نتایج جستجو

ى ايى اوه نحن اول نسو قرء اذا ام اذن ان مع عقب امن ربص عبر حکم عن ذلک رئى حلم تلک هو قبل قد حلل حدد شکر غيب رشد بعد غلم جناح سئل قسم غنى لما لم فرى الو

ميل ذلل وکل ثنى قرب اکل وضع رسل قصر الا يدى حلل ولد عشر خبر رضع رود ى ثلث حلم رضو کتب عزل دنو رجع صلو نفس کلل ابو اجر نسو بعض فدى حدد سکن لم الک ولى شتت

حقیقى «حلم» همان است که در اول گفته شد. ضمناً از این توصیف استفاده مى شود که خداوند بشارت بقاى این فرزند را تا زمانى داده که به سنى قابل توصیف به «حلم» برسد،

ابراهیم(ع): آثار حلم ابراهیم(ع) ۴; ابراهیم(ع) و خطاکاران ۱; ابراهیم(ع) و ذکر خدا ۳; ابراهیم(ع)وقومخلوط ۴;اندوه ابراهیم(ع) ۲، ۴; حلم ابراهیم(ع) ۱; دعاى

آیات شامل این کلمه «وقار» به معناى سنگینى حرکات و عظمت و آرامش و حلم است. وقر (۹ بار) فَالْجَارِيَات ذَرْوا فَالْمُقَسّمَات فَالْحَامِلاَت يُسْرا إِنّمَا

شامل این کلمه «حُلُم» (بر وزن کتب) به معناى «عقل» آمده و کنایه از بلوغ است که معمولاً با یک جهش عقلى و فکرى توام است، و گاه گفته اند که «حلم» به معناى رؤیا

تهجد ۸; صبر در تهجد ۸ حق: سختى حق پذیرى ۸; صبر در حق پذیرى ۸ حلم: سختى حلم ۸; صبر در حلم ۸ زنا: آثار اجتناب از زنا ۴; صبر در اجتناب از زنا ۸ سختگیرى: آثار

۱۰ تربیت: شیوه‌هاى تربیت ۱۰ توانمندان: انفاق توانمندان ۱، ۲ جامعه اسلامى:۴ حلم:۴ خشم: فروبردن خشم ۳، ۵، ۷، ۸ روابط اجتماعى:۴، ۹ عفو:۴، ۷ از مردم ۳، ۸ عمل

پاداش تواضع ۲ توبه: پاداش توبه ۲ تهجد: پاداش تهجد ۲ حق: پاداش حق پذیرى ۲ حلم: پاداش حلم ۲ دعا: پاداش دعا ۲ زنا: پاداش اجتناب از زنا ۲ سختگیرى: پاداش اجتناب

فروپاشى آنها جلوگيرى مى‌شود به خاطر حلم اوست.) 6- خداوندى كه با قدرت هستى را نگاه داشته، اگر به كفّار مهلتى مى‌دهد به خاطر حلم است نه عجز. «كانَ حَلِيماً» «1»

حليم است تعجيل در عقوبت نمى‌كند و شايسته است اگر كسى نميخواهد احسان كند اقلا حلم نموده با سائل بخشونت رفتار ننمايد. قَول‌ٌ مَعرُوف‌ٌ وَ مَغفِرَةٌ خَيرٌ مِن‌

۹، ۱۰، ۱۱، ۲۲ خدا: آثار آمرزشهاى خدا ۱۵; آثار حلم خدا ۱۵; انذارهاى خدا ۱۶; تنزیه خدا ۱۰; تهمت به خدا ۱۵; حلم خدا ۱۸; دلایل تنزیه خدا ۲; دلایل کمال خدا ۲;

خدا ۱ انفاق: زمینه انفاق ۱ تقوا: زمینه تقوا ۱ خدا: آثار حکمت خدا ۱; آثار حلم خدا ۱; آثار شکرگزارى خدا ۱; آثار عزت خدا ۱; آثار علم غیب خدا ۱; حکمت خدا ۴;

آن را نادانى معنى كرده‏اند. طبرسى ذيل آيه 67 بقره فرموده: به فولى ان ضدّ حلم است (يعنى سفاهت). نگاررنده اين معنى را مى‏پسندم و در بيشتر آيات قرآن، آن به

