المرسلات ١١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و گاهی که فرستادگان وقت داده شوند
|-|معزی=و گاهی که فرستادگان وقت داده شوند
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره المرسلات | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = المرسلات ١٠ | بعدی = المرسلات ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره المرسلات | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = المرسلات ١٠ | بعدی = المرسلات ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::4|٤]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«الرُّسُلُ»: پیغمبران. «أُقِّتَتْ»: تعیین وقت گردید. یعنی برای ادای گواهی بر ملّت خود جمع می‌گردند (نگا: مائده /  زمر / ). اصل این واژه (وقت) است و از مصدر (توقیت).
«الرُّسُلُ»: پیغمبران. «أُقِّتَتْ»: تعیین وقت گردید. یعنی برای ادای گواهی بر ملّت خود جمع می‌گردند (نگا: مائده /  زمر / ). اصل این واژه (وقت) است و از مصدر (توقیت).

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۳


ترجمه

و در آن هنگام که برای پیامبران (بمنظور ادای شهادت) تعیین وقت شود!

|و آن‌گاه كه براى پيامبران تعيين وقت شود
و آنگاه كه پيمبران به ميقات آيند،
و آن گاه که به رسولان، وقت (گواهی بر امتان) را اعلام کنند.
و آن زمان که وقت حضور پیامبران [برای گواهی بر امت ها] معین شود.
و آنگاه كه پيامبران را وقتى معين شود.
و چون پیامبران را میقات معین کنند
و آنگاه كه پيامبران را ميعادگاهى نهند- تا بر امتهاى خود گواهى دهند-.
و هنگامی که برای پیغمبران تعیین وقت می‌گردد (تا برای ادای شهادت بر ملّت خود، حاضر شوند).
و آن‌گاه که پیامبران برایشان وقت مقرر گردد.
و گاهی که فرستادگان وقت داده شوند


المرسلات ١٠ آیه ١١ المرسلات ١٢
سوره : سوره المرسلات
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«الرُّسُلُ»: پیغمبران. «أُقِّتَتْ»: تعیین وقت گردید. یعنی برای ادای گواهی بر ملّت خود جمع می‌گردند (نگا: مائده / زمر / ). اصل این واژه (وقت) است و از مصدر (توقیت).

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - قیامت، وقت تعیین شده براى حضور پیامبران جهت گواهى بر امت هاى خویش (و إذا الرسل أُقّتت) مقصود و مفاد این آیه - برابر نظر بیشتر مفسران - فرارسیدن زمان وعده الهى مبنى بر گواهى پیامبران بر امت هاى خویش در عرصه قیامت است; مانند «فلنسئلنّ الذین اُرسل إلیهم و لنسئلنّ المرسلین» (اعراف، آیه ۶).

۲ - گواهى پیامبران در عرصه قیامت بر امت هاى خویش، امرى قطعى و تخلف ناپذیر است. (و إذا الرسل أُقّتت)

۳ - «قال الصادق(ع): «أُقّتت» أى بعثت فى اوُقات مختلفة;(۱) امام صادق(ع) درباره «أُقّتت» فرمود: یعنى [آن گاه که رسولان] در اوقات مختلف مبعوث شوند».

موضوعات مرتبط

  • امتها: گواهان اخروى امتها ۱، ۲
  • انبیا: انبیا در قیامت ۱; حتمیت گواهى اخروى انبیا ۲; گواهى اخروى انبیا ۱; وقت بعثت انبیا ۳
  • قیامت: ویژگیهاى قیامت ۱ پى نوشت ها : ۱. مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۶۲۹; نورالثقلین، ج ۵، ص ۴۸۸، ح ۹.

منابع