نتایج جستجو

كردن شى‏ء است از هر عيب. [آل عمران:141]. تا خدا مؤمنان را از شوائب كفر و نفاق خالص و پاك كند و كافران را از بين ببرد [آل عمران:154]. تا خدا آنچه را كه در

بود [آل عمران :40] همچنين است آيه‏7 مريم. او مصدّق و بشارت دهنده عيسى بود و پيشواى قوم خود و پارسا و پيغمبر خدا و از شايستگان و صلحا بود [آل عمران:39] بعضى

و فرقشان آن است كه در لمس احساس هست. و اصل مس چسبيدن و شدت جمع است. [آل عمران:140]. اگر به شما شكستى رسيد به قوم كفّار هم شكستى مثل آن رسيده بود. [بقره:237]

و معنى هر دو دلالت كرده است اكنون چند نوع «كان» را بررسى مى‏كنيم: 1- [آل عمران:67]. اين هر دو «كانَ» معمولى و از افعال ناقصه‏اند و دلالت بر زمان گذشته دارند

قاموس آمده «كانَ يَكينُ كَيْناً: خَضَعَ» استكانت به معنى تذلل و خضوع است [آل عمران:146]. يعنى در اثر زحماتيكه در راه خدا به آنها رسيد سست نشدند، ضعيف نگشتند،

[بقره:276]. خدا ربا را به تدريج از بين مى‏برد و صدقات را افزايش مى‏دهد. [آل عمران:141]. اين لفظ بيشتر از دوبار در قرآن نيامده است. الله اله وله ربو خلد ها

نام به اصطلاح پيروان حضرت عيسى «عليه‏السلام» است واحد آن نصرانى است [آل عمران:67]. اين لفظ يكبار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است ولى «نصارى» چهارده بار ذكر

requires Javascript to function. آيات ۶ - ۱، سوره آل عمران اشاره به آهنگ كلى سوره مباركه آل عمران و زمان و موقعيتنزول آن ((تنزيل )) بر تدريج نزولدلالت

بارش را مى‏گذارد. [رحمن:10].مراد از وضع چنانكه گفته‏اند ايجاد است مثل [آل عمران:96]. كه به معنى احداث و ساخته شدن است. *[توبه:47]. ايضاع به معنى سرعت در

ناروا داد. Tabber requires Javascript to function. آيات ۹۵ - ۹۲، سوره آل عمران ((بر)) به معناى توسع در خير است و اعم از خير اعتقادى و عملى مى باشد (لن تنالواالبرحتى

آل عمران ١٣٠ آیه ١٣١ آل عمران ١٣٢

مى‏شود مثل [ابراهيم:25-24]. اكنون به بعضى از آيات اشاره مى‏كنيم: 1- [آل عمران:59]. مثل در اين آيه به معنى صفت و حال است يعنى حال و جريان عيسى در پدر نداشتن

عهدشکنی نمود. Tabber requires Javascript to function. آيات ۸۵ - ۸۱، سوره آل عمران مراد از ميثاق در: ((و اذ اخذ اللّه ميثاق النبيين ...)) وجه ديگر در آيه كه

«تَوَلَّوْا»: اعراض نمودند. Tabber requires Javascript to function. سوره آل عمران آيات ۶۳ - ۶۱ پاسخ به اين توهم كه آيه مباهله نمى تواند در شاءن على و فاطمه

سوره آل عمران در مدينه بر پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله نازل گرديده است. شأن نزول: «شیخ طوسی» گوید: ابن اسحق و ربيع گويند: كه از اول سوره آل عمران تا شصت

آل عمران ١٣١ آیه ١٣٢ آل عمران ١٣٣

آل عمران ١٣٧ آیه ١٣٨ آل عمران ١٣٩

requires Javascript to function. آيات ۶ - ۱، سوره آل عمران اشاره به آهنگ كلى سوره مباركه آل عمران و زمان و موقعيتنزول آن ((تنزيل )) بر تدريج نزولدلالت

سبيل فاعل تستبين است. ايضاً [اعراف:86]. كه ضميرش مؤنث است و ايضاً آيه‏99 آل عمران. گاهى از سبيل تعدّى و تجاوز قصد مى‏شود كه در واقع راه تجاوز است مثل [شورى:41]،

سخنان كهنه شده و از گفتار گذشتگان است و نيز «دارَسْتَ» خوانده‏اند. * [آل عمران:79] كه كتاب را تعليم مى‏كرديد و مى‏خوانديد. [انعام:156] خطاب به اهل مكّه