حلیم) ۹ - پاداش مضاعف به انفاق گران و آمرزش آنان، جلوه قدرشناسى، سپاسدارى و حلم خداوند است. (إن تقرضوا اللّه ... یضعفه لکم و یغفر لکم و اللّه شکور حلیم) ۱۰

جرم حکم دبر ذنب نکص عبد فکک درى هما قوم نفق شىء مکر ردد ا تلک ذو نفس ضرر حلم بل موت حيى اولاء هجر اخو ائى ظلل يوم نهر ايى

جمع اطلاق مى‏شود. ثم کم من بلغ ل خرج شدد او الذين حکم اذا رجل لم ظهر علم حلم اذن علق على وسم وله ارب اله ف سمو عور اول نسو اجل غير الله کون ما ايى تبع

ابراز آن خوددارى کرد. ۱۰- یوسف(ع) بهره مند از سیطره بر خویشتن و برخوردار از حلم و بردبارى (فأسرّها یوسف فى نفسه و لم یبدها لهم) ۱۱- برادران یوسف بجز بنیامین ،

دخل نزل اوه رکع فرق امن هو ارض ان جسد اتى خرر عرض سبل طمن مسس يى موه داود حلم صير تبع عن کثر طمئن لکن بعد طغى غيب وقى جرم برک ذا عرف فتن يوم رزق بشر طغو

گذشت. [يوسف:44]. اضغاث جمع ضغث به معنى دسته‏ها و مختلطها است و احلام جمع حلم (بر وزن عُنُق و قُفْل) به معنى خواب پريشان است اضافه اضغاث به احلام به معنى

حور نضخ نور کان ياقوت غرب شرق بحر الذين هل لولو جزى نخل خرج رفرف خبل نسو حلم بطن قبل فضل خضر سمع يوم سمو بسط نصر بغى ودد ثقل رمن شئن کرم سلط قدم انى غشى

انبيا محدود است. فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ‌ ... 4- در برابر رفتار تند كافران، حلم خود را از دست ندهيم. «1» تَبَرَّأَ مِنْهُ‌ ... لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ‌ 5- برائت

حلل لبث حسب على اله ضرب قدم غوى أما ولى دفع بين کفر حرى هذا رجل الذى اخذ حلم ابراهيم لعل ضرر يقظ اتى عجب ذا انس قبل قرء عصى انت تبع صلح ليل يوم سلم ها

كارهاست. و هر که (بر ظلم کسی) صبر کند (و با قدرت انتقام ببخشد) این مقام (حلم و بردباری است که) از عزم در امور (الهی و تسلط بر نفس و قوت عقل و اراده) است

وعده خود (به عذاب آنان) خلف نخواهد کرد، و همانا یک روز نزد خدا (و از نظر حلم او) چون هزار سال به حساب شماست. و آنان از تو [از روی مسخره و ریشخند] شتاب

عَلَيْنا: گفتند قسم به خدا هر آينه بتحقيق برگزيد و فضيلت داد تو را بر ما به حلم و علم و عقل و كمال و جمال و ملك. وَ إِنْ كُنَّا لَخاطِئِينَ‌: و اگر هر آنچه

فرعون خرج ضيق ذکر الذين ک قرى غبر مدن کفر يونس او بشر حصب حبب ما نذر ارض حلم فضل نهى رحم تحت مدين خسر التى شدد وتد اليسع نحن نن تبع حکم اخر رکن ضحک ذو

جنس حروف تهجى است كه محاوره جميع بندگان به آنست. 2- مقسم به، يعنى سوگند به حلم و حكمت و حمايت و ملك و مجد و منّت ما. 3- معانى الاخبار- از حضرت صادق عليه

مجرمان در گذر بر وجهى كه وهنى در دين نبود. يا دور كن جهل سفيهان را از ايشان به حلم خود. يا بازدار مردم را از معاصى به امر نمودن به طاعات. يا دفع كن شر مشرك را

