نتایج جستجو

ناپسندترين صداها صداى خران است جمع آن اصوات است. در آيه [اسراء:64]. بوسوسه شيطان صوت شيطان اطلاق شده و از آيه [حجرات:2]. روشن مى‏شود كه در پيش رسول خدا «صلى اللّه

يعنى نصيحت و خيرخواهى بنظر او آوردولى «وَسْوَسَ‏اِلَيْهِ» يعنى معنا را با صوت خفى به او القاء كرد(مجمع). شيطان به آن دو وسوسه كرد تا آنچه از عورتشان پنهان

آیات شامل این کلمه «صاخَّه» از مادّه «صخّ» در اصل، به معناى صوت شدیدى است که نزدیک است گوش انسان را کر کند، و یا به راستى گوش را کر مى کند; و در اینجا

برويد يوسف و برادرش را بجوئيد. * [انبیاء:102] صحاح و اقرب الموارد حسيس را صوت خفى گفته‏اند. طبرسى و بيضاوى آن را صدائيكه با شنيدن حسّ مى‏شود ذكر كرده‏اند

در بعضى از روايات آن صوت بعطسه بلند تفسير شده و ظاهرا مراد تشبيه صاحبان آن به حمير باشد چنانچه بعضى گفته‌اند كه مراد از صوت حمير صوت جهّال از مردم است كه

تأدّب باين آداب است و فرموده تجاوز ندهيد صوت خودتان را در وقت مكالمه با پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم بر صوت آنحضرت بلكه خاموش و مؤدّب با او گفتگو كنيد

این کلمه صوت‌ (۸ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) صدا. [لقمان:19]. راستى ناپسندترين صداها صداى خران است جمع آن اصوات است. در آيه [اسراء:64]. بوسوسه شيطان صوت شيطان اطلاق

این کلمه صوت‌ (۸ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) صدا. [لقمان:19]. راستى ناپسندترين صداها صداى خران است جمع آن اصوات است. در آيه [اسراء:64]. بوسوسه شيطان صوت شيطان اطلاق

(۲۶۴۹ بار) صوت‌ (۸ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) صدا. [لقمان:19]. راستى ناپسندترين صداها صداى خران است جمع آن اصوات است. در آيه [اسراء:64]. بوسوسه شيطان صوت شيطان اطلاق

مى‏آيد و توأم با برق است ولى چون سرعت نور در هر ثانيه سيصد هزار كيلومتر و سرعت صوت در هر ثانيه 240 متر لذا صداى رعد هميشه پس از برق شنيده مى‏شود. [بقره:19]،

طعم مشى ى ان سوق سکن ها کون الله ا مرح انس اذا هدى بطن کبب وجه رحم قبل لو صوت ما نزل حيى ربع خير سوى الک بعض رسل هلک وحد همز مهن صبر غضض الذين وله خلق ملک

حديث آمده:«اَفْضَلَ الْحَجِّ العَجُ فَالثَّجُّ»(مجمع البيان): بهترين حج رفع صوت بتلبيه و سپس جارى كردن خون ثربانى است. فعل ثَجّ لازم و متعدى هر دو آمده است

درهم کوبیده شدند که حتى صداى آهسته اى از آنان به گوش نمى رسد. (بكسر اول) صوت خفى (كمترين صدا) چنان كه در مجمع و مفردات و اقرب آمده [مريم:98]. چه بسا از

و از كوه‏ها تكّه‏هاى سفيد و سرخ به رنگهاى گوناگون است . ک ل ها من انن لم صوت حمل مثل هم خلف لون الى ا رکب نفر بيض بغل فرر جدد رئى سفر کان خيل جعل رحم نظر

«اَرْمِ بِبِصَرِكَ...». [لقمان:19]. در رفتنت معتدل باش و از صدايت بكاه يعنى صوت خويش را ملايم كن. [حجرات:3]. آنانكه صدايشان را در نزد رسول خدا ملايم مى‏كنند

يعنى نصيحت و خيرخواهى بنظر او آوردولى «وَسْوَسَ‏اِلَيْهِ» يعنى معنا را با صوت خفى به او القاء كرد(مجمع). شيطان به آن دو وسوسه كرد تا آنچه از عورتشان پنهان

(اقرب) در صحاح نسبت آن را به قول داده است [هود:106]. زفير و شهيق هر دو اسم صوت و صداى مردم اندوهناك است كه هنگام نفس كشيدن و بازدم شنيده مى‏شود (مجمع از

تأدّب باين آداب است و فرموده تجاوز ندهيد صوت خودتان را در وقت مكالمه با پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم بر صوت آنحضرت بلكه خاموش و مؤدّب با او گفتگو كنيد

از صدقه ايست كه در پى آن اذيت باشد [واقعة:26]. 2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12]. [طه:19-21]. و يا به وسيله

كه با صدا ياشد تا جائى كه دنده‏ها باد كند راغب نيز چنين گفته و فقط حزن و صوت نياورده است ايضاً زفير صداى آتش است آنگاه كه به شدّت مشتعل گردد. [هود:106]

