نتایج جستجو

جانب من) نيست خدا شما را مى‏آمرزد. على عليه السلام در نامه خود به عمر بن ابى سلمه مخزومى كه وى را از بحرين خواند، نوشت: «نَزَعْتُ يَدَك بِلاذّمٍ (لك) وَلاتَثْرِبَ

را دعّى بن الدعّى خواند كه يعنى او به زياد چسبانده شده چنانكه زياد نيز به ابى سفيان چسبانده شده بود. زنيم همان دعّى است طبرسى اين شعر را نقل مى‏كند. زنيم

منصورعباسى جعفربن محمد«عليه‏السلام» را به عراق آورد در محضر آن حضرت بودم، ابن ابى العوجاء ملحد پيش آن جناب آمد گفت در باره اين آيه «كُلَّما نَضِجَتْ جُلُودُهُمْ

عِنْدَكَ الْقُرْآنُ وَجَبَ عَلَيْكَ الْاِنْصاتُ وَ الْاِسْتِماعُ». 3- ايضا از ابى كهمس از امام صادق «عليه السلام» نقل نموده: اين كواء (يكى از خوارج) در پشت

تا از امام صادق و يكى از امام رضا «عليه السلام» است و بقيه از ابن عباس و ابى مالك و ابوعبدالرحمن مى‏باشد از پنج روايت فوق كه از ائمه «عليه السلام» نقل

صحّه گذاشته است. لازم است به آن اشاره شود. وهب بن منّبه گويد: عبداللّه بن ابى قلابه، براى پيدا كردن شتر خود در صحراهاى عدن مى‏گشت ناگاه به شهرى رسيد، اطراف

مناقب خويش ما را خبرده. فرمود:آرى من وعبّاس و عثمان بن ابى شيبه درمسجد الحرام بوديم. عثمان بن ابى شيبه گفت:رسول خدا كليدهاى كعبه را به من داد. عباس گفت:

لا کم ذمم فى رقب امن هم رضو اول ان عمل کون عدو ب ف ما فوه على ظهر توب سوء ابى کيف قلب

مى‏كنند. *** شيعه و اهل سنت اتفاق دارند در اينكه آيه فوق در باره وليدبن عقبة بن ابى معيط نازل شده آنگاه كه از طرف رسول خدا«صلى الله عليه و آله» مأمور جمع آورى

مى‏كنند. *** شيعه و اهل سنت اتفاق دارند در اينكه آيه فوق در باره وليدبن عقبة بن ابى معيط نازل شده آنگاه كه از طرف رسول خدا«صلى الله عليه و آله» مأمور جمع آورى

مى‏كنند. *** شيعه و اهل سنت اتفاق دارند در اينكه آيه فوق در باره وليدبن عقبة بن ابى معيط نازل شده آنگاه كه از طرف رسول خدا«صلى الله عليه و آله» مأمور جمع آورى

«اِمْرَئَةٌ مَمْسُودَةٌ» زنى را گويند كه آشفته خلق باشد معنى آيه: در گردن او (زن ابى لهب) ريسمانى است از ليف يا شاخه خرما. رجوع شود به «تبب» اين لفظ فقط يكبار

آن‌ها عتبة بن ربیعة و ابى بن خلف و ولید بن مغیرة و عاص بن سعید بودند به حال اعتراض نزد رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند و ابى بن خلف از میان آن‌ها استخوان

علم و شك نيز به كار رود. طبرسى فرموده: ظّن به عقيده ابى هاشم از جنس اعتقاد است و به نظر قاضى و ابى على جنس مستقلى است غير از اعتقاد، چنان كه سيد مرتضى

از شما مسلمانان، أَنْ تَفْشَلا: اينكه بد دلى كنند و برگردند، وقتى كه «ابن ابى» آنها را از قريش ترسانيد و گفت به مدينه برگرديد و خود را به مهلكه نياندازيد

خدا ۹ ذلت: تهدید به ذلت ۷ شکست: تهدید به شکست ۷ عبدالله بن ابى: ادعاى پیروزى عبدالله بن ابى ۵ غزوه بنى مصطلق: منافقان در غزوه بنى مصطلق ۱ مؤمنان: اختیار

عثمان بن سعيد، ابان بن سعيد، يزيدبن ابى سفيان، حاطب بن عمرو، علاءبن حضرمى، ابوسلمة بن عبدالاشهل، عبدالله بن ابى سعدبن ابى سرح، حويطب بن عبدالعزى، ابوسفيان،

حكمت‌هاى شكست مسلمين در جنگ احد امتياز مؤمنين از منافقين بود و چون عبد اللّه ابن ابى و معتب ابن قشير و اتباع آنها عازم رجوع بمدينه شدند عبد اللّه ابن خرام بآنها

44 به زيادبن ابيه مى‏نويسد:«وَنَزْغَةٌ مِنْ نَزَغاتِ الشَّيْطانِ» يعنى قول ابى سفيان در باره تو وسوسه‏اى بود از وسوسه‏هاى شيطان. [اسراء:53]. به بندگان من

قول دخل هم على لا ان عذب کم رود اهل انن حدث هؤلاء هما اتى طمس کرم ک ا الم ابى وجد اله وقى الله خزى نبء اولاء ليس ل نطق هل عين فضح بشر هو من وله نذر قد جدر

«اِمْرَئَةٌ مَمْسُودَةٌ» زنى را گويند كه آشفته خلق باشد معنى آيه: در گردن او (زن ابى لهب) ريسمانى است از ليف يا شاخه خرما. رجوع شود به «تبب» اين لفظ فقط يكبار

زبانيه گفته شده كه انسانها را به آتش دفع و پرتاب مى‏كنند واحد زبانيه به نظر ابى عبيده زبنة و در عقيده كسانى زبنى و بقول اخفش زابن است (مجمع) اين كلمه فقط

دَنَّكُمْ فى اَطْرافِ الْاَرْضِ» به خدا شما را در اطراف زمين متفرق مى‏كندو از اين ابى الحديد نقل شده كه آن اشاره به عبدالملك مروان است. اين كلمه در كلام اللّه يك

رفتند تا چون به كشتى سوار شدند آن را سوراخ كرد. [ص:6]. يعنى اشراف قريش از پيش ابى طالب برفتند و گفتند: برويد و در دفاع از خدايان خويش پا بر جا باشيد. در كريمه:

با رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله» به جنگ «احد» خارج شدند و چون عبدالله بن ابى با ياران خويش از راه برگشت آنها نيز قصد كردند كه برگردند ولى برنگشتند يعنى:

با رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله» به جنگ «احد» خارج شدند و چون عبدالله بن ابى با ياران خويش از راه برگشت آنها نيز قصد كردند كه برگردند ولى برنگشتند يعنى:

جانب من) نيست خدا شما را مى‏آمرزد. على عليه السلام در نامه خود به عمر بن ابى سلمه مخزومى كه وى را از بحرين خواند، نوشت: «نَزَعْتُ يَدَك بِلاذّمٍ (لك) وَلاتَثْرِبَ

على بن ابى طالب كه افضل آنها است و در جوامع از آنحضرت نقل نموده كه پيش قدمترين امّتها بايمان سه نفرند كه كافر نشدند بخدا يك چشم بهمزدن على ابن ابى طالب عليه

تا تو را پيغمبر بوجود آورد از ابن عباس و در روايتى از عكرمه و عطاء و آن از ابى جعفرباقر و جعفرصادق «صلوات الله‏عليهما» نقل شده كه كه فرمودند: «فى اَصْلابِ