آیات شامل این کلمه حلم‌ (۲۱ بار) ال الرّشِيد قَال لَأَنْت إِنّک يَا قَوْم نَشَاء مَا أَ رَأَيْتُم أَمْوَالِنَا فِي إِن کُنْت نَفْعَل أَن أَو در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه حلم‌ (۲۱ بار) وَ کَان غَفُورا لا مِن إِنّه اللّه عَلِيما يَحِل أَقْسَمُوا إِذَا لَک تَسْبِيحَهُم النّسَاء بَعْدِه قَرَأْت بِاللّه الْقُرْآن

است بر مؤمنان در نجات دادن نوح و اتباع او در كشتى. يا بر توفيق پيغمبران در حلم و بردبارى و احتجاج بر كافران. تنبيه: آيه شريفه آگاهى و عبرتى باشد براى عالميان

ناله او را بشنود؛ و ناله نمود تا قبض روح شد. حق تعالى به جبرئيل فرمود: كثرت حلم من، اين بندگان كافر نعمت را مغرور و سالها به عبادت غير من مشغول، و معذلك پيغمبر

بخواهید، و با آسان گرفتن کار بر مردم برکت بجوئید، و به خریداران نزدیک شوید، حلم را زینت خود قرار دهید، از سوگند بپرهیزید، از دروغ اجتناب کنید، از ظلم خودداری

و اوّاه و مُنيب است. 1- انبيا، دلسوزترين رهبران جامعه‌ى بشرى هستند، و با حلم و ناله وانابه، براى نجات مردم تلاش مى‌كنند. «لَحَلِيمٌ أَوَّاهٌ مُنِيبٌ» 2-

خشنود و رضايت‌مند ‌آنها‌ ‌باشد‌، و محققا خداوند ‌هر‌ آينه‌ دانا و داراي‌ حلم‌ و بردباري‌ ‌است‌. جلد 13 - صفحه 327 (لَيُدخِلَنَّهُم‌ مُدخَلًا يَرضَونَه‌ُ):

مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و از مال حلال روزى

امام صادق عليه السلام فرمود: مكارم اخلاق ده چيز است: يقين، قناعت، صبر، شكر، حلم، حسن خلق، سخاوت، غيرت، شجاعت، جوانمردى. حضرت على عليه السلام فرمود: «من مكارم

امام صادق عليه السلام فرمود: مكارم اخلاق ده چيز است: يقين، قناعت، صبر، شكر، حلم، حسن خلق، سخاوت، غيرت، شجاعت، جوانمردى. حضرت على عليه السلام فرمود: «من مكارم

از معاصى. 2- قناعت به آنچه روزى او است. 3- صبر در محنت. 4- شكر در منحت. 5- حلم در ناملايمات. 6- حيا. 7- سخاوت در بذل و بخشش. 8- قوت قلب در مكاره. 9- غيرت

مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و از مال حلال روزى

تفسير قمى، ج 2، ص 142. جلد 10 - صفحه 158 لاغيان را كه ما راست كردارهاى ما از حلم و صفح‌ وَ لَكُمْ أَعْمالُكُمْ‌: و براى شماست اعمال شما از سفاهت و لغو، يا

دعاى من مفرما تا آن پيغمبر وفات نمود و خداوند بجبرئيل فرمود اين بندگان من كه حلم مرا ديدند و مغرور شدند و خود را از عذاب من ايمن پنداشتند و غير مرا پرستيدند

امام صادق عليه السلام فرمود: مكارم اخلاق ده چيز است: يقين، قناعت، صبر، شكر، حلم، حسن خلق، سخاوت، غيرت، شجاعت، جوانمردى. حضرت على عليه السلام فرمود: «من مكارم

أضغث أحلم ) «أضغاث» (جمع «ضغث») به معناى دسته ها و مختلط ها و «أحلام» (جمع «حلم») به معناى خواب ها است. این تعبیر (أضغاث أحلام) به خواب هاى آشفته و پراکنده

امير مؤمنان (ع) مى‏فرمود: اى طالب علم، به راستى عالم سه نشانه دارد: علم و حلم و خموشى. و عالم نما هم سه علامت دارد: نسبت به بالادست نافرمان است و به زيردست

مى‌كنند به كلام نيكو، كلام قبيح را كه از كفار مى‌شنوند. 5- دفع مى‌كنند به حلم خود جهل جاهل را. 6- در منهج- از حضرت صادق عليه السّلام مروى است كه فرمود:

