الملك ١

تَبَارَکَ‌ الَّذِي‌ بِيَدِهِ‌ الْمُلْکُ‌ وَ هُوَ عَلَى‌ کُلِ‌ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ

ترجمه

پربرکت و زوال‌ناپذیر است کسی که حکومت جهان هستی به دست اوست، و او بر هر چیز تواناست.

پرخير و پاينده است آن كه فرمانروايى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست

بزرگوار [و خجسته‌] است آنكه فرمانروايى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست.

بزرگوار خدایی که سلطنت ملک هستی به دست قدرت اوست و بر همه چیز تواناست.

همیشه سودمند و با برکت است آنکه فرمانروایی [همه هستی] به دست اوست و او بر هر کاری تواناست.

بزرگوار و متعالى است خداوندى كه فرمانروايى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست.

بزرگا کسی که فرمانروایی به دست اوست و او بر هر کاری تواناست‌

بزرگ و بزرگوار است آن كه پادشاهى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست

بزرگوار و دارای برکات بسیار، آن کسی که فرمانروائی (جهان هستی) از آن او است و او بر هر چیزی کاملاً قادر و توانا است.

مبارک است کسی که فرمانروایی (جهان) تنها به دست اوست، و (هم) او بر هر چیزی بسی تواناست.

خجسته باد آنکه به دستش پادشاهی است و او است بر همه چیز توانا

سوره الملك	آیه ١	الملك ٢
سوره : سوره الملك نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ١٠ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَبَارَکَ»: والا مقام است. خجسته است. دارای برکات بسیار است (نگا: اعراف / ، مؤمنون / ، فرقان / و و ). «الْمُلْکُ»: حکومت. فرماندهی.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

فَسُبْحَانَ‌ الَّذِي‌ بِيَدِهِ‌... (۴)

کَيْفَ‌ تَکْفُرُونَ‌ بِاللَّهِ‌ وَ... (۰) إِذْ قَالَ‌ اللَّهُ‌ يَا عِيسَى‌ ابْنَ‌... (۰)

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۴، سوره ملك
• اشاره به غرض سوره مباركه ملك
• افاده كمال تسلط خدا بر ملك در جمله ((بيده الملك ))
• وجه اينكه فرمود: ((خلق الموت ...))
• مفاد اينكه درر تعليل آفرينش موت و حيات فرمود: ((ليبلوكم ايكم احسن عملا))
• بيان اينكه مقصود از نبوت تفاوت در خلق ارتباط واتصال اجزاء عالم و وحدت نظام جارى در آن است
• تاءكيدى بر وحدت نظام عالم و اتصال و ارتباط اجزاء آن
• اشاره به مراد از اينكه فرمود ستارگان را رجوم براى شياطين قرار داديم
• وصف جهنم و حكايت سؤ ال و جواب ملائكه موكل بر دوزخ با دوزخيان
• موارد استعمال ((سمع )) و وجه اينكه دوزخيان در جواب فرشتگان گفتند: ((لو كنا نسمعاو نعقل ..))
• جواب به شبهه اى درباره معاد، با بيان علم فراگير و احاطه مطلق خداوند براعمال و احوال موجودات
• (رواياتى در ذيل جمله :((ليبلوكم ايكم احسن عملا)) و درذيل برخى ديگر از آيات گذشته )

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - خداوند، ذاتى پاینده و حقیقتى جاودانه (تبرک) «تبارُک» (مصدر «تبارَکَ») چنانچه از «بَرَکَ» (لَزَمَ و ثَبَتَ) گرفته شده باشد، به معناى جاودانگى و همیشگى و اگر از «برکت» گرفته شده باشد، به معناى افاضه برکت ها و خیرها خواهد بود (برگرفته از لسان العرب). برداشت یاد شده، براساس معناى نخست است.

۲ - خداوند، منشأ خیرات و برکات است. (تبرک)

۳ - فرمانروایى جهان، تنها در دست خداوند است. (الذى بیده الملک) تقدیم مسند (بیده) بر مسندالیه (الملک)، افاده اختصاص مى کند.

۴ - افاضه خیرها و برکت ها از سوى خداوند، برخاسته از فرمانروایى انحصارى او بر جهان است. (تبرک الذى بیده الملک) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که جمله «الذى بیده الملک» مى تواند در مقام توضیح و تبیین «تبارک» باشد.

۵ - خداوند، بر انجام هر کارى توانا است. (و هو على کلّ شىء قدیر)

۶ - قدرت خداوند، مطلق و بى پایان است. (و هو على کلّ شىء قدیر)

۷ - افاضه خیرها و برکت ها از سوى خداوند، برخاسته از قدرت مطلق و بى پایان او است. (تبرک الذى ... هو على کلّ شىء قدیر) برداشت یاد شده با توجه به این نکته است که جمله «و هو على کلّ شىء قدیر» مى تواند در مقام توضیح و تبیین «تبارک» قرار داشته باشد.

موضوعات مرتبط

• آفرینش: حاکم آفرینش ۳، ۴
• اسماء و صفات: قدیر ۵
• برکت: منشأ برکت ۲، ۴، ۷
• جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۳، ۴
• خدا: آثار حاکمیت خدا ۴; آثار قدرت خدا ۷; اختصاصات خدا ۳; افعال خدا ۴، ۷; جاودانگى خدا ۱; جاودانگى قدرت خدا ۶; حاکمیت خدا ۳; قدرت خدا ۵; نقش خدا۲; وسعت قدرت خدا ۶، ۷
• خیر: منشأ خیر ۲، ۴، ۷