد ام اهل انث

حکم شىء عزز کم انن مسس عدد غفر رحم قبل نبو امن ن سمع حقق اجل متع کن ايى ظلل ثلث جناح نکح جنح مسک عجب عذر صرم حسن ذکر عسر زوج قول ملء ربص مرر لسن ثم يا عزم

مثل سدس ذات ما خمس من رجم ثمن سبع غيب على کلب ربع ان جرح شمل هن بسط ک حمل ثلث ذرع يمن کم ربب لهث ى طيب س سجد ف ل وصد او هوى قلب ترک الله عدد لو رقد تبع

[بقره:62]. وجود ندارد در صافى از حضرت باقر عليه السلام نقل شده كه «ظِلٍ ذى ثَلثِ شُعَب» را دخان آتش فرموده‏اند. يعنى: برويد به سوى سايه سه شعبه از دود كه

پیامبران (ءایتک ألاّ تکلّم الناس ثلث لیال) ۱۲- تأثیر قطع ارتباط با مردم و تمرکز فکرى در تقویت قواى جنسى * (ألاّ تکلّم الناس ثلث لیال سویًّا) نشانه اى که براى

ندم ولى الذى امر ن متع ورى فى نذر ندو نا حضر لدن دور ان فعل ما خوف اننى شىء ثلث يا

هنالک وجد متى طلق کان لقى الذين غنى جىء اله ثبر لسن لم بعض زفر ظنن ضلل يوم ثلث قد سبح غيظ ربب رحم صعد اول ترک حمل جرم سکن رود لو سوف مع لعل ثم لما رئف حيث

جعل ب شىء نور سمو يوم غمم شمل ربب زوج حمم مدد رئى تحت کذب عبد نزل وجه نا ثلث فوق شعب لو ذى شکر دخل اکل هو امر ذلک يمن سود عذب وقى روح بل عکف ذلل شرب طهر

آيَتُكَ اَنْ لا تَكَلِّمُ النّاسَ ثَلثَ لَيالٍ سَوِيّاً» و در سوره [آل عمران:41]. قيد ايّام روشن مى‏كند كه مراد از «ثَلثَ لَيالٍ» فقط سه شب نيست بلكه روزها

«مُظْلِمُونَ» به ظلمت داخل شوندگان‏اند. * [زمر:6]. در الميزان فرموده: ظلمات ثلث به قولى عبارت‏اند از ظلمت شكم و رحم و بچّه‏دان، و آن را در مجمع از حضرت باقر

چهارم به زمين گذاريد. (مجمع) دراقرب الموارد هست «صفن الفرس صفناً: قام على ثلث قوائم و طرف حافر الرابعة» معنى آيه در «جود» گذشت. اين لفظ در كلام اللّه مجيد

لعل ضرر يقظ اتى عجب ذا انس قبل قرء عصى انت تبع صلح ليل يوم سلم ها دين طوع ثلث وله نکر جور عصو سمع کره رقد اذن جهنم مول ليس صوم وجد رود فسق مئى نعم رفث هذه

قوى اجر لما عند بعد کتب هل اوى هو قد بدل قبل قرآن غفر نزل حرث رهق هذه خلق ثلث مئى کيل ضعف صلح الذى مهد سجد شکر رتل لو جند سمو عصى زلف مقت انس

گفت: بلى. مرغ لرزيده، بزرگ شد، و ثلث قفس را گرفت، پرسيد: آيا سازها ميان مردم بسيار شده؟ گفت: بلى، باز لرزيده بزرگ شد، دو ثلث را گرفت. پرسيد: آيا شهادت ناحق

و از دو نفر بالاتر است زيرا اگر ميت دو خواهر يا دو برادر مادرى داشته باشد ثلث مال را خواهند برد و مثل [روم:9]. ظاهراً مراد مطلق كثرت است. اِكثار: بسيار

نبت سبل جنن هل برر سئل شىء تبع ارض فوج کلل الم خير اخو کثر رهب رئى ضلل لو ثلث عند بيت

از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه قل هو اللّه احد ثلث قرآن است و شايد براى آن باشد كه ثلث قرآن در توحيد است كه اين سوره كافى است براى آن و در اكمال

نصو ثم هذا انتم ذلک انت نفق على نذر امن نصى بئس فتح نفس زکو ائى بين لعل شجر ثلث عمل اکل حفظ خرج سبق هى جنب هوى

پدر و مادر) نداشته باشد همه مال براى برادر اوست، و اگر دو تا خواهر باشند دو ثلث مال براى آنهاست و اگر برادران و خواهران بودند هر مرد حصه‏اش برابر دو زن است

نيز وارث رسول خدا اند و درباره آنها فرموده: «اَللّهُمَّ ارحَمْ خذلَفائى - ثَلثَ مَرّاتٍ - قيلَ يل رَسُولَ اللّهِ وَ مَنْ خُلَفائُكَ؟ قال: الذين يَأتُونَ

حساب شمسى و قمرى در آیه به کار است باید تقدیر آیه چنین باشد «ولبثوا فى کهفهم ثلث مائة سنین بحساب الشمسى و از دادوا تسعاً بسنین القمرى» و دلیلی بر این تقدیر

سلم کفر اول جهد الا ذات وقى ذلک ها ا زوج شئم نکث ائى يوم اوى لکن لقى جنب ثلث عمل قوم عهد امن عقد ايى الى غير يدى ثلل ردد دخل طور قبل نسو لم حسب علم سبل