را منهدم كرد و امواليكه در بتكده بود پيش آن حضرت آورد ازجمله دو تاشمشير كه ابى شمر غسانى پادشاه غسان به آنجا هديه كرده بود، يكى بنام مخدم و ديگرى رسوب آن

صفحه ۱۳۵ و در همان كتاب است كه: احمد، ابن جرير، ابن ابى حاتم و ابو نعيم - در كتاب الدلائل - از ابى ايوب انصارى روايت كرده اند كه گفت: يكى از علماى يهود،

الكرتين و مثله فى الاية كمثل ذى القرنين و ذلك مولاى على أبي طالب عليه السّلام. سوگند به خدا على بن ابى طالب عليه السّلام يكى از ثقلين است كه حضرت رسالت صلّى

مى‏كند. اول: حقاً كه قول كسائى و پيروان اوست. دوم: الاء استفتاحيه كه عقيده ابى حاتم و تابعان اوست. سوم: حرف جواب به منزله «اى» و «نعم» آنگاه قول دوم را اختيار

قال:... على بن أبى طالب صلوات اللّه علیه; از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند عزّوجلّ «...و قلیل من الأخرین» روایت شده که مراد امام على بن ابى طالب - صلوات

به افك واقع در صدر آيه است گويند مراد از «وَالَّذى تَوَلَّى» عبداللَّه بن ابى است كه در اشاعه افك پافشارى مى‏كرد. يعنى: آنكه به معظم افك مباشرت كرده براى

صفحه 224 4- سدى از ابى مالك روايت نموده كه من از ابن عباس شنيدم كه مراد به صالح المؤمنين، على عليه السّلام است. 5- كلبى و مجاهد و ابى صالح نيز روايت نموده

«لئن شكرتم لازيدنكم». و در الدر المنثور است كه ابن ابى الدنيا و بيهقى در كتاب «شعب الايمان»، از ابى زهير يحيى بن عطارد بن مصعب، از پدرش روايت كرده اند

است در تفسير عياشى از اباعبداللّه عليه السلام نقل فرمود:صبر روزه است. و از ابى الحسن عليه السلام نقل كرده «ايصَّبْرُ الصِّوْمُ. اذا نَزَلَتْ بِالرَّجُلِ

برائت را كسى جز ابى خزيمة بن ثابت نداشت ابى بكر گفت : آن را هم بنويسيد، زيرا رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) فرموده بود شهادت ابى خزيمه به جاى دو

على بن ابى طالب عليه السّلام نازل شده و روايت نموده: شنيدم از منصور حشادى گفت: شنيدم از محمّد بن عبد اللّه حافظ از ابى الحسن على بن الحسن از ابى حامد محمّد

تا تو را پيغمبر بوجود آورد از ابن عباس و در روايتى از عكرمه و عطاء و آن از ابى جعفرباقر و جعفرصادق «صلوات الله‏عليهما» نقل شده كه كه فرمودند: «فى اَصْلابِ

بقولى مراد آن است كه كمتر شبى بر آنها مى‏گذشت كه در آن نماز نخوانند و اين از ابى عبدالله «صلى الله عليه واله» نقل شده است. ظاهرا مراد از آيه همان است كه از

در قرآن مجيد آمده و نكره است يعنى پيراهن آنها از قطران بخصوصى است در روايت ابى الجارود از حضرت باقر«عليه السلام» قطران مس مذاب شديدالحراره معنى شده ولى سند

پس چون فجر طالع شد فرود آمد از آسمان كوكبى و ساقط شد در خانه حضرت على بن ابى طالب عليه السّلام. چون حضرت رسول صلّى الله عليه و آله فرمود: يا على، قسم به

ثُلَّةٌ مِنَ الْآخِرِينَ‌: و گروهيند از پسينيان و امت اخر الزمان. تفسير برهان- ابى سعيد مدائنى روايت نموده كه از حضرت صادق عليه السّلام سؤال نمودم از اين آيه،

كه اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است كه ميكنى نزديك است كه باقى نماند براى تو چيزى عثمان

ولى لباس تقوى، آن از همه بهتر است واللّه اعلم. در الميزان از تفسير قمى از ابى الجارود از امام باقر عليه السلام نقل شده كه ريش را متاع و مال فرموده‏اند.

الْعِلْمِ إِلاَّ قَلِيلاً (85) شأن نزول‌ «1»: مشركين مكه نضربن حارث و ابى بن خلف و عتبه بن ابى معيط را بمدينه فرستادند براى استفسار حال پيغمبر از يهود مدينه.

كافرى است، مرا بشكن و او را بيرون آور و بكش. ج5، ص 73 2- العياشى عن ابى المقدام عن ابى جعفر عليه السّلام فى قول اللّه‌ «لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ

منظور على بن ابى طالب است. و در تفسير برهان، از ابن شهر آشوب روايت كرده كه گفته است: محمد بن مسلم و ابى حمزه ثمالى و جابر بن يزيد، از ابى جعفر (عليه السّلام)،

على بن ابى طالب كه افضل آنها است و در جوامع از آنحضرت نقل نموده كه پيش قدمترين امّتها بايمان سه نفرند كه كافر نشدند بخدا يك چشم بهمزدن على ابن ابى طالب عليه

خدا تخلّف نمى‌نمايد جلد 4 صفحه 245 او از وعده خود ولى بيشتر مردم از قبيل ابى بن خلف ميباشند كه اعتقاد و اعتماد بوعده حق ندارند براى جهل و نادانى خودشان

فرمود آرى اگر چيزى به قدر (خداوند) سبقت مى‏كرد هر آينه آن چشم زخم بود. ابن ابى الحديد در ذيل حكمت فوق كه قسمتى از آن نقل شده و به شماره شرح او 408 است به

روايت نموده از ابان بن ابى محمود: مردى از شيعه نوشت به حضرت على بن موسى الرضا عليهما السّلام: فدايت شوم بدرستى كه من شك دارم در اسلام ابى طالب. پس نوشت حضرت

كه اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است كه ميكنى نزديك است كه باقى نماند براى تو چيزى عثمان

آتش آمد قربان هابيل را خورد و از قربان قابيل كنار شد آنگاه فرمود: اين از ابى جعفرباقر«عليه السلام»نقل شده. در تفسير برهان ‏از كافى ازامام باقر «عليه السلام»در

شده كه فرموده: آن فقط در خصوص ما است. اى ابا اسحق اما سابق به خيرات على بن ابى طالب، حسن، حسين، و شهيد از ماست. اما مقتصد صائم در نهار و قائك در ليل است

ترمذى ابواب الصلوة باب 341 ما جاءَ فى صِفَةِ الصَّلوةِ عَلَى النَّبىِّ، سنن ابى داود كتاب الصلوة على النبى بعد التشهّد. صلوة اسلام‏ صلوة اسلام همان عبادت

مستفيض است و در جوامع حديث از عده اى از صحابه مانند ابى سعيد خدرى - كه قبلا روايتش نقل شد - و ابى هريره ، عبد الله عمر، ابن عباس ، حذيفه ، عبد الله بن

رسانيدن دعوت به حق بود. اعجاز: مفسرين نقل نموده چون اين سوره فرود آمد، عتبه پسر ابى لهب‌ «1» شواهد التنزيل ج 2 ص 205 و غاية المرام باب 141 ص 409. جلد 12 - صفحه

