نتایج جستجو

منقاد و خاضع نشدند و ناله نكردند. ما الله اله وله هم ل ربب ضعف ف عذب حبب ب حتى صبر ضرع اذا کون اخذ فتح قول سبل فى قد

ليس صابئون او لا بنو نا ب ولى اخذ ان ذلک ملل بعض نصارى هدى ما حزن نحن عن حتى مسيح تلک مجوس منى ا تبع ک حبب قدر ف بل انتم وثق ابراهيم عمل شرک علم کلل اسباط

ضيق ارض الذين وله ک کثر انتم رسل لکن ب نذر نفس نغض انن کم يوم قرب ايى ذرء حتى بشر ائى لو دعو س زلزل ضرر مرر

در قرآن يافت مى‏شود. ف کم رئس بلغ لا هدى امن حلقم انتم اذا وله من اذ اله حتى لولا ما قصر حين نظر الله نحن يسر قرب لو شىء خوف ان حلل کذب علم ه حرم حصر سجد

اتى امن حلل طعم ک عذب قول انن کفر هذا علم نا ذا قوم غضب نعم الى صيد ايى ربب حتى فى دور الا کون کتب الذى يا بنو هدى عقد نسو شکر بلغ رزق او بلد وقى خزى عن اذا

اکل علم خلق عند يوم حسن عن سوف عذب کون ذلک سرح او کذب زوج اجل لو حقق هو قرر حتى رحم نن شىء نعم غرر غير امن ابو فلح قدر بعض عرف جعل نور اولاء بل رجع کن لقى

حقيقتش آن است كه مرا به شكر حريص كن بطوريكه نفس خويش را از كفران باز دارم. قول حتى هم اذا ف ى ن ان نعم ربب جىء على شکر ک ها من اتى التى نمل ما نا طير نور کذب

انت ا قوم ثم سوء نبو ولى مثل لم شهد يوم خلق ملک الذى قتل جعل عند خير خلف حتى کفر اذا ذکر توراة صبر کيف عبد خبر هدى لقى حسن رود کثر جىء وحى اخذ رئى امر

حمد شرک ايى ها ويل س اننى خوض حسن جزى لعب نحن فعل قد خلص سوء نا خسر غفر ورد حتى همز زهق هذا الذين لقى دلو غير بصر شطن حضر حقق عند جمل قتل هو جعل قدم هى ولد

سوگند دروغ حرام و سوگند راست مكروه است مگر آنكه احقاق حق بسته به آن باشد و حتى وارد است كه شخص در صورت امكان خسارت را قبول كند و سوگند نخورد و اگر كسى سوگندى

حفظ قسطس لن بخس او رئى الذين يا خسر ابو صدق اله علم منع ا الا نقص انا شىء حتى غير لم طفف نزل عند اتى شدد ن بلغ ويل حسن حوط يوم کلف زجو الله اهل قرب بضع

على هم کون طعم ان انن بنو ک کم حسن من سبل ولد وجد اکل اتى سئل الا حضض رقب حتى خير نکح التى قسط قوم وله ذا بلغ جور حبب اذا او الله کتب هى نسو فعل أما هن

هن ف عن انث لا هم علم وزن انن قول فى کون الله الا سمع ربب اله على رضع کلم حتى ى کتب ثوب رفع بعد حرف وله کره اول ليس رئى نا کلل قسط جعل وزر ذکر الذى ارض

بعد ذلک يمن شهر خلق نسو انس نصف ها کلم کذب صوم ظلل ترک زيد هما قوم بلغ وعد حتى رسل صلو ا وجد الى وصى ذکر وحد اول کفر ملک ذلکم دنو طوف تمم طلق امم الک نهى

صفف هو عدو زوج وقع حکم بعد نوم هون ذکر جوو بيت وحى کفر احد رحق ام بشر لم حتى اکل عزز

موسى دست يابم فرعون براى فريب مردم اين سخن را گفته است. ف تبع بلغ ل سبب من حتى اذا ب اله ى سمو طلع الذين ثم ه الى ما وله الله هم شىء فى غرب دون کلل لعل وجد

بين جعل سوء دعو وجد عمل موت ايى انس حبب رشد ارض رسل حيى لما نن کثر هن غفر حتى دنو يتم حقق او مثل ولى کلل ذلکم ن اوى کتب لو

