الْأُمّيّين
از الکتاب
«أُمِّیِّین» به معناى افراد درس نخوانده و بى سواد است; ولى منظور آنها مشرکان عرب و اعراب بود که معمولاً از خواندن و نوشتن آگاهى نداشتند، و یا این که منظور آنها تمام کسانى بود که از خواندن تورات و انجیل بى بهره بودند. «أُمِّیِّینَ» در سوره «جمعه» جمع «أُمّى» به معناى «درس نخوانده» منسوب به «امّ» (مادر) است; یعنى مکتبى جز مکتب دامان مادرش را ندیده است. و بعضى آن را به معناى «اهل مکّه» دانسته اند; زیرا «مکّه» را «امّ القرى» (مادر آبادى ها) مى نامیدند. ولى این احتمال بعید به نظر مى رسد; چرا که نه پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) تنها مبعوث به اهل «مکّه» بود، و نه سوره «جمعه» در «مکّه» نازل شده است. بعضى از مفسران نیز، آن را به معناى «امّت عرب» در مقابل «یهود» و دیگران تفسیر کرده اند.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ فِي أَ رَسُولا سَبِيل أَسْلَمْتُم مِنْهُم بَعَث الْکِتَاب عَلَيْنَا يَتْلُو لَيْس يَقُولُون فَإِن أُوتُوا الّذِي الْحَکِيم هُو عَلَى قَالُوا لِلّذِين أَسْلَمُوا عَلَيْهِم اللّه قُل الْعَزِيز آيَاتِه بِأَنّهُم فَقَد الْقُدّوس الْکَذِب اهْتَدَوْا ذٰلِک قَائِما الْمَلِک اتّبَعَن يُزَکّيهِم عَلَيْه مَن هُم إِن يُعَلّمُهُم تَوَلّوْا دُمْت يَعْلَمُون
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
