روایت:الکافی جلد ۲ ش ۳۶۰

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن احمد بن محمد بن ابي نصر عن محمد بن عبيد الله قال سمعت الرضا ع يقول :

لاَ يَكُونُ اَلرَّجُلُ عَابِداً حَتَّى يَكُونَ حَلِيماً وَ إِنَّ اَلرَّجُلَ كَانَ إِذَا تَعَبَّدَ فِي‏ بَنِي إِسْرَائِيلَ‏ لَمْ يُعَدَّ عَابِداً حَتَّى يَصْمُتَ قَبْلَ ذَلِكَ عَشْرَ سِنِينَ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۳۳۹

از محمد بن عبيد اللَّه كه گويد: از امام رضا (ع) شنيدم مى‏فرمود: مرد عابد نباشد تا بردبار باشد و به راستى مرد در بنى اسرائيل خود را به عبادت و اميد داشت و او را عابد نمى‏گفتند تا آنكه ده سال پيش از آن خموشى گزيند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۱۷۲

امام رضا عليه السّلام ميفرمود: مرد عابد نباشد، جز آنكه خويشتن دار باشد، و چون مردى در بنى اسرائيل خود را بعبادت واميداشت، تا پيش از آن ده سال خاموشى نميگزيد، عابد محسوب نميشد.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۲۹۷

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از احمد بن محمد بن ابى‏نصر، از محمد بن عبيداللَّه روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام رضا عليه السلام كه مى‏فرمود: «مرد، عابد نمى‏باشد تا حليم باشد. و به درستى كه در ميانه بنى‏اسرائيل بنا چنين بود كه چون مردى عبادت مى‏نمود، او را عابد نمى‏شمردند، تا آنكه ده سال پيش از آن سكوت مى‏كرد».