سه جهت (ظلّ ذى ثلث شعب) ۳ - احاطه همه جانبه دود برخاسته از آتش، بر تکذیب گران روز جزا و نبودن هیچ راه گریزى از آن (انطلقوا إلى ظلّ ذى ثلث شعب) تعبیر «ثلاث

از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه قل هو اللّه احد ثلث قرآن است و شايد براى آن باشد كه ثلث قرآن در توحيد است كه اين سوره كافى است براى آن و در اكمال

اذن نزل الذين رحل جعل على ها شتو لکن عدد ليل صيف ارض عمر حذر شهر او نفق عدو ثلث جمع ايى سحب الا زيد خير موت رسل اذ وحد قوم لبث عمل عند دور رئى زجو کفر ى هو

نيز وارث رسول خدا اند و درباره آنها فرموده: «اَللّهُمَّ ارحَمْ خذلَفائى - ثَلثَ مَرّاتٍ - قيلَ يل رَسُولَ اللّهِ وَ مَنْ خُلَفائُكَ؟ قال: الذين يَأتُونَ

تمام‌ اموال‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌براي‌ كفاره‌ ‌اينکه‌ خيانت‌ صدقه‌ دهم‌ حضرت‌ فرمودند ثلث‌ ‌آن‌ كافي‌ ‌است‌ و همين‌ حديث‌ ‌را‌ ‌از‌ كلبي‌ و زهري‌ نيز نقل‌ كرده‌ و ‌از‌

از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه قل هو اللّه احد ثلث قرآن است و شايد براى آن باشد كه ثلث قرآن در توحيد است كه اين سوره كافى است براى آن و در اكمال

زيارات‌ ‌آنها‌ و حج‌ مندوب‌ و ساير خيرات‌ و مبرات‌ بشرط اينكه‌ زائد ‌بر‌ ثلث‌ نشود و وصيت‌ مباح‌ مانند وصيت‌ بامور مباحة ‌که‌ جنبه‌ عباديت‌ نداشته‌ ‌باشد‌

اصحاب نيز گفتند. به ضرب دوم، ثلث ديگر شكست، نورى درخشان جهيد كه قصور يمن ظاهر شد. حضرت و اصحاب تكبير گفتند. به ضرب سوم، ثلث آخر متلاشى شد، لامعه‌اى از آن

و پیروان او از شیعیان ما نازل گردیده که در ابتداى شب می‌خوابند و وقتى که ثلث شب گذشت با حال ترس و خوف از خدا و رغبت و میل شدید در طاعت او براى عبادت از

حسين عليهم السّلام نازل شده، و عادت على عليه السّلام آن بود كه ثلث اول شب را خواب و دو ثلث آخر به تهجد و تلاوت مشغول مى‌شد و هر شب هفتاد ركعت نماز، بعد ختم

قناعت است از حضرت امام حسن مجتبى«عليه السلام» منقول است: «هَلاكُ النَّاسِ فى ثَلثٍ: اَلْكِبْرُ وَ الْحَسَدُ وَالْحِرْصُ. فَالْكِبْرُ هَلاكُ الدّينِ وَ بِهِ

خدايا، اگر اين كار براى رضاى تو و هيچ غرضى نداشتم ما را خلاص فرما، فورا ثلث سنگ جدا شد. دومى گفت: خدايا سال قحطى بود. زنى جميله نزد من آمد گندم بخرد.

حديث وارد شده كه: يدخل اهل الجنة الجنة جردا مردا بيضاء جعادا مكحلين ابناء ثلث و ثلثين: اهل بهشت به بهشت درآيند در حالتى كه بى‌مو و ساده و سفيد اندام و جعد

‌من‌ اصناف‌ اموالها و خيراتها و ‌من‌ استمع‌ ‌الي‌ قار يقرؤها ‌کان‌ ‌له‌ قدر ثلث‌ ‌ما للقاري‌»} بدرستي‌ ‌که‌ خداوند بمن‌ فرمود اي‌ محمّد صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌

كسي‌ ‌که‌ ورثه‌ اطلاع‌ ندارند و ‌در‌ ‌غير‌ موارد وجوب‌ مستحب‌ّ ‌است‌ ‌تا‌ ثلث‌ مالش‌ ‌را‌ ‌براي‌ مصارف‌ خيريه‌ تعيين‌ كند ‌که‌ ‌در‌ حديث‌ ‌است‌ (‌من‌ مات‌

ماه و بالا برد او را در ملكوت آسمانها بقدر سير پنجاه هزار سال در كمتر از ثلث يك شب تا رسيد بساق عرش و در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه فرمود

گفته مى شود و برخى از اهل لغت گفته اند: «عشاء» از اول مغرب است تا سپرى شدن ثلث شب. تصریح قرآن به زمان گزارش دروغین (شامگاهان) اشاره به برداشت فوق دارد. ۳-

معترّ بدهد و ثلث باقى را هديه براى دوستان بفرستد و افتادن پهلوهاشان بر زمين كنايه از مردن و رفتن روح از بدنشان است و در بعضى از روايات ثلث اوّل باطعام اهل

رفعت درجات. در منهج- از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مروى است: «ثلث من كنّ فيه حاسبة اللّه حسابا يسيرا و ادخله الجنّة: تعطى من حرمك و تصل من قطعك

سوره را در فريضه و نافله بخواند، حق تعالى او را در مساكن ابرار جاى دهد و ثلث بهشت به او عطا فرمايد، و انواع كرامت و اصناف نعمت، و تزويج نمايد او را دويست

جنگ بدر با آنكه عده كفار سه برابر مسلمين بود و اسلحه كافى داشتند و مسلمين ثلث آنها بودند و اسلحه كافى هم نداشتند مظفر و منصور شدند و در جنگ احد با آنكه

