نتایج جستجو

به كارهاى وصى متصل مى‏كند و به قولى كارهاى قبل از مرگ را به كارهاى بعداز مرگ متصل مى‏كند ولى اين راجع به وصيت ميت است و گرنه طبرسى فرموده: وصى، ايصاء، امر

ببيند مى‏تواند آن را اصلاح كند ممكن است آيه در مورد زنده بودن موصى باشد و چون وصى ديد كه در وصيّت مثلا به يك فرزند ميل و يا وصيّت به گناه مى‏كند و اين باعث

شىء نصارى ذکر وحى سلم اوب هارون يى انا زکريا قبل عزز امم سليمان ف شرک عجز وصى کفر تبع کتب هو ذا نعم بعد صفو داود

انس نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما قوم بلغ وعد حتى رسل صلو ا وجد الى وصى ذکر وحد اول کفر ملک ذلکم دنو طوف تمم طلق امم الک نهى هو لئک حمل سنو مرر مئى

به كارهاى وصى متصل مى‏كند و به قولى كارهاى قبل از مرگ را به كارهاى بعداز مرگ متصل مى‏كند ولى اين راجع به وصيت ميت است و گرنه طبرسى فرموده: وصى، ايصاء، امر

به كارهاى وصى متصل مى‏كند و به قولى كارهاى قبل از مرگ را به كارهاى بعداز مرگ متصل مى‏كند ولى اين راجع به وصيت ميت است و گرنه طبرسى فرموده: وصى، ايصاء، امر

به كارهاى وصى متصل مى‏كند و به قولى كارهاى قبل از مرگ را به كارهاى بعداز مرگ متصل مى‏كند ولى اين راجع به وصيت ميت است و گرنه طبرسى فرموده: وصى، ايصاء، امر

حضرت رسول «صلى اللّه عليه و آله» جاهليّت اوّلى را قيام زن موسى در مقابل يوشع وصى موسى فرموده است يعنى زنان آن حضرت چنان نكنند و اللّه العالم. من ل انن ف ب

نعم کتب اياى صدد حسم عرض عدد بئس درهم ويل قبل غيب رئى علم عمل ترک ضئن ذا وصى اکل قرب حکم تمم فوق ولد عن ک رجم ظهر قوم عشر ربع بعد ريب سبل عتو هاتين ورى

ربع ضئن ابل الى وحد عرف شهر صدق نن خرج غور حجر سبق نور غشو هو هدى أما حين وصى بين خلق صدر عطف جعل فرد ذنب فوق صبح جنح شىء صحب ثمن ثم قرآن قشعر ذوا شبه نقب

خشع لظى الذين دعو بور ذرع بشر ذات سقى کبر نزل بل حمى التى ظلم دور جىء ذمم وصى نا ضلل سوء ام قرر سلسل دين کلل درى دحر حسب نذر قبس مرء فتن لهب شرر

حرم عدو کثر قرى نحن زلف قرب نصت صحب قرء سلم ام قرآن ليس کتب دنو لم يتم حسن وصى

ولى بعد نا صدق سجن صبر نذر عتو صلو ثنى امن وضع قلب وکل عجب انس لقى نحن غفل وصى ضرر غشو نظر مع نفس نزل احد اذن کلل

خير دنو هو لم زيد لما انتم رجع وقى وذر غير اخر قبل لعل سوء ضرب حسن ايى خسر وصى

او، زيرا وارد شده كه وصى را غسل ندهد مگر نبى يا وصى كه از مدينه به مدائن رفتند براى تغسيل او. پس زمان فترت گرچه پيغمبر نبود اما وصى پيغمبر بود براى اتمام

محترمترين آنهايم و اين سخن از جهت افتخار نيست و خداوند صدو بيست و چهار هزار وصى آفريده على «عليه السلام» اكرم و افضل آنهاست پيش خداوند. در تفسير الميزان ج

منافقين خوانده و انكار امامت وصى را مانند انكار رسالت رسول قرار داده آنجا كه فرموده وقتى آمدند نزد تو منافقون بولايت وصى تو و شهادت برسالت تو دادند با

و چون بآن مكان رسيدند مردى را ديدند كه به پشت خوابيده و نشناختند او را پس وصى موسى عليه السّلام ماهى را در آورد و به آب شست‌ جلد 3 صفحه 436 و روى آنسنگ

كه آصف وصىّ سليمان در يك چشم بهم زدن تخت بلقيس را نزد سليمان حاضر ساخت! آيا پيغمبر ما بهترين پيغمبران نيست و وصى او بهترين وصى پيغمبران، آيا وصى پيغمبر

