نتایج جستجو

دارم . راغب گويد: حمل يك معنى دارد و در چيزهاى بسيار بكار مى‏رود فعل آن در همه يكى است ولى در ظاهر حمل مى‏شود مثل باريكه بر دوش گيرند حمل (به كسر اوّل) گفته‏اند

«اَنَّهُ كانَ ظُلُوماً جَهولاً» علت حمل است ولى نه آن طور كه گفته‏اند بلكه به اين معنى كه سموات و ارض احتياج به حمل امانت نداشتند زيرا كمال آنها از اوّل

آشكار شدن خطوط در آن است [قمر:13]. نوح را به چيزى كه تخته‏ها و مسمارها داشت حمل كرديم منظور كشتى نوح «عليه السلام» و الواح جمع لوح است. [اعراف:154-150-145]

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هم من ف ه ل لا فى ها ذرر ثقل ب ارض کون حمل کم ان نن وله عمل سئل اله الى يوم الله رئى وزن سمو مع ام انن غيب قول حبب ک

كشتى‏ها كه گفته‏اند . ج: [حاقة:11] چون آب طغيان كرد ما شما را در جارى شونده حمل كرديم تا آن را براى شما ياد آورى قرار دهيم و تا تذكره را گوش حافظ پند در خود

بالا رفته و قدحهايى است گذاشته شده (دركنار چشمه‏ها و نحو آن ) ها ه من ان حمل کم ل ما ب ک هن ف عن انث لا هم علم وزن انن قول فى کون الله الا سمع ربب اله

ا وجد الى وصى ذکر وحد اول کفر ملک ذلکم دنو طوف تمم طلق امم الک نهى هو لئک حمل سنو مرر مئى موسى رحم ظلم الف اخر عزى زوج نجو شعب ذى مناة قرء علم عور عشو کلب

وفى قرب صحب نوح ربب وحى انن عظم امم ظلم موسى جنن ثنى ا حين جنف يمن جزى خير حمل ابو سعر طوع ذکر ذوا اذ صلى وقى شهد اثم ارض بل ثمن س کتب سحر عدل حضر اين زکو

آنها را حمل نمود در كشتى و بعضى گفته‌اند مراد از ذريّه كه خدا ميفرمايد حمل نموديم ذرياتى است كه در اصلاب پدرانشان بوده و در كشتى نوح عليه السّلام حمل شدند

عوامل رشد اقتصادى در صدراسلام ۳ تمدن: منشأ رشد تمدن ۷ حمل ونقل: حمل ونقل دریایى در صدراسلام ۳; فواید حمل ونقل دریایى ۳ خدا: آثار اراده خدا ۷; آثار قدرت خدا

قيامت بار گناه را حمل خواهد نمود. * [انعام:31]. آنها گناهان خويش را به دوش مى‏كشند آگاه باش بد است آنچه حمل مى‏كنند «يَزِروُنَ» حمل بار سنگين است. * [انعام:164]

سنگین اطلاق مى شود. مقصود از حمل کننده هاى بار سنگین، ابرها است که در پى بادها مى آیند و با خود توده هاى عظیم ذرات آب را حمل مى کنند. ۲ - شکل گیرى ابرها

و ميزان دقيق است. «بِمِقْدارٍ» (يعنى اگر مدّت حمل كم يا زياد شود، اگر حمل سقط شود يا چند قلو گردد، اگر حمل، ناقص‌الخلقه يا داراى عضو زيادى شود، اين كم و

قيامت بار گناه را حمل خواهد نمود. * [انعام:31]. آنها گناهان خويش را به دوش مى‏كشند آگاه باش بد است آنچه حمل مى‏كنند «يَزِروُنَ» حمل بار سنگين است. * [انعام:164]

باشند نفقه آنها را بپردازید تا وضع حمل کنند» (و ان کن اولات حمل فانفقوا علیهن حتی یضعن حملهن). زیرا مادام که وضع حمل نکرده‌اند در حال عدّه هستند، و نفقه

«أَمْرُهُمْ ذُو شُورى بَیْنَهُمْ» آن گونه که بعضى از مفسران گفته اند، و یا حمل بر مبالغه و تأکید شود; زیرا ذکر «مصدر» به جاى «وصف» معمولاً همین معنا را مى