از صدقه ايست كه در پى آن اذيت باشد [واقعة:26]. 2- قول خدا يا به وسيله خلق صوت است مثل صدائى كه از درخت بر موسى رسيد [طه:11-12]. [طه:19-21]. و يا به وسيله

کم علم ما ل وله انن اله لا ک سرر الله ف هم ثم ان اخذ بعض او هل کبر خفى ى صوت الا صعق يسر ظلم فى حسن هو سوى دعو سمو رئى نبو جهر دون ارض ثرى سوء صلو بغت

يعنى نصيحت و خيرخواهى بنظر او آوردولى «وَسْوَسَ‏اِلَيْهِ» يعنى معنا را با صوت خفى به او القاء كرد(مجمع). شيطان به آن دو وسوسه كرد تا آنچه از عورتشان پنهان

مى‏كرديد نسخه بر مى‏داشتيم، از اين آيه روشن مى‏شود كه نوشتن اعمال به صورت ضبط صوت و پرده سينما است و صرف نوشتن اينكه فلانى دوركعت نماز خواند، نسخه بردارى نيست

تأدّب باين آداب است و فرموده تجاوز ندهيد صوت خودتان را در وقت مكالمه با پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم بر صوت آنحضرت بلكه خاموش و مؤدّب با او گفتگو كنيد

تأدّب باين آداب است و فرموده تجاوز ندهيد صوت خودتان را در وقت مكالمه با پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم بر صوت آنحضرت بلكه خاموش و مؤدّب با او گفتگو كنيد

مى‏كرديد نسخه بر مى‏داشتيم، از اين آيه روشن مى‏شود كه نوشتن اعمال به صورت ضبط صوت و پرده سينما است و صرف نوشتن اينكه فلانى دوركعت نماز خواند، نسخه بردارى نيست

در بعضى از روايات آن صوت بعطسه بلند تفسير شده و ظاهرا مراد تشبيه صاحبان آن به حمير باشد چنانچه بعضى گفته‌اند كه مراد از صوت حمير صوت جهّال از مردم است كه

«2»- از حضرت صادق عليه السّلام در اين آيه فرمود: جهر به قرائت، بلند كردن صوت، و اخفات آن به اندازه‌اى كه گوش تو نشنود، و ميانه اين دو آنكه گوش تو بشنود

تا در تاريكى، صوت قرآن را بشنوند وسپس تحليل كنند. گاهى هم در تاريكى به هم برمى‌خوردند ويكديگر را شناخته ملامت مى‌كردند كه ما خود، دل از صوت محمّد نمى‌كنيم،

السّويّه است لذا همه بيك منوال صوت او را ميشنوند مانند صدائى كه از جاى نزديك بيايد و آنروزى است كه تمام خلق نفخه دوم و صوت شديد آنرا ميشنوند و بايد بشنوند

استطعت منهم بصوتک) «صوت» به معناى صدا و نغمه بى معناست و معمولاً آن را در تحریک حیوانات استفاده مى کنند. بنابراین تحریک شیطان با صوت، در واقع به منزله حیوان

ثلاثه كه سرخ و زرد و سياه مى‌شد، به مكه معظمه رسيد. چون خارج شد، سنگى با صوت شديد نازل بسرش آمد هلاك شد و در چاه عميقى با شاخ طلائى كه به دست داشت افتاده

مطلوب است و آن بنظر حقير يا بآنستكه در خلوت و پنهانى دعا كنند يا در حين دعا صوت را از حدّ اعتدال متجاوز ننمايند چون خداوند تجاوز كنندگان از حد اعتدال را در

قيام درختان و نباتات و نمو آنها و جريان بادها و سقوط ابنيه و سوزندگى آتش و صوت صاعقه، هر يك تنزيه نمايند خالق را از صفات امكانى و حدوث. دل هر ذره را كه بشكافى‌

گرديد و اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر ملامت آنها براى اقبالشان بتجارت و صوت لهوى و اعراضشان از نفع اخروى و حفظ احترام كلام خدا و پيغمبر صلّى اللّه عليه

آیات شامل این کلمه صوت‌ (۸ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) الّذِين اللّه عِنْد يَغُضّون رَسُول تَشْعُرُون إِن لا أُولٰئِک أَنْتُم امْتَحَن وَ أَعْمَالُکُم قُلُوبَهُم

مناجات، يا علم به آنكه جز به بارگاه الهى پناهى نيست. در عين المعالى- مراد حسن صوت است كه هرگاه حضرت داود عليه السّلام زبور مى‌خواند، سباع و وحوش از منازل بيرون

تَجْعَلُوا أَنْتُم يَتَسَلّلُون رَحِيم غَفُور مِنْکُم النّبِي تَشْعُرُون لِوَاذا صَوْت فَلْيَحْذَر فَوْق در حال بارگیری...

