روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۴۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ اللِّعَان

روي محمد بن علي بن محبوب عن محمد بن عيسي عن الحسين بن علوان عن عمرو بن خالد عن زيد بن علي ع :

وَ فِي رَجُلٍ قَذَفَ اِمْرَأَتَهُ ثُمَّ خَرَجَ فَجَاءَ وَ قَدْ تُوُفِّيَتْ قَالَ يَخِيرُ وَاحِداً مِنِ اِثْنَيْنِ يُقَالُ لَهُ إِنْ شِئْتَ أَلْزَمْتَ نَفْسَكَ اَلذَّنْبَ‏ فَيُقَامُ فِيكَ اَلْحَدُّ وَ تُعْطَى اَلْمِيرَاثَ وَ إِنْ شِئْتَ أَقْرَرْتَ فَلاَعَنْتَ أَدْنَى قَرَابَتِهَا إِلَيْهَا وَ لاَ مِيرَاثَ لَكَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۱

زيد بن علىّ بن الحسين عليهما السّلام از پدرانش روايت كرده كه مردى زوجه‏اش را به زنا متّهم ساخت و از خانه بيرون رفت چون باز آمد زن از دنيا رفته بود امام فرمود: از دو كار يكى را بايد بپذيرد، يكى آنكه باو گفته مى‏شود گناه خود را در قذف قبول كن تا حدّ قذف بر تو جارى شود و ميراث زن را ببر، و يا اينكه بر كلام خود باقى ميمانى و با يك تن از خويشان زن ملاعن مى‏كنى و ارث نمى‏برى.