دعاى من مفرما تا آن پيغمبر وفات نمود و خداوند بجبرئيل فرمود اين بندگان من كه حلم مرا ديدند و مغرور شدند و خود را از عذاب من ايمن پنداشتند و غير مرا پرستيدند

دعاى من مفرما تا آن پيغمبر وفات نمود و خداوند بجبرئيل فرمود اين بندگان من كه حلم مرا ديدند و مغرور شدند و خود را از عذاب من ايمن پنداشتند و غير مرا پرستيدند

امام صادق عليه السلام فرمود: مكارم اخلاق ده چيز است: يقين، قناعت، صبر، شكر، حلم، حسن خلق، سخاوت، غيرت، شجاعت، جوانمردى. حضرت على عليه السلام فرمود: «من مكارم

دعاى من مفرما تا آن پيغمبر وفات نمود و خداوند بجبرئيل فرمود اين بندگان من كه حلم مرا ديدند و مغرور شدند و خود را از عذاب من ايمن پنداشتند و غير مرا پرستيدند

اما دو خاصيت‌ رضا و غضب‌. و اما ناطقه‌: پنج‌ قوه‌ ‌او‌ فكر و ذكر و علم‌ و حلم‌ و نباهت‌ و اما دو خاصيت‌ ‌او‌ نزاهت‌ و حكمت‌. و اما كلمه الهيه‌: پنج‌ قواي‌

دعاى من مفرما تا آن پيغمبر وفات نمود و خداوند بجبرئيل فرمود اين بندگان من كه حلم مرا ديدند و مغرور شدند و خود را از عذاب من ايمن پنداشتند و غير مرا پرستيدند

دعاى من مفرما تا آن پيغمبر وفات نمود و خداوند بجبرئيل فرمود اين بندگان من كه حلم مرا ديدند و مغرور شدند و خود را از عذاب من ايمن پنداشتند و غير مرا پرستيدند

مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و از مال حلال روزى

اينكه بعضى از مفسرين گفته اند كه : ((منظور از اين جهالت ، جهالت ضد عقل و حلم است ، و نوح (عليه السلام ) خواسته است بگويد كه شما كفار نسبت به ما و كار ما

ابى طالب است كه رفيق شفيق او است عقلش از عقل او و علمش از علم او و حلمش از حلم او است و دين او مؤيد بشمشير او است تا خداوند هم وفا نمايد بعهد خود با بنى

مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و از مال حلال روزى

مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و از مال حلال روزى

مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و از مال حلال روزى

دعاى من مفرما تا آن پيغمبر وفات نمود و خداوند بجبرئيل فرمود اين بندگان من كه حلم مرا ديدند و مغرور شدند و خود را از عذاب من ايمن پنداشتند و غير مرا پرستيدند

ورشد است. بسيارى از صفات انسان از قبيل صبر، رضا، تسليم، قناعت، زهد، تقوا، حلم و ايثار، در سايه‌ى برخورد با تنگدستى‌ها است. «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» 3-

همين مناسبت است كه عقل را هم «حلم » مى نامند، چون عقل عبارت است از استقامت تفكر، و نيز از آن باب است كه حد بلوغ و رشد را «حلم » مى نامند، ترجمه تفسير الميزان

السّلام‌ تفسير اثنا عشرى، ج‌2، ص: 249 چون متقيان دو دسته‌اند: يك دسته موصوفين به حلم و عفو و احسان كه بيان شد، بعد دسته دوم را فرمايد: وَ الَّذِينَ إِذا فَعَلُوا

‌براي‌ تزكيه نفس‌ ‌است‌ و تكميل‌ اخلاق‌ مثل‌ صبر و تحمل‌ مشاق‌ّ و بردباري‌ و حلم‌ و توجه‌ بخدا و دعا و امثال‌ اينها لكن‌ اينها حقيقت‌ مصيبت‌ نيست‌ بلكه‌ تفضل‌

تفسير اين دو حرفست‌ با دوستان مروت با دشمنان مدارا خداوند عقل و تدبير و علم و حلم و صبر بهمه شيعيان كرامت فرمايد انشاء اللّه تعالى و خداوند مردم را از خود ميترساند