گرديد و اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر ملامت آنها براى اقبالشان بتجارت و صوت لهوى و اعراضشان از نفع اخروى و حفظ احترام كلام خدا و پيغمبر صلّى اللّه عليه

شد و پى كرد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌ همانا ما فرستاديم بر آنها يك صوت مهيب را پس بودند مانند گياه خشك فراهم آورده انباردار. تفسير خداوند متعال اين

گرديد و اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر ملامت آنها براى اقبالشان بتجارت و صوت لهوى و اعراضشان از نفع اخروى و حفظ احترام كلام خدا و پيغمبر صلّى اللّه عليه

خداوند مسئلت نمود كه با آنان تكلم فرمايد بطوريكه همه بشنوند و خداوند احداث صوت فرمود در درخت بطوريكه از شش جهت بيك نهج شنيده شد و آنها گفتند ما مطمئن نميشويم

شد و پى كرد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌ همانا ما فرستاديم بر آنها يك صوت مهيب را پس بودند مانند گياه خشك فراهم آورده انباردار. تفسير خداوند متعال اين

عظيمتر نباشد. و چون نقم عظيم باشد، ناله آن عظيم باشد، و لذا تفسير زفير به صوت حمار نموده‌اند. و مراد از آن شدت تنفس است نزد سوزاندن آتش ايشان را. نعوذ باللّه

صلّى اللّه عليه و آله و سلّم قرائت نماز را بلند مى‌خواند، و قريش بواسطه حسن صوت آن حضرت، استماع مى‌نمودند. وقتى قرائت بسم اللّه مى‌فرمود فرار مى‌كردند. ابن

تجلّى او بنورى كه مشرف بر آنها شده و بعد از ديدن از تمام لذائذ غافل شوند چون صوت سلام را از آن نور بشنوند و بدانند كه خدا بآنها سلام فرموده و تقدير كلام آنستكه

گفته‌اند و نيز امر فرموده كه آنحضرت قرآن را ملايم و شمرده و خوب و دلنشين با صوت حزين و مراعات تزيين و تحسين قرائت فرمايد چنانچه در تفسير اين جمله از امير

گفته‌اند و نيز امر فرموده كه آنحضرت قرآن را ملايم و شمرده و خوب و دلنشين با صوت حزين و مراعات تزيين و تحسين قرائت فرمايد چنانچه در تفسير اين جمله از امير

گفته‌اند و نيز امر فرموده كه آنحضرت قرآن را ملايم و شمرده و خوب و دلنشين با صوت حزين و مراعات تزيين و تحسين قرائت فرمايد چنانچه در تفسير اين جمله از امير

خورشيد در نيمه روز و خروج روى و سينه‌ئى از قرص آن و نداى منادى از آسمان با صوت عالمگير همه براى بشارت بظهور آنحضرت بأسم و رسم و امر به تبعيّت از او كه جاى

فعل و ترك كه آن را الهام گويند. 2- وراء حجاب عبارت است از ايجاد كلام و خلق صوت كه آن را به سمع پيغمبر برساند بدون واسطه، چنانچه حق تعالى در كوه طور با حضرت

باشد و بدنش آرام خشوع صادق است و كمال آن بانكسار وجه و انحدار اعضاء و رقت صوت و تغيير لون و جريان اشك و امثال اينها است چنانچه در مجمع نقل نموده كه پيغمبر

خورشيد در نيمه روز و خروج روى و سينه‌ئى از قرص آن و نداى منادى از آسمان با صوت عالمگير همه براى بشارت بظهور آنحضرت بأسم و رسم و امر به تبعيّت از او كه جاى

به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند)) تفسیر آیات «51» إِنَّ اللَّهَ رَبِّي

باشد و بدنش آرام خشوع صادق است و كمال آن بانكسار وجه و انحدار اعضاء و رقت صوت و تغيير لون و جريان اشك و امثال اينها است چنانچه در مجمع نقل نموده كه پيغمبر

شد و پى كرد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌ همانا ما فرستاديم بر آنها يك صوت مهيب را پس بودند مانند گياه خشك فراهم آورده انباردار. تفسير خداوند متعال اين

شد و پى كرد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌ همانا ما فرستاديم بر آنها يك صوت مهيب را پس بودند مانند گياه خشك فراهم آورده انباردار. تفسير خداوند متعال اين

باشد و بدنش آرام خشوع صادق است و كمال آن بانكسار وجه و انحدار اعضاء و رقت صوت و تغيير لون و جريان اشك و امثال اينها است چنانچه در مجمع نقل نموده كه پيغمبر

پس از مجموع آنها گوساله‌اى كه عبارت از كالبد و جسدى بود داراى صوتى مانند صوت گوساله بيرون آورد براى قوم پس او و كسانيكه بدوا باو گرويده بودند گفتند اين

به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند)) تفسیر آیات «46» وَ يُكَلِّمُ النَّاسَ

به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند)) تفسیر آیات «60» الْحَقُّ مِنْ رَبِّكَ

باشد و بدنش آرام خشوع صادق است و كمال آن بانكسار وجه و انحدار اعضاء و رقت صوت و تغيير لون و جريان اشك و امثال اينها است چنانچه در مجمع نقل نموده كه پيغمبر

