الحديد ٢٧

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۸:۵۴ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

سپس در پی آنان رسولان دیگر خود را فرستادیم، و بعد از آنان عیسی بن مریم را مبعوث کردیم و به او انجیل عطا کردیم، و در دل کسانی که از او پیروی کردند رأفت و رحمت قرار دادیم؛ و رهبانیّتی را که ابداع کرده بودند، ما بر آنان مقرّر نداشته بودیم؛ گرچه هدفشان جلب خشنودی خدا بود، ولی حقّ آن را رعایت نکردند؛ از این‌رو ما به کسانی از آنها که ایمان آوردند پاداششان را دادیم؛ و بسیاری از آنها فاسقند!

|آن‌گاه به دنبال آنان پيامبران خود را پى‌درپى آورديم، و عيسى پسر مريم را از پى [آنها] فرستاديم و او را انجيل داديم، و در دل‌هاى كسانى كه از او پيروى كردند رأفت و رحمت نهاديم و ترك دنيايى كه از خود ساختند ما آن را بر ايشان مقرر نكرديم [و آنها] جز به طل
آنگاه به دنبال آنان پيامبران خود را، پى‌درپى، آورديم، و عيسى پسر مريم را در پى [آنان‌] آورديم و به او انجيل عطا كرديم، و در دلهاى كسانى كه از او پيروى كردند رأفت و رحمت نهاديم و [اما] ترك دنيايى كه از پيش خود درآوردند ما آن را بر ايشان مقرّر نكرديم مگر براى آنكه كسب خشنودى خدا كنند، با اين حال آن را چنانكه حقّ رعايت آن بود منظور نداشتند. پس پاداش كسانى از ايشان را كه ايمان آورده بودند بدانها داديم و[لى‌] بسيارى از آنان دستخوش انحرافند.
و از پی آنان باز رسولان دیگر و سپس عیسی مریم را فرستادیم و به او کتاب آسمانی انجیل را عطا کردیم و در دل پیروان (حقیقی) او رأفت و مهربانی نهادیم و لیکن رهبانیّت و ترک دنیا را از پیش خود بدعت انگیختند، ما بر آنها جز آنکه رضا و خشنودی خدا را طلبند (در کتاب انجیل) ننوشتیم و باز آنها چنان که باید و شاید همه مراعات آن را نکردند، ما هم به آنان که ایمان آوردند پاداش و اجرشان را عطا کردیم و لیکن از آنها بسیاری به راه فسق و تبهکاری شتافتند.
سپس به دنبال آنان پیامبران خود را پی در پی آوردیم و پس از آنان عیسی پسر مریم را [به رسالت] فرستادیم و به او انجیل عطا کردیم و در قلب کسانی که از او پیروی می کردند رأفت و رحمت قرار دادیم، و رهبانیتی که از نزد خود ساخته بودند ما بر آنان مقرّر نکرده بودیم، ولی [خود آنان آن را] برای طلب خشنودی خدا [بر خود واجب کرده بودند]، اما آنگونه که باید حدود خودساخته را رعایت نکردند؛ پس پاداش کسانی از آنان را که ایمان آورده اند، عطا کردیم و بسیاری از آنان نافرمانند.
سپس پيامبرانمان را پس از ايشان فرستاديم. و عيسى بن مريم را از پى آنها روانه كرديم و به او انجيل را داديم، و در دل پيروانش رأفت و رحمت نهاديم. و رهبانيتى كه به بدعت آورده‌اند ما بر آنها مقرر نكرده‌ايم، اما در آن خشنودى خدا مى‌جستند، ولى حق آن را بسزا نگزاردند. ما از آن ميان به كسانى كه ايمان آورده بودند، پاداش داديم ولى بيشترينشان نافرمان بودند.
سپس از پی ایشان پیامبرانمان را آوردیم، و عیسی بن مریم را از پی آوردیم، و به او انجیل دادیم و در دل کسانی که از او پیروی کردند رأفت و رحمت قرار دادیم، و رهبانیتی را به صورت بدعتی در پیش گرفتند که ما آن را بر ایشان واجب نکرده بودیم، مگر آنکه در طلب خشنودی الهی آن را در پیش گرفته بودند، ولی چنانکه شایسته رعایت بود، رعایتش نکردند، آنگاه به مؤمنان آنان پاداششان را بخشیدیم و بسیاری از آنان نافرمانند
سپس از پى ايشان- پيامبرانى كه ياد كرديم- پيامبران خود را فرستاديم، و عيسى پسر مريم را از پى درآورديم و به او انجيل داديم، و در دلهاى كسانى كه از او پيروى كردند مهربانى و نرمى نهاديم و رهبانيتى- گوشه‌گيرى- كه از خود ساختند، ما آن را بر آنان ننوشتيم- مقرر نكرديم- جز [آنكه آن را] براى جستن خشنودى خداى [اختراع كردند]، ولى آن را آنسان كه سزاوار است نگاه نداشتند، پس مزد كسانى از آنان را كه ايمان آوردند داديم، و بسيارى از آنها نافرمان بودند.
سپس به دنبال نوح و ابراهیم (و انبیاء پیشین و همعصر با ایشان) پیغمبرانی را روانه کردیم و بدنبال همه‌ی آنان، عیسی پسر مریم را فرستادیم و بدو انجیل عطاء نمودیم، و در دل پیروان عیسی مهر و عطوفت (مسلمانان) را قرار دادیم. پیروان او رهبانیّت سختی را پدید آوردند که ما آن را بر آنان واجب نکرده بودیم، ولیکن خودشان آن را برای بدست آوردن خوشنودی خدا پدید آورده بودند (و بر خویشتن نذر و واجب نموده بودند). امّا آنان چنانکه باید آن را مراعات نکردند. ما به کسانی که از ایشان (به محمّد) ایمان آوردند پاداش درخورشان را دادیم، ولی بیشترشان (از راه راست منحرف و) خارج شدند (و سزای اعمال بد خود را دیدند).
سپس به دنبال آنان پیامبران خود را، پی در پی آوردیم. و عیسی پسر مریم را در پی (آنان) آوردیم و به او انجیل دادیم و در دل‌های کسانی که از او پیروی کردند رأفت و رحمت نهادیم‌. و (اما) رهبانیتی که از پیش خود در آوردند ما آن را بر ایشان مقرّر نکردیم مگر برای آنکه کسب خشنودی خدا کنند. پس آن را چنان که حقّ رعایتش بود منظور نداشتند. پس پاداش کسانی از ایشان را که ایمان آوردند به آنها دادیم‌. و بسیاری از آنان فاسقانند.
سپس از پی ایشان آوردیم فرستادگان خویش را و پشت سر ایشان آوردیم عیسی ابن مریم را و دادیم بدو انجیل را و نهادیم در دلهای آنان که پیرویش کردند مهربانی و ترحّمی را و گوشه گیریی که از خویش درآوردند (بدعت کردند) ننوشتیمش بر ایشان جز از پی خوشنودی خدا پس رعایتش نکردند حقّ رعایتش را پس دادیم بدانان که ایمان آوردند از ایشان مزدشان را و بسیاری از ایشانند نافرمانان‌


الحديد ٢٦ آیه ٢٧ الحديد ٢٨
سوره : سوره الحديد
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«قَفَّیْنَا عَلی آثَارِهِمْ»: (نگا: مائده / ). «جَعَلْنَا ... رَأفَةً وَ رَحْمَةً»: برخی گفته‌اند چنین رأفت و رحمت خدادادی خودشان، نسبت به خودشان، مراد است، همسان مهر و عطوفت مسلمانان در حق یکدیگر (نگا: آل‌عمران / . بعضی گفته‌اند مراد رأفت و رحمت مسیحیان حقیقی نسبت به مسلمانان است (نگا: مائده / ). «رَهْبَانِیَّةً»: در آغاز به معنی ترس از خدا و بی‌اعتنائی نسبت به دنیا بود، ولی بعدها جنبه غارنشینی و دیرنشینی و دوری از مردمان و ترک ازدواج و پشت پا زدن به تمام نعمتها و خوشیهای دنیا را پیدا کرد. منصوب به اشتغال است. «إِلاَّ ابْتِغَآءَ»: مستثنی منقطع است و (إِلاّ) به معنی (لکِنَّ) است (نگا: کشاف). خلاصه: رهبانیت را کشیشان و مسیحیان برای رضای خدا پدیدار نمودند و بر خویشتن نذر و فرض کردند و بعدها آن را مراعات ننمودند، و به آئین تثلیث درآمدند. ناگفته نماند که رهبانیت در اسلام حرام است و پیغمبر فرموده است: لا رَهْبانِیَّةَ فِی الإِسْلامِ (نگا: المصحف المیسر).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - بعثت موسى(ع)، آغاز مرحله اى جدید از بعثت پیامبران (و لقد أرسلنا نوحًا و إبرهیم ... ثمّ قفّینا على ءاثرهم برسلنا) «ثمّ» در «ثمّ قفّینا...» - چنان که برخى مفسران گفته اند - براى تراخى رتبى است; نه زمانى. بر این اساس تعبیر «ثمّ قفّینا»، بیانگر شروع مرحله اى جدید از بعثت پیامبران است و با مراحل قبلى (مرحله نوح(ع) تا ابراهیم(ع) و مرحله ابراهیم(ع) به بعد) از نظر اهمیت، متفاوت است. این مرحله - با توجه به این که قبل از بعثت حضرت عیسى(ع) و بعد از بعثت نوح و ابراهیم(ع) قرار گرفته - باید مرحله اى باشد که با بعثت حضرت موسى آغاز مى شود.

