روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۳۱۴
آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ فَضْلِ الْعِلْم
محمد بن يحيي عن احمد بن محمد عن الوشا عن جميل بن دراج عن ابي عبد الله ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۲۳۱۳ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۲۳۱۵ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۸۹
از امام صادق (ع) فرمود: پيغمبر نگاه خود را ميان اصحابش تقسيم مىكرد و به اين و آن برابر نگاه مىكرد. فرمود: رسول خدا (ص) هرگز ميان اصحابش پاى خود را دراز نكرد و اگر مردى به آن حضرت دست مىداد، رسول خدا (ص) دست از دستش نمىكشيد تا او باشد كه رها كند و چون مردم اين شيوه را دانستند هر كه با آن حضرت دست مىداد زود دست خود را مىكشيد.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۹۶
حضرت صادق عليه السلام فرمود: رسول خدا (ص) نگاه كردنش را ميان اصحاب تقسيم ميكرد پس باين و آن برابر نگاه ميكرد، و هرگز پاهايش را رسول خدا (ص) پيش اصحاب دراز نميكرد، و اگر مردى بآن حضرت دست ميداد رسول خدا (ص) دستش را رها نميكرد تا او را رها كند، چون اين مطلب را دانستند مردى كه با او دست ميداد زود دستش را ميكشيد.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۷۵
محمد بن يحيى، از احمد بن محمد، از وشّاء، از جميل بن درّاج، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله لحظههاى «۱» خود را در ميان اصحابش قسمت مىفرمود. پس به سوى اين مىنگريست و به سوى آن مىنگريست، بالسّويّه و برابر، كه هيچ تفاوت نمىگذاشت». و فرمود كه: «رسول خدا صلى الله عليه و آله در ميان اصحابش هرگز پاىهايش را نگسترانيد و دراز نكرد. و به درستى كه هر كه با آن حضرت مصافحه مىكرد، رسول خدا صلى الله عليه و آله دست خود را از دستش نمىكشيد، تا آنكه آن كس دست خود را از دست آن حضرت بكشد و او را وا گذارَد، و چون اين را دانستند، هر كسى كه با آن حضرت مصافحه مىنمود، چنان بود كه به دستش اشاره مىكرد و آن را از دستش بيرون مىكشيد».
(۱). و لحظه- به فتح لام و سكون حاء-، يك بار نگه كردن باشد به گوشه چشم. (مترجم)