غضب‌ كردند ‌آنها‌ ‌در‌ مقام‌ تلافي‌ ‌بر‌ نميآيند و طرف‌ ‌را‌ گذشت‌ ميكنند و حلم‌ ميكنند و مي‌بخشند و عفو ميكنند. وَ الَّذِين‌َ عطف‌ ‌به‌ للذين‌ آمنوا و ‌علي‌

گفته‌ ميشود: مثلا صبر ‌از‌ شهوات‌ نفساني‌ عفت‌ ‌است‌، صبر ‌بر‌ كظم‌ غيظ، حلم‌ ‌است‌، صبر ‌از‌ فضول‌ عيش‌، زهد ‌است‌، صبر ‌بر‌ حفظ اسرار، كتمان‌ سرّ ‌است‌،

اخلاقي‌ ‌در‌ جميع‌ صفات‌ كمال‌ اكمل‌ ‌از‌ جميع‌ بشر بوده‌: سخاوت‌، شجاعت‌، حلم‌ صبر، تواضع‌، رحم‌ و ‌غير‌ اينها و خوارق‌ عادات‌ و معجزات‌ صادره‌ ‌از‌ حضرتش‌

باو دادند و بي‌اعتنايي‌ها و بي‌احتراميها ‌که‌ ‌در‌ حقش‌ كردند و تمامش‌ ‌را‌ حلم‌ كرد و ‌در‌ حق‌ ‌آنها‌ دعا ميكرد: اللهم‌ اهد قومي‌ فانهم‌ ‌لا‌ يعلمون‌ اشاره‌

مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و از مال حلال روزى

حقيقى حلم همان است كه در اول گفته شد، ضمنا از اين توصيف استفاده مى شود كه خداوند بشارت بقاى اين فرزند را تا زمانى كه به سنى برسد كه قابل توصيف به حلم باشد

گشودى و نعمتهاى بى‏حساب عطا فرمودى پس تو راست جميع محامد اى پروردگار ما، و حلم تو بسيار بزرگ و فراگير است پس بسبب آن گناهان بندگان را عفو كردى و ميكنى پس

بر هفت بهره وضع فرموده؛ يعنى بر نيكى و راستگويى و يقين و رضا و وفا و علم و حلم. بعد از آن، اينها را در ميان مردم قسمت نمود؛ پس هر كه اين هفت بهره را در او

الاشياء بنفس‌ السباع‌. و الناطقة القدسية و لها خمس‌ قوي‌ فكر و ذكر و علم‌ و حلم‌ و نباهة و ليس‌ لها انبعاث‌ و هي‌ اشبه‌ الاشياء بنفس‌ الملائكة و لها خاصتان‌

للمؤمنين‌ ‌علي‌ اعمالهم‌ الصالحة «الجنّة»، ج‌ ح‌ خ‌ فالجيم‌ جمال‌ اللّه‌ و الحاء حلم‌ اللّه‌ ‌عن‌ المذنبين‌ و الخاء خمول‌ ذكر المعاصي‌ عند اللّه‌ عزّ و جل‌ و خبير،

زمين و آسمان؛ مختلفان، شب و روز؛ دو دشمن، موت و حيات؛ كارى كه آخرش نيكو باشد حلم‌ «1» احتجاج طبرسى، ج 1، ص 138. «2» السقيفة و فدك ص 98، شرح نهج البلاغه ج 16

آن خدائى كه هر حاجت و نيازى را فقط بدرگاه تو مى‏آورند، خدايا خشم تو را جز حلم و شكيبائى تو چيز ديگرى بازنمى‏گرداند، و از عذاب تو هيچ چيز نجات نمى‏بخشد مگر

ندارد خداوند قوتي‌ ‌به‌ قلب‌ تو ميدهد ‌که‌ تحمل‌ ‌اينکه‌ جسارتها ‌را‌ بكني‌ و حلم‌ و صبر نمايي‌. وَ يَمح‌ُ اللّه‌ُ الباطِل‌َ وَ يُحِق‌ُّ الحَق‌َّ بِكَلِماتِه‌ِ‌-‌

سيئه » را به اعمال قبيح ، و بعضى « حسنه » را به صفات عالى انسانى همچون صبر و حلم و مدارا و عفو، و « سيئه » را به معنى غضب و جهل و خشونت و انتقامجوئى تفسير