باشد و بدنش آرام خشوع صادق است و كمال آن بانكسار وجه و انحدار اعضاء و رقت صوت و تغيير لون و جريان اشك و امثال اينها است چنانچه در مجمع نقل نموده كه پيغمبر

شد و پى كرد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌ همانا ما فرستاديم بر آنها يك صوت مهيب را پس بودند مانند گياه خشك فراهم آورده انباردار. تفسير خداوند متعال اين

باشد و بدنش آرام خشوع صادق است و كمال آن بانكسار وجه و انحدار اعضاء و رقت صوت و تغيير لون و جريان اشك و امثال اينها است چنانچه در مجمع نقل نموده كه پيغمبر

صفحه 279 كردند و عازم شدند بر معصيت ولى باز من بوظيفه خود عمل نمودم و با صوت بلند آنها را خواندم و هر قسم ممكن بود از علنى و سرّى در ارشاد و نصيحت آنها

پس از مجموع آنها گوساله‌اى كه عبارت از كالبد و جسدى بود داراى صوتى مانند صوت گوساله بيرون آورد براى قوم پس او و كسانيكه بدوا باو گرويده بودند گفتند اين

خورشيد در نيمه روز و خروج روى و سينه‌ئى از قرص آن و نداى منادى از آسمان با صوت عالمگير همه براى بشارت بظهور آنحضرت بأسم و رسم و امر به تبعيّت از او كه جاى

خورشيد در نيمه روز و خروج روى و سينه‌ئى از قرص آن و نداى منادى از آسمان با صوت عالمگير همه براى بشارت بظهور آنحضرت بأسم و رسم و امر به تبعيّت از او كه جاى

ده و متزلزل كن هر كس را كه ميتوانى از بندگان من بوسوسه و گفتار ناهنجارت با صوت دلفريب غدّارت تا شامل شود تمام نغمات دلكش موسيقى و آلات لهو را كه ممنوع است

برنياوريد من دوست دارم بشنوم صوت او را و همانا بنده دعا مى كند پس خدا ميفرمايد تعجيل كنيد در برآوردن حاجت او من بدم ميآيد از صوت او و قمى از آنحضرت روايت نموده

دو بايد از حدّ اعتدال خارج نشود چنانچه بدوا نقل شد نهايت آنكه در بلند جوهر صوت بايد آشكار باشد و در آهسته مخفى و در عين حال نبايد از حدّ اعتدال و صورت نماز

مانع شود از فهم معانى قرآن و در كوشهاشان سنگينى كه باز دارد آنها را از شنيدن صوت آن بسمع قبول در نتيجه تعصّب و عناد و ترك تفكّر و تدبر خودشان كه مستحق اين

باشد و بدنش آرام خشوع صادق است و كمال آن بانكسار وجه و انحدار اعضاء و رقت صوت و تغيير لون و جريان اشك و امثال اينها است چنانچه در مجمع نقل نموده كه پيغمبر

(ص) هم بجا مى‌آوردند خدا ميفرمايد نماز آنها اثرى نداشت و چيزى نبود مگر دو صوت لهوى پس مبعّد از حق بود نه مقرّب باو. جلد 2 صفحه 532 وَ ما كان‌َ صَلاتُهُم‌

گرديد و اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر ملامت آنها براى اقبالشان بتجارت و صوت لهوى و اعراضشان از نفع اخروى و حفظ احترام كلام خدا و پيغمبر صلّى اللّه عليه

گرديد و اين آيه نازل شد كه دلالت دارد بر ملامت آنها براى اقبالشان بتجارت و صوت لهوى و اعراضشان از نفع اخروى و حفظ احترام كلام خدا و پيغمبر صلّى اللّه عليه

تجلّى او بنورى كه مشرف بر آنها شده و بعد از ديدن از تمام لذائذ غافل شوند چون صوت سلام را از آن نور بشنوند و بدانند كه خدا بآنها سلام فرموده و تقدير كلام آنستكه

شد و پى كرد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌ همانا ما فرستاديم بر آنها يك صوت مهيب را پس بودند مانند گياه خشك فراهم آورده انباردار. تفسير خداوند متعال اين

زَفِيرٌ وَ شَهِيقٌ‌: مر ايشان را است در جهنم فرياد سخت و ناله‌زار. «زفير» مبدأ صوت حمار و «شهيق» آخر آن، تشبيه فرموده فرياد اشقيا را به انكر اصوات. يا مراد از

آب و قيام درختان و نمو نباتات و جريان بادها و سقوط ابنيه و سوزندگى آتش و صوت صاعقه، هر يك دالند بر تسبيح و تنزيه خالق از صفات امكانى و حدوث. عياشى- از

تأليف و موافقت كه بين الخصمين پديد آيد و يا به جهت احتشام تو و حفظ ادب از رفع صوت در محضر عالى تو مباحثه و مجادله نكرديم و مرافعه را به غير تو عرض كرديم، نه

پس از مجموع آنها گوساله‌اى كه عبارت از كالبد و جسدى بود داراى صوتى مانند صوت گوساله بيرون آورد براى قوم پس او و كسانيكه بدوا باو گرويده بودند گفتند اين

