نتایج جستجو

تقوا ۱۶، ۱۹ در جهاد ۱۳، ۱۴ جنگ: آمادگى نظامى ۲، ۳، ۸ ; مجروحان جنگ ۱، ۵، ۶، ۲۱ جهاد:۱۴، ۱۹ ارزش جهاد ۱۴، ۱۹ ۶ ; تشویق به جهاد ۱۴، ۱۹ ۱۳ ; جهاد ۱۴، ۱۹ با دشمنان

سستى در جهاد و تمایل به سازش با کافران (فلاتهنوا ... إنّما الحیوة الدنیا لعب و لهو) خداوند، پس از نهى مؤمنان نسبت به سستى در جهاد و گرایش به سازش، به آنان

الاكبر؟ قال: جهاد النّفس. حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله فرستاد لشكرى را به جهاد، چون مراجعت كردند فرمود: مرحبا به قومى كه بجا آوردند جهاد اصغر را و باقى

استقامت در جهاد ۲، ۶ ; اطمینان در جهاد ۲ ; تنبلى در جهاد ۱ ; حزن در جهاد ۱ ; سختیهاى جهاد ۸ حزن:۱ ایمان و حزن ۱ ۸ ; عوامل حزن ۱ ۳ ; عوامل رفع حزن ۱ ۵ حقارت:

داشتند و هيچ آسيبى به آنها نرسيده بود. اينان به راه خشنودى خدا رفتند و خدا را بخشايشى عظيم است. آنگاه به فضل و نعمت الهی باز گشتند و آسیبی به آنان نرسید و همچنان

«ردوها» راجع به آفتاب است‌ «1» و مراد از ذكر، نماز عصر كه از سليمان به سبب مطالعه اسبان فوت شد و آفتاب غروب كرد؛ و چون اين امر به جهت جهاد با دشمنان بود

اهمیّت صبر ۴، ۹ ; تشویق به صبر ۵ ; دعوت به صبر ۹ ; زمینه صبر ۱۶ ; صبر بر عبادت ۲۵ ; صبر بر مصیبت ۲۰ ; صبر در تکلیف ۲۰ ; صبر در جهاد ۲۵ ; صبر در سختى ۱،

كرديد. در آيات قبل، تشويق به جهاد و هشدار نسبت به وابستگى‌ها بود، در اين آيه الطاف و امدادهاى الهى را بازگو مى‌كند تا انگيزه‌ى جهاد تقويت شود. مجموع جنگ‌ها

این سوره، دعوت به ایمان و جهاد است، این آیه و سه آیه بعد نیز تأکیدی است به این دو اصل، با مثال لطیفی که انگیزه حرکت الهی را در جان انسان به وجود می‌آورد

- توجّه آدمى به آگاهى خداوند به انفاق و ایثار، زمینه ساز انجام آن (لن تنالوا ... فانّ اللّه به علیم) جلمه «اِن اللّه ... »، به منظور تشویق ایثارگران و انفاق کنندگان،

با رسول خدا صلى الله عليه و آله مجادله مى‌كردند و حركت به سوى جهاد و جنگ بدر را به منزله‌ى حركت به سوى مرگ مى‌پنداشتند. ولى حوادث پس از آن و پيروزى در جنگ

خودش به او داده مى‌خواهد كه به ديگران كمك كند و فرموده وام دادن به ديگران، وام دادن به خداوند است و وعده‌ها و پاداش‌هاى چندين برابر مى‌دهد، اين به خاطر

تجارت سودمند ۶ جهاد: آثار جهاد ۷، ۱۶; اخلاص در جهاد ۸; اهمیت تداوم جهاد۵; اهمیت جهاد مالى ۹; تداوم جهاد ۶; فلسفه جهاد۱۱; ملاک ارزش جهاد ۸ خدا: اهمیت رضایت

براى رسيدن به حقّ است. أَخْرَجَكَ‌ ... بِالْحَقِ‌ 6- كراهت و ناخوشايندى از جهاد، اگر همراه با نافرمانى و تمرّد نباشد و ضربه‌اى به اطاعت نزند، به اصل ايمان

مال فراوان به عزم سفر از مکه بیرون مى آمدند. پیامبر اسلام به اصحاب دستور داد که براى مقابله با آنان آماده گردند و به آن‌ها فرمود: خداوند به ما وعده پیروزى

انسان ۱۰ جهاد: احکام جهاد ۳، ۱۲; ارزش جهاد ۵; ارزش جهاد مالى ۵; اهمیّت جهاد ۲، ۳، ۴; اهمیّت جهاد مالى ۴; بسیج در جهاد ۱; تخلف از جهاد ۳; جهاد مالى ۷; عوامل