رسول خدا صلى الله علیه و آله سخن بگویند. لذا با همراهى عبدالله بن ابى و عبدالله بن ابى سرح و طعمة بن ابیرق نزد پیامبر آمده و گفتند: یا محمد از ذکر نام خدایان

و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه عبدالله بن ابى و حضور او در كنار قبر او و... مى باشد چند روايت در مورد خوالف (كسانى كه با

فعل ماضى مؤنث و «يداابى لهب» فاعل آنست «تّب» فعل ماضى و فاعلش ضمير مستتر به ابى لهب برمى‏گردد يعنى: دو دست ابالهب و خود او به زيان و خسران افتاد. ابولهب عموى

شده كه فرموده: آن فقط در خصوص ما است. اى ابا اسحق اما سابق به خيرات على بن ابى طالب، حسن، حسين، و شهيد از ماست. اما مقتصد صائم در نهار و قائك در ليل است

ترمذى ابواب الصلوة باب 341 ما جاءَ فى صِفَةِ الصَّلوةِ عَلَى النَّبىِّ، سنن ابى داود كتاب الصلوة على النبى بعد التشهّد. صلوة اسلام‏ صلوة اسلام همان عبادت

الْأَنْفَالُ‌ لِلَّهِ‌ وَ الرَّسُولِ‌... (۲) «شیخ طوسى» گویند: این آیه درباره سعد بن ابى وقاص نازل شده است زیرا وقتى که سعد مهاجرت نمود، مادرش سوگند یاد کرد که از

بايد هر لحظه با پوست جديد كيفر شوند. چنانكه در تفسير صافى آمده است: «ابن ابى العوجاء» يكى از مخالفان دين در عصر ائمه، از امام صادق عليه السلام پرسيد: گناه

تكذيب بود، چنانچه كفار معاصر تو را هم به سبب آن مؤاخذه نمود. در كافى- ابى اسامه عن ابى عبد اللّه عليه السّلام قال سمعته يقول: تعوّذوا باللّه من سطوات اللّه

486، چاپ كتابفروشى اسلاميّه. جلد 9 - صفحه 510 هيچيك جواب ندادند مگر على بن ابى طالب عليه السّلام، و در مرتبه دوم و سوم نيز حضرت تكرار فرمود باز كسى جواب

«عن على بن أبى طالب(ع) فى قوله «لتفسدنّ فى الأرض مرّتین» قال: الأولى قتل زکریا علیه الصلوة و السلام و الأخرى قتل یحیى علیه السلام; از على بن ابى طالب(ع) روایت

على بن ابى طالب كه افضل آنها است و در جوامع از آنحضرت نقل نموده كه پيش قدمترين امّتها بايمان سه نفرند كه كافر نشدند بخدا يك چشم بهمزدن على ابن ابى طالب عليه

خدا تخلّف نمى‌نمايد جلد 4 صفحه 245 او از وعده خود ولى بيشتر مردم از قبيل ابى بن خلف ميباشند كه اعتقاد و اعتماد بوعده حق ندارند براى جهل و نادانى خودشان

آله دختر خود فاطمه زهرا علیهاالسلام را براى على تزویج فرمود و اگر على بن ابى طالب نمى بود هر آینه کفو و همسرى از براى فاطمه وجود نداشت. محمد بن العباس

مِنْ آلِ يَعْقُوبَ‌ و آيات ديگر؛ آنگاه فرمود يا بن ابى قحافة! أ فى كتاب اللّه آن ترث اباك و لا ارث أبى؟ لقد جئت شيئا فريّا! افعلى عمد تركتم‌ جلد 10 - صفحه

صحرائى هست پر از ريگ روان، آنها شريعت را تغيير و تبديل نكرده‏اند و آن از ابى جعفر «عليه السلام» منقول است. گفته‏اند: هيچ يك از آنها مال به خصوصى ندارد

مورد غضب خدا شده است. در مجمع از عدّه‏اى نقل شده كه مراد از آيه اميّه بن ابى صلت ثقفى شاعر است كتابها را خواند و دانست كه خداوند به زودى پيامبرى خواهد

روايت 4، به نقل از معانى الاخبار، چاپ 1386. جلد 9 - صفحه 513 تفسير برهان- ابى الجارود روايت نموده از حضرت باقر عليه السّلام پرسيدم از فرمايش خداى عزّ و

على بن ابى طالب كه افضل آنها است و در جوامع از آنحضرت نقل نموده كه پيش قدمترين امّتها بايمان سه نفرند كه كافر نشدند بخدا يك چشم بهمزدن على ابن ابى طالب عليه

بر هر يادى دلالت دارد. و در تفسير قمى، از پدرش از محمد بن ابى عمير، از هشام بن سالم، از ابى عبداللّه (عليه السّلام) روايت شده كه در ضمن حديث معراج، رسول

برهان- از حضرت باقر عليه السّلام مروى است در اين آيه شريفه فرمود حضرت على بن ابى طالب عليه السّلام: جمع نشود دوستى ما و دوستى دشمن ما در جوف انسانى، بدرستى

سوره حمد است نزد ما يعنى در عالم بالا بوجود جمعى نورانى خود هر آينه على بن ابى طالب عليه السّلام است كه بر طبق حكمت و مصلحت حكم فرمائى بفرمان الهى مينمايد

تفصيلش خواهد آمد ان شاء اللّه تعالى . در تفسير عياشى از ابى بصير روايت كرده گفت : من از امام ابى جعفر (عليه السّلام ) شنيدم كه داستان يوسف و يعقوب را نقل

على بن ابى طالب كه افضل آنها است و در جوامع از آنحضرت نقل نموده كه پيش قدمترين امّتها بايمان سه نفرند كه كافر نشدند بخدا يك چشم بهمزدن على ابن ابى طالب عليه

توصیه به محمد(ص) ۱; خواسته هاى مکذبان محمد(ص) ۳; درخواست از محمد(ص) ۳ ابن ابى حاتم در تفسیر خود از سدى نقل نماید که آیه ۱. درباره اخنس بن شریق نازل شده

و قتادة و عکرمة گویند: علت نزول آیة چنین بوده که نفاق و دوروئى عبدالله بن ابى در میان صحابه پیامبر آشکار شده بود و سخنان زشتى که به زبان رانده بود میان

ابن مبارك ، هناد، ابن ابى شيبه ، عبد بن حميد و احمد - در كتاب الزهد - و ابن ابى الدنيا - در كتاب صفة النار - و ابن جرير، ابن ابى حاتم و بيهقى - در كتاب

شهرآشوب‌ «2» از كتاب ابى بكر شيرازى از ابن عباس نقل نموده در اين آيه شريفه كه خداى تعالى دعاى پيغمبر را مستجاب و عطا فرمود او را حضرت على بن ابى طالب، سلطانى كه

وَ الرَّسُولَ‌: خيانت مكنيد با خدا و رسول در اظهار اسرار. در منهج- از ابى جعفر و ابى عبد اللّه عليهما السلام مروى است: پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

مصالح محمد(ص) ۹، ۱۰; وعده به محمد(ص) ۶ تفاسیر جامع البیان و ابن ابى حاتم و کتاب مصنف از ابن ابى شیبه.

