زَيْغ: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/زَيْغ | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/زَيْغ | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۱۰: خط ۱۱:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
قُلُوبِهِم:100, فَيَتّبِعُون:100, مَا:89, فِي:89, ابْتِغَاء:78, تَشَابَه:78, الّذِين:78, مِنْه:66, وَ:66, فَأَمّا:66, مُتَشَابِهَات:55, أُخَر:44, الْفِتْنَة:44, الْکِتَاب:21, تَأْوِيلِه:10, أُم:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::زَيْغ]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::زَيْغ]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۷

آیات شامل این کلمه

«زَیْغ» در اصل، به معناى انحراف از حالت مستقیم و مایل شدن به یک طرف است و بودن «زیغ در قلب»، به معناى انحراف اعتقادات از راه راست، به طرق انحرافى است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

انحراف از حق. راغب مى‏گويد: الميل عن الاستقامة. طبرسى و ابن اثير و صحاح و قاموس آن را مطلق ميل گفته‏اند. ولى در قرآن همواره در ميل مخصوصى كه ميل از حق باشد بكار رفته است على هذا قول راغب اصح است در نهج البلاغه نيز موارد آن انحراف از حق است رجوع شود به خطبه 89 - 120 - 149 - 154 حكمت 31 [آل عمران:7]. آنانكه در قلوبشان انحرافى است بمتشابه آن مى‏چسبند. ملاحظه مى‏شود كه زيغ در انحراف دل از حق بكار رفته است هكذا [آل عمران:8]. ازاغه منحرف كردن است قيد «هَدَيْتَنا» معنى واقعى زيغ را بهتر روشن مى‏كند. هكذا آيه [صفّ:5]. و در آيه «وَ مَنْيَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ اَمْرِنا نُذِقْهُ مِنْ عَذابِ السَّعير» زيغ از دستور خدا همان انحراف قلب است كه باعث نا فرمانى مى‏شود. در عدّه‏اى از آيات نسبت زيغ به چشم داده شده و آن همان انحراف و اشتباه چشم است كه واقع را در صورت ديگر به بيند. [نجم:17]. چشم آن حضرت منحرف نشد آنچه ديد واقعيت بود ما قبل آيه درباره ديدن جبرئيل است «ما كَذَبَ الْفُؤادُ مارَأى... وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً اُخرى» ما بعد آيه چنين است «لَقَدْ رَأى مِنْ آياتِ رَبِّهِ الْكُبْرى» در وسط اينها آمده «مت زاغَ الْبَصَرُ وَ ما طَغى». [احزاب:10]. [ص:63]. در جنگ احزاب مسلمانان بسيار وحشت گرفتند كه فرمايد: چشمها منحرف شد و دلها به حنجره‏ها رسيد. گوئى چشمهايشان به قدرى خيره شده بود كه ديد حقيقى از ميان رفته بود مثل شخصى ترسو كه در شب به جاى تاريكى نگاه كند و اشتباهى در نظرش مجسّم شود بعضى از بزرگان «زاغَتِ الْاَبْصارُ وَ بَلَغَتِ الْقُلُوبُ الْحَناجِرَ» را تشبيه به حال محتضر داشته و زيغ ابصار را ميل چشم در حال احتضار و بلوغ قلوب را رسيدن روح به حلقوم گفته است. ولى ظاهراً كنايه نباشد بلكه چشمها از كثرت ترس به اشتباه رفت و دلها در سينه‏ها بالا آمد. آيه دوم نقل قول كفّار است كه مؤمنان را در آتش نزد خود نمى‏بينند گويند: آيا آنها را در دنيا مسخره گرفتيم حال آنكه اهل حق بودند؟ يا با ما در آتش اند ولى چشم ما منحرف شده و آنها را نمى‏بيند.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...