الأنبياء ١٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۶:۴۷
ترجمه
الأنبياء ١٥ | آیه ١٦ | الأنبياء ١٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«لاعِبِینَ»: بازی و شوخیکنان. حال ضمیر (نا) در (مَا خَلَقْنَا) است.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۶ - ۳۳ سوره انبياء
- استدلال بر حقيقت معاد و حقانيت دعوت پيامبر(صلى الله عليه و آله )
- آفرينش آسمان و زمين عبث و به انگيزه لهو و لعب نبوده است
- بيان ملازمه بين لهو و لعب نبودن خلقت زمين و آسمان با حقانيت معاد و نبوت
- وجوهى كه مفسرين در معناى آيه :((لو اردنا ان نتخذ لهوا لا تخذناه من لدنا(( گفته اند
- توضيح معنى و مفاد آيه : ((بلنقذف بالحق على الباطل ...(( و اشاراتى درباره حق وباطل
- سنت جارى الهى درباره حق و باطل در جهان
- حال مقربان درگاه الهى (استغراق در عبوديت و استمرار در عبادت ) از آثار مالكيت مطلقه الهى است
- اشاره به معتقد بودن بت پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين
- تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به دو شبهه
- بررسى وجوهى كه مفسرين در معناى (لا يسئل عمايفعل و هم يسئلون ) گفته اند
- اختيار اين وجه كه عدم سؤ ال ناشى از مالكيت مطلقه خداوند است
- گفتارى فلسفى و قرآنى پيرامون حكمت خداى تعالى و اينكه افعال او داراى مصلحت است
- معناى حكمت و مصلحت در افعال انسان
- افعال خداوند عين حكمت و مصلحت است لذا مورد سئوال واقع نمى شود
- قول خداوند و فعل او يكى است
- مطالبه ((برهان (( از مشركين در مقابل قرآن و كتب آسمانى پيشين
- بيان حال و وصف ملائكه ، كه نه آلهه بل عباد مكرمون خدايند
- اراده و عمل ملائكه تابع اراده خداوند است
- تقرير برهانى بر توحيد خداى تعالى در ربوبيت و تدبير
- بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به : قذف به حق برباطل ، وصف ملائكه ، استدلال بر نفى آلهه و...)
- وصف ملائكه از زبان مبارك اميرالمؤ منين (ع ) در نهج البلاغه
- حديث پرمعنائى از پيامبر اكرم (ص ) درباره افعال خداوند و حكمتها و مصالح
- رواياتى درباره شفاعت در قيامت در ذيل (و لا يشفعون الا لمن ارتضى )
نکات آیه
۱- آفرینش آسمان و زمین و موجودات فضا (جهان هستى)، بیهوده و بازیچه نیست; بلکه جهت دار و هدفمند است. (و ما خلقنا السماء والأرض و ما بینهما لعبین ) «لعب» به معناى کارى است بى فایده که مقصود صحیح و مصلحتى در آن نباشد. «لاعبین» نیز حال براى ضمیر «خلقنا» است; یعنى، ما جهان را به قصد بازیچه و سرگرمى نیافریدیم.
۲- فضاى میان آسمان و زمین، پدیده ها و موجوداتى را در خود دارد. (و ما خلقنا السماء والأرض و ما بینهما لعبین )
۳- بعثت پیامبران و هلاکت جوامع ستمگر و دین ستیز، براساس هدف دارى نظام هستى است. (و کم قصمنا من قریة کانت ظالمة ... و ما خلقنا السماء والأرض و ما بینهما لعبین) یادآورى هدفمندى جهان - پس از ذکر هلاکت اقوام ستمگر - مى تواند بیانگر این نکته باشد که وقتى جهان هدفمند بود، هلاکت اقوام ستم پیشه نیز جزئى از هدف دارى و بازیچه نبودن هستى خواهد بود.
۴- ستمگرى و مخالفت با پیامبران، حرکتى بر ضدّ نظام قانون مند هستى است. (و کم قصمنا من قریة کانت ظالمة ... و ما خلقنا السماء والأرض و ما بینهما لعبین) تذکر خداوند به بیهوده نبودن آفرینش جهان - پس از یادآورى نابودى ستمگران - مى تواند گویاى این حقیقت باشد که آفرینش قانون مندِ هستى، اقتضا دارد که انسان، راه حق را بپیماید و ظلم نکند و ستمگرى، جهتى بر ضدّ حرکت هدفمند جهان است.
۵- مرفهان ستمگر، جهان را بازیچه و بى هدف مى پندارند. (قریة کانت ظالمة ... وارجعوا إلى ما أُترفتم فیه ... و ما خلقنا السماء والأرض و ما بینهما لعبین)
۶- بى هدف پنداشتن جهان، به معناى بازیچه و بیهوده دانستن آفرینش است. (و ما خلقنا السماء والأرض و ما بینهما لعبین ) از به کار بردن تعبیر «لاعبین» به جاى «مبطلین»، استفاده مى شود که باطل و بى هدف دانستن جهان، مساوى با لعب و بازیچه پنداشتن آفرینش است.
موضوعات مرتبط
- آسمان: قانونمندى خلقت آسمان ۱
- آفرینش: بازى با آفرینش ۶; پوچ انگارى آفرینش ۵، ۶; قانونمندى آفرینش ۱، ۳، ۴
- انبیا: حقیقت مخالفت با انبیا ۴; قانونمندى بعثت انبیا ۳
- بینش: بینش غلط ۶
- زمین: قانونمندى خلقت زمین ۱
- ظالمان: بینش ظالمان ۵; پوچگرایى ظالمان ۵; قانونمندى هلاکت ظالمان ۳
- ظلم: حقیقت ظلم ۴
- مرفهان: بینش مرفهان ۵; پوچگرایى مرفهان ۵
- موجودات: قانونمندى خلقت موجودات فضا ۱; موجودات فضا ۲