افسانه‌هاى پيشينيان، يعنى وعده قيامت مانند افسانه‌هاى گذشتگان، مجرد حرف و صوت است و حقيقتى ندارد و محض دروغ است. وَ قالَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَ إِذا كُنَّا

لفظ عجمى است. حاصل آنكه حق سبحانه بتوسط جبرئيل يا ملك ديگر يا به طريق خلق صوت، ندا فرمود كه اى زكريا مژده دهيم تو را به فرزندى كه نامش يحيى باشد. لَمْ نَجْعَلْ

شد و پى كرد پس چگونه بود عذاب من و بيم دادنم‌ همانا ما فرستاديم بر آنها يك صوت مهيب را پس بودند مانند گياه خشك فراهم آورده انباردار. تفسير خداوند متعال اين

در صورت اجابت همگى موحّد شوند و حضرت صالح مسئلت نمود و آن كوه شكافته شد با صوت و وضع مهيب محيّر العقولى و مضطرب شد مانند زنى كه بدرد مخاض گرفتار است و اوّل

ده و متزلزل كن هر كس را كه ميتوانى از بندگان من بوسوسه و گفتار ناهنجارت با صوت دلفريب غدّارت تا شامل شود تمام نغمات دلكش موسيقى و آلات لهو را كه ممنوع است

به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند)) تفسیر آیات «45» إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ

به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند)) تفسیر آیات «59» إِنَّ مَثَلَ عِيسى‌

«1» تفسير عياشى، جلد اوّل، صفحه 43، حديث 39. تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 137 صوت است، و لكن خضوع در بدن است. چنانچه روايت شده كه حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه

آنكه پايمال نكنند شما را سليمان و لشكريانش وقتى كه ملتفت شما نباشند و باد صوت آن مور را وقتى كه حضرت سليمان بر كرسى خود نشسته بود و در هوا سير ميكرد بگوش

مانع شود از فهم معانى قرآن و در كوشهاشان سنگينى كه باز دارد آنها را از شنيدن صوت آن بسمع قبول در نتيجه تعصّب و عناد و ترك تفكّر و تدبر خودشان كه مستحق اين

براى آندرخت قربانى ميكردند و در آن وقت شيطان آندرخت را حركت تندى ميداد و با صوت بلند خشن بآنها وعده‌ها و نويدهاى زيادترى ميداد و آنها سر از سجده بر ميداشتند

تسبيح مينمودند چون تأويب در لغت ترجيع بتسبيح است و ترجيع بلند و آهسته نمودن صوت است و بازگردانيدن آن در حلق و قمّى ره اوّبى را به سبّحى للّه تفسير فرموده

خودش ديده نميشود خداوند با او سخن ميگويد و بايد گفت خداوند در محلّى ايجاد صوت ميفرمايد مانند تكلّم خداوند با حضرت موسى در كوه طور و با خاتم انبيا صلى اللّه

432 و 433، چاپ كتابفروشى اسلاميّه. جلد 9 - صفحه 399 او ندا فرمود به ايجاد صوت كه: إِنِّي أَنَا اللَّهُ رَبُّ الْعالَمِينَ، بعد او را ندا فرمود: أَنِ ائْتِ

آنكه پايمال نكنند شما را سليمان و لشكريانش وقتى كه ملتفت شما نباشند و باد صوت آن مور را وقتى كه حضرت سليمان بر كرسى خود نشسته بود و در هوا سير ميكرد بگوش

براى آندرخت قربانى ميكردند و در آن وقت شيطان آندرخت را حركت تندى ميداد و با صوت بلند خشن بآنها وعده‌ها و نويدهاى زيادترى ميداد و آنها سر از سجده بر ميداشتند

براى آندرخت قربانى ميكردند و در آن وقت شيطان آندرخت را حركت تندى ميداد و با صوت بلند خشن بآنها وعده‌ها و نويدهاى زيادترى ميداد و آنها سر از سجده بر ميداشتند

براى آندرخت قربانى ميكردند و در آن وقت شيطان آندرخت را حركت تندى ميداد و با صوت بلند خشن بآنها وعده‌ها و نويدهاى زيادترى ميداد و آنها سر از سجده بر ميداشتند

به تاءييد الهى است و خارج از معيارهاىمعمولى تشخيص است توضيح اينكه : ((محدث صوت فرشته را مى شنود ولى فرشته را نمى بيند)) تفسیر آیات «50» وَ مُصَدِّقاً لِما

‌آن‌ نداريم‌ و نيافتيم‌ ‌في‌ نفسك‌ ‌يعني‌ فقط ‌خود‌ استماع‌ كني‌ ‌که‌ ‌با‌ صوت‌ ضعيف‌ ذكر بگويي‌ تضرّعا ‌در‌ لغت‌ تضرع‌ ‌را‌ بمعاني‌ زيادي‌ تفسير كرده‌اند:

براى آندرخت قربانى ميكردند و در آن وقت شيطان آندرخت را حركت تندى ميداد و با صوت بلند خشن بآنها وعده‌ها و نويدهاى زيادترى ميداد و آنها سر از سجده بر ميداشتند