بوده و بیانگر مطلب یاد شده است. ۳ - «عن أبى بصیر، قال: سمعت أباعبداللّه(ع) یقول: ...«فنزل من حمیم» فى قبره...; ابى بصیر مى گوید: از امام صادق(ع) شنیدم که

و تابعين نيز نقل شده كه مراد از آيه متعه است ازجمله ابن عباس، ابن مسعود، ابى بن كعب، قتاده، سدى، مجاهد، ابن جبير، حسن و غير آنها. اهل سنت در اينكه متعه

السّلام خلق نشد از نطفه. در تفسير اهل البيت مذكور است كه مراد به انسان، على بن ابى طالب عليه السّلام، و استفهام در معنى نفى، يعنى هيچ زمانى بر انسان نگذشت كه

کثرت کافران۲; ویژگیهاى کافران صدراسلام ۳ محمد(ص): هشدار به محمد(ص) ۱ ابن ابى حاتم در تفسیر خود از سدى نقل نماید که آیه ۱. درباره اخنس بن شریق نازل شده

کافران ۴; تهمتهاى کافران۱، ۲; روش برخورد کافران ۲; علم کافران صدراسلام ۳ ابن ابى حاتم در تفسیر خود از سدى نقل نماید که آیه ۱. درباره اخنس بن شریق نازل شده

کافران ۱ گناه: آثار گناه ۳ مکذبان: پیشگویى شکست مکذبان ۲; تهدید مکذبان ۱ ابن ابى حاتم در تفسیر خود از سدى نقل نماید که آیه ۱. درباره اخنس بن شریق نازل شده

بخالق ستاره وقتى كه فرود آيد گمراه نشد مصاحب و معاشر شما در محبّت على بن ابى طالب و خطا نكرد و سخن نميگويد در شأن او بدلخواه خود نيست آن مگر وحى الهى كه

بخالق ستاره وقتى كه فرود آيد گمراه نشد مصاحب و معاشر شما در محبّت على بن ابى طالب و خطا نكرد و سخن نميگويد در شأن او بدلخواه خود نيست آن مگر وحى الهى كه

عمرو بن عبد ود جلد 10 - صفحه 415 است. على عليه السّلام عرض كرد: من على بن ابى طالبم، پس حضرت زره خود را كه ذات الفصول نام داشت بر امير المؤمنين عليه السّلام

البرهان فى تفسیر القرآن از خاصه. تفاسیر ابن ابى حاتم و کشف الاسرار از عامه. تفسیر کشف الاسرار. تفسیر ابن ابى حاتم. تفسیر کشف الاسرار.

ضحاك، كه چون قريش ديدند مقدم داشتن پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم على بن ابى طالب عليه السّلام را بر ساير اصحاب و اعظام و اكرام او را، زبان به ملامت و

محمد(ص): آثار سازش محمد(ص) ۲; تکلیف محمد(ص) ۳ مکذبان: علایق مکذبان ۱ ابن ابى حاتم در تفسیر خود از سدى نقل نماید که آیه ۱. درباره اخنس بن شریق نازل شده

«یُسَبِّحُ» (نگا: رعد / ، اِسراء / ، نور / ). زید بن ارقم گوید: از عبدالله بن ابى شنیدم که به یاران خود مى گفت: به کسانى که نزد پیامبر مى باشند به هیچ وجه انفاق

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

آیات ۱۴۵ و ۱۴۶: «شیخ طوسی» گوید: ابن جريج گويد: اين آيات درباره عبدالله بن ابى و ياران او نازل گرديده است. Tabber requires Javascript to function. تفسیر

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

اللّهَ اَحَد... نقل شده است ايضاً در آن باب نقل شده: «قالَ الْباقِرُ حَدَّثَنى ابى زَيْنُ الْعابِدينَ عَنْ اَبيهِ الْحُسَيْن بْنِ عَلِىٍّ عَلَيْهِمْ السَّلامُ

حكم بن جرير، از ابى بريده اسلمى، روايت كرده كه رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم) دستور داد طهور (آب) آوردند، در حالى كه على بن ابى طالب نزد او بود

شرك هم مانند توحيد، درجات دارد. در كافى به حذف اساتيد: عن بريد العجلىّ عن ابى جعفر قال: سئلته عن ادنى ما يكون به العبد مشركا قال: فقال: من قال للنّواة:

حرم علیکم المیتة و الدم ... فمن اضطر غیر باغ و لاعاد فلا إثم علیه) ۱۹ - «عن ابى عبداللّه (ع) فى قول اللّه عز و جل: « فمن اضطر غیر باغ و لاعاد» قال: الباغى

كافر محض، ديگران به سر خود رها مى‏شوند). در اين مضمون در كافى سه حديث از ابى بكر حَضْرَمى و عبداللّه بن سنان و محمدبن مسلم از امام صادق «عليه السلام» و

كه حبيب نجّار است و سابق امّت محمّد صلى اللّه عليه و آله و سلّم كه على بن ابى طالب است و ظاهرا در اين روايات بيان افراد جليّه و خفيّه شده و مفسرين هم باختلاف

گرفتن و فرودآمدن است. (قاموس) ۴ - «عن أبى مریم انّ النبى(ص) قال: فى قوله «و إذا النجوم انکدرت» قال: انکدرت فى جهنم; از ابى مریم روایت شده که پیامبر(ص) درباره

خدا تخلّف نمى‌نمايد جلد 4 صفحه 245 او از وعده خود ولى بيشتر مردم از قبيل ابى بن خلف ميباشند كه اعتقاد و اعتماد بوعده حق ندارند براى جهل و نادانى خودشان

است. باز در همان كتاب است كه ابن ابى الدنيا، در كتاب «صفة الجنّة» و ابن جرير، ابن منذر و ابن ابى حاتم، از على بن ابى طالب نقل كرده اند كه در ذيل آيه: «تُبَدّلُ

برگرداند ايشان را به دنيا با دشمنان ايشان تا دادخواهى شود «2». 2- در كافى- از ابى الصباح كنانى مروى است كه نظر فرمود حضرت باقر عليه السّلام به حضرت صادق عليه

«فى روایة أبى الجارود [عن أبى جعفر(ع)] فى قوله: «فأراد أن یستفزّهم من الأرض»:... و قد علم فرعون و قومه ما أنزل تلک الأیات إلاّ الله; از ابى الجارود [از

بمداراة النّاس فقال خذ العفو و أمر بالعرف و اعرض عن الجاهلين. «3» فى الكافى عن ابى عبد اللّه عليه السّلام قال قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فى

شده است) در موقع خروج از مکه عباس بن عبد المطّلب و نوفل بن حارث و عقیل بن ابى طالب با آنان همراه بودند و قافله مزبور با دف و ساز و سایر آلات موسیقى و شراب

نزول آيه : (( و من اظلم ممن افترى على الله ... )) درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح . روايتى راجع به (( طينت )) آدمى . رواياتى درباره (( مستقر )) و (( مستودع

البرهان فى تفسیر القرآن از خاصه. تفاسیر ابن ابى حاتم و کشف الاسرار از عامه. تفسیر کشف الاسرار. تفسیر ابن ابى حاتم. تفسیر کشف الاسرار.

البرهان فى تفسیر القرآن از خاصه. تفاسیر ابن ابى حاتم و کشف الاسرار از عامه. تفسیر کشف الاسرار. تفسیر ابن ابى حاتم. تفسیر کشف الاسرار.

