زَفِير

آیات شامل این کلمه

«زَفِیر» در اصل، به معناى فریاد کشیدنى است که با بیرون فرستادن نفس توأم باشد. و بعضى گفته اند: فریاد نفرت انگیز الاغ در آغاز، «زفیر» و در پایانش «شهیق» نامیده مى شود، و در اینجا اشاره به فریاد و ناله اى است که از غم و اندوه برمى خیزد.

این احتمال نیز وجود دارد که این زفیر و ناله غم انگیز، تنها مربوط به عابدان نباشد، بلکه شیاطینى که معبودشان بودند نیز در این امر با آنها شریکند، و بعضى گفته اند «زَفِیر» صدایى است که در گلو مى پیچد.

ریشه کلمه

• زفر (۳ بار)

قاموس قرآن

زفر و زفير خارج كردن نفس است پس از به درون كشيدن آن يعنى بازدم (قاموس، اقرب) طبرسى و راغب به عكس گفته‏اند عبارت مجمع چنين است «الزفير ترديد النفس مع الصوت من الحزن حتى تنتفع الضلوع» زفير نفس كشيدن است از اندوه كه با صدا ياشد تا جائى كه دنده‏ها باد كند راغب نيز چنين گفته و فقط حزن و صوت نياورده است ايضاً زفير صداى آتش است آنگاه كه به شدّت مشتعل گردد. [هود:106]. شهيق مقابل زفير است و هر دو از صداهاى اندوهناكان است كه به هنگام نفس كشيدن و بازدم از آنهاشنيده مى‏شود (مجمع از زجّاج) معنى آيه در «خلد» گذشت. [فرقان:12]. زفير صداى جهنّم و (صفير) آنست در «جهنّم» گذشت كه آن ذى شعور و عاقل است. اين كلمه فقط سه بار در قرآن آمده است. سوّمى سوره انبياء آيه 100.

کلمات نزدیک مکانی

فِيهَا وَ لَهُم مَا شَهِيق خَالِدُون هُم خَالِدِين الّذِين النّار لا کُل فَفِي إِن يَسْمَعُون شَقُوا دَامَت وَرَدُوهَا السّمَاوَات سَبَقَت فَأَمّا سَعِيد

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...