الذَّنْبِ‌: آمرزنده گناهان نسبت به كسى كه به خلوص نيت موحد و به وظايف عبادت و اطاعت قيامت نمايد، وَ قابِلِ التَّوْبِ‌: و قبول كننده تو به از عصاة مؤمنين، شَدِيدِ

مادى ۸ جهاد: آثار جهاد ۷; ارزش جهاد ۵; اهمیّت بسیج براى جهاد ۱; تخلف از جهاد ۱۲; جهاد با دشمنان ۲; سرزنش متخلفان از جهاد ۳; عوامل سستى در جهاد ۶; ملاکهاى

فى سبیله) ۵ - تشویق و ترغیب مؤمنان صدراسلام از سوى خداوند، به جهاد و پیکار در راه او (إنّ اللّه یحبّ الذین یقتلون فى سبیله) ۶ - ارزش جهاد به این است که در

رزق به مذهب صحيح و طريق حق، روزى حلال است. پس حرام، روزى نباشد به دلايلى: 1- حق تعالى امر به انفاق فرموده‌ «أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناكُمْ» «1» و به اتفاق

اطلاعات به دیگران، وابسته به خداوند است. (الذى علّم بالقلم) ۵ - توجه به وابستگى تمام آموخته ها به خداوند، مایه اطمینان پیامبر(ص) به توانایى بر عمل به وظیفه

«فله جزاءًالحسنى» به صورت قطعى و بدون أدات استقبال، مى تواند اشاره به برداشت فوق باشد. ایمان: آثار ایمان ۵; ایمان و عمل صالح ۵; تشویق به ایمان ۳; زمینه ایمان

۲، ۲۱ جهاد: آمرزش معذوران از جهاد ۱۸ ; احکام جهاد ۱، ۳، ۵، ۲۱ ; حسن نیت معذوران از جهاد ۱۲ ; خیرخواهى معذوران از جهاد ۱۲، ۱۳ ; عوامل معذوریت از جهاد ۳ ;

غیبى:۳، ۴، ۸ تقویت روحیه: عوامل تقویت روحیه ۵ جهاد: استغاثه در جهاد ۲ ; جهاد با دشمنان ۵ ; دعا در جهاد ۲ ; نظم در جهاد ۱۰ خدا: ابزار امداد خدا ۹ ; استمداد از

تعالیم توحید ۱۰ ; عوامل تحکیم توحید ۱۲ جهاد: با مشرکان قریش ۱ ; جهاد با مشرکان مکه ۸ ; کراهت از جهاد ۵ ; مشروعیت جهاد ابتدایى ۱ حق: اظهار حق ۹ ; برپایى حق

این دارد که آنها به دو عذاب گرفتار مى شوند، و به نظر مى رسد یکى از آن دو، عذاب دنیوى و دیگرى عذاب اخروى باشد. ۹- انتظار ستایش و تشویق در برابر انجام اعمال

ناجوانمردانه به ما حمله کردند. سپس روی سخن را به خود مشرکان کرده و از طریق تشویق و تهدید برای هدایت آنها کوشش می‌کند، نخست می‌گوید: «اگر توبه کنید (و به سوی خدا

سعادت! به دنبال آیات گذشته که بدکاران را تهدید به مجازات آتش و نیکوکاران را تشویق به رحمت الهی می‌کرد، در این آیه کوشش و تلاش نیکوکاران را تشبیه به یک مسابقه

مؤمنان نیز گهگاه به خاطر ضرورتها یا تمایلاتی به نجوا می‌پرداختند در این آیه روی سخن را به آنها کرده، و برای این که در این کار آلوده به گناهان منافقان و

شریکیم!) «و اگر بهره‌ای نصیب کافران گردد، به آنان می‌گویند: مگر ما شما را به مبارزه و عدم تسلیم در برابر مؤمنان، تشویق نمی‌کردیم؟ (پس با شما شریک خواهیم بود

مى‌ورزيد و آن را به طيب نفس ندهيد، وَ يُخْرِجْ أَضْغانَكُمْ‌: و ظاهر سازد خدا به آن خواستن كينه‌هاى شما را، يعنى به سبب آن خواستن كراهت و سخط به خدا و رسول پيدا

اين تمثيل تصوير اضعاف و ترغيب متصدقان است كه چون نظر به اجر كنند كه يك درهم به هفتصد اجر است، پيوسته به تصدق و انفاق اشتغال يابند. وَ اللَّهُ يُضاعِفُ لِمَنْ

تا توبه من قبول شود. خداى تعالى وحى فرمود به پيغمبر آن زمان بگو به فلان: به عزت و جلال خود قسم اگر بخوانى مرا به حدى كه رگهاى تو قطع شود، اجابت ننمايم تو