فرو ميرفت و آب نداشت و عدّه آنها تقريبا ثلث عدّه كفّار بود و اسلحه و ساير مهمّات جنگيشان بالنّسبه بآنها از ثلث هم كمتر بود و جز كمك الهى مددى براى مسلمانان

در باره امير المؤمنين عليه السّلام و شيعيان او تصريح شده و وقت بيدارى در ثلث آخر شب يا قدرى زودتر و ديرتر بعد از خواب سر شب تعيين گرديده است و پاداش مخفى

فكأنّما قرء القران كلّه. هر كه بخواند «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» را چنان است دو ثلث قرآن را تلاوت نموده و هر كه سه مرتبه بخواند، چنان است تمام قرآن را خوانده

و خواست براى كفّاره اين گناه تمام اموال خود را بفقرا دهد پيغمبر (ص) فرمود ثلث مالت را بده كافى است و قمى ره از امام باقر (ع) نقل نموده كه خيانت با خدا و

است در تن گاو سياه ولى‌ جلد 3 صفحه 588 بشارت ميدهم شما را و اميدوارم كه دو ثلث اهل بهشت از شما باشند چون آنها يكصد و بيست صف هستند كه هشتاد صفشان امّت منند

صغار از امام سؤال كردند. حضرت فرمود: وارث دو ثلث مال دو ثلث مخارج را بر عهده ميگيرد، و وارث يك ثلث آن يك ثلث از مخارج را متقبّل مى‏شود، پس زمانى كه صغار

عليه السلام كه مى‏فرمود: «قرآن سه ثلث نازل شده: يك ثلث در شأن ما و در شأن دشمنان ما است، و ثلث ديگر سنن و امثال است، و ثلث ديگر واجبات و احكام است».

محمد گفت: ابن العجمى ثلث خود را براى ناحيه مقدسه مقرر كرد و سند آن را نوشت (و آن را به ناحيه نگاشت- از مجلسى ره) و پيش از به در كردن ثلث، مالى به پسرش ابى

نماز عشاء تا ثلث شب است، مصنّف كتاب- رحمه اللَّه- در اينجا ميافزايد: گويا مراد امام عليه السّلام از ثلث اين باشد كه افضل است از ثلث نگذرد يا ثلث، وسط وقت فضيلت

خوبى را كه براى رضاى خدا كرده بودند نقل نمودند و دعا كردند و بدعاى هر يك يك ثلث سنگ جدا شد و از غار بيرون آمدند اين اجمالى از قصّه بود كه تفصيلش در آنكتاب

و جدّش- پدر مادرش- را بجاى گذارد، نصف مال او براى شوهر، و ثلث آن براى مادر است، و نصف اين ثلث گرفته مى‏شود، و بجدّ تحويل ميگردد، و آن، سدس از همگى مالست،

نفرموديم: اول، قبول نمودن دعاى مؤمنين در حق او بعد از انقطاع عمل او. دوم، اعطاى ثلث او را به او در وقت مرض تا آن را در راه من تصدق كند و من به جهت آن، تكفير خطاياى

داشته‏ باشد براى او جايز نيست كه به بيش از ثلث وصيّت كند، و در صورتى كه به بيش از ثلث وصيّت كند وصيتش بهمان ثلث باز ميگردد، و تصديق اين مطلب:

مرقوم داشت: اجراى وصيّت او جز در ثلث تركه‏اش واجب نيست، ولى اگر شما خود ورثه او باشيد، و بخواهيد وصيّت او را در زائد بر ثلث اجرا كنيد، اين كار إن شاء اللَّه

پنجم مى‏پردازد، پس اگر ثلث وفا نكرد، اين نارسائى را بحساب آنكه نامش در مرحله آخر برده شده است ميگذارد، زيرا كه آن مرد بعد از مبلغ ثلث خود، چيزى را كه مالك

برادر و يك خواهر باقى بماند. «اما اگر بيش از يكى باشد مجموعا يك ثلث مى برند» يعنى بايد ثلث مال را در ميان خودشان تقسيم كنند (فان كانوا اكثر من ذلك فهم شركاء

اِبْنُ أَخِيهِ‏ اَلْمُسْلِمُ‏ ثُلُثَيْ مَا تَرَكَ وَ يُعْطَى اِبْنُ أُخْتِهِ ثُلُثَ مَا تَرَكَ إِنْ لَمْ يَكُنْ لَهُ وُلْدٌ صِغَارٌ فَإِنْ كَانَ لَهُ وُلْدٌ

اَلْجِرَاحَاتُ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ فَإِذَا جَازَتِ اَلثُّلُثَ صُيِّرَتْ دِيَةُ اَلرِّجَالِ فِي اَلْجِرَاحَاتِ ثُلُثَيِ اَلدِّيَةِ وَ دِيَةُ اَلنِّسَاءِ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ

آن امام (باقر عليه السّلام) معروض داشتم: مردى براى مردى چيزى از مال خود، ثلث يا ربع مال را وصيّت ميكند، ولى آن مرد- يعنى موصى- از روى خطا كشته مى‏شود.

