روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۱ ش ۱۹۵۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۱، التَّكْفِينُ وَ آدَابُه

و قال الصادق ع :

مَنْ كَفَّنَ‏ مُؤْمِناً فَكَأَنَّمَا ضَمِنَ كِسْوَتَهُ إِلَى‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ وَ مَنْ حَفَرَ لِمُؤْمِنٍ‏ قَبْراً فَكَأَنَّمَا بَوَّأَهُ بَيْتاً مُوَافِقاً إِلَى‏ يَوْمِ اَلْقِيَامَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۱ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۱۳

امام صادق عليه السّلام فرمود: كسى كه مؤمنى را كفن نمايد مانند آنست كه پوشش او را تا روز قيامت ضامن شده و بگردن گرفته است، و هر كس براى مؤمنى كه از دنيا رفته گورى حفر نمايد همچنان است كه او را در خانه‏اى موافق خواست خودش تا روز قيامت جاى داده باشد. و شخص جنب اگر بميرد فقط يك غسل داده مى‏شود و آن غسل براى جنابت او و غسل ميّت هر دو كافى است. زيرا آن دو دو چيز داراى حرمت هستند كه در يك جا جمع شده‏اند.