مى‏كنند و پس از نيرومند شدن اسير مى‏گردند ولى اين به نظر درست در نمى‏آيد. ف حتى اذا هم فى شدد ل رود ارض سرى رقب ه وثق عرض کون ضرب ان اما دنو الله کفر منن

الميزان فرموده: اين قصه خرافى است. ما هاروت علم بابل ب من احد ملک وحد لئک حتى الک قول على انن نزل

طلع سبح ليل سبب ذات بلغ زيت بتل غرب برک لون عين خلف ولى کم برر قوم حمء کما حتى الو کذب ورى ايى وجه هدى بهت جنب کود اذ قرض بحث لکن سود اين هذا التى على يمن

عُقدَةَ النِّکَاحِ»، در واقع نهى از انجام عقد ازدواج به صورت مؤکد است، یعنى حتى نیت چنین کارى را در زمان عدّه نکنید. عزم‌ (۹ بار) وَ لا عُقْدَة النّکَاح مَعْرُوفا

شکاف به وسیله سنگ است; ولى بعداً به معناى وسیع ترى که شامل هرگونه سدّ، و حتى شامل وصله کردن لباس مى شود، گفته شده است. جمعى از مفسران معتقدند که «رَدْم»

متعدى شود، به معناى «ازاله فزع» و برطرف ساختن وحشت و اضطراب است، این ماده حتى در صورتى که در شکل ثلاثى مجرد باشد و با «عَن» متعدى شود، نیز همین معنا را

کلمه «خَضِر» به معناى «اخضر» یعنى سبز رنگ مى باشد; بنابراین، تمام سبزى ها حتى جوانه هاى درختان را نیز شامل مى شود. ولى از آیه فوق چون در پشت سر آن اشاره

سرر نعم فوز خلق هو بين لغب تبع ا وقى ابو يئس ارض تلک نذر عدد حزن فرح اکل حتى شرب غلم نفح ندو نوب اهل يا

البیان» آمده، در اصل به معناى جستجوى چیزى در خاک است، ولى بعداً به هرگونه جستجو حتى در مباحث فکرى و عقلى آمده است. بحث‌ (۱ بار) كاويدن. جستجو كردن. [مائده:31]،

یعنى این اقوام ستمگر و دشمنان سرسخت حق و حقیقت، آن چنان درهم کوبیده شدند که حتى صداى آهسته اى از آنان به گوش نمى رسد. (بكسر اول) صوت خفى (كمترين صدا) چنان

بود) با صداى طبل و سایر آلات لهو، مردم را به بازار فراخواند; مردم «مدینه» حتى مسلمانانى که در مسجد مشغول استماع خطبه نماز جمعه پیامبر(صلى الله علیه وآله)بودند،

که دوازده ـ و به روایتى ده ـ کره شتر مى آورد، آنگاه آن را آزاد مى ساختند و حتى کسى سوار بر آن نمى شد، به هر چراگاهى وارد مى شد آزاد بود و از هر آبگاه و چشمه

ما رسیده، گاهى «باغى» به معناى «ظالم» و «عادى» به معناى «غاصب» تفسیر شده، حتى «باغى» به معناى کسى که بر ضد امام، قیام کند و «عادى» به معناى «دزد» آمده است

ظریف و دقیق انگشتان را همه در سر جاى خود قرار مى دهد; و از آن بالاتر خداوند حتى سر انگشتان او را به طور موزون به صورت نخست باز مى گرداند. بنن‌ (۲ بار) ه‌

نور وقى شقى عرض شقو وثن فحش ندى ذى ندو يا يسر نعم عمل کلل هذا ذا ظنن زور حتى حنف لعل اکل اهل ولى دحر خشى شرر وجب وعد تلو نجو لکن برر غرب شطن کثر وکل ملک

فنا و زوال و مرگ دارند، و نه ترس هجوم دشمن، نه بیمارى و آفت و اندوه، و نه حتى ترس از ترس! و نعمتى برتر از این نیست که انسان از هر نظر در امنیّت به سر برد،