۲ - تاریخ، شاهد بعثت پى درپى پیامبران، از زمان موسى(ع) تا ظهور عیسى(ع) (ثمّ قفّینا على ءاثرهم برسلنا) «تقفیة» (مصدر «قفّینا») به معناى چیزى را به دنبال چیزى قرار دادن است. بنابراین «قفّینا برسلنا»; یعنى، پیامبران خود را یکى پس از دیگرى مبعوث کردیم.

۳ - همه پیامبران ادامه دهنده یک راه و داراى یک هدف مشترک بودند. (ثمّ قفّینا على ءاثرهم برسلنا) «أثر» (مفرد «آثار») به جاى پا گفته مى شود که رونده از خود باقى مى گذارد. بنابراین قید «على آثارهم» بیانگر این حقیقت است که پیامبران - که در طول تاریخ و دردوره هاى مختلف مبعوث شدند - هر کدام همان راهى را که پیامبر پیشین طى کرده بود، طى مى کردند و به سوى همان مقصدى پیش مى رفتند که پیامبر پیشین به سوى آن پیش مى رفت.

۴ - عیسى(ع)، از پیامبران الهى (و قفّینا بعیسى)

۵ - عیسى(ع)، پسر مریم است. (و قفّینا بعیسى ابن مریم)

۶ - بعثت عیسى(ع)، پس از موسى(ع) و پیامبران بعد از او بوده است. (ثمّ قفّینا على ءاثرهم برسلنا و قفّینا بعیسى ابن مریم)

۷ - اعطاى کتاب از سوى خداوند به عیسى(ع) (و ءاتینه الإنجیل)

۸ - انجیل، نام کتاب آسمانى عیسى(ع) (و ءاتینه الإنجیل)

۹ - عیسى(ع)، پیام آور رأفت و رحمت (و جعلنا فى قلوب الذین اتّبعوه رأفة و رحمة)

۱۰ - پیروان عیسى(ع)، انسان هایى رؤوف و مهربان بودند. (و جعلنا فى قلوب الذین اتّبعوه رأفة و رحمة)

۱۱ - دل، مرکز رأفت و مهربانى است. (و جعلنا فى قلوب الذین اتّبعوه رأفة و رحمة)

۱۲ - رأفت و رحمت دل ها، منشأ الهى و آسمانى دارد. (و جعلنا فى قلوب الذین اتّبعوه رأفة و رحمة)

۱۳ - دل هاى مردمان، در اختیار خداوند است و او دل ها را رؤوف و مهربان مى گرداند. (و جعلنا فى قلوب الذین اتّبعوه رأفة و رحمة)

۱۴ - ظهور رهبانیت (ترک دنیا و دیرنشینى)، در میان پیروان عیسى(ع) (و رهبانیّة ابتدعوها)

۱۵ - رهبانیت، ابداع و نوآورى خود مسیحیان است; نه دستورالعملى ابتدائى از جانب خداوند. (و رهبانیّة ابتدعوها)

۱۶ - رهبانیت ابداعى مسیحیان در ادیان آسمانى پیشین سابقه نداشت. (و رهبانیّة ابتدعوها)

۱۷ - رهبانیت ابداعى پیروان مسیح(ع)، با شرط هدف الهى (جلب خرسندى خدا) داشتن، مورد موافقت و رضایت خداوند قرار گرفت. (ما کتبنها علیهم إلاّابتغاء رضون اللّه)

۱۸ - رهبانیت، که در آغاز تنها جنبه الهى داشت، کم کم دستخوش انحراف قرار گرفت و از هدف اصلى خود خارج شد. (فما رعوها حقّ رعایتها)

۱۹ - راهبان مسیحى دو دسته شدند: دسته اى مؤمن و به معناى حقیقى کلمه تارک دنیا و دسته اى فاسق و منحرف (فاتینا الذین ءامنوا منهم أجرهم و کثیر منهم فسقون) مفسران گرچه در مرجع ضمیر «هم» در جمله بالا اختلاف نظر دارند; ولى ظاهر این است که این ضمایر مربوط به راهبان است; زیرا محط بحث این بخش از آیه در رابطه با آنان مى باشد.

۲۰ - بیشتر راهبان، عناصرى منحرف و فاسق و تنها اقلیتى از آنان مؤمنان راستین بودند. (فاتینا الذین ءامنوا منهم أجرهم و کثیر منهم فسقون)

۲۱ - راهبان حقیقى در پیشگاه خدا مأجوراند. (فاتینا الذین ءامنوا منهم أجرهم)

روایات و احادیث

۲۲ - «عن أبى الحسن(ع) فى قوله عزّوجلّ: «و رهبانیّة ابتدعوها ما کتبناها علیهم إلاّ ابتغاء رضوان اللّه» قال: صلاة اللیل;[۱] از امام رضا(ع) درباره سخن خداوند عزّوجلّ که فرموده: «...إلاّ ابتغاء رضوان اللّه» روایت شده که مراد نماز شب است».

۲۳ - «عن ابن مسعود قال: دخلت على النبى(ص) فقال: یابن مسعود اختلف من کان قبلکم على اثنین و سبعین فرقة نجا منها اثنتان و هلک سائرهنّ، فرقة قاتلوا الملوک على دین عیسى(ع) فقتلوهم و فرقة لم تکن لهم طاقة لموازاة الملوک... فساحوا فى البلاد و ترهبوا، و هم الذین قال اللّه لهم: ...«و رهبانیّة ابتدعوها ما کتبناها علیهم...;[۲] از ابن مسعود روایت شده است که گوید: به خدمت رسول خدا(ص) رسیدم. آن حضرت به من فرمود: کسانى که قبل از شما بودند، اختلاف کرده و ۷۲ فرقه شدند که دو فرقه نجات یافته و بقیه هلاک گشتند. اولین فرقه نجات یافته کسانى بودند که براى دین عیسى با پادشاهان جنگیدند و کشته شدند و فرقه دوم کسانى بودند که توان مقابله با پادشاهان را نداشتند... پس در سرزمین ها متفرق شدند و رهبانیت اختیار کردند و اینها همان کسانى اند که خداوند درباره آنان فرمود: رهبانیّة ابتدعوها ما کتبناها علیهم...».

موضوعات مرتبط

  • اقوام پیشین: تاریخ اقوام پیشین ۲۳
  • انبیا: انبیاى پس از موسى(ع) ۲، ۶; انبیاى قبل از عیسى(ع) ۲; تاریخ انبیا۱، ۲، ۶; تداوم نبوت انبیا ۲; هماهنگى انبیا ۳
  • انجیل :۸
  • خدا: آثار رضایت خدا ۱۷; پاداشهاى خدا ۲۱; حاکمیت خدا ۱۳
  • راهبان: اقلیت راهبان ۲۰; اکثریت راهبان ۲۰; پاداش راهبان مؤمن ۲۱; راهبان فاسق ۱۹; راهبان مؤمن ۱۹; زیادى راهبان فاسق ۲۰; کمى راهبان مؤمن ۲۰
  • رأفت: جایگاه رأفت ۱۱; منشأ رأفت ۱۲، ۱۳
  • رحمت: منشأ رحمت ۱۲
  • رهبانیت: بدعت رهبانیت ۱۵، ۱۶; تاریخ رهبانیت ۱۴، ۱۶، ۱۸، ۲۳; مراد از رهبانیت ۲۲; منشأ رهبانیت ۱۵
  • عیسى(ع): تعالیم عیسى(ع) ۹; رأفت عیسى(ع) ۹; رحمت عیسى(ع) ۹; کتاب آسمانى عیسى(ع) ۷، ۸; مادر عیسى(ع) ۵; مقامات عیسى(ع) ۴; نبوت عیسى(ع) ۴، ۶; نزول انجیل بر عیسى(ع) ۷
  • قلب: حاکم قلب ها ۱۳; نقش قلب ۱۱
  • مریم(ع): فرزند مریم(ع) ۵
  • مسیحیان: انحراف مسیحیان ۱۸; بدعتگذارى مسیحیان ۱۵، ۱۶، ۱۷; رأفت مسیحیان۱۰; رهبانیت مسیحیان ۱۴، ۲۳; فلسفه رهبانیت مسیحیان ۱۷، ۱۸; مهربانى مسیحیان ۱۰
  • موسى(ع): نبوت موسى(ع) ۱
  • مهربانى: منشأ مهربانى ۱۳
  • نماز: اهمیت نماز شب ۲۲

منابع

  1. کافى، ج ۳، ص ۴۸۸، ح ۱۲; نورالثقلین، ج ۵، ص ۲۵۱- ، ح ۱۰۵.
  2. مجمع البیان، ج ۹، ص ۳۶۶; نورالثقلین، ج ۵- ، ص ۲۵۲، ح ۱۰۸.