قَالَ فَقَالَ إِنْ كَانَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ وَ هُوَ أَخْرَسُ فَعَلَيْهِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ وَ إِنْ كَانَ لِسَانُهُ ذَهَبَ بِهِ وَجَعٌ أَوْ آفَةٌ بَعْدَ

و به آن مرد مديون بوده، و بنا بر اين ثلث هزار درهم متعلّق به‏ زن او است، زيرا كه طلب او پانصد درهم است، و دو ثلث هزار درهم متعلّق به آن مرد است، زيرا طلب

ثُلُثَيِ اَلدِّيَةِ وَ وَرَّثَ أُمَّهُ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ ثُمَّ وَرَّثَ اَلزَّوْجَ مِنِ اِمْرَأَتِهِ اَلْمَيِّتَةِ نِصْفَ ثُلُثِ اَلدِّيَةِ اَلَّذِي وَرِثَتْهُ

ثُلُثَيِ اَلدِّيَةِ وَ وَرَّثَ أُمَّهُ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ ثُمَ‏ وَرَّثَ اَلزَّوْجَ مِنِ اِمْرَأَتِهِ اَلْمَيِّتَةِ نِصْفَ ثُلُثِ اَلدِّيَةِ اَلَّذِي وَرِثَتْهُ

أَكَلَ أَحَدُكُمْ طَعَاماً فَلْيَجْعَلْ ثُلُثَ بَطْنِهِ لِلطَّعَامِ وَ ثُلُثَ‏ بَطْنِهِ لِلشَّرَابِ وَ ثُلُثَ بَطْنِهِ لِلنَّفَسِ وَ لاَ تَسَمَّنُوا تَسَمُّنَ

بن الحسن صفّار- رضي اللَّه عنه- شنيدم ميگفت: در صورتى كه دو ثلث از شاخ داخل رفته، و يك ثلث آن باقى مانده باشد، باكى نيست كه قربانى شود.

فرمود: همانا زبان‏ لال و چشم كور و آلت تناسلى اخته آزاد و بيضه‏هاى او يك ثلث ديه است، و در آلت پسر بچّه، تمام ديه.

روايت كرده كه مرده و والدينش را بجا گذاشته است، امام فرمود: ثلث مال متعلّق بمادر، و دو ثلث آن متعلّق به پدر است.

يافت و مانند سابق گشت كه هيچ، و إلّا آن زن را سوگند دهند و نيز ضارب بايد يك ثلث ديه‏اش را براى معيوب شدن رحم او و از عذر افتادنش بپردازد.

اَلدِّيَةُ وَ اَلْمُنَقِّلَةِ خَمْسَةَ عَشَرَ وَ اَلْجَائِفَةِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ وَ اَلْمَأْمُومَةِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ وَ جِرَاحَةُ اَلْمَرْأَةِ وَ اَلرَّجُلِ سَوَاءٌ

كَانَ سُدُسَ بَصَرِهِ فَقَدْ حَلَفَ هُوَ وَحْدَهُ وَ أُعْطِيَ وَ إِنْ كَانَ ثُلُثَ بَصَرِهِ حَلَفَ هُوَ وَ حَلَفَ مَعَهُ رَجُلٌ آخَرُ وَ إِنْ كَانَ نِصْفَ

اَللَّهِ ع‏ عَنِ اَلشَّجَّةِ اَلْمَأْمُومَةِ فَقَالَ فِيهَا ثُلُثُ اَلدِّيَةِ وَ فِي اَلْجَائِفَةِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ وَ فِي اَلْمُوضِحَةِ خَمْسٌ مِنَ اَلْإِبِلِ‏

الكاهن و لا مهر البغى و نهى عن اقتنائها و امساكها و امر بغسل الاناء من ولوغها ثلث مرّات احديهنّ‌ «1» مجمع البيان ج 2 ص 161. «2» عبارت «فكلوا ممّا امسكنّ عليكم»

نيست، و نه بر تفريق از جميع وجوه؛ پس با زيادتى بعضى از اقسام بر ثلث، يا نقصان آن از ثلث منافات ندارد، و نه با دخول بعضى از آنها در بعضى.( مترجم)

ثُلُثَيِ اَلدِّيَةِ وَ وَرَّثَ أُمَّهُ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ ثُمَّ وَرَّثَ اَلزَّوْجَ مِنِ اِمْرَأَتِهِ اَلْمَيِّتَةِ نِصْفَ ثُلُثِ اَلدِّيَةِ اَلَّذِي وَرِثَتْهُ

پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد كه: يا رسول اللَّه! به درستى كه من ثلث صلوات خود را از براى تو قرار مى‏دهم. حضرت به او فرمود كه: خوب مى‏كنى (يا سخن

نى، و از قرار نود نى، يك قفيز، شش قفيز و دو ثلث قفيز مى‏شود. و چون در مثل خود ضرب شود، چهل و پنج قفيز و ثلث قفيز، حاصل آن مى‏شود. و بعضى گفته‏اند كه: مقدار

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ أَ يُزَكِّي اَلرَّجُلُ مَالَهُ إِذَا مَضَى ثُلُثُ اَلسَّنَةِ قَالَ لاَ أَ تُصَلِّي اَلْأُولَى قَبْلَ اَلزَّوَالِ‏

ثِيَابِهِ فَقَضَى عَلَيْهِ أَنْ يُدَاسَ بَطْنُهُ حَتَّى يُحْدِثَ أَوْ يَغْرَمَ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ

رَوَاهُ‏ سَأَلْتُهُ عَلَى كَمْ يُقْطَعُ اَلسَّارِقُ قَالَ أَدْنَاهُ عَلَى ثُلُثِ دِينَارٍ

اَلْعَتَمَةُ إِلَى ثُلُثِ اَللَّيْلِ أَوْ إِلَى نِصْفِ اَللَّيْلِ وَ ذَلِكَ اَلتَّضْيِيعُ

اَلْعَتَمَةُ إِلَى ثُلُثِ اَللَّيْلِ أَوْ إِلَى نِصْفِ اَللَّيْلِ وَ ذَلِكَ اَلتَّضْيِيعُ