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

شکیبایى و مقاومت در برابر آزارهاى آنان، آماده مى سازد. ۷ - «عن ابراهیم بن ابى یحیى قال: سئل أبوعبداللّه(ع) عن قول اللّه تعالى «لااُقسم بهذا البلد و أنت

یذْهَبُوا حَتَّى یسْتَأْذِنُوهُ» نازل گردید و نیز گویند: حنظلة بن ابى عیاش (که بعضى او را حنظلة بن ابى عامر گفته اند) روز قبل از شروع جنگ احد ازدواج کرده بود و

چاپ دار الكتب العلميه. «2». تفسير برهان، ج 3، روايت 2، ص 84 به نقل از ابن ابى عمير، چاپ دار الكتب العلميه قم. جلد 9 - صفحه 41 حديث ديگر- فرمود آن حضرت:

گویند: ابن عباس و مجاهد و یزید بن رومان و قتاده و ابن ابى لیلى گویند: این آیه درباره ولید بن عقبه بن ابى معیط نازل گردیده هنگامى که رسول خدا صلی الله علیه

پيش از من در حق كسى نازل شده، و نه در حق كسى بعد از من نازل شود. كلبى از ابى صالح از ابن عباس نقل نموده كه: بود براى على عليه السّلام يك دينار، پس فروخت

كه حبيب نجّار است و سابق امّت محمّد صلى اللّه عليه و آله و سلّم كه على بن ابى طالب است و ظاهرا در اين روايات بيان افراد جليّه و خفيّه شده و مفسرين هم باختلاف

عاد بر آنان باشد. ۴ - «عن أبى بصیر عن أبى عبداللّه(ع) قال: قلت له: «کذّبت ثمود بالنّذر...» قال هذا کان بما کذّبوا صالحاً...; ابى بصیر از امام صادق(ع) درباره

اخبار فريقين به همين الفاظ در آيه مباركه عينا وارد شده كه فضائل حضرت على بن ابى طالب عليه السلام شماره نشود، چنانچه در كتاب «المودة القربى» على الهمدانى-

نموده كه وسيله حجابى است ميان بنده و خدا، يعنى رحمت و ثواب سبحانه و آن على بن ابى طالب است. چون بنده به آن توسل كند، حق تعالى او را به آن درجه رساند. قال بعضهم:

در كتابش؟! (و اذا مرّوا باللّغو مرّوا كراما). «2» و فى العيون- عن محمّد بن ابى عباد و كان مشتهرا بالسّماع و بشرب النّبيذ و قال سئلت الرّضا عليه السّلام عن

فرار جهنمیان ۱، ۳ ابن ابى حاتم در تفسیر خود از عثمان و عبدالله بن عمر روایت کرده که گویند: ما همه مى شنیدیم که این سوره درباره ابى بن خلف نازل شده و طبرى

اموالهم ...)) در باره امير المؤ منين على (ع ) نازل شده است آيه شريفه در حق ابى بكر نازل شده است تفسیر آیات «269» يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشاءُ وَ مَنْ

شده است) در موقع خروج از مکه عباس بن عبد المطّلب و نوفل بن حارث و عقیل بن ابى طالب با آنان همراه بودند و قافله مزبور با دف و ساز و سایر آلات موسیقى و شراب

عدل و قسط چنانچه پر شده باشد از ظلم و جور و روايت شده است اين معنى از ابى جعفر و ابى عبد اللّه عليهما السلام و بنابر اين مراد از آنانكه ايمان آوردند و بجا

عدل و قسط چنانچه پر شده باشد از ظلم و جور و روايت شده است اين معنى از ابى جعفر و ابى عبد اللّه عليهما السلام و بنابر اين مراد از آنانكه ايمان آوردند و بجا

هزار و دويست و نود و چهار. ثواب تلاوت: فى البرهان- العيّاشى باسناده عن ابى بصير عن ابى عبد اللّه عليه السّلام قال سمعته يقول: من قرء سورة برائة و الانفال فى

تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 84 تفسير برهان‌ «1» از زرقان، رفيق ابن ابى دواد گويد: روزى ابن ابى دواد از نزد معتصم آمد، به حالت مغموم. پرسيدم گفت: دوست داشتم كه

و بر کفر و شرک خویش مى بودند تا این که این آیه براى آن‌ها نازل گردید. ابن ابى هلال گوید: قریش از کسانى بودند که مى گفتند: اگر خداوند پیامبرى از میان ما

برده‌اند كتابى بر او نازل نشده. تبصره- ابن بابويه (رحمه اللّه) در خصال از ابى ذر روايت نموده كه سؤال نمود از حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم چند

خدا تخلّف نمى‌نمايد جلد 4 صفحه 245 او از وعده خود ولى بيشتر مردم از قبيل ابى بن خلف ميباشند كه اعتقاد و اعتماد بوعده حق ندارند براى جهل و نادانى خودشان

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

الانوار ج 13 ص 38- 37 روايت 8 از ابى الحسن عليه السّلام. و بخشى از روايت در مجمع البيان (چ 1403 هجرى) ج 4 ص 250 و بنقل از ابى الحسن عليه السّلام در وسائل الشيعه

(۰) این آیه درباره سران و رؤساى منافقین مانند عبدالله بن ابى بن سلول و عبدالله بن سعد بن ابى‌سرح و عبدالله بن نبتل نازل شده که با یهودیان دوستى داشتند

باشد ظلم و جور. «2» 3- ابن بابويه رحمه اللّه به اسناد خود روايت نموده از ابى بصير كه حضرت صادق عليه السّلام در اين آيه فرمود: قسم به خدا نازل نشده تأويل

كردند و متفقا در صدد نقشه چينى عليه يوسف برآمدند. در تفسير عياشى از ابى بصير از ابى جعفر (عليه السّلام ) روايت كرده كه در ضمن حديثى طولانى فرموده: يوسف

3، روايت 3، ص 84 به نقل از ابن ابى عمير، چاپ دار الكتب العلميه قم. «2». تفسير برهان، ج 3، روايت 4، ص 84 به نقل از ابن ابى عمير، چاپ دار الكتب العلميه قم

النقول فی اسباب النزول. تفسیر کشف الاسرار. مسند احمد و تفاسیر ابن المنذر و ابن ابى حاتم. لباب النقول فی اسباب النزول.

نعیم) ۷ - «عن أبى بصیر، قال: سمعت أباعبداللّه(ع) یقول: «فأمّا إن کان من المقرّبین فروح و ریحان» قال: فى قبره «و جنّة نعیم» قال: فى الأخرة...; ابى بصیر گوید:

و تابعين نيز نقل شده كه مراد از آيه متعه است ازجمله ابن عباس، ابن مسعود، ابى بن كعب، قتاده، سدى، مجاهد، ابن جبير، حسن و غير آنها. اهل سنت در اينكه متعه

مسئولون عن ولاية على بن أبي طالب) «عليه السلام» بنا براين تنزيل با تاويل باشد. ينابيع المودة- باب 37 صفحه 112، ديلمى در فردوس الاخبار از ابى سعيد الخدرى از حضرت

كه مقتضى ايمان آوردن شماست و شما را در آن هيچ عذرى و علتى باقى نمانده. از ابى عبد اللّه عليه السّلام مروى است كه مراد به برهان، خاتم النبيين صلّى اللّه

كه حبيب نجّار است و سابق امّت محمّد صلى اللّه عليه و آله و سلّم كه على بن ابى طالب است و ظاهرا در اين روايات بيان افراد جليّه و خفيّه شده و مفسرين هم باختلاف