منافقين خوانده و انكار امامت وصى را مانند انكار رسالت رسول قرار داده آنجا كه فرموده وقتى آمدند نزد تو منافقون بولايت وصى تو و شهادت برسالت تو دادند با

اشاره به وجوهى درباره آوردن تخت بلقيس ((قبل ان يرتد اليك طرفك )) آصف بن برخيا وصى سليمان و حجت پس از او بوده است آيه ۴۱ - ۴۴ آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ -

منافقين خوانده و انكار امامت وصى را مانند انكار رسالت رسول قرار داده آنجا كه فرموده وقتى آمدند نزد تو منافقون بولايت وصى تو و شهادت برسالت تو دادند با

و چون بآن مكان رسيدند مردى را ديدند كه به پشت خوابيده و نشناختند او را پس وصى موسى عليه السّلام ماهى را در آورد و به آب شست‌ جلد 3 صفحه 436 و روى آنسنگ

فجر، درآيد در خانه يكى از شما، پس هر كه اين ستاره در خانه او فرود آيد آن كس وصى و خليفه من و امام بعد از من است. پس چون نزديك فجر شد هر يك از ما به در خانه

بار) قَال رَبّه لَه أَسْلَمْت لِرَب الْعَالَمِين الصّالِحِين إِذ وَ لَمِن وَصّى بِهَا الْآخِرَة إِبْرَاهِيم فِي در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه وصى‌ (۳۲ بار) وَصِيّة مِن بِهَا أَو بَعْد دَيْن الثّلُث غَيْر فِي مُضَارّ شُرَکَاء فَهُم اللّه ذٰلِک وَ در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه وصى‌ (۳۲ بار) وَصِيّة بِهَا أَو مِمّا الرّبُع بَعْد دَيْن مِن تَرَکْن وَ لَهُن فَلَکُم تَرَکْتُم وَلَد إِن در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه وصى‌ (۳۲ بار) بِهَا وَصِيّة أَو بَعْد مِن دَيْن وَ تَرَکْتُم إِن مِمّا کَان الثّمُن رَجُل فَلَهُن يُورَث وَلَد کَلاَلَة لَکُم در حال

امْرِئ إِبْرَاهِيم يَعْقُوب مِنْهُم صَاحِبَتِه بِهَا أَبِيه يَوْمَئِذ يَا وَصّى الْعَالَمِين شَأْن بَنِي أُمّه وُجُوه يُغْنِيه إِن لِرَب اللّه أَسْلَمْت

كسى جواب نداد مگر امير المؤمنين. حضرت فرمود: بنشين يا على كه تو برادر منى و وصى و وزير و وارث و خليفه منى. پس قوم برخاستند و از روى استهزاء به ابو طالب گفتند:

رَب فَإِن لِرَب وَجْهِي فَقُل مَع حَاجّوک سُلَيْمَان نَفْسِي اللّه أَسْلِم وَصّى رَبّه ظَلَمْت الْحِسَاب لَه إِنّي مَن سَرِيع بِهَا إِبْرَاهِيم اتّبَعَن قَالَت

از حضرت خاتم النبيين تعيّن است، نه تعيين. يعنى از اول امر نام نامى دوازده وصى و امام بعد از آن حضرت را در لوح محفوظ ثبت و آنها را به پيغمبر در شب معراج

عَلِيم عِلْم يَرِثُنِي وَلِيّا عِبَادَنَا بِإِسْحَاق نِعْمَتَه اصْطَفَى وَصّى النّبُوّة دُون لِمَا لَدُنْک فِيهَا لَهُم أَنَا حَکِيم بِاللّه فَبَشّرْنَاهَا

حضرت ايستاد و گفت تو نبى مرسلى؟ فرمود: نه؟ گفت: ملك مقربى؟ فرمود: نه، و لكن وصى خاتم پيغمبران محمد بن عبد اللّه صلّى اللّه عليه و آله هستم. راهب گفت: دست

تعالى «خلق سبع سماوات طباقا و من الارض مثلهن ...» و صاحب امر پيغمبر است و وصى او صلوات اللّه عليهما كه بر روى زمين‌اند و امرى كه به ايشان منزل گشته از جانب

نقل نموده كه عروج مينمايند ملائكه و روح در صبح شب قدر بسوى خدا از نزد نبى و وصى و در احتجاج از امير المؤمنين عليه السّلام نقل نموده كه خداوند سير داد پيغمبر

مِنْهُمْ لَيَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ يَعْلَمُونَ» شناختند پيغمبر خدا را و وصى بعد از او را و كتمان نمودند آنچه مى‌دانستند از حق به جهت حسد و دشمنى، پس سلب

