روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۲۱۸۶

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، أَبْوَابُ الصَّلَاةِ وَ حُدُودِهَا-بَابُ عِلَّةِ وُجُوبِ خَمْسِ صَلَوَاتٍ فِي خَمْسِ مَوَاقِيت

كتب الرضا علي بن موسي ع الي محمد بن سنان فيما كتب من جواب مسايله :

أَنَّ عِلَّةَ اَلصَّلاَةِ أَنَّهَا إِقْرَارٌ بِالرُّبُوبِيَّةِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَلْعُ اَلْأَنْدَادِ وَ قِيَامٌ بَيْنَ يَدَيِ اَلْجَبَّارِ جَلَّ جَلاَلُهُ بِالذُّلِّ وَ اَلْمَسْكَنَةِ وَ اَلْخُضُوعِ وَ اَلاِعْتِرَافِ وَ اَلطَّلَبُ لِلْإِقَالَةِ مِنْ سَالِفِ اَلذُّنُوبِ وَ وَضْعُ اَلْوَجْهِ عَلَى اَلْأَرْضِ كُلَّ يَوْمٍ إِعْظَاماً لِلَّهِ جَلَّ جَلاَلُهُ وَ أَنْ‏ يَكُونَ ذَاكِراً غَيْرَ نَاسٍ وَ لاَ بَطِرٍ وَ يَكُونُ خَاشِعاً مُتَذَلِّلاً رَاغِباً طَالِباً لِلزِّيَادَةِ فِي اَلدِّينِ وَ اَلدُّنْيَا مَعَ مَا فِيهِ مِنَ اَلْإِيجَابِ وَ اَلْمُدَاوَمَةِ عَلَى ذِكْرِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِاللَّيْلِ وَ اَلنَّهَارِ لِئَلاَّ يَنْسَى اَلْعَبْدُ سَيِّدَهُ وَ مُدَبِّرَهُ وَ خَالِقَهُ فَيَبْطَرَ وَ يَطْغَى وَ يَكُونَ ذَلِكَ فِي ذَكَرِهِ لِرَبِّهِ جَلَّ وَ عَزَّ وَ قِيَامِهِ بَيْنَ يَدَيْهِ زَاجِراً لَهُ عَنِ اَلْمَعَاصِي وَ مَانِعاً لَهُ مِنْ أَنْوَاعِ اَلْفَسَادِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۲۲

امام رضا عليه السّلام ضمن پاسخ به سؤالات محمد بن سنان باو چنين مرقوم فرمود: «همانا علّت وجوب نماز آنست كه نماز اقرار به ربوبيّت خداوند عزّ و جلّ است و نفى نظير و شريك براى خداوند و ايستادن انسان در برابر خداوند با حال مذلّت و مسكنت و فروتنى و خضوع و اعتراف بگناهان، و نيز درخواست عفو از تقصيرات و بر طرف ساختن آثار گناهانى است كه شخص، در گذشته مرتكب شده، و صورت نهادن بر زمين است در هر روز بخاطر بزرگداشت خداوند جلّ جلاله، و ديگر آنكه (نماز سبب مى‏شود) بنده پيوسته بياد خدا باشد و او را فراموش نكند و طاغى و باغى نباشد، و با خشوع و تذلّل و رغبت خواستار افزونى بهره خود در دين و دنيا باشد، و علاوه بر اينها انسان با نماز بر خود واجب ميسازد كه پيوسته و شبانه روز در مقام بندگى و بياد خداوند متعال باشد. و همين نماز گزاردن شخص در پيشگاه پروردگار خود عزّ و جلّ و ايستادن در برابر خداوند، باز دارنده او از ارتكاب گناهانست و او را از فسادهاى گوناگون مانع مى‏شود. و من اين علل را با ذكر اسانيد آن (كه در اينجا مرسلا آورده شده) در كتاب علل الشرائع و الأحكام و الأسباب ذكر كرده‏ام.