براى آندرخت قربانى ميكردند و در آن وقت شيطان آندرخت را حركت تندى ميداد و با صوت بلند خشن بآنها وعده‌ها و نويدهاى زيادترى ميداد و آنها سر از سجده بر ميداشتند

پس از مجموع آنها گوساله‌اى كه عبارت از كالبد و جسدى بود داراى صوتى مانند صوت گوساله بيرون آورد براى قوم پس او و كسانيكه بدوا باو گرويده بودند گفتند اين

برگردند و اين نبى اكرم بطورى تلاوت قرآن ميفرمود براى آنها كه بمجرد شنيدن صوت آنحضرت مجذوب ميشدند و بعد از توجه بفصاحت و بلاغت و علو معانى آن و اخبار از

براى آندرخت قربانى ميكردند و در آن وقت شيطان آندرخت را حركت تندى ميداد و با صوت بلند خشن بآنها وعده‌ها و نويدهاى زيادترى ميداد و آنها سر از سجده بر ميداشتند

آنكه پايمال نكنند شما را سليمان و لشكريانش وقتى كه ملتفت شما نباشند و باد صوت آن مور را وقتى كه حضرت سليمان بر كرسى خود نشسته بود و در هوا سير ميكرد بگوش

خودتان را بآنها و كمك نمودن با آنها در جهاد و بشارت بفتح و ظفر و نقل شده كه صوت ملائكه را ميشنيدند كه ميگفتند بشارت باد شما را بنصرت الهى و خداوند چنان رعبى

براى آندرخت قربانى ميكردند و در آن وقت شيطان آندرخت را حركت تندى ميداد و با صوت بلند خشن بآنها وعده‌ها و نويدهاى زيادترى ميداد و آنها سر از سجده بر ميداشتند

خودش ديده نميشود خداوند با او سخن ميگويد و بايد گفت خداوند در محلّى ايجاد صوت ميفرمايد مانند تكلّم خداوند با حضرت موسى در كوه طور و با خاتم انبيا صلى اللّه

فردى از افراد صوت است كه در نفس گوينده تكون يافته و در فضاى دهانش از يكى از مخارج آن بيرون آمده و مجموع آنها صوت هاى بسيار است نه يك صوت ، چيزى كه هست

‌هم‌ محال‌ ‌است‌ چنانچه‌ واضح‌ ‌است‌ و كلام‌ ‌خدا‌ بمعني‌ ايجاد صوت‌ ‌است‌ و چون‌ صوت‌ امر عرضيست‌ محتاج‌ بمعروض‌ ‌است‌ بايد ‌در‌ جسمي‌ مثل‌ هوي‌ ‌ يا

هم مقرون بخدعه و استهزاء گفتار وقتى مفيد است كه با ضمير موافق باشد و الا صوت است و اثرى ندارد و خدا داناتر است بضمائر آنها از هر كس حتى خود آنها چون علم

از اهل كتاب و خشوع فروتنى نيست كه موجب آن ترس باشد و اثر آن در قلب و چشم و صوت ظاهر شود بخلاف خضوع كه اثر آن در بدن ظاهر ميشود و مراد از ثمن قليل رسوم و

پس از مجموع آنها گوساله‌اى كه عبارت از كالبد و جسدى بود داراى صوتى مانند صوت گوساله بيرون آورد براى قوم پس او و كسانيكه بدوا باو گرويده بودند گفتند اين

‌شده‌، ‌در‌ آتشي‌ ‌که‌ داراي‌ هيجان‌ و صداي‌ اضطراب‌آور و شعله‌ مرتفع‌، و صوت‌ شديد و مهيب‌ ‌است‌، اقامه‌ كنندگان‌ ‌آن‌ آتش‌ كوچ‌ نكنند و اسير ‌آن‌ فديه‌

ميدانند. وَ ما أُهِل‌َّ بِه‌ِ لِغَيرِ اللّه‌ِ اهلال‌ بمعني‌ رفع‌ صوت‌ ‌است‌ و اهلال‌ محرم‌ رفع‌ صوت‌ و بلند نمودن‌ صداي‌ ‌او‌ بتلبيه‌ ‌است‌ و اهلال‌ طفل‌ هنگام‌

محو شود و براى او يك درجه بالا رود و هر كه آن را بخواند با نگاه بى‏تلفظ و صوت، خدا به هر حرفى براى او حسنه‏اى نويسد و از او گناهى محو كند و براى او درجه‏اى

نيز ميتوان گفت مرادش از اين ترس آنست كه مبادا فردى چنين پندارد كه آن حضرت صوت زن جوان را خوش ميداشت و از اين رو كافر گردد؛ و سخن امامان صلوات اللَّه عليهم

دخول و سودن. اما ادراك بوسيله دخول در صداها و بوئيدنيها و چشيدنيها است (كه صوت داخل گوش شود و هواى متعفن داخل بينى و چشيدنى داخل بصاق زبان) و اما ادراك بلمس