صالح(علیه السلام) گفتند که به گروهى دیگر از پیامبران نیز این تهمت را وارد ساختند، حتى به پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)، چنان که در آیه 8 سوره «فرقان» مى خوانیم:

«ابلیس» است، که بعد از مخالفت فرمان خدا نسبت هاى ناروایى به ساحت مقدس او داد، حتى به دستور پروردگار دائر به سجده بر آدم(علیه السلام) رسماً اعتراض کرد، و آن

«مَوقُوت» از مادّه «وقت» است، بنابراین معناى آیه چنین است که اگر ملاحظه مى کنید حتى در میدان جنگ مسلمانان باید این وظیفه اسلامى را انجام دهند، به خاطر آن است

مى سپارند، همه را مو به مو ظاهر مى سازد، و براى حساب و جزا آماده مى کند. حتى آنچه در دل انسان مى گذرد، و هیچ کس جز خدا از آن آگاه نیست، همه را به صاحبان

اهل بیت(علیهم السلام)به ما رسیده، گاهى «عادى» به معناى «غاصب» تفسیر شده، حتى «عادى» به معناى «دزد» آمده است. عدو (۱۰۶ بار) قوم هود«عليه‏السلام». [هود:60]

است، معناى گسترده اى دارد که همه انواع نعمت هاى مادى و معنوى را شامل مى شود، حتى نعمت هایى که براى ما محبوسان زندان تن در این دنیا قابل درک نیست «راغب» در

تأکید و به معناى «قطعاً» به کار مى رود، و گاهى، به معناى «لابد» (ناچار) و حتى گاهى، به معناى «قسم» استعمال مى شود، مثل این که مى گوئیم: لا جَرَمَ لاََفْعَلَنَّ:

ولى اين خلاف ظاهر است . ه لا فى هو بصر هم ان ل قول ها ف من انن اذا کم موت حتى کلل کون اين ما لو بل وکل وله على شىء بغى درک قد جمع اخر لطف اله ربب نا خوف

ندارد. لا فى ها بلغ جمع ف مضى ذوق لما او اوب لبث بحر برد ل بين طغى هما شرب حتى طغو نسى برح حوت ه ریشه_خلد

باشد یا اجتماعى. هر چیز پاکیزه، اعم از غذا، لباس، همسران، خانه ها، مَرکب ها، حتى سخنان و گفتگوهاى پاکیزه را، شامل مى شود. ممکن است، انسان بر اثر نادانى، این

و شاخه است و هم بدون ساقه و شاخه، و به تعبیر دیگر اعم از درخت و گیاه است، حتى در اینجا حدیثى از پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه وآله)نقل کرده اند که: شخصى

سپس توسعه داده شده و به هر دو موجودى که قرین یکدیگر و یا حتى ضد یکدیگرند «زوج» اطلاق مى شود. حتى به دو اطاق مشابه در یک خانه، یا دو لنگه در، و یا دو همکار

شود نیز از مصداق هاى آن است، لذا درباره مادر موسى نیز تعبیر به وحى شده و حتى به غرائز و الهامات تکوینى حیواناتى همچون زنبور عسل نیز کلمه وحى گفته شده است

الا يى شىء نفخ انث کره فلک نوح رزق او وله لما رضع ملک مع امر جرى امم ذرو حتى اکل اثم قدر موه عظم عرش توراة بهت امن خفف ولد حمر اذا حين اتى ظلم اوى جعل

قوماً بعد إذ هدیهم حتى یبین لهم ما یتقون» قال: حتى یعرفهم ما یرضیه و ما یسخطه ; به امام صادق (ع) گفتم: ... و درباره قول خداى تعالى: « ... حتى یبین لهم ما یتقون»

افتخار است، و نه دلیل بر تکامل. و در لغت به معناى گفتار، و هر گونه جمله است و حتى به سخنان مفصل و طولانى نیز «کلمه» گفته مى شود. و اگر مى بینیم گاهى به معناى

معناى هر چیز پر ارزش است، گاه در مورد انسان به کار مى رود، گاه گیاهان، و گاهى حتى نامه توصیف به «کریم» مى شود مانند سخن ملکه «سبأ» در مورد نامه سلیمان: (إِنِّی

