روایت:الکافی جلد ۲ ش ۵۲۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن محمد بن سنان عن عمار الساباطي عن ابي عبد الله ع قال كان امير المومنين ص يقول :

لِيَجْتَمِعْ فِي قَلْبِكَ اَلاِفْتِقَارُ إِلَى اَلنَّاسِ وَ اَلاِسْتِغْنَاءُ عَنْهُمْ فَيَكُونَ اِفْتِقَارُكَ إِلَيْهِمْ فِي لِينِ كَلاَمِكَ وَ حُسْنِ بِشْرِكَ وَ يَكُونَ اِسْتِغْنَاؤُكَ عَنْهُمْ فِي نَزَاهَةِ عِرْضِكَ وَ بَقَاءِ عِزِّكَ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۴۴۳

فرمود امام صادق (ع) كه: امير المؤمنين (ع) بارها مى‏فرمود: بايد در دلت احتياج به مردم و استغناء از آنها با هم جمع شود، احتياج به آنها در همان خوش‏صحبتى و خوش برخوردى باشد و بى‏نيازى از آنها در حفظ آبرو و عزت باشد.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۲۰

امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه ميفرمود: بايد در دلت احتياج بمردم و بى‏نيازى از ايشان پيدا گردد، و احتياج بآنها در نرم زبانى و خوشروئى باشد و بى‏نيازيت از آنها در حفظ آبرو و نگهدارى عزتت باشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۳۸۱

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن سنان، از عمّار ساباطى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «اميرالمؤمنين عليه السلام مى‏فرمود كه: بايد در دلت احتياج به سوى مردمان و بى‏نيازى جستن از ايشان جمع شود؛ پس احتياجت به سوى ايشان، در نرمى سخن و گشادگى روى تو باشد، و بى‏نيازى جستنت از ايشان، در دورى عرضت از بدى و بقاى عزّتت باشد» «۱». على بن ابراهيم، از پدرش، از على بن معبد روايت كرده است كه گفت: حديث كرد مرا على بن عمر، از يحيى بن عمران، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «اميرالمؤمنين عليه السلام مى‏فرمود» بعد از آن، مثل حديث سابق را ذكر كرده است. __________________________________________________

(۱). يعنى آبرودارى با درخواست نكردن از ايشان و خوار ننمودن خود.