علیه وآله) دیده بودند، که «شقّ القمر» ادامه آن بود، آنها همه را بر تداوم سحر حمل مى کردند، و آن را «سحرى مستمر» مى پنداشتند، هر چند این تهمت، بهانه اى بود

خود سفارش کردیم، که مادر با رنج و زحمت بار حمل او کشید و باز با درد و مشقّت وضع حمل نمود و سی ماه تمام مدت حمل و شیرخواری او بود تا وقتی که طفل به حد رشد

بر کشتى سوار مى شوند، بلکه مال التجاره و وسائل مورد نیاز آنها، نیز با آن حمل و نقل مى گردد. شحن‌ (۳ بار) پر كردن. «شحن السفينة شحناً: ملأها» مشحون: پر

اخلاص ۱ التقاط: اجتناب از التقاط ۵ انسان: پناهگاه انسان ۷ حمل و نقل: تاریخ حمل و نقل ۳; وسایل حمل و نقل دریایى ۳ خدا: نجات بخشى خدا ۹ خطر: آثار احساس خطر

مادّه «عَشْر» جمع «عشراء» در اصل به معناى شتر مادّه بار دارى است که ده ماه بر حمل او گذشته، و در آستانه آوردن بچه است، یعنى چیزى نمى گذرد که شتر دیگرى از او

فلسفه خلقت چهارپایان ۳، ۵; فواید چهارپایان ۳، ۶; نقش چهارپایان ۱ حمل و نقل: وسایل حمل و نقل ۳، ۴ خدا: افعال خدا ۱; خالقیت خدا ۵; نشانه هاى قدرت خدا ۲;

آنها را حمل نمود در كشتى و بعضى گفته‌اند مراد از ذريّه كه خدا ميفرمايد حمل نموديم ذرياتى است كه در اصلاب پدرانشان بوده و در كشتى نوح عليه السّلام حمل شدند

آنها را حمل نمود در كشتى و بعضى گفته‌اند مراد از ذريّه كه خدا ميفرمايد حمل نموديم ذرياتى است كه در اصلاب پدرانشان بوده و در كشتى نوح عليه السّلام حمل شدند

ظلم ستیزى اولیاءالله ۱۲; مسؤولیت اولیاءالله ۱۲ اهم و مهم ۱۱، ۱۳: حمل و نقل: تاریخ حمل و نقل۳ خضر(ع): آثار سوراخ کشتى قصه خضر(ع) ۱۰; حکومت دوران خضر(ع)

چهارپایان: خوردن گوشت چهارپایان در صدراسلام ۹; نقش چهارپایان ۴ حمل و نقل: پیشگویى وسایل حمل و نقل ۶ حیوانات: احکام حیوانات ۳ خدا: تداوم خالقیت خدا ۵; خالقیت

عبادتکار و خدمتگزار» است و از آنجا که این نامگذارى به وسیله مادرش، بعد از وضع حمل انجام شد، نهایت عشق و علاقه این مادر با ایمان را براى وقف فرزندش در مسیر بندگى

حامله شد حوا حمل سبكى را و آن نطفه آدم بود كه در رحم او آمد، فَمَرَّتْ بِهِ‌: پس مستمر بود به آن حمل در برخاستن و نشستن و رفتن و ايستادن، يعنى حمل به جهت خفت

خدا ۶; بهره مندان از آیات خدا ۹; زمینه استفاده از آیات خدا ۸، ۱۰ حمل و نقل: وسایل حمل و نقل ۵ خدا: افعال خدا ۳; دلایل خدا شناسى ۷; عطایاى خدا ۵; نعمتهاى

آدمیزادگان را گرامی داشتیم؛ و آنها را در خشکی و دریا، (بر مرکبهای راهوار) حمل کردیم؛ و از انواع روزیهای پاکیزه به آنان روزی دادیم؛ و آنها را بر بسیاری از

در مجمع و كافى از امام صادق عليه السّلام نه ساعت بودن مدّت حمل تأييد شده و چون مريم آثار حمل را در خود مشاهده نمود و خجلت كشيد آنرا بكسان خود اظهار نمايد

