روایت:الکافی جلد ۲ ش ۲۲۵۳

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الْعِشْرَة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد ابي عبد الله عن محمد بن علي عن يونس بن يعقوب عن ابي الحسن الاول ع قال :

إِذَا كَانَ ثَلاَثَةٌ فِي بَيْتٍ فَلاَ يَتَنَاجَى اِثْنَانِ دُونَ صَاحِبِهِمَا فَإِنَّ ذَلِكَ مِمَّا يَغُمُّهُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۵۵۷

از امام كاظم (ع)، فرمود: هر گاه سه كس با هم نشسته‏اند، دوتاى آنها سر به گوش هم سخن نكنند، زيرا مايه اندوه و آزار آن سومى است.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۴۸۱

حضرت کاظم عليه السلام فرمود: هر گاه سه نفر با هم هستند دو نفر آنها سر بگوشى با هم صحبت نكنند زيرا كه آن مايه اندوه و آزار رفيق سومى ايشان است.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۷۵۱

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد بن ابى عبداللَّه، از محمد بن على، از يونس بن يعقوب، از امام موسى كاظم عليه السلام كه فرمود: «چون سه كس در خانه يا حجره‏اى باشند، دو كس با يكديگر راز نگويند بدون صاحب خويش؛ زيرا كه اين از جمله آنها است كه او را غمناك مى‏سازد».