الأحزاب ٦٧
ترجمه
| الأحزاب ٦٦ | آیه ٦٧ | الأحزاب ٦٨ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«سَادَة»: جمع سیّد، سران. رؤسا. مراد ملوک و امراء است. «کُبَرَآءَ»: جمع کَبیر، بزرگان. مراد راهنمایان مکتبی و مذهبی است. «السَّبِیلَ»: راه. در رسم‌الخطّ قرآنی الف اطلاق در آخردارد.
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
وَ بَرَزُوا لِلَّهِ جَمِيعاً فَقَالَ... (۳)
قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ... (۵) يَقْدُمُ قَوْمَهُ يَوْمَ... (۰) وَ يَوْمَ يَعَضُ الظَّالِمُ عَلَى... (۲)
تفسیر
- آيات ۶۳ - ۷۳، سوره احزاب
- وصف حال كافران در عذاب قيامت و عذر آوردنشان به اينكه ما بزرگان خود را پيروىكرديم و گمراه شديم
- توضيحى درباره اينكه صلاح اعمال و غفران ذنوب را نتيجه و فرع بر((قول سديد)) آورد
- بررسى احتمالات مختلف در مراد از امانتى كه به انسان به وديعه سپرده شده است
- بيان اينكه مراد از اين امانت ولايت الهى و كمال در اعتقاد وعمل حق است و مقصود از حمل انسان دارا بودن صلاحيت و استعداد مى باشد
- پاسخ به ين پرسش كه چراى خداى حكيم و عليم چنين بار سنگينى را بر انسان ظلوم وجهول بار كرد
- معناى عرضه امانت به آسمانها و زمين و وصف انسانحامل آن به ظلوم و جهول
- اقوال مختلف مفسرين در تفسير آيه : ((انا عرضناالاءمانة ...)) و مراد از امانت و عرض آن
- بحث روايتى
- روايات و اقوالى درباره مقصود از اذيت بنىاسرائيل به موسى (عليه السلام ) در ذيل آيه : ((لا تكونوا كالذين آذوا موسى عليهالسلام ...))
- دو روايت درباره امانتى كه خدا عرضه كرد
- توضيحى درباره اينكه مقصود از آن امانت ، ولايت اميرالمؤ منين (عليه السلام ) است
نکات آیه
۱ - کافران، در حال سوختن در آتش جهنم، اعلام مى کنند که مطیع بزرگان و رؤساى گمراه سازشان بودند. (إنّ اللّه لعن الکفرین ... یوم تقلّب ... و قالوا ربّنا إنّا أطعنا سادتنا ... فأضلّونا)
۲ - اعتراف کافران، در قیامت به گمراه شدن خود از سوى بزرگان شان (إنّا أطعنا سادتنا ... فأضلّونا السبیلا)
۳ - پیروى بى چون و چرا (و بى منطق) از بزرگان، راهزن خِرد دینى است. (ربّنا إنّا أطعنا سادتنا و کبراءنا فأضلّونا السبیلا)
۴ - کافران، در قیامت، با مشاهده آتش جهنم، به ربوبیت خداوند اعتراف مى کنند. (یوم تقلّب وجوههم فى النار ... و قالوا ربّنا) ماضى آوردن عبارت «قالوا ربّنا» در مقابل «یقولون یالیتنا» احتمال دارد که مربوط به زمانى باشد که هنوز در عذاب واقع نشده اند و تنها، آن را مشاهده کرده اند.
۵ - انسان ها خود، در سرنوشت اخروى شان، نقش اساسى دارند. (یوم تقلّب وجوههم فى النار ... و قالوا ربّنا إنّا أطعنا سادتنا و کبراءنا فأضلّونا السبیلا)
۶ - کافران، با مشاهده عذاب الهى، در قیامت، به درگاه خداوند، اظهار تضرّع مى کنند. (و قالوا ربّنا) اقرار به ربوبیت خداوند با واژه «ربّنا» براى اظهار تضرّع است. لازم به ذکر است که این گفته، به قرینه ماضى آورده شدن «قالوا» در کنار «یقولون» احتمال دارد مربوط به زمانى باشد که کافران، هنوز وارد آتش نشده اند و تنها، آن را مشاهده مى کنند.
۷ - ربوبیت خداوند، مقتضاى اظهار تضرّع به درگاه او است. (ربّنا إنّا أطعنا سادتنا)
موضوعات مرتبط
- اطاعت: آثار اطاعت از رهبران ۳; اطاعت از رهبران ۱
- اقرار: اقرار به ربوبیت خدا ۴; اقرار به گمراهى ۲
- انسان: نقش انسان ۵
- تضرع: زمینه تضرع ۷
- خدا: آثار ربوبیت خدا ۷
- دین: آسیب شناسى دینى ۳
- رهبران: اضلالگرى رهبران ۲
- سرنوشت: عوامل مؤثر در سرنوشت ۵
- عذاب: آثار رؤیت عذاب ۶
- قیامت: رؤیت آتش جهنم در قیامت ۴
- کافران: اطاعت کافران ۱; اقرار اخروى کافران ۱، ۴; اقرار کافران ۲; تضرع اخروى کافران ۶; سوختن کافران در جهنم ۱; کافران در قیامت ۶
- گمراهى: عوامل گمراهى ۱، ۳