بمانند-. و هنگامی که (با ارزش‌ترین اموال، از جمله) شتران آبستنی که ده ماه از حمل آنها گذشته است به دست فراموشی سپرده می‌شوند. و آنگاه که شتران ماده (به هنگام

آنها را حمل نمود در كشتى و بعضى گفته‌اند مراد از ذريّه كه خدا ميفرمايد حمل نموديم ذرياتى است كه در اصلاب پدرانشان بوده و در كشتى نوح عليه السّلام حمل شدند

باقيمانده‏اى است از آن چه خاندان موسى و هارون وا گذاشته‏اند و ملائكه آن را حمل كنند، اگر اهل ايمان باشيد در آن براى شما دليل هست. از كريمه شريفه استفاده

مى‏زنند چنانكه شيخ طوسى آيه را حمل بر ترتيب كرده و فتئى داده كه پيش از قتل صلب جايز نيست ولى شيخ مفيد و ابن ادريس آيه را حمل بر تخيير كرده و گفته‏اند: زنده

۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... جرى ب لوح ذات عين نا على جزى ه حمل ل قدر من قد کون امر

مى‏زنند چنانكه شيخ طوسى آيه را حمل بر ترتيب كرده و فتئى داده كه پيش از قتل صلب جايز نيست ولى شيخ مفيد و ابن ادريس آيه را حمل بر تخيير كرده و گفته‏اند: زنده

ربب ارض جىء وحد اذا حبب ه جبل ک جمم کلا وقع الک اذ جعل ى لئک مول نفخ وعد حمل يوم صفف ملک کون خرر موسى صور صعق لما ل لمم ترک شقق حقق فوق فى بعض قول هم جلو

. هم من هن کم امم ان حيض جعل ل ما قدر شىء ظهر يئس شهر لم الا ثلث ولد زوج حمل اول کلل انن عدد نسو ريب ف وله قول ه اجل اله الله جوف نکر فى وضع قلب دعو

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هن ف من نسو اللائى اذى عزل ان هو فى قول حمل لا عن لم اول ل يئس قرب کم ک اجل شهر ثلث ريب عدد طهر قدر ذکر سئل هم شىء حتى

هيزم است به (ت ب ب) رجوع شود. [جنّ:15] امّا ستمگران هيزم جهنّم اند. ل فى ان حمل لو جيد جهنم ه ها قوم مرء کون لهب حبل على من ذات طرق ف سقى نور مسد قسط صلى

به معنى برداشتن به سختى است يعنى: به قارون از اموال گنجينه آنقدر داديم كه حمل آن به گروه مردان توانا سنگينى مى‏كرد اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد يافته

سوء ذا امن ارض هو خلق علم بين ذکر ى قد رجل هدى صوب عمل کلل حکم ايى لو اذا حمل الذى ظلم جمع يوم جزى جنن جىء سمو نزل حيى عقب نور اوى وقى مع انتم قرء اخر جعل

شود به «تبب» اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد يافته است. من حبل ها جيد فى حطب حمل ه

ل ه حسن ما هم ارض الى ک صور لا ثم اذ اذا خلق هو حقق شىء قول علم جمع کون ب حمل بنى ايى شرک رزق ذلک الذى اله قوم وعى بين قرر وله حشر طير صعق اتى برء ملک حيد

نَبْغِی»: مگر چه می‌خواهیم؟ مگر چه انتظاری داریم؟ «نَمِیرُ»، غذا و خوراک حمل می‌کنیم. از واژه (میرَة) به معنی طعام و خوراکی که از جاهای دیگر وارد کنند

الى زين ذکر هو انتم امر ها امن يوم جزى بل طوع ربب هلک نعم اوى ائى شرب حرم حمل عند جىء علو رسل حصد خرج کذب ايى فسد بدر موسى ريب قتر شىء نزل قصو نفق قتل علم

غوى ملء سکن علو امر زخرف لعب اخر بنى توب خفى سجد آدم کذب بلو کيف کبر رکب حمل

نا ک ربب کون قول لا ف انن علم کتب سلم امن نبو رسل الله الا اله قوم الذين حمل وله جعل ان الذى اتى قبل ا ها ابراهيم نوح تبع هدى مع ضعف حبر دون کرس آدم بعض

