روایت:الکافی جلد ۲ ش ۹۷۱

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن ابن فضال عن ابن بكير عن ابي عبد الله ع قال :

مَنْ هَمَّ بِسَيِّئَةٍ فَلاَ يَعْمَلْهَا فَإِنَّهُ رُبَّمَا عَمِلَ اَلْعَبْدُ اَلسَّيِّئَةَ فَيَرَاهُ اَلرَّبُّ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى‏ فَيَقُولُ وَ عِزَّتِي وَ جَلاَلِي لاَ أَغْفِرُ لَكَ بَعْدَ ذَلِكَ‏ أَبَداً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۱۲۵

امام صادق (ع) فرمود: هر كه آهنگِ گناهى كند مبادا گرد آن گردد، راستش اين است كه بسا بنده‏اى كردار بدى كند و پروردگار تبارك و تعالى او را بيند، پس فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند هرگز پس از اين تو را نيامرزم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۳۷۴

و فرمود: كسى كه آهنگ گناهى كند، بايد انجام ندهد، زيرا گاهى بنده گناهى مرتكب شود و خداى تبارك و تعالى او را ببيند و فرمايد: بعزت و جلالم سوگند، ديگر ترا بعد از اين نيامرزم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۶۵۵

از او از ابن‏فضّال از ابن‏بكير از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود:

«هر كه گناهى را قصد كند، بايد كه آن را به عمل نياورد؛ زيرا كه بسا است كه بنده گناه را به عمل مى‏آورد، پس خداى- تبارك و تعالى- او را مى‏بيند و مى‏فرمايد كه: به عزّت خودم سوگند كه بعد از اين هرگز تو را نمى‏آمرزم». «۲»

__________________________________________________

(۲). و همين حديث، جزو حديثى است كه در باب تعجيل فعل خير گذشت، با اندك تفاوتى. (مترجم)