«اَلْقَرْيَةُ: اَلْمِصْرُالْجْامِعُ... وَ تَفَعُ عَلَى الْمَدينَةِ وَ غَيْرِها» حتى بلانه مورچگان قرية النمل گويند على هذا بايد با قرينه فهميد كه آيا مراد شهر

«(آری،) ما به آنچه شما به آن فرستاده شده‌اید کافریم!» |[پيامبرشان‌] گفت: حتى اگر براى شما چيزى بياورم كه از آنچه پدران خود را بر آن يافته‌ايد، هدايت كننده‌تر

حمل لا عن لم اول ل يئس قرب کم ک اجل شهر ثلث ريب عدد طهر قدر ذکر سئل هم شىء حتى لعل کلل حيض اذا وضع انس وله اتى

بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. ما ماروت بابل ب علم ملک لئک من احد الک وحد على حتى نزل قول انن سحر

ثقل قدم طوع انن رغب جند وفى الو نور سلم هم جالوت جعل لو ظهر ملء ولد نصر برز حتى

ذکر حسن کظم ذلکم ردى رسل سوى رزق فند يوسف لو اجر هو على اثر الى ب صنم نور حتى ضيع عن امم کم جىء ن حزن اذ بين نا بعر نصب بعد حرض هن قدم او قبل فرى فسد ولى

[نساء:100]. اين آيات و تمام آيات ديگر راجع به همان مطلب است كه گفته شد. حتى در باره ابراهيم «عليه السلام» كه فرمود: [عنكبوت:26]. طبرسى فرموده: مهاجران

الذين اذ شدد اذا خرج بلو کم هنالک نفق ثقل هنا ظنن انس هم ضرر وله سوع انن حتى فى بئس شىء قلب رسل يوم ربب عظم ب وقى مسس رئى قبل مع ذهل ايى من ه کلل اله يا

طبيعى و وضعى است كه مردم از آنها استفاده مى‏كنند و چنانكه در الميزان آمده حتى به شاخص‏ها، تابلوها، لغت‏ها، اشارات، خطوط و غير آنها نيز شامل است. جمله «وَ

اى مردم شما به خدا محتاجيد و خدا اوست بى نياز ستوده. اين شامل حال همه است حتى ميليادرها، و يك دفعه به معنى نادارى و بى چيزى است مثل [نساء:6]. و [حج:28]

هما على خصف ف ل سوء من ب ورق ها ى بدو مسح جنن ردد حجب سوق عنق قد شجر ورى حتى فتن عصو ندو ذوق ندى لما عصى آدم

قرآن نيامده است در صحاح آمده «الزمره الجماعة من الناس و الزمر الجماعات». ها حتى اذا الى جىء الذين فتح جنن جهنم بوب سوق هم کفر ربب فعل وقى قول ما ب کبر ل

استعمال قرآن قول راغب اقرب به نظر مى‏رسد زير موارد بكار رفتن آن توأم با ظلم است حتى در سوره يوسف. در آيه [اعراف:85] و نظائر آن «اَشْيائَهُمْ» بدل اشتمال است از

نصر قلل مضى هل امن خرج ها لو او اخذ بئس سوى انس فتح صدق خلف ثقف رئى بشر قوم حتى انن ارض لبث صلو لما هو نفخ عود ثم اين ا سئل عمل عين عذب دلک بوب توب اجر لعن

غفر الم هو جعل رسل او عن اوى علم اخذ ولى انس لو ائى اخر نن ا جوب رحم عتد حتى ربب ليس قبل دنو شىء رجو قد الى الذى صلح رجز ذوق اذا رود نبء ذکر مسس امر ارض

دشمنان براى جلوگیرى از گسترش دعوت اسلام و به منظور خفه کردن نداى حق طلبان و حتى باز گرداندن مؤمنان به سوى کفر به عمل مى آید «فتنه» اطلاق شده است. منظور از

نفس انس او يوم بعد عمل اهل ذوق لکن صبر کبر بيت سوء اکل سحت قدم اخذ ردد عدو حتى بين لو بعض لعن امر رفد س قرر حين ذلک صدق قبل عهد

عدو طبق علم سوى بنو خرق اکل جعل او ى حمر حبب خلق غرق قصو قلل کلا سفل لکن حتى بغل بل سفن الا قمر نا نن دنو نخل صور دعو خرج زين کذب رجل ظهر يا مثل رحم ايى