پروردگارت‌ چگونه‌ سايه‌ ‌را‌ امتداد داد) و ‌از‌ ‌اينکه‌ قبيل‌ ‌است‌ مدّ بصر و مدّ صوت‌ و مدّ عمر و مدّ ‌در‌ قرائت‌ و يمدّ ‌در‌ ‌آيه‌ بمعني‌ يطيل‌ و يمهل‌ ‌است‌

به قرآن گوش دهيد، و هر جا كسى قرآن مى خواند، سر و صدا بلند كنيد تا صوت قرآن در بين صوت هاى نامربوط گُم شود». قرآن، اين جريان را در آيه «لَا تَسمَعُوا لِهَذَا

رَبُّكَ لِمَ صَعِدْتَ اَلْجَبَلَ ظَنَنْتَ‏ أَنَّهُ يَخْفَى عَلَيَّ صَوْتُ مَنْ صَوَّتَ ثُمَّ مَضَى بِهِ إِلَى اَلْبَحْرِ إِلَى‏ جُدَّةَ فَرَسَبَ بِهِ فِي

‌با‌ زبان‌ زنا بدن‌ زنا قلب‌. زنا چشم‌ برؤيت‌ شهوت‌ ‌است‌ زنا گوش‌ بسماع‌ صوت‌ اجنبيه‌ زنا لب‌ ببوسيدن‌ زنا دست‌ ببدن‌ اجنبيه‌ گذاردن‌ زنا پا پابپاي‌ يكديگر

هست، ربطى ندارد و اذهان ساده دلان را متوجه آن تسبيح نمى كند. وليكن رعد با صوت هول انگيز خود در گوش و خيال آدمى، آن تسبيح ذاتى را مجسم مى سازد. و به همين

أَنَّ اَلرَّعْدَ صَوْتُ مَلَكٍ أَكْبَرَ مِنَ اَلذُّبَابِ وَ أَصْغَرَ مِنَ اَلزُّنْبُورِ فَيَنْبَغِي لِمَنْ سَمِعَ صَوْتَ اَلرَّعْدِ أَنْ يَقُولَ سُبْحَانَ

هنگامى كه هواپيماها ديوار صوتى را مى شكنند (و با سرعتى بيشتر از سرعت امواج صوت حركت مى كنند) افرادى بيهوش به روى زمين مى افتند و يا زنانى سقط جنين مى كنند

مُتَنَحِّياً عَنِ اَلنَّاسِ ثُمَّ قُلْتُ مَنْ يَعْرِفُ اَلْكِيسَ فَأَوَّلَ صَوْتٍ صَوَّتُّ إِذَا رَجُلٌ عَلَى رَأْسِي يَقُولُ أَنَا صَاحِبُ اَلْكِيسِ فَقُلْتُ

. گفت : شما توانايى درك آن را نداريد، فقط مى توانم بگويم كه دل نشين ترين صوت صاعقه هايى كه شنيده ايد شبيه به آن است ، و ليكن باز هم آن نيست . مؤ لف : ذيل

آنچه در بالا ذكر شد و قرائن ديگر چنين استفاده مى شود كه اين كلمه در اصل «اسم صوت » بوده است ، (صدائى كه انسان به هنگام اظهار نفرت يا ابراز تاءلم و درد جزئى

كَانَ جَالِساً فِي اَلْمَسْجِدِ وَ أَنَا مَعَهُ فَسَمِعَ صَوْتَ رَجُلٍ يُضْرَبُ صَلاَةَ اَلْغَدَاةِ فِي يَوْمٍ شَدِيدِ اَلْبَرْدِ فَقَالَ مَا هَذَا قَالُوا

اَلرَّعْدُ صَوْتُ اَلْمَلَكِ وَ اَلْبَرْقُ سَوْطُهُ

برنياوريد و با او به صوت بلند سخن مگوييد، آن چنان كه با يكديگر سخن مى گوييد، تا اعمالتان ندانسته بى نتيجه نشود (۲). به درستى آنان كه صوت خود را در برابر رسول

كَانَ جَالِساً فِي اَلْمَسْجِدِ وَ أَنَا مَعَهُ فَسَمِعَ صَوْتَ رَجُلٍ يُضْرَبُ صَلاَةَ اَلْغَدَاةِ فِي يَوْمٍ شَدِيدِ اَلْبَرْدِ قَالَ فَقَالَ مَا هَذَا

اَلَّذِي رَدَّ عَلَيَّ رُوحِي لِأَحْمَدَهُ وَ أَعْبُدَهُ فَإِذَا سَمِعْتَ صَوْتَ اَلدُّيُوكِ فَقُلْ‏ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ اَلرُّوحِ

اَلصِّبْيَانِ قَالَ إِنْ كُنَّ صَمَّاءَ فَلاَ بَأْسَ وَ إِنْ كَانَ لَهَا صَوْتٌ فَلاَ يَصْلُحُ‏

لَكِنَّهُمْ خَالَفُوا عُثْمَانُ‏ وَ صَاحِبَاهُ أَمَا وَ اَللَّهِ مَا سَمِعُوا صَوْتَ حَافِرٍ وَ لاَ قَعْقَعَةَ حَجَرٍ إِلاَّ قَالُوا أُتِينَا فَسَلَّطَ اَللَّهُ

