روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۱۹۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي :

أَنَّهُ يُوضَعُ فِي مَوْضِعٍ مِنْ‏ جَهَنَّمَ‏ إِلَيْهِ يَنْتَهِي شِدَّةُ عَذَابِ أَهْلِهَا لَوْ قَتَلَ اَلنَّاسَ جَمِيعاً لَكَانَ إِنَّمَا يَدْخُلُ ذَلِكَ اَلْمَكَانَ قِيلَ فَإِنَّهُ قَتَلَ آخَرَ قَالَ يُضَاعَفُ عَلَيْهِ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۵۴

و روايت است كه او را در مكانى از دوزخ نهند كه شدّت عذاب اهل جهنم بدو منتهى مى‏شود اگر همه مردم را هم كشته بود البتّه بهمان جايگاه داخل ميشد، پرسيدند: اگر ديگرى را نيز بكشد؟ فرمود: عذابش مضاعف مى‏شود. شرح: «ظاهر خبر در بدء نظر صدر و ذيلش با هم سازگار نيست، چون صدر كشتن يكتن را مساوى با كشتن همه مردم دانسته، و در ذيل كشتن دو تن را گويد: عذاب مضاعف مى‏شود، و اين بظاهر تهافت دارد، ولى اين طور نيست بلكه ميگويد: تمامى آدمكشان را چه يكتن كشته باشند چه بيشتر در يك مكان مخصوص از دوزخ كه عذابش از همه جاى آن افزونتر است خواهند برد، آنگاه هر كس را بقدر جنايتش عقوبت مى‏كنند، و اين معنى با لفظ «كأنّما» كه در آيه مباركه آمده است از هر معناى ديگر سازگارتر خواهد بود».