ریشه فدى: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
عوض. يعنى عوضى كه انسان از براى خود مىدهد. همچنين است فديه و فداء [بقره:229]. گناهى بر آن دو نيست در آنچه زن آن را عوض داده مقصود آن است كه زن چيزى در عوض طلاق گرفتن بدهد. [بقره:184]. و بر آنان كه به مشقت زياد روزه مىگيرند عوضى است و آن طعام فقير است. [محمّد:4]. بندها را محكم كنيد (و اسير گيريد) و پس از آن منت نهيد يا فدا وعوض گيريد (و آزادشان كنيد). [بقره:85]. «تُفادُوهُمْ» را بعضى «تفدوهم» خواندهاند طبرسى فرموده: وجه بينالاثنين بودن آن است كه فعلى از جانب اسير گيرنده واقع مىشود و آن تحويل اسير است و فعلی از جانب اسیر كه دفع فديه است يعنى: اگر آنها در حال اسارت پيش شما آمدند فديه داده و آنها را آزاد مىكنيد حال آنكه اخراجشان بر شما حرام است. در قرآن فقط يكبار آمده كه عوض را كسى از جانب ديگرى بدهد. [صافات:107]. رجوع شود به «ابراهيم» فصل قربانى. | عوض. يعنى عوضى كه انسان از براى خود مىدهد. همچنين است فديه و فداء [بقره:229]. گناهى بر آن دو نيست در آنچه زن آن را عوض داده مقصود آن است كه زن چيزى در عوض طلاق گرفتن بدهد. [بقره:184]. و بر آنان كه به مشقت زياد روزه مىگيرند عوضى است و آن طعام فقير است. [محمّد:4]. بندها را محكم كنيد (و اسير گيريد) و پس از آن منت نهيد يا فدا وعوض گيريد (و آزادشان كنيد). [بقره:85]. «تُفادُوهُمْ» را بعضى «تفدوهم» خواندهاند طبرسى فرموده: وجه بينالاثنين بودن آن است كه فعلى از جانب اسير گيرنده واقع مىشود و آن تحويل اسير است و فعلی از جانب اسیر كه دفع فديه است يعنى: اگر آنها در حال اسارت پيش شما آمدند فديه داده و آنها را آزاد مىكنيد حال آنكه اخراجشان بر شما حرام است. در قرآن فقط يكبار آمده كه عوض را كسى از جانب ديگرى بدهد. [صافات:107]. رجوع شود به «ابراهيم» فصل قربانى. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ه:100, ب:55, من:53, ل:48, هم:37, ف:35, ما:32, کم:30, ارض:27, فى:27, مع:25, على:25, عذب:24, بين:24, لو:24, يوم:24, لا:22, مثل:21, هو:21, جمع:19, ان:19, او:18, الذين:18, اول:18, وثق:17, حمم:15, سلم:15, حتى:15, اسر:15, طعم:15, قوم:15, بلو:15, وضع:15, الى:15, جرم:15, سوء:15, ذهب:15, صوم:15, سکن:15, طوق:15, ذبح:14, رئس:14, ظلم:14, حرم:14, اذ:14, اهل:14, ودد:14, اخذ:14, بعد:14, تلک:14, اتى:14, وله:14, هما:14, حرب:14, حدد:13, سرر:13, اوى:13, کفر:13, هذا:13, الله:13, ملء:13, منن:13, صدق:13, ترک:13, عظم:13, ها:13, عدو:13, انن:13, ندم:13, وزر:13, امن:13, بصر:13, حرر:13, اخر:13, طوع:13, خير:13, اذى:13, جنح:13, نفس:13, وحد:13, جناح:12, ذلک:12, اله:12, نسک:12, اما:12, ذا:12, بنو:12, لما:12, خرج:12, غرر:12, رقب:12, سئل:11, صحب:11, نور:11, الم:11, رئى:11, کلل:11, احد:11, اذا:11, اثم:11, قبل:11, ا:11, کون:11, هى:11, شىء:11, حسب:11, بدو:10, عدد:10, مرض:10, قضى:10, شدد:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۵۹
تکرار در قرآن: ۱۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
عوض. يعنى عوضى كه انسان از براى خود مىدهد. همچنين است فديه و فداء [بقره:229]. گناهى بر آن دو نيست در آنچه زن آن را عوض داده مقصود آن است كه زن چيزى در عوض طلاق گرفتن بدهد. [بقره:184]. و بر آنان كه به مشقت زياد روزه مىگيرند عوضى است و آن طعام فقير است. [محمّد:4]. بندها را محكم كنيد (و اسير گيريد) و پس از آن منت نهيد يا فدا وعوض گيريد (و آزادشان كنيد). [بقره:85]. «تُفادُوهُمْ» را بعضى «تفدوهم» خواندهاند طبرسى فرموده: وجه بينالاثنين بودن آن است كه فعلى از جانب اسير گيرنده واقع مىشود و آن تحويل اسير است و فعلی از جانب اسیر كه دفع فديه است يعنى: اگر آنها در حال اسارت پيش شما آمدند فديه داده و آنها را آزاد مىكنيد حال آنكه اخراجشان بر شما حرام است. در قرآن فقط يكبار آمده كه عوض را كسى از جانب ديگرى بدهد. [صافات:107]. رجوع شود به «ابراهيم» فصل قربانى.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ه ب من ل هم ف ما کم ارض فى مع على عذب بين لو يوم لا مثل هو جمع ان او الذين اول وثق حمم سلم حتى اسر طعم قوم بلو وضع الى جرم سوء ذهب صوم سکن طوق ذبح رئس ظلم حرم اذ اهل ودد اخذ بعد تلک اتى وله هما حرب حدد سرر اوى کفر هذا الله ملء منن صدق ترک عظم ها عدو انن ندم وزر امن بصر حرر اخر طوع خير اذى جنح نفس وحد جناح ذلک اله نسک اما ذا بنو لما خرج غرر رقب احد اذا اثم قبل ا کون هى شىء حسب
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| تُفَادُوهُمْ | ۱ |
| فِدْيَةٌ | ۲ |
| فَفِدْيَةٌ | ۱ |
| افْتَدَتْ | ۱ |
| افْتَدَى | ۱ |
| فَدِيَةٌ | ۱ |
| لِيَفْتَدُوا | ۱ |
| لاَفْتَدَتْ | ۱ |
| لاَفْتَدَوْا | ۲ |
| فَدَيْنَاهُ | ۱ |
| فِدَاءً | ۱ |
| يَفْتَدِي | ۱ |