«انفال» جمع «نَفل»، به معناى زياده و عطيّه است. چنانكه به زيادتر از نمازهاى واجب، نافله گفته مى‌شود و عطاى فرزند به حضرت ابراهيم «نافله» به حساب آمده است. «وَ

باطل و شرك به راستى، يعنى به عدل كه مقتضى استعجال عذاب و تشديد عقابشان است، زيرا آنها مستوجب شده‌اند نه به فضل كه مستلزم محابات است. اين دعا به امر حق تعالى

خداوند، مؤمنان را به برخوردارى از این لذت ها در جهان آخرت، نوید داده است. ۶- استفاده خداوند از تمایلات طبیعى بشر، در جهت تشویق او به ایمان و ارزش ها (جنّ-ت

بِهِمْ‌: هر آينه برگماريم، يعنى امر كنيم تو را به قتال ايشان و جلاى آنها از اوطان به آن چيزى كه مضطرب سازد ايشان را به طلب جلاى وطن و غير آن از افعالى كه غمگين

هستند. «صَغَتْ» از «صغو» به معناى تمايل به انحراف است و «اصغاء» به گوش دادنى گويند كه شنونده به گوينده تمايلى داشته باشد. به اتفاق مفسّران شيعه و سنّى،

سفيان ، پس از پيروزى به سرعت راه مكه را پيش گرفتند، هنگامى كه به سرزمين «روحاء» رسيدند از كار خود سخت پشيمان شدند و تصميم به مراجعت به مدينه و نابود كردن

ص : 568 1) سوگند به اسبان دونده كه (در ميدان جهاد) نفسشان به شماره افتاد. «2» و (به هنگام تاختن، از برخورد نعل اسبان با سنگ‌هاى بيابان) به شدّت برق افروزند

ص : 568 1) سوگند به اسبان دونده كه (در ميدان جهاد) نفسشان به شماره افتاد. «2» و (به هنگام تاختن، از برخورد نعل اسبان با سنگ‌هاى بيابان) به شدّت برق افروزند

بود كه ميمنه لشگر به زبير بن عوام، و ميسره را به مقداد بن اسود، و قلب را به حمزه سپرد، و لوا را به امير المؤمنين عليه السّلام داده به ملازمت خود آن سرور

واژه «عبر» به معناى عبور كردن از ظاهر و رسيدن به باطن است. كلمه «عبارت» به معناى عبور از لفظ و رسيدن به معناست و «تعبير خواب»، عبور از ظاهر رؤيا به باطن آن

مى‏كوبيدند، از مهاجرتشان به مدينه ممانعت مى‏كردند، كار را به جايى رساندند كه رسول خدا«صلى اللَّه عليه و آله»به هجرت مجبور گرديد. بنا به تصريح تاريخ نظر آن حضرت

رحیم ۱۲; غفور ۱۲ انگیزش: عوامل انگیزش ۳ ایمان: آثار ایمان ۳ جهاد: ممانعت از جهاد ۷; موانع جهاد ۸ خدا: توصیه هاى خدا ۹، ۱۰; زمینه جلب آمرزشهاى خدا۱۴; زمینه

نبود.» بگویید: «ما به خدا و به آنچه سوی ما فرود آمده و به آنچه سوی ابراهیم و اسحاق و یعقوب و فرزندان و نوادگان(‌شان) نازل شده، و به آنچه به موسی و عیسی داده

ص : 568 1) سوگند به اسبان دونده كه (در ميدان جهاد) نفسشان به شماره افتاد. «2» و (به هنگام تاختن، از برخورد نعل اسبان با سنگ‌هاى بيابان) به شدّت برق افروزند

ص : 568 1) سوگند به اسبان دونده كه (در ميدان جهاد) نفسشان به شماره افتاد. «2» و (به هنگام تاختن، از برخورد نعل اسبان با سنگ‌هاى بيابان) به شدّت برق افروزند

بطور اجمال: اما به خوف در وقت قتال و جهاد با كفار كه هيچ باك نداشتى و از ابطال و شجعان ابدا واهمه ننمودى به طورى كه شهرت يافت؛ اما به جوع- روزه داشتن آن

ص : 568 1) سوگند به اسبان دونده كه (در ميدان جهاد) نفسشان به شماره افتاد. «2» و (به هنگام تاختن، از برخورد نعل اسبان با سنگ‌هاى بيابان) به شدّت برق افروزند

نزد بعضى آيه در حق اهل جهاد نازل شده كه بعضى به قصد غنيمت به جهاد مى‌رفتند و براى آنها سهم غانمين بود، لكن بعضى به قصد ثواب جهاد مى‌رفتند، حق تعالى براى

