روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۷۶

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي و ابو علي الاشعري عن الحسين بن اسحاق عن علي بن مهزيار عن حماد بن عيسي عن ابي عمرو المدايني عن ابي عبد الله ع قال سمعته يقول كان ابي ع يقول :

إِنَّ اَللَّهَ قَضَى قَضَاءً حَتْماً أَلاَّ يُنْعِمَ‏ عَلَى اَلْعَبْدِ بِنِعْمَةٍ فَيَسْلُبَهَا إِيَّاهُ حَتَّى يُحْدِثَ اَلْعَبْدُ ذَنْباً يَسْتَحِقُّ بِذَلِكَ اَلنَّقِمَةَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۲۷

از ابى عمرو مدائنى، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود كه: پدرم مى‏فرمود: راستى خدا به طور حتم حكم فرموده است كه نعمتى به بنده خود ندهد و آن را از وى بازگيرد تا آن بنده گناهى پديد آرد كه سزاوار نقمت شود.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۷۵

امام صادق عليه السّلام فرمود: پدرم عليه السّلام ميفرمود: خدا حكم قاطع و حتمى فرموده كه نعمتى را كه به بنده‏ئى مرحمت فرموده: از او باز نگيرد، مگر زمانى كه بنده گناهى مرتكب شود كه بسبب آن مستحق كيفر گردد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۵۷

محمد بن يحيى و ابوعلى اشعرى، از حسين بن اسحاق، از على بن مهزيار، از حمّاد بن عيسى، از ابوعمرو مدائنى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده‏اند كه گفت:شنيدم از آن حضرت كه مى‏فرمود: «پدرم عليه السلام مى‏فرمود كه: خداى عز و جل حكم فرموده، حكمى واجب، كه بر بنده خود به نعمتى انعام نفرمايد. پس آن نعمت را از او بربايد، تا آنكه آن بنده گناهى را پديد آورد كه به سبب آن سزاوار سختى و عقوبت باشد».

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

1. النحل ٥٣

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)

1. الکافی جلد ۲ ش ۹۳۷ (روایت شده از: روايات قدسي)
2. الکافی جلد ۲ ش ۹۳۹ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
3. الکافی جلد ۲ ش ۹۶۶ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
4. الکافی جلد ۲ ش ۹۷۶ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام)
5. الکافی جلد ۵ ش ۱۲۰۶ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
6. الکافی جلد ۵ ش ۱۶۸ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
7. الکافی جلد ۵ ش ۵۴۴ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
8. الکافی جلد ۸ ش ۲۷۳ (روایت شده از: حضرت محمد صلی الله علیه و آله)
9. الکافی جلد ۸ ش ۲۷۹ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)