روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۱۰۸
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس عن ابي ايوب عن محمد بن مسلم عن احدهما ع قال :
| الکافی جلد ۲ ش ۱۱۰۷ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۱۰۹ | |||||||||||||
| |||||||||||||||
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۱۹
از محمد بن مسلم، از امام باقر و يا امام صادق (ع) كه فرمود: هر كه در دلش به وزن دانه خردلى كبر باشد، به بهشت نمىرود، گويد: من گفتم: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» فرمود: چرا گفتى «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» گفتم: براى آنچه از شما شنيدم، فرمود: آن طور نيست كه تو پنداشتى، همانا مقصود من، جحود و انكار است، همانا آن عبارت از جحود و انكار است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۲۳
محمد بن مسلم گويد: يكى از آن دو امام عليهما السّلام فرمود: هر كه باندازه سنگينى دانه خردلى تكبر در دلش باشد، داخل بهشت نشود. راوى گويد: من گفتم: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ «۱» امام فرمود: چرا گفتى: إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ؟ گفت: براى آنچه از شما شنيدم، فرمود: چنان كه تو فكر ميكنى نيست، مقصود من انكار است، و آن جز انكار نيست (يعنى مقصود از تكبر انكار خدا و گردنكشى در برابر اوست). __________________________________________________
(۱) اين جمله در عربى براى اظهار تأسف و بجاى واى بحال من گفته مىشود، و چون راوى گمان كرد: هر كس تكبر داشته باشد ببهشت نرود، اين جمله را گفت.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۳۵
على بن ابراهيم، از محمد بن عيسى، از يونس، از ابو ايّوب، از محمد بن مسلم، از امام محمد باقر يا امام جعفر صادق عليهما السلام روايت كرده است كه فرمود: «هر كه در دلش همسنگ دانه خردل، از تكبّر باشد، داخل بهشت نخواهد شد». راوى مىگويد كه: پس من استرجاع كردم (يعنى گفتم: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ» «۱»). فرمود: «تو را چه مىشود كه استرجاع مىكنى؟» عرض كردم: به جهت آنچه از تو شنيدم. فرمود: «چنان نيست كه تو اعتقاد كردهاى و به سوى آن مىروى. جز اين نيست كه مقصود من از كبر كه گفتم، انكار است، و نيست كبر، مگر انكار حق». __________________________________________________
(۱). بقره، ۱۵۶.
