الْمَنْفُوش

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«مَنْفُوش» از مادّه «نفش» (بر وزن نقش) به معناى گستردن پشم است که معمولاً به وسیله ابزار مخصوصِ حلاّجى و زدن پشم، انجام مى گیرد.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[قارعة:5]. نفش صوف آن است كه اجزاء پشم را از هم جدا كنيم تا حجمش بزرگ شود منظور از منفوش در آيه حلاجى شده است يعنى: كوهها مانند پشم رنگارنگ حلاجى شده‏شوند. * [انبياء:78]. نفش غنم پراكنده شدن آن است. در مجمع فرموده: نفش غنم و ابل آن است كه در شب پراكنده شده و بى چوپان بچرد يعنى :داود و سليمان وقتيكه حكم مى‏كردند در باره كشت كه گوسفندان قومى در شب آن را چريدند و ما به حكم آنها شاهد بوديم. قضيه در «داود» بررسى شده است اين كلمه بيشتر از دوبار در قرآن مجيد نيامده است.