روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۱۳۸

از الکتاب


آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

و بهذا الاسناد عن عبد العظيم بن عبد الله الحسني عن محمد بن الفضيل عن ابي حمزه عن ابي جعفر ع قال :


الکافی جلد ۱ ش ۱۱۳۷ حدیث الکافی جلد ۱ ش ۱۱۳۹
روایت شده از : امام محمّد باقر عليه السلام
کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱
بخش : كتاب الحجة
عنوان : حدیث امام محمّد باقر (ع) در کتاب الكافي جلد ۱ كِتَابُ الْحُجَّة‏ بَابٌ فِيهِ نُكَتٌ وَ نُتَفٌ مِنَ التَّنْزِيلِ فِي الْوَلَايَة
موضوعات :

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۱۹۹

امام باقر (ع) فرمود: اين آيه را جبرئيل چنين آورده (۱۶۸ سوره نساء): «به راستى آن كسانى كه (كفر ورزيدند و) ستم كردند (بر آل محمد حق آنها را) نباشد خدا كه بيامرزدشان و نه اين كه رهنمايدشان به راهى جز دوزخ، جاويدان تا هميشه در آن به مانند و اين بر خدا آسان باشد». و پس از آن فرموده (۱۶۹): «أيا مردم آمده است براى شما آن فرستاده بر حق از سوى پروردگارتان (در باره ولايت على (ع) به او بگرويد، خوب است براى شما و اگر نگرويد (به ولايت على) به راستى از آن خدا است هر چه در آسمانها و زمين».

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۹۵

و فرمود: اين آيه را جبرئيل عليه السلام اين گونه نازل كرد: «همانا كسانى كه (نسبت بحق آل محمد) ستم كردند، خدا در معرض آمرزش ايشان نيست و براهى هدايتشان نكند، جز راه دوزخ كه هميشه در آن جاودانند، و اين براى خدا آسانست- سپس فرمايد-: اى مردم! پيغمبر از جانب پروردگارتان بحق سوى شما آمده (در باره ولايت على) ايمان آوريد كه مايه خير شماست و اگر كافر شويد (بولايت على) آنچه در آسمانها و در زمين است متعلق بخداست» (يعنى باو زيانى نرسد).

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۴۴۹

و به همين اسناد، از عبدالعظيم بن عبداللَّه حسنى، از محمد بن فُضيل، از ابو حمزه، از امام محمد باقر عليه السلام روايت است كه فرمود: «جبرئيل عليه السلام اين آيه را همچنين فرود آورد: «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ ظَلَمُوا» آل محمد حقهم «لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ» طريق «طَرِيقاً إِلَّا طَرِيقَ جَهَنَّمَ خالِدِينَ فِيها أَبَداً وَ كانَ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيراً» «۳»» (و اين آيه در سوره نسا است و نظم آن چنين است كه: ان الذين ظلموا لم يكن تا آخر) و ترجمه آن چنانچه در قرآن و حديث است، اين است كه: «به درستى كه آنان كه كافر شدند و حقّ را پوشيدند و ستم كردند بر آل محمد عليهم السلام‏ و حق ايشان را كه غصب كردند، نيست خدا كه بيامرزد ايشان را و نه آن‏كه راه نمايد ايشان را به هيچ راهى، مگر راه دوزخ، در حالتى كه جاويد باشند در آن و هميشه ساكن آن باشند و اين حكم دخول و خلود ايشان در دوزخ، بر خدا آسان است». و حضرت فرمود كه: «بعد از آن، فرموده است كه: «يا أَيُّهَا النَّاسُ قَدْ جاءَكُمُ الرَّسُولُ بِالْحَقِّ مِنْ رَبِّكُمْ» فى ولاية على «فَآمِنُوا خَيْراً لَكُمْ وَ إِنْ تَكْفُرُوا» بولاية على «فَإِنَّ لِلَّهِ ما فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» «۱» (و در قرآن، وَ الْأَرْضِ بدون ما و فى است) «۲»، يعنى: اى گروه مردمان، به درستى كه آمد شما را فرستاده‏اى به راستى و درستى از جانب پروردگار شما در باب ولايت على عليه السلام. پس بگرويد، گرويدنى كه بهتر است از براى شما. و اگر كافر شويد به ولايت على، پس به درستى كه از براى خداست آنچه در آسمان‏ها و آنچه در زمين است». __________________________________________________ (۳). نساء، ۱۶۸- ۱۶۹. (۱). نساء، ۱۷۰. (۲). نسخه فعلى، ما فى الارض است.


شرح

آیات مرتبط (بر اساس موضوع)

احادیث مرتبط (بر اساس موضوع)