الحج ٦٦

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۵۷ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

و او کسی است که شما را زنده کرد، سپس می‌میراند، بار دیگر زنده می‌کند، امّا این انسان بسیار ناسپاس است.

|و اوست آن كه شما را زنده كرد، سپس شما را مى‌ميراند و آن‌گاه دوباره زنده‌تان مى‌كند. حقا كه انسان سخت ناسپاس است
و اوست كه شما را زندگى بخشيد، سپس شما را مى‌ميراند، و باز زندگى [نو] مى دهد. حقا كه انسان سخت ناسپاس است.
و اوست خدایی که شما را اول بار زنده کرد و دیگر بار بمیراند و باز دوباره زنده کند، (با وجود این آیت قدرت و نعمت بزرگ) باز انسان بسیار ناسپاس و کافر کیش است.
و اوست که به شما حیات داد، سپس شما را می میراند، آن گاه شما را زنده می کند؛ به یقین که انسان بسیار ناسپاس است.
اوست آن كه شما را زندگى بخشيد و سپس بميراند و باز زنده مى‌سازد. و آدمى ناسپاس است.
و اوست کسی که شما را زنده کرد، سپس شما را می‌میراند، آنگاه دوباره زنده‌تان می‌دارد، بی‌گمان انسان ناسپاس است‌
و اوست آن كه شما را زنده كرد، سپس بميراند و پس از آن زنده كند. همانا آدمى بسى ناسپاس است.
خدا کسی است که شما را زندگی بخشیده است (و جان به کالبدتان دمیده است) و بعد (از طیّ دوره‌ی حیات) شما را می‌میراند (و به خاک گورتان داخل می‌گرداند) و سپس (بار دیگر در رستاخیز) شما را زنده می‌کند (و برای محاسبه‌ی حسنات و سیّئات، حیات نوینتان می‌بخشد). واقعاً (جای شگفت است که با وجود مشاهده‌ی این همه دلائل قدرت، و دیدن آثار نعمت، باز هم) انسان سخت منکر (بودن آفریدگار) و بسی ناسپاس (نعمتهای بیشمار پروردگار) است.
و او کسی است که شما را زنده کرد. سپس شما را می‌میراند. باز پس شما را زنده می‌کند. (اما) انسان بی‌گمان سخت کافر (یا) ناسپاس است.
و او است آنکه زنده کرد شما را پس بمیراندتان و سپس زنده سازدتان و همانا انسان است بسیار ناسپاس‌


الحج ٦٥ آیه ٦٦ الحج ٦٧
سوره : سوره الحج
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١١
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کَفُورٌ»: بسیار ناباور و بی‌ایمان. بس ناسپاس و ناشکر (نگا: هود / اسراء / و ).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - انسان، آفریده خدا وزنده به اراده او است. (و هو الذى أحیاکم)

۲ - مرگ، سرنوشت قطعى تمامى انسان ها (ثمّ یمیتکم)

۳ - حیات مجدد انسان ها (در روز رستاخیز)، به اراده خداوند (ثمّ یحییکم)

۴ - تجلى ربوبیت خدا در آفرینش و در مرگ و حیات مجدد انسان ها (و هو الذى أحیاکم ثمّ یمیتکم ثمّ یحییکم)

۵ - انسان، آفریده اى بسیار ناسپاس در برابر خداوند (و هو الذى أحیاکم ... إنّ الإنسن لکفور) «کفور» صیغه مبالغه و مشتق از ریشه «کفر» است. «کفر» گاهى در مقابل ایمان به کار مى رود و گاهى در مقابل شکر. بنابراین «کفور» در جمله یاد شده، مى تواند در مقابل «شکور» (بسیار سپاس گزار) و به معناى بسیار ناسپاس باشد. هم چنین مى تواند به معناى بسیار بى ایمان باشد. برداشت فوق بر پایه احتمال اول است.

۶ - شرک و بت پرستى و سرباز زدن از توحید، اوج ناسپاسى انسان در برابر خدا (و هو الذى أحیاکم ... إنّ الإنسن لکفور)

موضوعات مرتبط

  • انسان: خالق انسان ۱; خلقت انسان ۴; صفات انسان ۵; فرجام انسان ها ۲; کفران انسان ۵، ۶; مرگ انسان ۴; منشأ حیات انسان ۱
  • بت پرستى: سرزنش بت پرستى ۶
  • خدا: آثار اراده خدا ۱، ۳; نشانه هاى ربوبیت خدا ۴
  • شرک: سرزنش شرک ۶
  • مردگان: احیاى اخروى مردگان ۳، ۴
  • مرگ: حتمیت مرگ ۲

منابع