الشرح ٧
ترجمه
| الشرح ٦ | آیه ٧ | الشرح ٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«فَرَغْتَ»: فراغت یافتی. تمام شدی و بیکار ماندی. «إنصَبْ»: رنج ببر. مؤمن باید انسان متحرّک و پویائی باشد و پس از فراغت از وظیفه‌ای، آماده کوشیدن و سختی کشیدن در وظیفه دیگری باشد. چون: ما زنده به آنیم که آرام نگیریم.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۸، سوره انشراح
- نادرستى سخن فخر رازى در ردّ اين قول كه سوره ((والضحّى )) و ((الم نشرح )) يكسوره اند
- مقصود از شرح صدر رسول الله (ص ) در (الم نشرح لك صدرك )
- وجوه مختلف در باره مراد از ((وضع وزر)) از آن حضرت
- توضيح مفاد آيه : ((فانّ مع العسر يسرا)) و ردّ سخنى از زمخشرى در اين باره
- مفاد تكرار جمله : ((انّ مع العسر يسسرا)) و چند وجه درباره امر ((فاذا فرغت فانصب...)) به پيامبر (صلى الله عليه و آله )
- (رواياتى متضمن تمثيلى حاكى از شكافته شدن سينه پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) و تبديل و تبديل قلب او و رواياتى ديگر درذيل آيات گذشته )
نکات آیه
۱ - بهره بردن از ساعات فراغت و به زحمت افکندن خویش در آن فرصت ها براى دعا، فرمان خداوند به پیامبر(ص) (فإذا فرغت فانصب) از آن جا که متعلق «إذا فرغت» ذکر نشده است، مفاد آن را مى توان بر هرگونه فراغتى - از جمله فراغت از «نماز» یا «فرائض» یا «امور دنیایى» - تطبیق داد. «نَصَبَ» (ماضى «انصَبْ); یعنى، به رنج و تعب افکند (مصباح). به قرینه آیه بعد، مراد از آن، اشتغال به تضرّع و دعا به درگاه خداوند است.
۲ - اوقات فراغت انسان، باید با توجّه به خدا و دعا به درگاه او سپرى شود. (فإذا فرغت فانصب)
۳ - براى توجّه به خدا و درخواست از او، باید نهایت تلاش را به کار برد. (فانصب)
۴ - به زحمت افکندن خویش در اوقات فراغت، براى دعا به درگاه خداوند، تلاشى ثمربخش و درپى دارنده آسانى و آسودگى است. (إنّ مع العسر یسرًا . فإذا فرغت فانصب) حرف «فاء»، این آیه را بر مفاد آیه قبل تفریع کرده است; یعنى، حال که هر دشوارى، سهولت آفرین است; پس سختىِ تضرع و دعا را بر خود هموار ساز.
۵ - توجّه به امدادهاى ویژه خداوند، برانگیزاننده پیامبر(ص) به استفاده از فرصت هاى فراغت، براى سخت کوش بودن در عبادت و دعا (ألم نشرح ... و وضعنا ... و رفعنا ... فإذا فرغت فانصب)
۶ - تلاش براى عبادت و دعا، تکلیفى الهى برعهده بهره مندان از نعمت (ألم نشرح ... و وضعنا... و رفعنا... فإذا فرغت فانصب) خطاب آیه شریفه گرچه متوجّه پیامبر(ص) است; ولى از تفریع «فإذا فرغت...» بر نعمت هاى بیان شده در آغاز سوره، مى توان اصلى کلى انتزاع کرد و بر همگان تعمیم داد.
روایات و احادیث
۷ - «عن مَسْعدَة بن صَدَقَة قال: سمعت جعفراً یقول: کان أبى(رضى اللّه عنه) یقول: فى قول اللّه تبارک و تعالى «فإذا فرغت فانصب . و إلى ربّک فارغب» إذا قَضَیْتَ الصلاة بعد أن تُسَلِّم و أنت جالس فانصب فى الدّعاء من أمر الدنیا و الآخرة فإذا فرغت من الدعاء فارغب إلى اللّه تبارک و تعالى أن یتقبّلها منک;[۱] از مسعدة بن صدقه روایت شده که گفت: از امام صادق(ع) شنیدم که مى فرمود: پدرم - که خداوند از او راضى باد - درباره سخن خداوند تبارک و تعالى «فإذا فرغت فانصب . و إلى ربّک فارغب» مى فرمود: زمانى که نماز را بعد از سلام به پایان رساندى و هنوز نشسته اى، براى امر دنیا و آخرت در دعا بکوش پس هنگامى که از دعا فارغ شدى، به درگاه خداى تبارک و تعالى تضرّع و زارى کن که آن را از تو قبول کند».
۸ - [«فى فقه الرّضا(ع)] قال: لا صلاة إلاّ باسباغ الوضوء و احضار النیّة و خلوص الیقین و إفراغ القلب و ترک الأشغال و هو قوله «فإذا فرغت فانصب . و إلى ربّک فارغب»;[۲] [در کتاب «فقه الرضا(ع)» آمده که] آن حضرت فرمود: نماز نیست; مگر با شاداب ساختن وضو و حاضر داشتن نیت و یقین خالص و خالى کردن قلب [از یاد غیر خدا ]و ترک سرگرمى ها و این است [معناى] سخن خدا [که فرمود:] «فإذا فرغت فانصب . و إلى ربّک فارغب».
موضوعات مرتبط
- آرامش: زمینه آرامش ۴
- آسانى: زمینه آسانى ۴
- انگیزش: عوامل انگیزش ۵
- اوقات: آثار استفاده از اوقات فراغت ۴; استفاده از اوقات فراغت ۱، ۲; اهمیت اوقات فراغت ۲; منشأ استفاده از اوقات فراغت ۵
- خدا: توصیه هاى خدا ۱
- دعا: آثار دعا ۴; آداب دعا ۳، ۷; استقامت در دعا ۳; اهمیت دعا ۶; تضرع در دعا ۷; دعا در اوقات فراغت ۱، ۲، ۴، ۵
- ذکر: آثار ذکر ۵; ذکر امدادهاى خدا ۵; ذکر خدا در اوقات فراغت ۲
- عبادت: اهمیت عبادت ۶
- محمد(ص): تلاش محمد(ص) ۵; توصیه دعا به محمد(ص) ۱; دعاى محمد(ص) ۵
- نعمت: تکلیف مشمولان نعمت ۶
- نماز: آداب نماز ۸; تعقیبات نماز ۷; نشاط در نماز ۸
