روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۰۷۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن ابن فضال عن ابراهيم بن محمد الاشعري عن عبد الاعلي قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَلِّمْنِي عِظَةً أَتَّعِظُ بِهَا فَقَالَ إِنَ‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ أَتَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ عَلِّمْنِي عِظَةً أَتَّعِظُ بِهَا فَقَالَ لَهُ اِنْطَلِقْ وَ لاَ تَغْضَبْ ثُمَّ أَعَادَ إِلَيْهِ فَقَالَ لَهُ اِنْطَلِقْ وَ لاَ تَغْضَبْ ثَلاَثَ مَرَّاتٍ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۲۰۱

از عبد الأعلى، گويد: به امام صادق (ع) گفتم: به من پندى ده كه بدان پند گيرم، در پاسخ فرمود: مردى نزد رسول خدا (ص) آمد و به او گفت: يا رسول اللَّه! به من بياموز پندى كه بدان پند گيرم، در پاسخ او فرمود: برو دنبال كارِت و خشم مكن، و تا سه بار بر او باز گفت، و در هر سه بار، همين پاسخ را شنيد كه: برو پى كارِت و خشم مكن.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۴۱۳

عبد الاعلى گويد: بامام صادق عليه السّلام عرضكردم: مرا اندرزى ده كه از آن پند گيرم، فرمود: مردى خدمت رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله آمد و عرضكرد: يا رسول اللَّه: اندرزى بمن بياموز كه از آن پند گيرم، حضرت باو فرمود برو و غضب مكن، سپس تكرار كرد و باز حضرت فرمود: برو و غضب مكن تا سه بار.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۷۲۱

از او، از ابن فضّال، از ابراهيم بن محمد اشعرى، از عبد الاعلى روايت است كه گفت: به خدمت امام جعفر صادق عليه السلام عرض كردم كه: مرا پندى بياموز كه به آن پند گيرم. فرمود كه: «مردى به خدمت رسول خدا صلى الله عليه و آله آمد و به آن حضرت عرض كرد كه: يا رسول اللَّه! مرا پندى بياموز كه به آن پند گيرم. به او فرمود كه: برو و خشم مگير. دوباره بر آن حضرت‏اعاده كرد، سه مرتبه. فرمود: برو و خشم مگير».