صباوت بر او داشت و چون اين خبر بگوش حزقيل كه پسر خاله يا پسر عموى فرعون و وصى او بود و باطنا بحضرت موسى ايمان آورده بود ولى تقيّه ميكرد و اظهار نمينمود

ايشان را غصب كنيد و پى در پى مقتول و مسمومشان نمائيد تا آنكه كار بجائى رسد كه وصى دوازدهم از انظار شما غائب گردد و در تكاليف خودتان حيران و سر گردان بمانيد

هُو مِن قَال إِن النّاس لِنُسْلِم أَسْلَمْت أُسْلِم کَلاّ أُمِرْنَا يَقُوم وَصّى الّذِي أَقِيمُوا خَلَقَکُم يَوْم کِتَاب أَسْلِم أُمِرْت بِهَا عَظِيم الفُجّار

قبلى او به پاى وصيّت كننده ثبت مى‌گردد. «4» «1». سفينةالبحار، «وصى». «2». سفينةالبحار، «وصى». «3». نهج‌الفصاحة، جمله 626. «4». تفسير اطيب‌البيان. جلد 1 -

مبعوث نخواهد بود، و از خداوند حكيم اين امر محال است. نعم ما قيل: قبل تعيين وصى و وزير من راى فات نبىّ و هجر 3- مراد از اب در آيه: وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ

ايشان را غصب كنيد و پى در پى مقتول و مسمومشان نمائيد تا آنكه كار بجائى رسد كه وصى دوازدهم از انظار شما غائب گردد و در تكاليف خودتان حيران و سر گردان بمانيد

ايشان را غصب كنيد و پى در پى مقتول و مسمومشان نمائيد تا آنكه كار بجائى رسد كه وصى دوازدهم از انظار شما غائب گردد و در تكاليف خودتان حيران و سر گردان بمانيد

ايشان را غصب كنيد و پى در پى مقتول و مسمومشان نمائيد تا آنكه كار بجائى رسد كه وصى دوازدهم از انظار شما غائب گردد و در تكاليف خودتان حيران و سر گردان بمانيد

نمودند حق را با آنكه ميدانستند كه حق است و اين پيغمبر (ص) و على (ع) همان نبى و وصى موعود در تورية است ولى براى حب مال و جاه دنيوى مكابره با عقل و علم خودشان

ابراهيم از اهل ايمان مائيم و اولياء او و شيعيان وصى او و مراد از كافر در ذيل آيه كسانى هستند كه منكر وصى او شدند و متابعت آنحضرت را ننمودند از امت او و

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

خواهى گرفت. عامر گفت: می‌خواهم که در ازاى مسلمان شدن مرا پس از خودت خلیفه و وصى خود گردانى. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: این کار در دست من نیست بلکه

است. و لفظ استعفاف و اكل به معروف، مشعر است به آنكه ولى را حقّى است در مال وصى. در مجمع- از امام محمد باقر عليه السّلام مروى است كه: مراد اخذ مال يتيم است

اشاره به وجوهى درباره آوردن تخت بلقيس ((قبل ان يرتد اليك طرفك )) آصف بن برخيا وصى سليمان و حجت پس از او بوده است تفسیر آیات وَ تَفَقَّدَ الطَّيْرَ فَقالَ ما

اشاره به وجوهى درباره آوردن تخت بلقيس ((قبل ان يرتد اليك طرفك )) آصف بن برخيا وصى سليمان و حجت پس از او بوده است تفسیر آیات لَأُعَذِّبَنَّهُ عَذاباً شَدِيداً

فرموده كه شرح صدر آنحضرت بآن بود كه خداوند امير المؤمنين عليه السّلام را وصى او قرار داد و در روز فتح مكّه كه قريش اسلام آوردند او را مسرور فرمود و در

فرود ميآيد و در خانه يكى از شما مى‌افتد هر كس آن ستاره در خانه‌اش افتد او وصى من و جانشين من و امام بعد از من است و چون نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در

فرود ميآيد و در خانه يكى از شما مى‌افتد هر كس آن ستاره در خانه‌اش افتد او وصى من و جانشين من و امام بعد از من است و چون نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در

فرود ميآيد و در خانه يكى از شما مى‌افتد هر كس آن ستاره در خانه‌اش افتد او وصى من و جانشين من و امام بعد از من است و چون نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در

ايشان را غصب كنيد و پى در پى مقتول و مسمومشان نمائيد تا آنكه كار بجائى رسد كه وصى دوازدهم از انظار شما غائب گردد و در تكاليف خودتان حيران و سر گردان بمانيد