بِالْجَرَسِ حِيَالَ وَجْهِهِ وَ يُقَالُ لَهُ اِسْمَعْ فَإِذَا خَفِيَ عَلَيْهِ صَوْتُ اَلْجَرَسِ عُلِّمَ مَكَانُهُ ثُمَّ يُذْهَبُ بِالْجَرَسِ مِنْ خَلْفِهِ فَيُضْرَبُ

ذيل آيه مورد بحث از آن سخن به ميان خواهد آمد بخشى از آن فضائل است ، و نيز صوت و آهنگ بسيار زيبا، و قدرت بر قضاوت عادلانه كه در سوره «ص » به آن اشاره شده

اَلَّذِي رَدَّ عَلَيَّ رُوحِي لِأَحْمَدَهُ وَ أَعْبُدَهُ فَإِذَا سَمِعْتَ صَوْتَ اَلدِّيكِ فَقُلْ سُبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ اَلْمَلاَئِكَةِ وَ اَلرُّوحِ سَبَقَتْ

كند، مى گويد: «باش»، و او، بى درنگ خلق مى شود، و اين گفتن، چون گفتن ما با صوت و آوازى كه شنيده شود، نيست، بلكه كلام خداى سبحان، همان فعل اوست، كه آن را

آئينى همچون اسلام وسيله تخدير يا مولود جهل باشد در حالى كه آورنده اش به اعلا صوت خود همه انسانها را مخاطب ساخته و مى گويد قيام و نهضت كنيد براى زنده كردن انديشهاى

در آنها مى آفريند؟ يا همانند درختى است كه خدا در ميان آن براى موسى ايجاد صوت كرد؟ و يا آثار گناهان كه در طول عمر در آنها نقش بسته در آنجا كه « يوم البروز»

تنتهى الى ما بين يدى الله : صرير اقلام العلماء، و وطى اقدام المجاهدين ، و صوت مغازل المحصنات : «سه صدا است كه حجابها را پاره مى كند و به پيشگاه با عظمت

اَلسِّرَّ وَ أَخْفى‏ََ وَ يَسْمَعُ وَسَاوِسَ اَلصُّدُورِ وَ لاَ يُصِمُّ سَمْعَهُ صَوْتٌ ثَانِيهَا سُبْحَانَ اَللَّهِ بَارِئِ اَلنَّسَمِ سُبْحَانَ اَللَّهِ اَلْمُصَوِّرِ

‌است‌ ‌ يا ‌ بواسطه‌ ملك‌ اعم‌ ‌از‌ اينكه‌ ملك‌ ‌را‌ معاينه‌ كند ‌ يا ‌ فقط صوت‌ ‌او‌ ‌را‌ استماع‌ نمايد چه‌ ‌در‌ خواب‌ ‌باشد‌ و چه‌ ‌در‌ بيداري‌، و نيز ‌رسول‌

وآله و سلم ) كه به حكم آيه شريفه «يا ايها الذين آمنوا لا ترفعوا اصواتكم فوق صوت النبى . ولا تجهروا له بالقول كجهر بعضكم لبعض ان تحبط اعمالكم و انتم لا تشعرون

مى دهد تا از حوادث خبر دهد؟ و يا اين كه صوتى در روى زمين خلق مى كند تا آن صوت، خبر دهد و يا آن كه: زمين، به زبان حال، دلالت مى كند بر اين كه بر پشت آن،

مى بيند، و صداى او را مى شنود ولى خود فرشته را نمى بيند نبى ، و پيغمبرى كه صوت فرشته را مى شنود ولى در خواب فرشته را نمى بيند بلكه در بيدارى مى بيند رسول

ترتيب چيزى نيست كه بتوان آن را حاشا كرد. آيا اگر من صداى خودم را از نوار ضبط صوت بشنوم ، يا عكس ‍ دقيق خود را به هنگام انجام يك عمل نيك يا بد ببينم مى توانم

گويى بوده و گرنه ((نزل عليك » هم صحيح بود. توضيح اينكه خداى تعالى از راه خلق صوت ، قرآن را به گوش جبرئيل مى رسانده و جبرئيل هم آن را براى رسول خدا (صلى اللّه

باز همه مردم قادر بنوشتن نيستند تا چه رسد به داشتن وسايلى ديگر از قبيل ضبط صوت و امثال آن ، به خلاف شهادت كه هميشه و براى همه افراد امكان دارد. ترجمه تفسير

فرموده كه: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ» «۲»، يعنى: «اى آنان كه ايمان آورده‏ايد، بلند مكنيد آوازهاى خود

عَلَيْهِ فِي دُنْيَايَ مِنْ سَعَةِ رِزْقِي فَإِذَا اِنْقَضَى اَلصَّوْتُ صَوْتُ اَلْمُنَادِي أَجَابَهُ هُوَ وَاضِعاً يَدَيْهِ رَافِعاً رَأْسَهُ إِلَى اَلسَّمَاءِ