روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۶۸۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

عنه عن الحجال عن ثعلبه عن علي بن عقبه عن رجل عن ابي عبد الله ع قال :

كَانَ‏ أَبِي ع‏ إِذَا حَزَنَهُ أَمْرٌ جَمَعَ اَلنِّسَاءَ وَ اَلصِّبْيَانَ ثُمَّ دَعَا وَ أَمَّنُوا

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۷۱

امام صادق (ع) فرمود: شيوه پدرم اين بود كه چون از امرى غمنده مى‏شد، زنان و كودكان را گرد مى‏آورد و سپس دعا مى‏كرد و آنها آمين مى‏گفتند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۲۴۲

و نيز آن حضرت عليه السلام فرمود: هر گاه پيش آمدى پدرم را غمناك ميكرد زنان و كودكان را جمع ميكرد، سپس دعا ميكرد و آنها آمين ميگفتند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۳۴۳

از او، از حجّال، از ثعلبه، از على بن عقبه، از مردى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت است كه فرمود: «عادت پدرم اين بود كه چون امرى او را غمناك مى‏كرد يا او را حاجتى رخ مى‏داد، زنان و كودكان را جمع مى‏فرمود، بعد از آن دعا مى‏كرد و ايشان آمين مى‏گفتند».