ايشان را غصب كنيد و پى در پى مقتول و مسمومشان نمائيد تا آنكه كار بجائى رسد كه وصى دوازدهم از انظار شما غائب گردد و در تكاليف خودتان حيران و سر گردان بمانيد

ايشان را غصب كنيد و پى در پى مقتول و مسمومشان نمائيد تا آنكه كار بجائى رسد كه وصى دوازدهم از انظار شما غائب گردد و در تكاليف خودتان حيران و سر گردان بمانيد

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

باشد. فرمود: اما در قيامت پس تمام شما در بهشت باشيد به شفاعت پيغمبر مطاع يا وصى پيغمبر، و لكن من قسم به خدا مى‌ترسم به شما در برزخ. عرض كردند: برزخ چيست؟

ضامن شده و فرمود: بعد از من، وصىّ من به تو خواهد داد. عمر گفت: شاهد و بينه بياور تا ثابت شود. اعرابى گفت: خود خليفه و وصىّ پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله

كه: امير المؤمنين على عليه السّلام كيست؟ گفتند: پسر عم پيغمبر ما، و داماد و وصى و خليفه او باشد در امت. پس راهب مسلمان شد و هميشه به مكه و مدينه براى زيارت

پيامبر فرمود: مراد از «حبل من اللّه» تمسك به قرآن و مراد از «حبل من النّاس» وصى من على بن ابيطالب است. «1» همان‌گونه كه تلاوت قرآن به همراه اقامه نماز براى

خواهى گرفت. عامر گفت: می‌خواهم که در ازاى مسلمان شدن مرا پس از خودت خلیفه و وصى خود گردانى. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: این کار در دست من نیست بلکه

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

اشاره به وجوهى درباره آوردن تخت بلقيس ((قبل ان يرتد اليك طرفك )) آصف بن برخيا وصى سليمان و حجت پس از او بوده است آيه ۱۷ - ۱۹ آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ -

فرموده كه شرح صدر آنحضرت بآن بود كه خداوند امير المؤمنين عليه السّلام را وصى او قرار داد و در روز فتح مكّه كه قريش اسلام آوردند او را مسرور فرمود و در

فرمود: چه باعث شده اقوامى را كه تغيير داده‌اند سنت پيغمبر را و اعراض نمودند از وصى او و نترسيدند از آنكه عذاب بر آنها نازل شود، و خواندند اين آيه را. بعد فرمود:

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

اشاره به وجوهى درباره آوردن تخت بلقيس ((قبل ان يرتد اليك طرفك )) آصف بن برخيا وصى سليمان و حجت پس از او بوده است آيه ۱۷ - ۱۹ آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ -

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

السّلام و حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله است، گرچه پيغمبر ما بين آنها نبود لكن وصى حضرت عيسى ميان آنها بود، اما چنان خودسر شده بودند كه هيچ اعتنائى نداشتند تا

خداوند خواست پسرى باو كرامت فرمايد كه موجب روشنائى چشم و محبوب او باشد و وصى و وارث او گردد و در ولادت و شهادت مانند جلد 3 صفحه 460 سيد الشهداء عليه السّلام

خداوند خواست پسرى باو كرامت فرمايد كه موجب روشنائى چشم و محبوب او باشد و وصى و وارث او گردد و در ولادت و شهادت مانند جلد 3 صفحه 460 سيد الشهداء عليه السّلام

خواهى گرفت. عامر گفت: می‌خواهم که در ازاى مسلمان شدن مرا پس از خودت خلیفه و وصى خود گردانى. رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: این کار در دست من نیست بلکه

جز على عليه السّلام كه همان عرض را اعاده داد و حضرت فرمود بنشين تو برادر و وصى و وارث و جانشين منى بعد از من پس آن جماعت برخاستند و از روى استهزاء بحضرت

كرد، جائز نيست كه وصى او وصيتش را تغيير دهد، بلكه بايد بر طبق آنچه وصيت كرده عمل كند، مگر آنكه به غير از دستور خدا وصيت كرده باشد كه اگر وصى بخواهد مو به مو

دوره جاهليت‌ ‌بود‌ فقط ‌بر‌ دين‌ حق‌ جلد 17 - صفحه 123 آخرين‌ وصي‌ ابراهيم‌ و آخرين‌ وصي‌ عيسي‌ ‌که‌ زمين‌ ‌از‌ حجت‌ خالي‌ نباشد و ‌اگر‌ معدودي‌ ‌هم‌ ‌بر‌

