الشورى ٦: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن سال نزول) |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|-|معزی=و آنان که برگرفتند جز وی دوستانی خدا است نگهبان بر ایشان و نیستی تو بر ایشان وکیل | |-|معزی=و آنان که برگرفتند جز وی دوستانی خدا است نگهبان بر ایشان و نیستی تو بر ایشان وکیل | ||
|-|</tabber><br /> | |-|</tabber><br /> | ||
{{آيه | سوره = سوره الشورى | نزول = | {{آيه | سوره = سوره الشورى | نزول = [[نازل شده در سال::12|١٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::6|٦]] | قبلی = الشورى ٥ | بعدی = الشورى ٧ | کلمه = [[تعداد کلمات::14|١٤]] | حرف = }} | ||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«اللهُ»: مبتدا است. «حَفِیظٌ»: مراقب اعمال و پاینده اقوال (نگا: انعام / هود / و ، سبأ / ). «وَکِیلٍ»: کسی که کار و بار مردم بدو موکول و واگذار میشود (نگا: انعام / و و یونس / . | «اللهُ»: مبتدا است. «حَفِیظٌ»: مراقب اعمال و پاینده اقوال (نگا: انعام / هود / و ، سبأ / ). «وَکِیلٍ»: کسی که کار و بار مردم بدو موکول و واگذار میشود (نگا: انعام / و و یونس / . |
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۲۱
ترجمه
الشورى ٥ | آیه ٦ | الشورى ٧ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«اللهُ»: مبتدا است. «حَفِیظٌ»: مراقب اعمال و پاینده اقوال (نگا: انعام / هود / و ، سبأ / ). «وَکِیلٍ»: کسی که کار و بار مردم بدو موکول و واگذار میشود (نگا: انعام / و و یونس / .
تفسیر
- آيات ۱ - ۶، سوره شورى
- مدار سخن در سوره مباركه شورى و وجوه مختلفى كه درباره حروف مقطعه قرآن گفته شده است .
- يازده قول در معناى حروف مقطعه
- حق مطلب درباره حروف مقطعه
- نكته اى قابل توجه در سوره هايى كه حروف مقطعه اولشان يكى است
- حروف مقطعه رموزى هستند بين خدا و پيامبرش
- معناى اينكه فرمود: ((كذلك يوحى اليك ...))
- توضيح اينكه آيه : ((و تكاد السموات يتفظرن من فوقهن ...)) و در مقام بيان عظمت وحىو كلام خدا است
- مقصود از استغفار ملائكه براى زمينيان (و يستغفرون لمن فى الارض ) در خواست تشريعدين براى آنها است
- (نقل و نقد رواياتى درباره حروف مقطعه قرآن )
- روايتى از امام صادق عليه السلام در معناى حروف مقطعه
- بررسى رواياتى كه حروف مقطعه كه حروف مقطعه را به اسماى حسناى خدا معنى كردهاند
- ((الم )) حروفى هستند از اسم اعظم خدا
نکات آیه
۱ - خداوند، ناظر و مراقب عملکرد نهان و آشکار کسانى است که غیر او را ولى و سرپرست خویش بر مى گزینند. (و الذین اتّخذوا من دونه أولیاء اللّه حفیظ علیهم)
۲ - ولایت و سرپرستى هستى، تنها از آنِ خداوند است. (و الذین اتّخذوا من دونه أولیاء) از لحن تهدیدآمیز آیه، مطلب بالا استفاده مى شود.
۳ - خداوند یگانه، تنها معبود و شایسته پرستش در جهان هستى (و الذین اتّخذوا من دونه أولیاء) بنابراین که مراد از ولى - مفرد اولیاء - معبود باشد از سخن تهدیدآمیز آیه مطلب بالا استفاده مى شود.
۴ - پیامبر(ص)، تنها مسؤول تبلیغ و ارشاد مردم است; نه پاسخگوى عملکرد آنان. (و ما أنت علیهم بوکیل)
۵ - اشتیاق و اهتمام شدید پیامبر(ص)، نسبت به هدایت مردم. (اللّه حفیظ علیهم و ما أنت علیهم بوکیل) از این که قرآن مى فرماید: «خداوند مراقب عملکرد مشرکان است و تو بر آنان وکیل نیستى» استفاده مى شود که پیامبر(ص) نسبت به هدایت آنان شدیداً شیفتگى نشان داده و از اصرار آنان به شرک آشفته خاطر مى شده است.
۶ - روح تبلیغ دین، تبیین حق براى مردم است; نه اکراه ایشان به ایمان. (و ما أنت علیهم بوکیل)
۷ - دلجویى پیامبر(ص) از سوى خداوند، به خاطر مخالفت مشرکان با آن حضرت (و الذین اتّخذوا من دونه أولیاء اللّه حفیظ علیهم و ما أنت علیهم بوکیل)
موضوعات مرتبط
- انسان: هدایت انسان ها ۵
- توحید: توحید عبادى ۳
- جهان بینى: جهان بینى توحیدى ۳
- حق: تبیین حق ۶
- خدا: اختصاصات خدا ۲; نظارت خدا ۱; ولایت خدا ۲
- دین: حقیقت تبلیغ دین ۶; نفى اکراه در دین ۶
- عمل: ناظران عمل ۱
- محمد(ص): تبلیغ محمد(ص) ۴; دلدارى به محمد(ص) ۷; علایق محمد(ص) ۵; محدوده مسؤولیت محمد(ص) ۴; مخالفت با محمد(ص) ۷; هدایتگرى محمد(ص) ۵
- ولایت: ولایت غیرخدا ۱