گويند، و به قول بعضى ديگر مراد از آن ، خلق خوب و بد است ، كه عبارت است از حلم و جهل ، ولى سياق آيات با معناى اخير موافق تر است ، بنابراين معناى آيه چنين

قبلهم ). واژه «حلم » (بر وزن «كتب ») به معنى عقل آمده است و كنايه از بلوغ است كه معمولا با يك جهش عقلى و فكرى توام است ، و گاه گفته اند «حلم » به معنى رؤ

مُحَمَّدٍ رَسُولِ اَللَّهِ ص‏ تَسْأَلاَنِي فَيَقُولاَنِ لَهُ نَمْ نَوْمَةً لاَ حُلُمَ فِيهَا وَ يُفْسَحُ لَهُ فِي قَبْرِهِ تِسْعَةَ أَذْرُعٍ وَ يَرَى مَقْعَدَهُ

هَدَانِي اَللَّهُ لَهُ وَ ثَبَّتَنِي عَلَيْهِ فَيُقَالُ لَهُ نَمْ نَوْمَةً لاَ حُلُمَ فِيهَا نَوْمَةَ اَلْعَرُوسِ ثُمَّ يُفْتَحُ لَهُ بَابٌ إِلَى‏ اَلْجَنَّةِ

أَشْهَدُ أَنَّهُ‏ رَسُولُ اَللَّهِ‏ فَيَقُولاَنِ لَهُ نَمْ نَوْمَةً لاَ حُلُمَ فِيهَا وَ يُفْسَحُ لَهُ فِي قَبْرِهِ تِسْعَةَ أَذْرُعٍ وَ يُفْتَحُ لَهُ

كَفُّوا عَنْ تَتَبُّعِ عُيُوبِهِمْ وَ إِنَّ أَحَقَّ اَلنَّاسِ أَنْ يَتَمَنَّى حِلْمَ اَلنَّاسِ أَهْلُ اَلسَّفَهِ اَلَّذِينَ يَحْتَاجُونَ أَنْ يُعْفَى عَنْ سَفَهِهِمْ

إن شَاءَ اللّهُ مِنَ الصّابِرِين». و در قرآن كريم، هيچ يك از انبيا به وصف «حلم» ستايش نشده اند، به جز اين پيغمبر بزرگوار در اين آيه، و نيز پدرش ابراهيم «عليه

كتاب در معناى آيه ((و يدرون بالحسنه السيئه ((، گفته : بعضى گفته اند يعنى با حلم ، جهل جاهلان را دفع مى كنند - نقل از يحيى بن سلام - و معنايش ‍ اين است : آزار

مقام رجاء نگه داشت ، و سپ س همان را اجزائى كرد، عقل را از جزئى ، و علم و حلم را از جزئى ، و عصمت و توفيق را از جزئى بيافريد، و باز قسم چهارمش را آنقدر

«چيزى نازل نشده». و آنگاه قرآن، در نقل قصه، كلمۀ «رحمان» را آورده باشد، تا به حلم و رحمت خداى تعالى، در قبال انكار و تكذيب حق صريحى كه مشركان داشتند، اشاره

حقيقت است، و شدّت و ضعفى در كار نيست، و سخاوت و شجاعت و علم و تقوا و صبر و حلم، و ساير كمالات معنوى در پيامبر اسلام و يك فرد عادى از امتش ‍ يك چيز است، و

ايمان‌ ‌را‌ ‌بر‌ هفت‌ سهم‌ قرار داده‌ «برّ، صدق‌، يقين‌، رضا، وفا، علم‌، حلم‌»«1» و ‌در‌ برخي‌ ايمان‌ ‌را‌ چهل‌ و نه‌ جزء و ‌براي‌ ‌هر‌ جزئي‌ ده‌ عشر شمرده‌«2»

آنان را با حقى كه نزد تو است، دفع كن، نه به باطلى ديگر. و جهل آنان را با حلم، و بدی هايشان را با عفو، و همچنين هر بدى ديگرشان را، با خوبى مناسب آن دفع

نكته نيز لازم است كه اين عالم ربانى در مقام تعليم و تربيت نهايت بردبارى و حـلم را نـشـان داد، هـرگـاه مـوسـى بـر اثر هيجان زدگى تعهد خود را فراموش مى كرد