‌عليه‌ السّلام‌ آخرين‌ وصي‌ حضرت‌ ابراهيم‌ ‌عليه‌ السّلام‌ ‌بود‌ ‌در‌ بني‌ اسماعيل‌ و ساير مكلفين‌ ‌غير‌ بني‌ اسرائيل‌، و آخرين‌ وصي‌ حضرت‌ عيسي‌ ‌عليه‌ السّلام‌

بگويد كه: پدر او را وصىّ خود نگردانيده، و خواستم كه حجت از براى تو ثابت باشد. پس وصى، آن است كه چون مردى در شهر وارد شود، بگويد كه: وصىّ فلان كس كيست؟ به

صباوت بر او داشت و چون اين خبر بگوش حزقيل كه پسر خاله يا پسر عموى فرعون و وصى او بود و باطنا بحضرت موسى ايمان آورده بود ولى تقيّه ميكرد و اظهار نمينمود

اشاره به وجوهى درباره آوردن تخت بلقيس ((قبل ان يرتد اليك طرفك )) آصف بن برخيا وصى سليمان و حجت پس از او بوده است آيه ۱۵ - ۱۶ آيه و ترجمه تفسير: نكته ها: ۱ -

بعد از پيغمبر آنها وصى او است تا آنكه پيغمبرى در زمان او آيد (پس آن پيغمبر از وصى پيغمبر سابق افضل است) و همانا بهترين اوصياء، وصى محمد عليه و آله السلام

و گواهم كه تو وصى رسول خدائى و قائم به حجت او هستى- و اشاره به امير المؤمنين (ع) كرد- و هميشه بدان گواه بوده‏ام. و گواهم كه تو هم وصى او هستى و قائم به

بيمارى از خود در مصر به جا گزاردم، وقتى بيرون آمدم و پسر بزرگترى از او كه وصى و قيم من بود بر خانواده و بر مزرعه من و نوشتم به ابى محمد (ع) و از خواستم

ميكند. گفتم: اگر وصىّ چيزى را كه متوفّى وصيّت كرده است كه در راه اداء دين صرف شود بكار ديگر زند دين از چه كسى گرفته مى‏شود، از ورثه يا از وصى؟ امام فرمود:

حجّه‏اى بابت او بجا آورند، ولى وصى او آن را وصيّتى در باره آزاد كردن برده‏اى قرار داد، پس امام عليه السّلام فرمود: وصى او غرامت آن را بر عهده ميگيرد، و

نَصِير نَهْدِي نَکِير نُؤْتِه نُوحا نُورا هَل وَاحِدَة وَاقِع وَحْيا وَرَاء وَصّى وَصّيْنَا وَلِي يَأْتِي يَأْذَن يَبْسُط يَبْغُون يَتَفَطّرْن يَتَوَکّلُون

فرستاده و پس از وى ۱۲ امام مقرر داشته، برخى گذشته‏اند و برخى مانده‏اند، در هر وصى و امام روش و برنامه‏اى بوده است، و روش اوصيائى كه پس از محمدند (ص) روش اوصياء

براى سخن دعوت كرد و به او پاسخى نداد، على بن الحسين (ع) فرمود: اى عمو اگر تو وصى و امام بودى هر آينه حجر الاسود به تو پاسخ مى داد، محمد به آن حضرت گفت: اى

جل به او وحى كند كه: من طعام تو را بر اهل دنيا حرام كردم جز بر پيغمبر يا وصى پيغمبر، و چون روز رستاخيز شود، خدا عز و جل به او وحى كند كه دوستانم را به

باز مى‏داشت- در صورتى كه او چنين كارى نميكرد- آنها ميگفتند: ما هم مانند تو وصى هستيم، و امام حسن بامام حسين وصيت نمود و اگر از او باز ميداشت- در صورتى كه

و مدد و یاری دنیوی، و اجر و پاداش اخروی یزدان جهان است (نگا: عبس / . وَ وَصَّى‌ بِهَا إِبْرَاهِيمُ‌ بَنِيهِ‌... (۰) Tabber requires Javascript to function

روي : و روايت شده است كه خداوند تبارك و تعالى خورشيد را براى يوشع بن نون وصى و جانشين موسى عليه السّلام باز گردانيد تا او نماز خود را كه فوت شده بود و

يتامى آنكه مدارا كند به آنها و تربيت نمايد ايشان را و مسح كند سرشان را. و اگر وصى آنها باشد، پس بايد مبالغه نمايد در حفظ اموال آنان. ششم خصائل مأموره: وَ الْمَساكِينِ‌: