روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۷۹

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن الوشا عن عبد الله بن سنان عن ابي حمزه قال سمعت ابا جعفر ع يقول :

إِنَ‏ عَلِيّاً ع‏ بَابٌ فَتَحَهُ اَللَّهُ فَمَنْ دَخَلَهُ كَانَ مُؤْمِناً وَ مَنْ خَرَجَ مِنْهُ كَانَ كَافِراً وَ مَنْ لَمْ يَدْخُلْ فِيهِ وَ لَمْ يَخْرُجْ مِنْهُ كَانَ فِي اَلطَّبَقَةِ اَلَّذِينَ قَالَ اَللَّهُ‏ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِي فِيهِمُ اَلْمَشِيئَةُ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۲۴۷

از ابى حمزه، گويد: شنيدم از امام باقر (ع) مى‏فرمود: به راستى على (ع) درى است كه خدا آن را گشوده است هر كه در آن آيد مؤمن است و هر كه از آن برآيد و كنار رود كافر است و هر كه نسبت بدان بى‏طرف ماند نه در آن در آيد و نه از آن برآيد از آن طبقه باشد كه خداى تبارك و تعالى در باره آنها به خواست خود عمل كند.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۳۲۰

ابو حمزه گويد: شنيدم امام باقر عليه السلام ميفرمود: همانا على عليه السلام دريست كه خدا آن را (بروى بندگانش) گشوده، هر كه از آن در وارد شود مؤمن است و هر كه از آن خارج شود كافر است، و هر كس نه داخل شود و نه خارج شود (بيطرف باشد يا آن حضرت را نشناسد) در زمره كسانى است كه خداى تبارك و تعالى در باره ايشان فرموده است: من در باره آنها بخواست خود رفتار كنم. (يا ببهشت و يا بدوزخشان برم).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۵۰۷

حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از وشّاء، از عبداللَّه بن سنان، از ابو حمزه روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى‏فرمود: «على عليه السلام، دَرى است كه خدا آن را گشوده، پس هر كه در آن داخل شود، مؤمن است، و هر كه از آن بيرون رود، كافر است. و هر كه در آن داخل نشود و از آن بيرون نرود، داخل در طبقه‏اى است كه خداى تبارك و تعالى فرموده كه: مَرا در باب ايشان مشيّت و خواست است، كه آنچه خواهم با ايشان مى‏كنم، اگر خواهم كه ايشان را داخل بهشت گردانم، مى‏گردانم و اگر خواهم داخل جهنّم كنم، مى‏كنم».