روشن شده است كه خدا در باره آنها چه كرد. هم ف من لا ه اول ان بلغ قد جمع امر حتى ما ل او مثل حيث حقب بطش طوع کون سنن وحد قتل رجع قضى بحر احد لما عمر الى عود

شده در حال بارگیری... ف ان هن ل اذا ه من وله ها لا ب ى اله نسو الى على الله حتى علم طلق کذب هم ما کون عرف بلغ حکم شىء عزز کم انن مسس عدد غفر رحم قبل نبو امن

بغض گفته ‏اند. عدو بين هم کم ما الى يوم قوم بدو الله من ابد ب قد فى اله فوه حتى خمر يسر عنت امن کفر ف نا لقى کلل صدد سوف ه وقع خفى ان نبء ودد غرو ذکر عن شطن

الذى عطو صدق فى هؤلاء قول شىء جزى وقى لا کلل ب کيف غير ارض حسب سمو اولاء ولى حتى هذا حظر قلل عن جذذ عقر کثر صحب صلو کتب سوف اول کدى اذا منن يدى رئى عند صفد

وله هن خير وسع عرف الذين زين جهل سوم وجد برج کبر حسب غير نکح فقر اکل ه فضل حتى بدر سئل ارض سمع فى انس سرف ثوب وضع ها ضرب لحف ما طوع

در آيات قرآن محلى نيست كه مراد از آن انداختن معمولی باشد مثل انداختن سنگ حتى [صافات:8].هم معلوم نيست كه غيرمحسوس نباشد. [انبیاء:18]. حق را در مقابل باطل

بغى الذى طالوت سکن مع صبر غلب هزم او مرء فضل انس حطم کبکب کلم عذب جعل شعر حتى بسم

از نیل به مقام بِرّ (لن تنالوا البرّ حتى تنفقوا ممّا تحبّون) ۴ - ایثار، راه رسیدن به مقام بِرّ (لن تنالوا البرّ حتى تنفقوا ممّا تحبّون) ۵ - تشویق و ترغیب

(إن الله لایغیر ما بقوم حتى یغیروا ما بأنفسهم) ۷- تحولات اجتماعى و معیشتى بشر در اختیار خداوند و به دست اوست. (إن الله لایغیر ما بقوم حتى یغیروا ما بأنفسهم)

در مال خویش تا هنگام رسیدن به مراحل رشد و بلوغ کافى، ممنوع است. (حتى یبلغ أشدّه) «حتى یبلغ أشدّه» غایت کفالت یتیم است; یعنى، شما اى متکفلان ایتام! از اموال

رشته اعمال عبارتند از: ترک هر گونه همکارى و هماهنگى با عوامل ظلم و فساد و حتى مبارزه و درگیرى با آنها; از یک سو و خودسازى و خودیارى و جلب آمادگى هاى جسمى

مانند چوبها و علفهاى خشكيده حظيره ساز شدند. ک ربب هم ل کون بعض قد نظر هشم ى حتى ان عطو ف کيف وحد يسر اذا فضل جىء قرآن على ب قرء احد ما ذکر عوذ شطن همز من

قبل اذ ان ل نور عذب ظلل ه قول خيط کون وقى جنن ذلک ربب جمل ولج ما برد جزى حتى الک دعو اخر على جرم هم لئک وله دخل خلق سنن ملک انن اله سمو الله بوب منن

اذا ل هن ذرع مکر سوء علم دعو لوط ها رسل خوف نا ذا حزن قرن حرج کذب الى شىء حتى ضرر وحى هنا خلف جعل عن نفس وله هذا ضيق الله هنالک وجد متى طلق کان لقى الذين

خداوند شدند. (لن نؤمن لک حتى نرى اللّه جهرة) ۳ - بنى اسرائیل، تصدیق رسالت موسى را منوط به آشکارا دیدن خداوند کردند. (لن نؤمن لک حتى نرى اللّه جهرة) ۴ - بنى اسرائیل،

وزن است، اما در معناى کنایى، به هر گونه معیار سنجش، و قانون صحیح الهى، و حتى شخص پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)و امامان راستین(علیهم السلام) که وجودشان

و خواباندن فتنه و بر سر جاى نشاندن كسانى است كه به فكر اخلال و حمله‏اند. حتى آيه [انفال:39]. معنايش آن نيست كه دين را بر آنها تحميل كنيد بلكه مراد آن است

سَبيلِ اللّهِ» راجع است. ه ف جعل بعض هم من رئى سحب ثم قول وذر على سقط ودق جمع حتى سمو لقى خرج خبث بين يوم کسف الف خلل فى الذى طيب ان جهنم نزل زجو اول

بدان مثل خود از بين نمى‏برد و سر جاى خودشان نمى‏نشاند فساد عالم را مى‏گرفت و حتى آثار پيامبران از بين مى‏رفت ولى با كودتاها و ترورها و جنگها ستمگران از بين

سوء وحد ورى جزى حکم نفس رزق مول امر نهر حصن طوع حيى حقق ملک احد ذکر شکر او حتى دنو مثل جهل ليل هدى اخذ ائى حول خوف اثم حبب صدد

استعمال قرآن قول راغب اقرب به نظر مى‏رسد زير موارد بكار رفتن آن توأم با ظلم است حتى در سوره يوسف. در آيه [اعراف:85] و نظائر آن «اَشْيائَهُمْ» بدل اشتمال است از

هم لا على شىء ليس الله الذين وله کون ل اله عن يدى ما امن بنو ولى ک علم بعض حتى اخذ صغر قدر يى صنع عزير غلل حزن ابراهيم نن نحن شرک وجد رضو کلل نصرانى تلو

(منافقان) بر تخلف از جنگ تبوک (حتى در صورت عدم دریافت اذن از پیامبر (ص)) (و سیحلفون باللّه لو استطعنا لخرجنا ... لم أذنت لهم حتى یتبین لک الذین صدقوا و تعلم

نذر رحم رئى شهد امر لما قضى لو لم صلح ثم ظلم صدق عمل فرق اذ عبد سلط سحر عن حتى کلل اخذ يا قرء شطن نور کذب بغى فتح ذکر غفر نحن بنو عرف انا لقى بشر

بين طير کتب کفر هو او نظر جمع نفس الا وقى مثل ارض امر لما اخذ خلف کذب صلو حتى سجد رکع ظلم يسر نبو ثم اسرائيل رضو س عسر الى بعد ذلک دخل غرق جبل نور ربص ايى

مؤمنان را بر جهاد ترغيب كن . امن کون من وله ک اله ان الله نفس او نبو ها على حتى عسى الا يوسف قتل ايى ذکر هلک قول يا کلف انن لا فتء کم ما ت شکو تبع کفف عشر

وجد ا سجد تجر بحر جند رزق شرب عبد يعقوب قوم فرض دور حزن هما شحح شطن نصب اهل حتى الذين التى حرم عدو کثر قرى نحن زلف قرب نصت صحب قرء سلم ام قرآن ليس کتب دنو

است كه كنار شدن باشد. لا من هم ما کم الذين ل ف فى کفر ب ه هدى قوم شرک قتل حتى ظلم نا وله کون بنى بين الا انس رحم اله عذب شىء جعل خلف لو تلک طلع صرط وحد

نور ه ولى مع دبر نزل نفس قدم قحم فوج الله ل هذا ظنن اله شىء نا اذا وله ان حتى بئس ذا ف عن لجء خلف

مغیرا نعمة أنعمها على قوم حتى یغیروا) ۸- نقش اصلى عمل خود انسان در جلب نقمت یا نعمت (ذلک بأن اللّه لم یک مغیرا نعمة أنعمها على قوم حتى یغیروا ما بأنفسهم) ۹-

برادر قوم خويش خوانده شده است؟ *** از آيات به دست مى‏آيد كه در محلّ بعثت حتى يكنفر هم به او ايمان نياورده و زنش نيز از جمله غير مؤمنين بود كه با خود نبرد

طبع در آن و نيز در تصوير و منقّش كردن به كار مى‏رود. نقش از طبع اعمّ است كه حتى به رنگ‏آميزى و اثرى كه در زمين مى‏ماند اطلاق مى‏شود. مراد از طبع و مهر زدن