ثقل و به قولى به معنى آماده كردن است. در قاموس گفته: عب‏ء بكسر اول به معنى حمل و ثقل و... است به فتح اول هم مى‏آيد و در مفردات نيز ثقل معنى شده. معنى آيه

كردن. [قصص:57] آيا براى آنها حرم امنى را مكان نداديم كه هر چيز به طرف آن حمل و جمع مى‏شود. گويند: «جَبيتُ الْماءَ فَى الْحَوْضِ» آب را در حوض جمع كرده

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

نمى‏شود. سيد مرتضى علم‏الهدى (ره) در امالى خود مجلس 3 بر كسانى كه آيه را حمل بر ذّر كرده‏اند سخت حمله كرده و مى‏گويد: بعضى بى بصيرت و نافرزانه پينداشته

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

جىء اله ثبر لسن لم بعض زفر ظنن ضلل يوم ثلث قد سبح غيظ ربب رحم صعد اول ترک حمل جرم سکن رود لو سوف مع لعل ثم لما رئف حيث ولى لجء سمو کثر نفق عصب نزل ذلک دبر

نماز بخوانند؛ آنها باید وسایل دفاعی و سلاحهایشان (را در حال نماز) با خود حمل کنند؛ (زیرا) کافران آرزو دارند که شما از سلاحها و متاعهای خود غافل شوید و

بارى گران بر دوش ظالمان خواهد بود. (من حمل ظلمًا) ۸ - ظلم، موجب زیان کارى و محرومیت انسان، در قیامت خواهد شد. (و قد خاب من حمل ظلمًا ) «خیبة»; یعنى، از کف دادن

است. ايضاً آيه [اعراف:189]. يعنى چون با او مقاربت كرد بار خفيفى برداشت و حمل را ادامه داد. * [فرقان:72]. آنانكه در باطل حاضر نشوند و چون بلغوى گذشتند محترمانه

است. ايضاً آيه [اعراف:189]. يعنى چون با او مقاربت كرد بار خفيفى برداشت و حمل را ادامه داد. * [فرقان:72]. آنانكه در باطل حاضر نشوند و چون بلغوى گذشتند محترمانه

قدوه‌ی خود کنید و بدو تأسّی جوئید). فرزندان (همان) کسانی که با نوح (در کشتی) حمل کردیم؛ به‌راستی که او بنده‌ای بسیار سپاسگزار بود. نژاد آنان که سوار کردیم

ه ب مثل سدس ذات ما خمس من رجم ثمن سبع غيب على کلب ربع ان جرح شمل هن بسط ک حمل ثلث ذرع يمن کم ربب لهث ى طيب س سجد ف ل وصد او هوى قلب ترک الله عدد لو رقد

سيل بشر نفس ارض کان فرعون لئک ب قدر شرق بغض حلى حول طين کون جعل عدو لن درى حمل ملک خضر او زجج ولد غرب ذهب علم متع

ثقل و به قولى به معنى آماده كردن است. در قاموس گفته: عب‏ء بكسر اول به معنى حمل و ثقل و... است به فتح اول هم مى‏آيد و در مفردات نيز ثقل معنى شده. معنى آيه

است. ايضاً آيه [اعراف:189]. يعنى چون با او مقاربت كرد بار خفيفى برداشت و حمل را ادامه داد. * [فرقان:72]. آنانكه در باطل حاضر نشوند و چون بلغوى گذشتند محترمانه

دعو الى ل کم اذا قد جرى ب سبح بشر هو اله لم هدى خلق امن کنن ذکر يسر على کان حمل قسم عزر بکر ا کلل طور ربب الله امر اصل اوى عمى عذب ها رجو ائى اول رسل ندو

حزن ان لا عرف وجد حقق رئى ولى ه نفق قول انن رسل ربب الى على نا کم نزل امن حمل

يا رسل کون شىء حقق ردد ها قبل يوسف جنب ت خوف کتب امر مثل نور او هوى لن امم حمل قد برح الا وفى طغو نفس وزر تبع ارض طغى خشى شعر ولى موت جنح حتى بغت جرم ب ظهر