تُدَاسَ بَطْنُهُ حَتَّى يُحْدِثَ فِي ثِيَابِهِ كَمَا أَحْدَثَ أَوْ يَغْرَمَ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ

اَللَّهِ ع‏ فِي رَجُلٍ قَتَلَ فِي‏ اَلْحَرَمِ‏ قَالَ عَلَيْهِ دِيَةٌ وَ ثُلُثٌ وَ يَصُومُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ‏ أَشْهُرِ اَلْحُرُمِ‏ قَالَ قُلْتُ

اَلسُّنَّةُ فِي اَلْحَنُوطِ ثَلاَثَةَ عَشَرَ دِرْهَماً وَ ثُلُثٌ أَكْثَرُهُ وَ قَالَ إِنَ‏ جَبْرَئِيلَ ع‏ نَزَلَ عَلَى‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ بِحَنُوطٍ وَ

قَطَعَ إِصْبَعَ اِمْرَأَةٍ قَالَ تُقْطَعُ إِصْبَعُهُ حَتَّى يَنْتَهِيَ إِلَى ثُلُثِ اَلْمَرْأَةِ فَإِذَا جَازَ اَلثُّلُثَ أُضْعِفَ اَلرَّجُلُ‏

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ أَ يُزَكِّي اَلرَّجُلُ مَالَهُ إِذَا مَضَى ثُلُثُ اَلسَّنَةِ قَالَ لاَ أَ يُصَلِّي اَلْأُولَى قَبْلَ اَلزَّوَالِ‏

لاَ تُصَلِّ اَلْمَغْرِبَ حَتَّى تَأْتِيَ جَمْعاً وَ إِنْ ذَهَبَ ثُلُثُ اَللَّيْلِ

فرمود: در صورتى كه آن را جدا كند عملش جايز است، ولى اگر وصيّت كند تنها از ثلث ميتواند ببخشد.

طَمْثُهَا إِلَى مَا كَانَ وَ إِلاَّ اُسْتُحْلِفَتْ وَ غُرِّمَ ضَارِبُهَا ثُلُثَ دِيَتِهَا لِفَسَادِ رَحِمِهَا وَ اِرْتِفَاعِ طَمْثِهَا

مَنْ قَتَلَ فِي شَهْرٍ حَرَامٍ فَعَلَيْهِ دِيَةٌ وَ ثُلُثٌ

عَنْ رَجُلٍ أَصَابَ سُرَّةَ رَجُلٍ فَفَتَقَهَا فَقَالَ ع فِي كُلِّ فَتْقٍ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ

كرده باشد اين كار نافذ و جايز است، ولى اگر وصيّت كرده باشد، آن چيز بحساب ثلث قرار ميگيرد.

اَلْأَخْرَسِ وَ عَيْنِ اَلْأَعْمَى وَ ذَكَرِ اَلْخَصِيِّ اَلْحُرِّ وَ أُنْثَيَيْهِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ

فِي رَجُلٍ قَطَعَ يَدَ رَجُلٍ شَلاَّءَ قَالَ عَلَيْهِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ

تقسطوا فى اليتامى» و جمله «فانكحوا ما طاب لكم من النساء» بوده و به اندازه يك ثلث قرآن يعنى بيش از دو هزار آيه مى شده و افتاده. و نيز آن آياتى كه محدثين سنى

پوست بزى و پوست قوچى است و همگى علوم، حتّى ارش خراش، و حتّى زدن يك يا نيم يا ثلث تازيانه در آن ثبت شده، و همچنين مصحف فاطمه زهراء سلام اللَّه عليها نزد او

مَنْ أَوْصَى بِثُلُثِ مَالِهِ ثُمَّ قُتِلَ خَطَأً فَإِنَّ ثُلُثَ دِيَتِهِ دَاخِلٌ فِي وَصِيَّتِهِ

أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ يَا أَبَا مُحَمَّدٍ إِنَّ اَلْعَبْدَ يُرْفَعُ لَهُ ثُلُثُ صَلاَتِهِ وَ نِصْفُهَا وَ ثَلاَثَةُ أَرْبَاعِهَا وَ أَقَلُّ وَ أَكْثَرُ

فَقَالَ صَدَقَ وَ قَالَ وَقْتُ اَلْعِشَاءِ حِينَ يَغِيبُ اَلشَّفَقُ إِلَى ثُلُثِ اَللَّيْلِ وَ وَقْتُ اَلْفَجْرِ حِينَ يَبْدُو حَتَّى يُضِي‏ءَ

فِي رَجُلٍ أَوْصَى بِثُلُثِهِ ثُمَّ قُتِلَ خَطَأً قَالَ ثُلُثُ دِيَتِهِ دَاخِلٌ فِي وَصِيَّتِهِ‏

فِي بَيْضَةٍ قُلْتُ وَ أَيُّ بَيْضَةٍ قَالَ بَيْضَةُ حَدِيدٍ قِيمَتُهَا ثُلُثُ دِينَارٍ فَقُلْتُ هَذَا أَدْنَى حَدِّ اَلسَّارِقِ فَسَكَتَ‏

اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ أَوْصَى بِثُلُثِ مَالِهِ ثُمَّ قُتِلَ خَطَأً قَالَ ثُلُثُ دِيَتِهِ دَاخِلٌ فِي وَصِيَّتِهِ‏

لاَ تُصَلِّ اَلْمَغْرِبَ حَتَّى تَأْتِيَ‏ جَمْعاً وَ إِنْ ذَهَبَ ثُلُثُ اَللَّيْلِ

اَلْأَعْلَى وَ بِحَمْدِهِ فِي اَلسُّجُودِ ثَلاَثاً فَمَنْ نَقَصَ وَاحِدَةً نَقَصَ ثُلُثَ صَلاَتِهِ وَ مَنْ نَقَصَ اِثْنَتَيْنِ نَقَصَ ثُلُثَيْ صَلاَتِهِ وَ مَنْ

فَقَالَ أَرَى أَنْ تُقَوَّمَ‏ اَلدَّارُ بِقِيمَةٍ عَادِلَةٍ وَ يُنْظَرَ إِلَى ثُلُثِ اَلْمَيِّتِ فَإِنْ كَانَ فِي ثُلُثِهِ مَا يُحِيطُ بِثَمَنِ اَلدَّارِ فَلَيْسَ

أَنِّي أَخَافُ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَخَّرْتُ اَلْعَتَمَةَ إِلَى ثُلُثِ اَللَّيْلِ وَ أَنْتَ فِي رُخْصَةٍ إِلَى نِصْفِ اَللَّيْلِ وَ هُوَ غَسَقُ

جَعْفَرٍ ع‏ رَجُلٌ قَتَلَ رَجُلاً فِي‏ اَلْحَرَمِ‏ قَالَ عَلَيْهِ دِيَةٌ وَ ثُلُثٌ وَ يَصُومُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ مِنْ‏ أَشْهُرِ اَلْحُرُمِ‏ وَ يُعْتِقُ

اَلسُّنَّةُ فِي اَلْحَنُوطِ ثَلاَثَةَ عَشَرَ دِرْهَماً وَ ثُلُثٌ أَكْثَرُهُ وَ قَالَ إِنَ‏ جَبْرَئِيلَ ع‏ نَزَلَ عَلَى‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ بِحَنُوطٍ فَكَانَ

صَدَقَ وَ قَالَ وَقْتُ اَلْعِشَاءِ اَلْآخِرَةِ حِينَ يَغِيبُ اَلشَّفَقُ إِلَى ثُلُثِ اَللَّيْلِ وَ وَقْتُ اَلْفَجْرِ حِينَ يَبْدُو حَتَّى يُضِي‏ءَ

غائب باشد، ميراث ابن ملاعنه براى مادر او است، و زمانى كه امام ظاهر باشد، ثلث تركه براى مادرش، و بقيّه براى امام مسلمين است. و دليل صدق اين مدّعى خبريست

روايت كرده است كه فرمود: أمير المؤمنين در باره اولاد ملاعنه حكم راند كه مادرش ثلث تركه‏اش را به ارث ميبرد، و باقى آن براى امام است، زيرا كه ضمانت قتل خطاى او

أَنِّي أَخَافُ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَخَّرْتُ اَلْعَتَمَةَ إِلَى ثُلُثِ اَللَّيْلِ وَ أَنْتَ فِي رُخْصَةٍ إِلَى نِصْفِ اَللَّيْلِ وَ هُوَ غَسَقُ

ثُلُثَا اَلدِّيَةِ وَ إِنْ كَانَ إِلَى اِرْتِفَاعِ اَلنَّهَارِ فَعَلَيْهِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ

اَلدُّنْيَا فَيَكُونُ سَاعَةً ثُمَّ يَذْهَبُ وَ يُظْلِمُ فَإِذَا بَقِيَ ثُلُثُ اَللَّيْلِ ظَهَرَ بَيَاضٌ مِنْ قِبَلِ اَلْمَشْرِقِ فَأَضَاءَتْ لَهُ اَلدُّنْيَا

غَيْرَ قَصَبَتَيِ اَلسَّاعِدِ وَ اَلْإِصْبَعِ وَ فِي قَرْحَةٍ لاَ تَبْرَأُ ثُلُثُ دِيَةِ ذَلِكَ اَلْعَظْمِ اَلَّذِي هُوَ فِيهِ وَ أَفْتَى فِي اَلنَّافِذَةِ

رَسُولِ اَللََّهِ‏ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ قُلْتُ مَتَى كَانَ يَقُومُ قَالَ بَعْدَ ثُلُثِ اَللَّيْلِ وَ قَالَ فِي حَدِيثٍ آخَرَ بَعْدَ نِصْفِ اَللَّيْلِ‏

آن دينى است كه او بر ذمّه داشته، ولى اگر حجّ بجاى آورده است، نفقه حجّ از ثلث مال او برداشت مى‏شود. __________________________________________________ (۱)

اَلدُّنْيَا فَيَكُونُ سَاعَةً وَ يَذْهَبُ ثُمَّ تُظْلِمُ فَإِذَا بَقِيَ ثُلُثُ اَللَّيْلِ اَلْأَخِيرُ ظَهَرَ بَيَاضٌ مِنْ قِبَلِ اَلْمَشْرِقِ فَأَضَاءَتْ

عدد است- افزون بوده، آن ديه ندارد، و اگر آن زائد بتنهائى آسيب ديد پس در آن ثلث ديه آن دندانى است كه در كنار آنست.

فِي اَلْإِصْبَعِ اَلزَّائِدَةِ إِذَا قُطِعَتْ ثُلُثُ دِيَةِ اَلصَّحِيحَةِ

حُكْمُ‏ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ إِنَّ اَلْمَرْأَةَ تُعَاقِلُ اَلرَّجُلَ‏ إِلَى ثُلُثِ اَلدِّيَةِ فَإِذَا بَلَغَتِ اَلثُّلُثَ رَجَعَتْ إِلَى اَلنِّصْفِ يَا أَبَانُ‏

بِأَكْثَرَ لِلْوَرَثَةِ أَنْ يَسْتَرِقُّوهَا قَالَ فَقَالَ لاَ بَلْ تُعْتَقُ مِنْ ثُلُثِ اَلْمَيِّتِ وَ تُعْطَى مَا أَوْصَى لَهَا بِهِ‏

اوّل و دوّم و سوّم را در نظر بگيريد، و آن را جمع بزنيد، و آنگاه برابر با ثلث آن را صدقه كنيد.

در يكى از ماههاى حرام كشته‏اند ديه آن چه مقدار است؟ فرمود: ديه تمام باضافه ثلث ديه.

لَوْ لاَ أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لَأَخَّرْتُ اَلْعِشَاءَ إِلَى ثُلُثِ اَللَّيْلِ‏

فَأَقَرَّتْ لَهُ اَلْمَرْأَةُ فَقَالَ‏ أَبُو جَعْفَرٍ ع‏ أَقَرَّتْ بِذَهَابِ ثُلُثِ مَالِهَا وَ لاَ مِيرَاثَ لَهَا تَأْخُذُ اَلْمَرْأَةُ ثُلُثَيِ اَلْخَمْسِمِائَةِ

از امام أبو جعفر باقر عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: فرزند ملاعنه ثلث تركه‏اش بمادرش ميرسد، و باقى آن براى امام مسلمين است.

كتاب- رحمه اللَّه- گويد: مقصود از «مالش را» كه در اين خبر آمده است، همان ثلث است.

بخشيده است تسليم كند، ولى در صورتى كه نسبت به آن وصيّت كند، سهمى افزون از ثلث ندارد، و تصديق اين مطلب:

قَضَى‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ فِي اَلْمَأْمُومَةِ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ وَ فِي اَلْمُنَقِّلَةِ خَمْسَ عَشْرَةَ مِنَ اَلْإِبِلِ وَ فِي اَلْمُوضِحَةِ خَمْساً مِنَ

اندازه آن بمقدار يك درهم وافى نرسد. و وافى مقداريست كه وزن آن برابر يك درهم و ثلث درهم باشد و آنچه كمتر از يكدرهم وافى باشد شستن آن واجب (يعنى نجس) است، ولى

اَلْأَعْلَى وَ بِحَمْدِهِ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ فَمَنْ نَقَصَ وَاحِدَةً نَقَصَ ثُلُثَ صَلاَتِهِ وَ مَنْ نَقَصَ ثِنْتَيْنِ نَقَصَ ثُلُثَيْ صَلاَتِهِ وَ مَنْ لاَ

بيفتد پانصد درهم ضارب بايد ديه پردازد، و اگر نيفتاد ولى سياه شد، ضارب دو ثلث ديه را غرامت مى‏كشد.

بِوَجَعٍ أَوْ آفَةٍ بَعْدَ مَا كَانَ يَتَكَلَّمُ فَإِنَّ عَلَى اَلَّذِي قَطَعَ ثُلُثَ دِيَةِ لِسَانِهِ‏

بِهَا سَنَةً فَإِنْ رَجَعَ إِلَيْهَا اَلطَّمْثُ وَ إِلاَّ غُرِّمَ اَلرَّجُلُ ثُلُثَ دِيَتِهَا لِفَسَادِ طَمْثِهَا وَ عَقْرِ رَحِمِهَا

كند امام فرمود: چنين اقرارى جايز و نافذ است در صورتى كه دين مورد اقرار دون ثلث باشد.

و از مالش جدا كند، و فرمود: چنانچه ستم روا دارد و از حدّ بگذرد براى او جز ثلث مالش حقّى نيست.

رسيده، پس غلامش را آزاد كرده، و وصيّتى نيز انجام داده، كه مجموع آن افزون از ثلث بوده، امام فرمود: آزاد كردن غلام اجراء مى‏شود، و كمبود بحساب بقيه مى‏آيد.

بخويشاوندانش را وصيّت كرده، و مملوكى را آزاد كرده، ولى مجموع آنچه وصيّت كرده از ثلث افزون بوده، در اين صورت تكليف اولياء ميّت نسبت به اين وصيّت چيست؟ امام فرمود:

باره مردى روايت كرده است كه وفات يافته، و كنيزكى از خود بجاى نهاده است كه ثلث آن را آزاد كرده، ولى وصىّ ميّت پيش از آنكه چيزى از ميراث تقسيم شود، با او

ثُلُثَا اَلدِّيَةِ وَ إِنْ كَانَ إِلَى اِرْتِفَاعِ اَلنَّهَارِ فَعَلَيْهِ ثُلُثُ اَلدِّيَةِ

مُجَامَلَةُ اَلنَّاسِ ثُلُثُ اَلْعَقْلِ‏

كرده كه ميبايد در باره كسى كه بنفع او وصيّت كرده است، اجراء شود، و در حساب ثلث اموال او محسوب گردد.

