زَادَتْهُم
ریشه کلمه
قاموس قرآن
زيد و زيادت به معنى نموّ و افزايش و نيز به معنى افزودن است لازم و متعدى هر دو آمده است «زاد الشيىء زيداً...و زيادة: نما - زاد اللّه خيراً» (اقرب) راغب آن را افزودن چيزى بر چيز تمام گفته است [انفال:2]، [بقره:10]. فعل زاد و امر و مضارع آن همه در قرآن متعدّى آمده مگر آيه [صافات:147] كه لازم است . ازدياد مثل زاد لازم و متعدى آمده است (اقرب) ولى در قرآن مجيد تمام موارد آن متعدى به كار رفته است مثل [كهف:25]، [آل عمران:90]، [يوسف:65]. مزيد هم اسم مفعول آمده و هم مصدر ميمى (اقرب) [ق:30]. ظاهراً مراد از مزيد اسم مفعول باشد يعنى: مىگويد آيا بيشتر هست؟ [ق:35]. اين آيه نظير سابق است. * [صافات:147]. حضرت صادق عليه السلام آن را «وَ يَزيدُونَ» خوانده (مجمع) اين شايد از آنجهت است كه پيوسته جمعيّت بيشتر مىشدند زيرا جمعيّت يك جامعه در يك حال نيست و اغلب رو به افزايش است. و شايد اگر «او» باشد باز مبيّن اين نكته باشد. به عقيده الميزان «او» در مقام ترقّى است و معنى بل مىدهد.