از كوه‏ها تكّه‏هاى سفيد و سرخ به رنگهاى گوناگون است . ک ل ها من انن لم صوت حمل مثل هم خلف لون الى ا رکب نفر بيض بغل فرر جدد رئى سفر کان خيل جعل رحم نظر سنه

در مجمع و كافى از امام صادق عليه السّلام نه ساعت بودن مدّت حمل تأييد شده و چون مريم آثار حمل را در خود مشاهده نمود و خجلت كشيد آنرا بكسان خود اظهار نمايد

ها ف سرح کن ب متع ان عرف او کون يا مسک حين کم ايى عدد لا رود نبو الله علو حمل ثقل حلل اله ل حسن روح الى بلد زين لم وله فى من نا مرر دنو رسل طلق بلغ ضرر

ها ک ارض ما ل کون نعم ان نا کم سمو ف نشء جعل بنى منع بطن رفع وسع على انس حمل اکل بثث وکء کذب قطع کما جبل سرف نزل يوم کثر قرع هن ربب فکه استبرق عهن مهد

تحريف كلام آن است كه آن را در گوشه‏اى از احتمال قرار بدهى كه بتوان به دو وجه حمل كرد. على هذا معنى آن محتمل كردن كلام صريح است «مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ» هم

لو ثم قبل صلح خلو هدى قلب حسب خطء نسو صحب درى ظهر ذا بسل سرع شفق شرب اخر حمل ذکر شرک بحر خرج مول اهل فضل ذات شطن لهب

قريب به علم است كه مراد خزائن باشد يعنى به قارون از گنج‏ها آنقدر داديم كه حمل گنج‏هاى او بر گروه نيرومند ثقيل بود. وَ لَمّا مَتَاعَهُم الرّاحِمِين وَجَدُوا

آشكار شدن خطوط در آن است [قمر:13]. نوح را به چيزى كه تخته‏ها و مسمارها داشت حمل كرديم منظور كشتى نوح «عليه السلام» و الواح جمع لوح است. [اعراف:154-150-145]

گاهی که بیامدشان قیامت ناگهان گفتند دریغ ما را بدانچه کوتاهی کردیم در آن و حمل کنند بارهای خود را بر پشتهای خویش چه زشت است آنچه بار برمی‌دارند Losers are

خدا چنانكه در «سبح» خواهد آمد، زنده و مدرك‏اند هيچ مانعى ندارد كه آيه را حمل به ظاهر كرده و بگوئيم: آسمان و زمين هم متأثر مى‏شوند و گريه مى‏كنند گر چه

حمد ارض صبح اذا عذب سمو انن حيى کون قوم مسو لا روح وقى دخل بئس لم سرح رحم حمل جمل فتو الذين ظهر اکل ثوب قرر ثقل الا خرج او ى شىء اول عشو فتى حضر اتى نن

موسی و هارون) در اختیار ابراهیم گذارده بودیم و از (احوال و فضائل) او برای (حمل رسالت) آگاهی داشتیم. و به‌راستی و درستی، از پیش به ابراهیم رشدش (و رشادتش)

الى فضل کلل شکر اوى ملک قبل دخل رود ائى سرر ظلم نن لکن جنن نعم طعم بغى اذا حمل وعلن قتل لو نفس ن اياکم دعو انس حقق وقى او سمع سئل بل حلل عذب ذلک

موسى و آمدن تخت ملكه سباء از مسافت دور و... خبر مى‏دهد چرا آيه را به ظاهر آن حمل نكنيم و از قدرت خدا چه بعدى دارد؟ رجوع شود به «قرد». هم جعل لا فى يوم کم اتى

زن تا مدتيكه وضع حمل ننموده است و ممكن است مراد اعم از حمل و حيض باشد چنانچه در مجمع از آنحضرت نقل نموده است و ميشود مراد اعم از حمل و حيض و طهر باشد چنانچه

عظيم به ايشان. نكته: در انوار گفته: «ل» در «ليعذّب» تعليل حمل است بر طريق مجاز، زيرا تعذيب نتيجه حمل امانت است چنانچه تأديب در (ضربته للتّأديب) نتيجه ضرب است،

