سُنْبُلاَت
از الکتاب
ریشه کلمه
قاموس قرآن
خوشه. [بقره:261]. جمع آن سنابل و سنبلات است مثل [يوسف:43]. سنبله براى مفرد و سنبل براى مطلق است.
کلمات نزدیک مکانی
سَبْع وَ خُضْر أُخَر عِجَاف يَابِسَات يَأْکُلُهُن سِمَان بَقَرَات يَا لَعَلّي أَرْجِع أَيّهَا إِلَى الْمَلَأ النّاس فِي أَفْتُونِي لَعَلّهُم أَرَى
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