كه حبيب نجّار است و سابق امّت محمّد صلى اللّه عليه و آله و سلّم كه على بن ابى طالب است و ظاهرا در اين روايات بيان افراد جليّه و خفيّه شده و مفسرين هم باختلاف

نجات و استراحت، و گشايش نمى‌شود در آن هيچ المى و محنتى. عياشى روايت كند از ابى بصير از حضرت باقر عليه السّلام فرمود: عدوّ علىّ هم المخلّدون فى النّار قال

بنده باشد در افعال و اعمال. چنانچه در كافى- باسناده عن ابى عبد اللّه عليه السّلام يقول: كان ابى يقول: انّ اللّه قضى قضاء حتما الّا ينعم على العبد بنعمة

شده است) در موقع خروج از مکه عباس بن عبد المطّلب و نوفل بن حارث و عقیل بن ابى طالب با آنان همراه بودند و قافله مزبور با دف و ساز و سایر آلات موسیقى و شراب

باشند كه خلاصى و موتى براى آنها نخواهد بود. على بن ابراهيم‌ «1» به روايت ابى الجارود از حضرت باقر عليه السّلام در اين آيه شريفه فرمود: هؤلاء اهل البدع

البرهان فى تفسیر القرآن از خاصه. تفاسیر ابن ابى حاتم و کشف الاسرار از عامه. تفسیر کشف الاسرار. تفسیر ابن ابى حاتم. تفسیر کشف الاسرار.

گرديده و بر سميت شناخته شده است و در عيون و مجالس از امام رضا عليه السّلام و ابى بن كعب و عبد اللّه بن مسعود نقل نموده كه و رهطك المخلصين بعد از عشير تك الاقربين

كه حبيب نجّار است و سابق امّت محمّد صلى اللّه عليه و آله و سلّم كه على بن ابى طالب است و ظاهرا در اين روايات بيان افراد جليّه و خفيّه شده و مفسرين هم باختلاف

كه حبيب نجّار است و سابق امّت محمّد صلى اللّه عليه و آله و سلّم كه على بن ابى طالب است و ظاهرا در اين روايات بيان افراد جليّه و خفيّه شده و مفسرين هم باختلاف

ابن عباس: آل يس آل محمد، و (يس) اسمى از اسماء آن حضرت است‌ «3». 4- سدى از ابى مالك كه يكى از روات عامه است نقل نموده كه مراد (يس) حضرت محمد صلّى اللّه عليه

كه حبيب نجّار است و سابق امّت محمّد صلى اللّه عليه و آله و سلّم كه على بن ابى طالب است و ظاهرا در اين روايات بيان افراد جليّه و خفيّه شده و مفسرين هم باختلاف

نامهاى محمد(ص) ۴; وحى به محمد(ص) ۱، ۲ مزمل :۴ بزار و تفسیر طبرانى. تفسیر ابن ابى حاتم. بصائرالدرجات صفار، ص ۵۱۲، ح ۲۶; بحارالأنوار، ج ۱۶، ص ۱۰۱، ح ۳۹.

ابوطالب آمده بودند بیست و پنج نفر بودند و سران آن‌ها ولید بن مغیرة و ابوجهل و ابى و امیه پسران خلف و عتبة و شیبه پسران ربیعه و نضر بن الحرث بودند، گفتند: تو

العباد يكافئون فيما بينهم بالمعروف و انا اكافيك‌ «1» شرح نهج البلاغه، ابن ابى الحديد، جلد 12، صفحه 192. «2» فروع كافى، جلد چهارم كتاب الزكوة، باب النوادر،

تکلّمهم» قال إذا ترکوا الأمر بالمعروف و النهى عن المنکر وجب السخط علیهم; از ابى سعید خدرى روایت شده که از رسول اکرم(ص) درباره سخن خدا «إذا وقع القول علیهم

بن الحجاج، منبه بن الحجاج، ابوالبخترى بن هشام، نضر بن حرث، حکیم بن حزام، ابى بن خلف، زمعة بن الاسود، حرث بن عامر بن نوفل، عباس بن عبدالمطلب و تمامى اینان

عدل و قسط چنانچه پر شده باشد از ظلم و جور و روايت شده است اين معنى از ابى جعفر و ابى عبد اللّه عليهما السلام و بنابر اين مراد از آنانكه ايمان آوردند و بجا

حضرت محمد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم. و مراد از «أَنْفُسَنا» حضرت على بن ابى طالب عليه السّلام است، به چند دليل: 1- آنكه داعى و دعوت، مقتضى است مغايرت

اللّه هم المفلحون) ۳۱ - «عن أبى حمزة عن أبى جعفر(ع) قال: سألته... عن قول اللّه عزّوجلّ، «و أیّدهم بروح منه» قال: هو الإیمان; از ابى حمزه روایت شده که مى گوید:

عزّوجلّ یقول: «والذین هم لفروجهم حافظون» فلاتضع فرجک حیث لاتأمن على درهمک; ابى ساره گوید: از امام صادق(ع) از ازدواج موقت سؤال کردم؟ پس حضرت به من فرمود:

كه اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است كه ميكنى نزديك است كه باقى نماند براى تو چيزى عثمان

چیزهائى درباره قتال از زبان خود مى گفت که هیچ یک از آن‌ها را عمل نمى کرد و ابن ابى حاتم در تفسیر خود از مقاتل نقل نماید که درباره کسانى نازل شد که در جنگ احد

معاندين به سبب آنست كه كراهت داشتند آنچه را خدا نازل فرموده در شأن حضرت على بن ابى طالب عليه السّلام‌ «1»، زيرا تفريع ثواب بر توحيد و اخلاص در عبادات، فرع محبت

و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه عبدالله بن ابى و حضور او در كنار قبر او و... مى باشد چند روايت در مورد خوالف (كسانى كه با

حجر فجعلت ترمیهم بها حتّى جُدِّرَتْ أجسادهم فقتلهم [فقتلتهم خ ل ]بها...; ابى مریم گوید: از امام باقر(ع) درباره سخن خداوند عزّوجلّ «و أرسل علیهم طیراً أبابیل

تفسير فرمود آنرا براى يكمرد و تفسير فرمود شأن او را براى امّت و او على ابن ابى طالب عليه السّلام بود و از اينجا معلوم ميشود كه تفسير قرآن مخصوص بخاندان عصمت

قرائتش معتمد ائمه اطهار است بقدرى كه امام عليه السّلام فرموده ما بر طبق قرائت ابى قرائت مينمائيم امر بسم اللّه در وسط مشكل ميشود چون محتمل است بوضع كسانى باشد

نقل شده كه وقتى عاد بن بشير عرض كرد من منتظر بودم كه اشاره فرمائى بقتل ابن ابى السّرح و فورا امتثال نمايم فرمود پيغمبران را خائنة الاعين نباشد و ظاهرا مراد

عليه و آله و سلّم پسر عبد اللّه بن عبد المطلب است، و آن پسر مراهق على بن ابى طالب عليه السّلام برادر زاده من، و آن زن خديجه دختر خويلد زوجه حضرت محمد صلّى

ثواب جميل در دنيا و آخرت. و لذا وفاى به عهد يكى از قوائم دين مى‌باشد، چنانچه ابى مالك گويد: به حضرت سجاد عليه السّلام عرض كردم: اخبرنى بجميع شرايع الدّين.