فرستاد زن را گرفته و آوردند داود بلافاصله با او همبستر شد و زن حامله گرديد و حمل خود را به دواود داد. در باب دوازدهم همان كتاب نوشته: ناتان فرستاده خداپيش

وضع عبد خلق شىء انث هو زوج ملک جعل أما الله قول اذا شمل ها شهد لئک عمل اله حمل امن کون وله ى ا لا الک حرم ليس صلح ثنى مثل حرر حظظ وسم حيى سمو وهب بعض اول

است چون ظاهر از آيه معجزه است كه حمل بر سحر ميشود نه‌ جلد 5 صفحه 100 علامت قيامت چون آن وقت احتياجى بمعجزه نيست و آيه حمل بر سحر نميشود و اگر مراد از كلمه

در مجمع و كافى از امام صادق عليه السّلام نه ساعت بودن مدّت حمل تأييد شده و چون مريم آثار حمل را در خود مشاهده نمود و خجلت كشيد آنرا بكسان خود اظهار نمايد

در «مَثَلُ نُورِهِ - يَهْدِى اللهُ لِنُورِهِ» است نور اول كه به لفظ جلاله حمل شده راجع به ذات باريتعالى و نور دوم وسوم راجع به نور ايمان است. «اللهُ نُورُ

نن حرم الذى بعض فسد قدر فحش ذلک هما صبح بعد دور قد ذا طوع ملک امر غيب حين حمل مرى عشو سمو اول ترک وقى قرى کسب بل نصر امم زوج نقض سوف رفع سحر جرم غفر اخذ

مى‌آورم، باشد كه خود را گرم كنيد.» (به یاد آر) هنگامی که موسی (وقت بیچارگی و درد حمل زن در آن بیابان سرد و ظلمت نوری دید و) به اهل بیتش گفت: مرا آتشی به نظر آمد

حفظ معناى ظاهر منافات ندارد و فيض ره تأويل اول را حمل بر قرائت سيغلبون بصيغه مجهول و تطبيق اخير را حمل بر قرائت غلبت بصيغه معلوم فرموده و بنظر حقير ين معانى

حفظ معناى ظاهر منافات ندارد و فيض ره تأويل اول را حمل بر قرائت سيغلبون بصيغه مجهول و تطبيق اخير را حمل بر قرائت غلبت بصيغه معلوم فرموده و بنظر حقير ين معانى

[مريم:11]. ناگفته نماند: در آيات ماقبل به زكريا «عليه السلام» وحى شد كه: علامت حمل زنت به فرزند آن است كه سه روز زبان تواز سخن گفتن باز خواهد ماندآنوقت فرموده:

«كنز». ه نا ل لا ب يوم ما الذين هم ف قول س من على بخل هو فدى طعم اخر شرر مع حمل سکن امن عفو جالوت عن بل جند قوم الله عدد طوع ربب خير غفر اله سفر جوز قبل

شود كه چنانچه فرعونيان آن معجزات را ديدند و حمل بر سحر نمودند اگر تو هم هر چه اهل شرك بخواهند بكنى باز حمل بر سحر و شعبده خواهند نمود و پس از اينجمله كه

را بكشند. چون علامت حمل مادر موسى ظاهر گشت فرعون را خبر دادند، قابله‌ها را فرستاد تا او را ببينند. چون شكم او را ديدند هيچ اثر حمل نيافتند، زيرا هر كه

تَسْتَعْجِلُونَ «14» ترجمه‌ سوگند به پراكنده‌كنندگان پراكنده كردنى‌ پس به حمل- كنندگان بار گران را پس به روندگان بآسانى‌ پس به قسمت‌كنندگان كار را همانا

داود ائى عيسى حسن کتب ايى اذن الذين لسن فرق هو نبو ثم جعل خوف نجو اسماعيل حمل يونس خلف شدد يوسف فرى ضوء بين فصح شىء الک قتل سلم ابو ملء منن ذهب بعد اخر

الَّذينَ يَكْنِزُونَ» مانعان زكوة از اين امت اند ولى بهتر آن است كه بر عموم حمل شود. ايضاً گويد: از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» منقول است كه فرموده: