نوح ٢٠

لِتَسْلُکُوا مِنْهَا سُبُلاً فِجَاجاً

ترجمه

تا از راههای وسیع و دره‌های آن بگذرید (و به هر جا می‌خواهید بروید)!»

|تا در راه‌هاى وسيع آن تردّد كنيد

تا در راههاى فراخ آن برويد.»

تا در زمین راههای مختلف وسیع بپیمایید.

تا از راه ها و جاده های وسیع آن [هر جا که خواستید] بروید؟

تا بر راه‌هاى پهناور آن برويد.

تا به شاهراههای گشاده آن راه یابید

تا از آن به راه‌هاى فراخ- گشاده يا مختلف- برويد.

تا از جاده‌های وسیع آن بگذرید.

«تا از راه‌های فراخ و پست و بلند آن راهوار راه یابید.»

تا بروید در آن راه‌هائی گشوده (شکافته)

نوح ١٩	آیه ٢٠	نوح ٢١
سوره : سوره نوح نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٤ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فِجَاج»: جمع فَجّ، راههای فراخ و جاده‌های گشاد (نگا: انبیاء / ).

تفسیر

• آيات ۱ - ۲۴، سوره نوح
• دعوت نوح (عليه السلام ) به اصول سه گانه دين : ((ان اعبدو الله و اتقوه و اطيعون))
• بيان منظور از بعضى گناهان كه با ايمان آمرزيده مى شود (يغفركم من ذنوبكم )
• اشاره به اينكه وسعت آمرزش گناهان به مقدار وسعت ايمان وعمل صالح است .
• شرح مفاد آيه : ((و يؤ خركم الى اجل مسمى ....)) كه مى گويد اگر عبادت و تقوى واطاعت پيشه كنيد خدا اجل غير مسمايتان را تا اجل مسمى تاءخير مى اندازد
• گله و شكايت نوح (ع ) از قومش به خداى متعال
• اثر استغفار از گناهان در رفع مصائب و بلايا و فتح باب نعمت ها
• معناى آيه : ((ما لكم لا ترجون للّه و قارا))
• و بيان احتجاجى كه بر ربوبيّت و معبود بودن خداى تعالى متضمّن است .
• اشاره به وجه اينكه ماه را نور در آسمانها، و خورشيد را چراغ ناميد.
• و مراد از اينكه فرمود شما را چون نبات از زمين رويانيد.
• شكوه دوباره نوح (عليه السّلام ) از اينكه قومش او را نافرمانى كرده از كسى كه مال و فرزند جز زبانش نيفزود پيروى كردند.
• روايتى درباره اينكه استغفار سبب وسعت رزق ونعمت مى شود، مراد از ((لا ترجون للّه وقارا))، تبعت قوم نوح (عليه السّلام ) از اغنياء، بت هاى آن قوم و...

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - زمین، داراى راه هاى روشن و گشاده، براى آمد و شد انسان ها (لتسلکوا منها سبلاً فجاجًا) «فجّ» (مفرد «فجاج») به معناى راه روشن و گشاده است. (مصباح المنیر)

۲ - خداوند، زمین را به گونه اى آفرید که انسان بتواند در آن راه هاى وسیع براى خود بسازد. (لتسلکوا منها سبلاً فجاجًا) برخى از مفسران، بر آنند که چون فعل «سلک» با «من» متعدى شده است، متضمن معناى اتخاذ است; یعنى، «لتتخذوا لأنفسکم منها سبلاً...».

۳ - آفرینش زمین به صورت گسترده و پهناور، به منظور میسّر شدن راه هاى گشاده و روشن براى بشر است. (و اللّه جعل لکم الأرض بساطًا . لتسلکوا منها سبلاً فجاجًا) برداشت یاد شده، از لام «لتسلکوا» - که براى غایت و یا تعلیل است - استفاده مى شود.

۴ - افعال الهى، داراى حکمت است. (و اللّه جعل لکم الأرض بساطًا . لتسلکوا منها سبلاً فجاجًا)

۵ - حکمت آمیز بودن آفرینش طبیعت (و اللّه جعل لکم الأرض بساطًا . لتسلکوا منها سبلاً فجاجًا)

۶ - انسان و آفرینش او، مورد توجه و عنایت ویژه خداوند (و اللّه جعل لکم الأرض بساطًا . لتسلکوا منها سبلاً فجاجًا) خداوند، کره زمین را به گونه اى آفریده که براى بشر قابل بهرهورى باشد و نیز آن را در جهت مصالح و منافع او آفریده است. از این نکته مى توان به برداشت یاد شده دست یافت.

موضوعات مرتبط

• انسان: اهمیت خلقت انسان ها ۶; فضایل انسان ۶; منافع انسان۲،۳
• خدا: افعال خدا ۴; حکمت خدا ۴، ۵
• راهها: تعدد راهها ۱، ۲; فواید راهها ۱، ۲
• زمین: فلسفه خلقت زمین ۳; فلسفه گسترش زمین ۳; ویژگیهاى خلقت زمین ۲
• طبیعت: فلسفه خلقت طبیعت ۵
• لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۶