الشمس ٢
ترجمه
الشمس ١ | آیه ٢ | الشمس ٣ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«تَلاهَا»: به دنبال آن برآمد. از پس آن روان شد. مراد تابیدن ماه در شب، پس از درخشیدن خورشید در روز است. این آیه، صورت دیگری از تابش و تجلّی خورشید را مینمایاند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۱۵، سوره شمس
- مضمون سوره شمس
- چند وجه درباره مرجع ضمير در ((والنّهار اذا جلّها))
- وجه اينكه در آيه : ((والسّماء و ما بنيها)) از بانى آسمانى تعبير به ((ما)) شده است
- معناى ((فجور)) و ((تقوى )) و مراد از اينكه خداوند فجور و تقواى نفس را به او الهامكرده
- زكّيها و قد خاب من دسّيها
- طغيان قوم ثمود و پى كردن ناقه صالح (عليه السّلام )، نمونه اى از ((و خاب من دسّيه ا)
- (رواياتى درباره الهام فجور و تقوى ، اشقاى اولّين و اشقاى آخرين )
نکات آیه
۱ - سوگند خداوند، به ماه هنگام طلوع آن پس از غروب خورشید (و القمر إذا تلیها) «إذا» در «إذا تلیها»، سوگند به ماه را به حالت خاصى از آن اختصاص مى دهد. در این موارد «إذا» را ظرف براى «کائنًا» به شمار مى آورند که محذوف است و حال مقدره براى «القمر» به حساب مى آید; اختصاص قسم به این زمان خاصّ، نشان برجسته تر بودن ارزش آن است. این زمان، شامل شب هایى مى شود که پس از غروب خورشید، ماه تابان در آسمان مشاهده مى شود.
۲ - سوگند خداوند، به کره ماه در شب هاى وسط هر ماه (و القمر إذا تلیها) «تلوّ» (مصدر «تلى»)، به معناى از پى در آمدن است. در شب هاى چهاردهم و قبل و بعد آن، طلوع ماه در پى غروب خورشید است. بنابراین مى توان گفت: مراد از «إذا تلاها»، فقط همان شب ها است.
۳ - نور ماه، تابع نور خورشید است.* (و القمر إذا تلیها) جانشین بودن ماه براى خورشید و نه عکس آن، بیانگر فرع بودن نور ماه است.
۴ - ماه و ظهورِ آن پس از غروب خورشید، داراى عظمتى درخور سوگند خداوند (و القمر إذا تلیها)
۵ - ماه و پیدایش آن پس از خورشید، از نعمت هاى خداوند براى انسان ها است. (و القمر إذا تلیها) سوگند، نشانه علاقه مخاطب به چیزى است که به آن سوگند یاد شده است.
موضوعات مرتبط
- خدا: نعمتهاى خدا ۵
- خورشید: آثار نور خورشید ۳; غروب خورشید ۴
- سوگند: سوگند به طلوع ماه(قمر) ۱، ۲، ۴; سوگند به ماه(قمر) ۴
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۲، ۴
- ماه(قمر): عظمت طلوع ماه(قمر) ۴; عظمت ماه(قمر) ۴; منشأ نور ماه(قمر) ۳
- نعمت: نعمت خورشید ۵; نعمت ماه(قمر) ۵