مَرَضٌ‌: پس تو مى‌بينى آنان را كه در دلهاى ايشان مرض نفاق است، يعنى عبد اللّه ابى و اتباع او و هر كه مرض نفاق را داراست. يُسارِعُونَ فِيهِمْ‌: مى‌شتابند در

مسئله‌اى است كه ابن ابى العوجا از حضرت صادق عليه السّلام سؤال كرد، و به مثل اين جواب شنيد. حضرت متوجه شد، فرمود: نعم، هذه مسئلة بن ابى العوجا و الجواب منّا

صفحه 130 اگر گويم هر آينه دور شوند اقطار آسمانها «1». على بن ابراهيم- از ابى بصير كه از حضرت صادق عليه السلام سؤال نمودم از اين آيه فرمود: نازل شد در شأن

الفقر «1» امانت مى‌كشاند دولت را براى انسان، و خيانت مى‌كشاند فقر را. در خصال ابى مالك گويد: خدمت حضرت سجاد عرض كردم: خبر فرما مرا به جميع شرايع دين. فرمود:

و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه عبدالله بن ابى و حضور او در كنار قبر او و... مى باشد چند روايت در مورد خوالف (كسانى كه با

كه اهل صدقه دادن و انفاق نمودن بود پس برادر رضاعى او عبد اللّه بن سعد بن ابى سرح باو گفت اين چه كار است كه ميكنى نزديك است كه باقى نماند براى تو چيزى عثمان

است. ۴- حرمت پشت کردن به دشمن و فرار از میدان جنگ (فلاتولوهم الأدبار) ۵- عن ابى الحسن الرضا(ع): ... و حرّم اللّه تعالى الفرار من الزحف لما فیه من الوهن فى

الناس ان يتركوا...)) و آيه : ((و منالناس من يقول آمنا...)) داستان عياش بن ابى ربيعه و نزول آيه (و ما كان لمؤ من انيقتل مؤ منا الاخطاء) درباره او رواياتى

له قوّة یقوّى بها على خالقه و لا ناصر من اللّه ینصره إن أراد به سوءاً; از ابى بصیر [ظاهراً از امام صادق(ع)] درباره سخن خداوند «فما له من قوّة و لا ناصر»

قرائتش معتمد ائمه اطهار است بقدرى كه امام عليه السّلام فرموده ما بر طبق قرائت ابى قرائت مينمائيم امر بسم اللّه در وسط مشكل ميشود چون محتمل است بوضع كسانى باشد

5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بوديم پس آمد على بن ابى طالب عليه السّلام و پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود آمد نزد شما

شرشان دفع گرديد. بنى مصطلق بنى مصطلق مردمى بودند كه به قيادت رهبرشان حرث بن ابى ضرار تدارك جنگ ديده و قصد حمله به مدينه را داشتند رسول خدا«صلى اللَّه عليه

ساختند، مرفه الحال گرديده، وسوسه شيطان زايل گشت. در تفسير برهان- عن ابى بصير عن ابى عبد اللّه عليه السّلام عن ابيه عن جدّه عن آبائه، قال امير المؤمنين عليه

ميكنند خبر را، و نيكو تحقيق مى‌نمايند از پيغمبر و اولوا الامر. در «جوامع» از ابى جعفر عليه السّلام مروى است كه: هم الائمّة المعصومون. «1» يعنى مراد به اولوا

رشوه در حكم و اجرت كاهن. 3- در عيون- عن الرضا عليه السّلام حدّثنى ابى عن علىّ بن أبي طالب عليه السّلام فى قول اللّه تعالى اكالون للسّحت قال هو الرّجل يقضى

گفته‌اند و آن تبيين فضيلت شاه اولياء و اظهار شرف سيد اوصياء، حضرت على بن ابى طالب صلوات اللّه عليه است؛ چه در علم ازلى، سبقت يافته بود كه غير حضرت على

شویم لذا در حصار و قلعه خود رفته و آماده جنگ شدند. در این میان عبدالله بن ابى بن سلول رئیس منافقین در نهانى براى یهودیان بنى‌النضیر پیام فرستاد و آن‌ها

نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۲۳. تفسير كشف الاسرار و تفسير ابن ابى حاتم.

اوقات شب به عبادت مشغول بودند. شيخ طوسى رحمة اللّه در تهذيب به اسناد خود از ابى بصير از حضرت باقر عليه السّلام در اين آيه فرمايد: بودند اين جماعت مى‌خوابيدند

الناس ان يتركوا...)) و آيه : ((و منالناس من يقول آمنا...)) داستان عياش بن ابى ربيعه و نزول آيه (و ما كان لمؤ من انيقتل مؤ منا الاخطاء) درباره او رواياتى

تفسير فرمود آنرا براى يكمرد و تفسير فرمود شأن او را براى امّت و او على ابن ابى طالب عليه السّلام بود و از اينجا معلوم ميشود كه تفسير قرآن مخصوص بخاندان عصمت

اموالهم ...)) در باره امير المؤ منين على (ع ) نازل شده است آيه شريفه در حق ابى بكر نازل شده است تفسیر آیات «263» قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَ مَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ

معرضان ازخدا ۱، ۹; کیفرمعرضان ازخدا ۲ موجودات: تسخیر موجودات ۵ تفسیر ابن ابى حاتم. بحارالأنوار، ج ۶۰، ص ۱۹۲; خصال صدوق، ج ۲- ، ص ۶۳۳ و ۶۳۴ حدیث اربعمأة

روش زندگى مرفهان ۴; عقیده مرفهان ۴; کفر مرفهان ۲ تفاسیر ابن المنذر و ابن ابى حاتم.

بن جعفر از پدرانش از رسول خدا عليهم السّلام آورده است. جلد 10 - صفحه 420 و ابى مالك گويد: به حضرت على بن الحسين عليه السّلام گفتم: اخبرنى بجميع شرايع الدّين

تاریکى شب ۲ قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۲، ۴ نعمت: نعمت گسترش تاریکى شب ۳ تفسیر ابن ابى حاتم و دیگران از علماء عامه. ابن کثیر. کافى، ج ۷، ص ۴۴۹، ح ۱; نورالثقلین،

نازل شد يَعْرِفُونَ نِعْمَتَ اللَّهِ ثُمَّ يُنْكِرُونَها يعنى ولايت على بن ابى طالب، وَ أَكْثَرُهُمُ الْكافِرُونَ‌ به ولايت. ايضا على بن ابراهيم قمى‌ «2»-

واویلا! بَلَى‌ مَنْ‌ أَسْلَمَ‌ وَجْهَهُ‌... (۰) شأن نزول آیات ۴ تا ۷: طریف بن ابى طلحه از ابن عباس روایت کند که این آیات درباره منافقین نازل شده که وقتى که

5 صفحه 418 ما نزد پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بوديم پس آمد على بن ابى طالب عليه السّلام و پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود آمد نزد شما

الداع) برداشت فوق بیانگر وجه ارتباط آیه مورد بحث با آیه قبل است. ۱۶ - «عن ابى عبداللّه(ع) فى قوله «فلیستجیبوا لى و لیؤمنوا بى» یعلمون أنى أقدر على أن اعطیهم

از ائمه هدى عليهم السّلام وارد شده از جمله: 1- تفسير برهان و كافى‌ «1» از ابى بصير از حضرت صادق عليه السّلام قال من علامات شرك الشيطان الّذى لا يشكّ فيه:

ابراهيم به عدم ايمان او، روز قيامت باشد وقتى عم را نبيند، گويد: اللّهمّ ابى اللّهمّ ابى. حق تعالى امر فرمايد تا آذر را به صورت كفار به نظر او آورند. گويد: اين

بن مالك روايت نموده بعث النّبىّ صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بالبراءة مع ابى بكر الصدّيق ثمّ دعاه فقال لا ينبغى لاحد ان يبلّغ هذا الّا رجل من اهلى فدعا

حضرت صالح(ع) است، که از جمله «ائتنا بما تعدنا» به دست مى آید. ۷- ابوبصیر عن ابى عبداللّه(ع) قال: قلت له: «کذّبت ثمود بالنذر ... » قال: ... فبعث اللّه الیهم

غیر ذلک یقول له: «کن فیکون» بلا لفظ و لا نطق...; صوان بن یحیى گوید: به امام ابى الحسن(ع) عرض کردم: به من خبر ده که اراده خداوند چگونه است؟ ... فرمود: ...

