نتایج جستجو

الا نظر شىء الو سمو لم يا کما قد اذ کتب ارض امر الذى کفر اوى هو ردد ن انس نور اول قبل حکم صرط اخر جعل عذب ذکر ظلم اجل ذلک قلب کلل نن متع ولى خرج موسى اتى

در قرآن نيامده است. الله اله وله ربو خلد ها امن کفر ام الذين حسب فى هم ان نور دخل جنن صحب لما صدق ف محص علم ل اول ظلم

نامه عمل‌ مؤمن‌ و نور صورت‌ ‌او‌ ‌که‌ صحراي‌ محشر ‌را‌ روشن‌ ميكند و ‌از‌ همه‌ بالاتر: اللّه‌ُ نُورُ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ ... الايه‌ نور ‌آيه‌ 35. و ‌در‌

بارگیری... روغن زيتون (مفردات) [نور:35]. زيتون به درخت زيتون و ميوه آن هر دو گفته مى‏شود واحد آن زيتونه است (اقرب) [انعام:99]، [نور:35]. درباره اهميّت زيتون در

است آشكار كننده حقيقت است پس نور است و بعضى گفته‌اند برهان پيغمبر (ص) است و نور قرآن است و بعضى گفته‌اند برهان معجزات است و نور كتاب است و در مجمع از حضرت

تمام محتوای این پروژه از منابع مختلف در اینترنت گرفته شده است. متن قرآن در نسخه ۰.۱ الکتاب از پروژه تنزیل گرفته شده بود اما به دلیل عدم جداسازی بعضی از

نهر خرج رئى طرو تحت بغى جنن ذهب فلک لحم عدن ل جرى کبر برق او ا دخل خضر متع نور عجل استبرق نشء مخر بعد فضض خصم جسد ثوب ذلک زبد اکل سقى سندس کظم غير لولو مثل

چرا نار، با حاميّه توصيف شده؟ شايد مراد شدّت و گدازنده بودن گفته‏اند . هم ف نور لا فى کفر حمى جهل الذين يوم قلب الله على وله اله نزل من الم ه ما اذ سقى هى

اجل لو حقق هو قرر حتى رحم نن شىء نعم غرر غير امن ابو فلح قدر بعض عرف جعل نور اولاء بل رجع کن لقى وجد مول ا سئل لما اذ جىء ارض سمو فرض سبق هؤلاء قوى دور

شمس) به معناى محو کردن و از بین بردن آثار چیزى است، و در اینجا اشاره به محو نور چشم یا محو خود چشم است به طورى که چیزى از آن باقى نماند، و به کلّى محو گردد

معرفت و طاعت. 2- اخراج از ظلمات نار به نور جنت. 3- اخراج از ظلمات بشريت به نور روحانيت. 4- اخراج از ظلمات معصيت به نور طاعت. وَ كانَ بِالْمُؤْمِنِينَ رَحِيماً:

اطلاق‌ نور ‌بر‌ خداوند ‌هم‌ ميشود اللّه‌ُ نُورُ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ نور ‌آيه‌ 35، و ‌در‌ دعاي‌ كميل‌ (‌ يا ‌ نور ‌ يا ‌ قدوس‌ و معناي‌ جامع‌ نور ‌که‌

جهات از نور آن بهره‌ور نمى‌گرديد. به فيض عام چنان مقدّر ساخته كه در اوّل روز از مشرق برآيد و پيوسته حركت [كند] و به جاهاى مختلف الاوضاع از نور خود بهره‌ور

ظلمتها به نور»! از ظلمت جهل به نور دانش، از ظلمت کفر به نور ایمان، از ظلمت ستمگری و ظلم به نور عدالت، از ظلمت فساد به نور صلاح، از ظلمت گناه به نور پاکی و

گفتيم درباره آنكه به زنى عفيف نسبت زنا مى‏دهد نيز لازم است [نور:4] و ايضاً در جريان افك آمده [نور:13]. رسول خدا صلى اللّه عليه و اله وسلم بيعت زنان مكّه را

«2» كه نور منافقان بر صراط، فرو ريزد. مؤمنان خائف شوند از نور خود، يَقُولُونَ رَبَّنا: گويند پروردگارا، أَتْمِمْ لَنا نُورَنا: تمام گردان براى ما نور ما را

قول حتى هم اذا ف ى ن ان نعم ربب جىء على شکر ک ها من اتى التى نمل ما نا طير نور کذب اوى ائى ا انس سنو ه الى ب ودى شهد وله جنن بلغ ربع ايى اله الله ضحک شدد

«یُسْر» اشاره به جمع شدن تدریجى سایه است، و یا اشاره به این که: نظام ویژه نور و ظلمت، در برابر قدرت پروردگار، چیز ساده و آسانى است، و کلمه «اِلَیْنَا» نیز

اطلاق‌ نور ‌بر‌ ‌او‌ ميشود و قمر نيز چون‌ اغلب‌ مسبوق‌ بظلمت‌ نيست‌ ‌از‌ اينجهت‌ ‌در‌ ‌آيه‌ نور ‌بر‌ ‌آن‌ اطلاق‌ نموده‌ و ‌در‌ اينكه‌ نسبت‌ ‌بين‌ نور و ظلمت‌

و خداوند در پرتو نور اسلام آنها را از آن وضع نجات داد و مسلماً با نجات یافتن از وضع خطرناک گذشته از آتش سوزان دوزخ نیز نجات یافتند. نور (۱۹۴ بار) وَ مِن