حَلاَئِل
از الکتاب
«حَلائِلُ» جمع «حَلیلَه» از مادّه «حلّ» به معناى زنى است که بر انسان حلال است، و یا از مادّه «حلول» به معناى زنى است که با مردى در یک محل زندگى و آمیزش جنسى دارد.
ریشه کلمه
- حلل (۵۱ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ أَبْنَائِکُم الّذِين عَلَيْکُم مِن جُنَاح أَصْلاَبِکُم فَلا بِهِن دَخَلْتُم أَن تَکُونُوا تَجْمَعُوا بَيْن لَم الْأُخْتَيْن فَإِن
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
