نتایج جستجو

كرامات كه از حدّ شمار بيرون است و مهيّا فرمود براى ايشان وسائل گردش و تفريح و تجارت و سياحت را در سفر دريا و صحرا از كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها

اشاره بشدت جهالت و كثرت غفلت قريش و كفار مكه فرموده كه اينها همه ساله براى تجارت بشام مسافرت مينمايند و شهر سدوم را كه مسكن قوم لوط بود و خداوند بباران سجّيل

(برنده) و «مغبون» (بازنده) شناخته می‌شوند، روزی که روشن می‌شود چه کسانی در تجارت خود در عالم دنیا گرفتار غبن و خسارت و پشیمانی شده‌اند؟ به این ترتیب یکی دیگر

‌براي‌ پيدايش‌ علم‌ و دانش‌ و تدبير امور و صنعت‌ و معاشرت‌ و مراوده‌ و كسب‌ و تجارت‌ و ساير امور زندگاني‌ ‌که‌ ‌اگر‌ روز نبود تمام‌ امور مختل‌ ميشد و ‌اگر‌ شب‌

السّلام فرمود: آن كس كه وديعه را به او سپرده‏اند و نيز آن كس كه مالى براى تجارت نزد او نهاده‏اند امين هستند و ضمان ندارند. (يعنى در صورت عدم تقصير و تعدّى)

دچار و گرفتار مينمايد تا محكم و استوار و شجاع و دلدار شود و گاهى زيانى در تجارت يا فلاحت براى او روى ميدهد كه از بى‌اعتبارى دنيا اعتبار گيرد و گاهى مصيبت

علم‌ بدقايق‌ و رموز كارها چنان‌ ‌که‌ ‌در‌ اصطلاح‌ گوئيم‌ فلان‌ كس‌ ‌در‌ تجارت‌ ‌ يا ‌ زراعت‌ و ‌ يا ‌ سياست‌ مثلا بصير ‌است‌ ‌يعني‌ بمصالح‌ و مفاسد ‌اينکه‌

كرامات كه از حدّ شمار بيرون است و مهيّا فرمود براى ايشان وسائل گردش و تفريح و تجارت و سياحت را در سفر دريا و صحرا از كشتى و مراكب طبيعى و مصنوعى و روزى داد بآنها

منع فرمود از آنكه آذوقه بآن جا حمل شود و از ترس مسلمانان جرئت مسافرت براى تجارت نداشتند و از گرسنگى مردار و خون ميخوردند و قمّى ره فرموده اينها قومى بودند

با خود زاد و توشه برگیرند و نیز به آنان اجازه داده شد که سوار شوند و به تجارت نیز بپردازند. Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۳۷ سوره حج

فرصت‌ها استفاده كنيد. مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَ يَوْمٌ‌ ... 8- اگر دنبال تجارت هستيد در دنيا با خدا معامله كنيد، زيرا كه در قيامت هيچ داد و ستدى نيست. «يَوْمٌ

السّلام پرسيد: علّت تحريم ربا چيست؟ حضرت فرمود: اگر ربا حلال ميبود مردم تجارت و كسب را ترك مى‏كردند و در پى توليد ما يحتاج زندگى خود نمى‏رفتند پس خداوند

در مفردات در معناى بضاعت گفته : قطعه اى وافر و بسيار از مال است كه براى تجارت در نظر گرفته شده باشد، گفته مى شود: «ابضع بضاعه و ابت ضعها» و خداوند فرموده :

صفحه 201 (قسم‌ دوم‌) آنكه‌ مرتكب‌ شود و نادم‌ نگردد ‌اينکه‌ عمل‌ كسب‌ و تجارت‌ ‌او‌ ‌است‌ ‌که‌ جز خسران‌ و زيان‌ ‌بر‌ ‌او‌ چيزي‌ ندارد ‌هم‌ ‌در‌ دنيا نكباتش‌

ورشكست‌ شدن‌ و كلّي‌ مديون‌ ديگران‌ شدن‌، سرمايه‌ اينها عمر دنيا ‌بود‌، تجارت‌ ‌آنها‌ اعمال‌ عبادي‌ و تحصيل‌ اخلاق‌ و تكميل‌ عقائد، اعضاء تجارتخانه‌ اعضاء

‌است‌. ‌از‌ حبوبات‌ و فواكه‌ و ادويه‌ و البسه‌ و ديگر معادن‌ ‌است‌ ‌براي‌ تجارت‌ و عمارت‌ و معاشرت‌ و ديگر حيوانات‌ ‌از‌ ‌براي‌ أكل‌ و ركوب‌ و ‌غير‌ اينها

خُسْراناً مُبِيناً: پس بتحقيق زيان و ضرر كند، زيانى روشن، چه سرمايه عمر و ربح تجارت اخرويه از دست داده، بى‌بهره ماند از درك سعادت ابديه به ترك اعمال حسنه، و

ماندنتان و از پشمهاى آنها و كركهاى آنها و مويهاى آنها فرش و لباس و مايه تجارت تا زمان معيّنى‌ و خدا قرار داد براى شما از آنچه آفريد سايبانهائى و قرار داد

إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ‌: مگر به وجهى نيكوتر كه حفظ آن باشد، يا تجارت كنند تا نفع يتيم شود. حَتَّى يَبْلُغَ أَشُدَّهُ‌: و تا آنكه برسد يتيم به

الَّذِينَ ظَلَمُوا ... بِما كانُوا يَفْسُقُونَ‌ «6» 7. در مورد كسانى كه خانه، تجارت، فاميل و مادّيات را بر جهاد در راه خدا ترجيح مى‌دهند: إِنْ كانَ آباؤُكُمْ‌