روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۶۰۲

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

و روي :

أَنَّ اَلْجَبَّارَ جَلَّ جَلاَلُهُ يَقُولُ إِنَّ عَبْداً أَحْسَنْتُ إِلَيْهِ وَ أَجْمَلْتُ إِلَيْهِ فَلَمْ يَزُرْنِي فِي هَذَا اَلْمَكَانِ فِي كُلِّ خَمْسِ سِنِينَ لَمَحْرُومٌ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۳۸

و روايت شده است كه خداى جبّار جلّ جلاله ميفرمايد: براستى آن بنده‏اى كه من در باره او احسان كرده‏ام، و نسبت به او رفتارى زيبا داشته‏ام، و با وجود اين در هر پنج سال يك بار در اين مكان بزيارت من نيايد، فردى محرومست.