روایت:الکافی جلد ۱ ش ۲۹۷
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ التَّوْحِيدِ
محمد بن ابي عبد الله عن محمد بن اسماعيل عن الحسين بن الحسن عن بكر بن صالح عن علي بن اسباط عن الحسن بن الجهم عن بكير بن اعين قال :
الکافی جلد ۱ ش ۲۹۶ | حدیث | الکافی جلد ۱ ش ۲۹۸ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۱, ۳۱۷
بكير بن اعين گويد: به امام صادق (ع) گفتم: دانش و خواست خدا، دو چيزند يا يكى؟ فرمود: دانستن خواستن نيست، ندانى كه گوئى: اين كار را بكنم اگر خدا خواهد و نگوئى اين كار را بكنم اگر خدا داند، اينكه گوئى اگر خدا خواهد دليل است كه هنوز نخواسته و اگر خواهد همان باشد كه او خواهد چنانچه او خواهد و دانستن خدا پيش از خواستن و مشيت است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۱, ۱۴۸
بكير بن اعين گويد: بامام صادق (ع) عرضكردم علم و مشيت خدا با هم فرق دارند يا يك چيزند فرمود: علم غير مشيت است (دانستن غير خواستن است) مگر نمىبينى كه خودت ميگوئى اين كار خواهم كرد و اگر خدا بخواهد و نميگوئى اين كار خواهم كرد اگر خدا بداند، پس اينكه گوئى اگر خدا بخواهد دليل است بر اينكه خدا نخواسته و چون خواست، آنچه را خواست چنان كه خواست واقع شود، پس علم خدا پيش از مشيت اوست.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۱, ۳۴۹
محمد بن ابى عبداللَّه، از محمد بن اسماعيل، از حسين بن حسن، از بكير بن صالح، از على بن اسباط، از حسن بن جَهم، از بكربن أعيَن روايت كرده است كه به خدمت حضرت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: علم و مشيت (كه خواست خدا است) مختلفاند، يا با هم اتفاق دارند؟ فرمود كه: «علم، مشيت نيست. آيا نمىبينى كه تو مىگويى كه زود باشد كه چنين كنم، اگر خدا خواسته باشد و نمىگويى كه زود باشد كه چنين كنم، اگر خدا داند. پس گفتار تو كه مىگويى: اگر خدا خواهد، دليل بر آنكه آن جناب نخواسته است؛ چه احتمال دارد كه نخواسته باشد. پس هر گاه خواهد آنچه را كه خواهد چنانچه خواسته، متحقق مىشود و علم خدا بر مشيت پيشى گرفته است».