استمرار، یا استحضار آن سیمای زیبا و هیئت رعنائی است که داشته‌اند. داود بن ابى هند گوید: این آیه و آیه ۴۱ درباره ابوجندل بن سهیل نازل گردیده است. Tabber

5 صفحه 207 مسلمان و باطنا كافر بلكه معاند بودند و رئيس آنها عبد اللّه بن ابى بود كه قبل از تشريف فرمائى پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم بمدينه طمع

الناس ان يتركوا...)) و آيه : ((و منالناس من يقول آمنا...)) داستان عياش بن ابى ربيعه و نزول آيه (و ما كان لمؤ من انيقتل مؤ منا الاخطاء) درباره او رواياتى

ایشان است. یعنى باور به ربوبیت خدا همان و روى آورى به درگاه او همان. ۱۰- عن ابى عبداللّه (ع): ... و دعاء التضرع أن تحرک اصبعک السبابه مما یلى وجهک ... . از

شد. (أولئک الذین اشتروا الضللة بالهدى ... فما أصبر هم على النار) ۱۰ - «عن ابى عبداللّه(ع) فى قول اللّه عز و جل «فما اصبر هم على النار» فقال ما اصبرهم على

(۱) بَلَى‌ مَنْ‌ أَسْلَمَ‌ وَجْهَهُ‌... (۰) شأن نزول آیات ۴ تا ۷: طریف بن ابى طلحه از ابن عباس روایت کند که این آیات درباره منافقین نازل شده که وقتى که

مكذبانند. چون چنين است، پس به رجاء رحمت او ايمن مشويد از نقمت او. در كتاب كافى- ابى اسامه از حضرت صادق عليه السّلام يقول: تعوّذوا باللّه من سطوات اللّه باللّيل

به جهت كفر آنها. ابن بابويه (رحمه اللّه) در عيون و امالى و علل الشرايع از ابى محمد العسكرى عن آبائه عليهم السّلام قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و

كافى- هشام بن سالم از ابى عبد اللّه عليه السّلام قال: لان اصلح بين اثنين احبّ الىّ من ان اتصدّق بدينارين‌ «1» معاويةبن عمّار از ابى عبد اللّه قال عليه السّلام:

موجه نبودن تخلفشان (سیحلفون باللّه ... و اللّه یعلم إنهم لکذبون) ۱۳ - «عن ابى جعفر (ع) فى قوله: «لو کان عرضاً قریباً» یقول: غنیمة قریبة; از امام باقر (ع)

ثواب تلاوت: 1- علامه مجلسى قدس الله سره در جلد بيستم بحار به اسناد خود از ابى بصير از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده كه: هر مؤمنى سوره يوسف قرائت كند

غير او از ابن مسعود روايت نموده كه حضرت پيغمبر فرمود: «علىّ خير البشر، من ابى فقد كفر». يعنى على عليه السّلام بهترين بشر است و هر كه ابا كند كافر است. «5»

بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۲۳. ابن ابى حاتم در تفسير خود نيز از طريق سعيد يا عكرمه او از ابن عباس چنين روايت كرده

بيرون رويد يا آماده جنگ باشيد و آنها حاضر شدند كه بيرون روند ولى عبد اللّه بن ابى منافق آنها را مغرور بكمك خود و يارانش كرد و گفت ما با شما جنگ ميكنيم و اگر

بيرون رويد يا آماده جنگ باشيد و آنها حاضر شدند كه بيرون روند ولى عبد اللّه بن ابى منافق آنها را مغرور بكمك خود و يارانش كرد و گفت ما با شما جنگ ميكنيم و اگر

مرا در شريعت من. تنبيه: در امالى شيخ طوسى (رحمه اللّه) و ابن شهر آشوب از ابى بصير از حضرت صادق عليه السّلام در اين آيه فرمود: آيا مى‌دانيد مراد از (سلم)

و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه عبدالله بن ابى و حضور او در كنار قبر او و... مى باشد چند روايت در مورد خوالف (كسانى كه با

جزا خواهيم داد ايشان را بدان. شأن نزول: از حضرت صادق عليه السلام مروى است: ابى بن خلف به مجلس حضرت رسالت صلّى اللّه عليه و آله آمد، در آن مجلس بعضى از صناديد

پيغمبر ما كافر باشند اى پدر من براى اظهار عطوفت و مهربانى چون اصل يا ابت يا ابى بوده و ياء مبدّل بتاء شده براى مبالغه در تحقيق اضافه چرا مى‌پرستى و عبادت

نموده‌اند كه آفتاب برنگشت مگر براى سه نفر: حضرت يوشع و سليمان و حضرت على بن ابى طالب عليهم السلام. «4» وَ وَهَبْنا لِداوُدَ سُلَيْمانَ نِعْمَ الْعَبْدُ إِنَّهُ

پيغمبر ما كافر باشند اى پدر من براى اظهار عطوفت و مهربانى چون اصل يا ابت يا ابى بوده و ياء مبدّل بتاء شده براى مبالغه در تحقيق اضافه چرا مى‌پرستى و عبادت

نزول آيه : (( و من اظلم ممن افترى على الله ... )) درباره عبدالله بن سعد بن ابى سرح . روايتى راجع به (( طينت )) آدمى . رواياتى درباره (( مستقر )) و (( مستودع

و جعلى بودن رواياتى كه حاكى از نمازگزاردن پيامبر (ص ) بر جنازه عبدالله بن ابى و حضور او در كنار قبر او و... مى باشد چند روايت در مورد خوالف (كسانى كه با

محسنان ۲ نعمت: موجبات نعمت هاى اخروى ۶ طبرى صاحب جامع البیان و تفسیر ابن ابى حاتم. کافى، ج ۳، ص ۵۰۰، ح ۱۲; تفسیر برهان، ج ۴، ص ۲۳۲، ح ۵. کافى، ج ۳، ص ۵۰۰،

تناقض از جهت حق و باطل. دوم- «زجاج» گفته: مراد اختلاف در اخبار است. سيّم- «ابى على» گفته: اختلاف بر وجه بلاغت و عدم آنست. چهارم- «ابن عباس» گفته: تناقض بسيار

تحفة الشيعة- مرحوم سيد حسن عرب باغى. جلد 8 - صفحه 443 على ابن ابراهيم از ابى بصير در ذيل خبر ذى القرنين: وقتى پيش از قيامت شود در آخر الزمان، منهدم شود

الناس ان يتركوا...)) و آيه : ((و منالناس من يقول آمنا...)) داستان عياش بن ابى ربيعه و نزول آيه (و ما كان لمؤ من انيقتل مؤ منا الاخطاء) درباره او رواياتى