روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۵۴۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، بَابُ الْمِيَاهِ وَ طُهْرِهَا وَ نَجَاسَتِهَا

و ساله :

عَنِ اَلرَّجُلِ يَمُرُّ فِي مَاءِ اَلْمَطَرِ وَ قَدْ صُبَّ فِيهِ خَمْرٌ فَأَصَابَ ثَوْبَهُ هَلْ يُصَلِّي فِيهِ قَبْلَ أَنْ يَغْسِلَهُ فَقَالَ لاَ يَغْسِلُ ثَوْبَهُ وَ لاَ رِجْلَهُ وَ يُصَلِّي فِيهِ وَ لاَ بَأْسَ بِهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۳

و نيز از آن حضرت سؤال كرد: از جايى كه مشروبات الكلى ريخته شده در حالى كه باران ميبارد مردى بگذرد و از آن زمين بلباسش قطره‏اى اصابت كند آيا ميتواند با آن لباس نماز بخواند؟ (يا لباسش نجس شده و نميتواند) حضرت فرمود: نه لباسش را لازم است تطهير كند و نه پايش را و همان طور نماز بجا آورد و باكى نيست.