نهاده باشد، حجّة الاسلام را از مجموع مالش براى او بجا مى‏آورند، و مبلغى از ثلث مالش را براى حجّ نذريش اختصاص ميدهند، ولى اگر مالى جز به اندازه مخارج حجّة

بخدمت امام صادق عليه السّلام رسيدم، و معروض داشتم كه زنى از خانواده من مرده و ثلث مالش را بمن‏ وصيّت كرده است، و دستورى داده كه از جانب او بنده‏اى آزاد كنند،

فرمود: «پدرم- صلوات اللَّه عليه- مى‏فرمود كه: سوره «قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ» ثلث قرآن است، و سوره «قُلْ يا أَيُّهَا الْكافِرُونَ» ربع قرآن» (يعنى ثوابش به

لِذَلِكَ حَدٌّ قَالَ نَعَمْ قَالَ قُلْتُ وَ مَا هُوَ قَالَ أَدْنَى مَا يَكُونُ ثُلُثُ اَلثُّلُثِ‏

مِنْكُمْ ثَمَانِيَةُ أَثْلاَثٍ فَلِهَذَا سَبْعَةُ دَرَاهِمَ بَدَلَ كُلِّ ثُلُثٍ دِرْهَمٌ وَ لَكَ أَنْتَ لِثُلُثِكَ دِرْهَمٌ فَخُذْ أَنْتَ دِرْهَماً وَ أَعْطِ

امتناع كرده، تا آن پسر مرتكب زنا شده، امام عليه السّلام‏ در اين باره فرمود: دو ثلث گناه اين مرد بگردن آن وصيّى است كه او را از مال خودش ممنوع ساخته در صورتى

السلام- يعنى امام محمد باقر يا امام جعفر صادق عليهما السلام- فرمود كه: «در ثلث دويم از ماه مبارك رمضان مصحف را مى‏گيرى، پس آن را مى‏گشايى و آن را در پيش

شب يازدهم و دوازدهم ذى الحجه و بعضى شب سيزدهم بايد بمانند. 13- رمى جمرات ثلث در منى روز يازدهم و دوازدهم و براى بعضى سيزدهم. و تفصيل در مناسك مندرج است

يجتمعان‌ ‌في‌ قلب‌ واحد» (بخل‌ و ايمان‌ ‌در‌ يك‌دل‌ جمع‌ نشود) و نيز فرمود«2» «ثلث‌ مهلكات‌ شح‌ّ مطاع‌ و هوي‌ متّبع‌ و اعجاب‌ المرء بنفسه‌» (سه‌ خصلت‌ هلاك‌

أَبِيهِ ثُلُثَيِ اَلدِّيَةِ وَ اِجْعَلْ عَلَى قَرَابَتِهِ مِنْ قِبَلِ أُمِّهِ ثُلُثَ اَلدِّيَةِ وَ إِنْ لَمْ تَكُنْ لَهُ قَرَابَةٌ مِنْ أُمِّهِ فَفُضَّ اَلدِّيَةَ

بخوان، و در ليلة النحر نماز مغرب را جز در مزدلفه مگذار، اگر چه ربع شب تا ثلث آن بگذرد، و در مزدلفه بمان، و ميبايد تا از دعاى تو در آنجا اين باشد: «اللّهمّ

يخْلُقُكُمْ فى بُطونِ أُمَّهَتِكمْ خَلْقاً مِّن بَعْدِ خَلْقٍ فى ظلُمَتٍ ثَلَثٍ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْك لا إِلَهَ إِلا هُوَ فَأَنى تُصرَفُونَ(۶)

محتواى همگى همزيستى‏ها و معاشرتهاى مردم را چنان يافته‏ام كه دو ثلث آن حمل بر خوبى و يك ثلث تغافل و ناديده انگاشتن است، و خداوند عزّ و جلّ چيزى را نيافريده

حديثى مى گويد: از پيامبر شنيدم چنين مى فرمود: فى الزنا ست خصال : ثلث فى الدنيا و ثلث فى الاخرة : فاما اللواتى فى الدنيا فيذهب بنور الوجه ، و يقطع الرزق

الحُْلُمَ مِنكمْ ثَلَث مَرَّتٍ مِّن قَبْلِ صلَوةِ الْفَجْرِ وَ حِينَ تَضعُونَ ثِيَابَكُم مِّنَ الظهِيرَةِ وَ مِن بَعْدِ صلَوةِ الْعِشاءِ ثَلَث عَوْرَتٍ لَّكُمْ

السمَوَتِ وَ الاَرْضِ جَاعِلِ الْمَلَئكَةِ رُسلاً أُولى أَجْنِحَةٍ مَّثْنى وَ ثُلَث وَ رُبَعَ يَزِيدُ فى الخَْلْقِ مَا يَشاءُ إِنَّ اللَّهَ عَلى كلِّ شىْءٍ قَدِيرٌ(۱)

تُقْسِطوا فى الْيَتَمَى فَانكِحُوا مَا طاب لَكُم مِّنَ النِّساءِ مَثْنى وَ ثُلَث وَ رُبَعَ فَإِنْ خِفْتُمْ أَلا تَعْدِلُوا فَوَحِدَةً أَوْ مَا مَلَكَت أَيْمَنُكُمْ

شيْئاً(۹) قَالَ رَب اجْعَل لى ءَايَةً قَالَ ءَايَتُك أَلا تُكلِّمَ النَّاس ‍ ثَلَث لَيَالٍ سوِيًّا(۱۰) فخَرَجَ عَلى قَوْمِهِ مِنَ الْمِحْرَابِ فَأَوْحَى إِلَيهِمْ

احدى از معاصرينش، يك بيت شعر و يا نثر هم از او نشنيد، و در مدت چهل سال كه دو ثلث عمر او می شود (و معمولا هر كسى كه در صدد كسب جاه و مقام باشد، عرصه تاخت و

تَجِدُ مَا تُعْطِيهِمْ فَيَشْمَتُ‏ بِكَ اَلْعَدُوُّ فَنُحِبُّ أَنْ تَأْخُذَ ثُلُثَ أَمْوَالِنَا حَتَّى إِذَا قَدِمَ عَلَيْكَ وَفْدُ مَكَّةَ وَجَدْتَ مَا تُعْطِيهِمْ