بودن شوهران به مردان مطلقه نسبت به مردان ديگر در صلاق رجعى تكرار كلمه ((معروف )) در آيات طلاق نشانه اهتمام شارع مقدس نسبت به انجام اين عمل به وجه سالم است

نفس و جهاد آبیاری شده از یکسو، و نیاز مبرم بندگان به چنین رهبری از سویی دیگر، ایجاب کرده است که فضل خدا بر تو فوق العاده زیاد باشد. درهای علم را به روی تو

باشد به امر منتظر به صاحب الامر، مثل كسى است كه با قائم آل محمد به شمشير خود در راه خدا جهاد نموده. پس فرمود: سوگند به خدا مانند كسى است كه جهاد نموده

بسته‌اید (و ایشان آن را به دلخواه شکسته‌اند و به دشمنان اسلام پیوسته‌اند. به آنان چهار ماه فرصت داده می‌شود که در این فاصله یا به اسلام بگروند، یا سرزمین

خود شود به اخلاص پشيمانى و عزم بر ترك آن. 2- استغفار به لسان و پشيمانى به جنان و امساك بدن از عصيان. 3- ناصح مردمان و داعى ايشان باشد به مثل خود به جهت ظهور

وحكيم است. «قُرء» به معناى پاك شدن و به معناى عادت ماهيانه، هر دو آمده است، ولى اگر به صورت «قُروء» جمع بسته شود به معناى پاك شدن است و اگر به صورت «اقراء»

پرهيزكاران آنكه: و به پاى مى‌دارند نمازهاى واجبه را به شرايط و آداب. به عبارة اخرى نماز را با شرايط كماليه كه روح نماز به آن باشد، به جاى آرند. يا مواظبت

ممنوعیت تعرض به مشرکان ۳ ; مهلت به مشرکان صدر اسلام ۱، ۳، ۴، ۱۰ ; هشدار به مشرکان ۷، ۹ مشرکان مکّه: ماههاى مهلت به مشرکان مکّه ۱۴ ; مدت مهلت به مشرکان مکّه

شيطان تو را به اين داشته. زليخا گفت: عشق تو آتش به دل من زده. يوسف فرمود: اگر من آن را فرونشانم به آتش جهنم سوخته شوم. زليخا گفت: برخيز به اندرون خانه

كسانى كه به خاطر ترك انفاق به محرومان و تهيدستان هم به آنها ظلم كردند و هم به جامعه و هم به خويشتن . يا كسانى كه انفاقها را در محل شايسته خود به كار نگرفتند

گويند به خاطر اين است كه بر فرزندان افزوده مى شود، نوفل به كسى گفته مى شود كه بخشش زياد داشته باشد. و اگر به غنائم جنگى نيز انفال گفته شده است ، يا به جهت

. بعضى نيز گفته اند: اين آيات پيوندى دارد با آيات جهاد، و انفاق در راه جهاد كه قبل از آيات مربوط به معاد و توحيد، در همين سوره آمده بود. نخست مى فرمايد:

سابق اين جمله به صورت فعل غائب ذكر شده بود و در اينجا به صورت فعل متكلم ، و اين نهايت تاكيد وعده الهى را به دادن پاداش به آنها بيان مى كند، و به تعبير ساده

خدا حقيقتا جهاد كند، و باز بايد بداند كه آن كسى كه از جهاد وى بهره مند مى شود خود اوست ، و خدا هيچ احتياجى به او ندارد، نه به ايمانش ، و نه به جهادش ، نه

نخواهند كرد» (و لئن قوتلوا لاينصرونهم ). «و به فرض كه به گفته خود عمل كنند و به ياريشان برخيزند به زودى پشت به ميدان كرده فرار مى كنند»! (و لئن نصروهم ليولن

، و ((جهد(( به معناى وسع و طاقت است ، و ((مجاهده (( به معناى به كار بردن آخرين حد وسع و قدرت در دفع دشمن است ، و جهاد بر سه قسم است ، جهاد با دشمن ظاهرى

حَرَجٌ»: در اين آيه، حكم جهاد را از معلولين كه جهاد برايشان طاقت فرسا است، به لسان رفع لازمه اش بر مى دارد. يعنى نمى فرمايد: اين ها حكم جهاد ندارند، بلكه مى فرمايد

مسلمانان ، از مكه به مدينه مهاجرت نمودند و از خانه و زندگى خود دور شدند مشركان دست تجاوز به اموال آنها دراز كرده به تصرف خود در - آوردند و به هر كس ‍ دست مى

صحيح است . قابل توجه اينكه تعبير به «قوا» (نگاهداريد) اشاره به اين است كه اگر آنها را به حال خود رها كنيد خواه ناخواه به سوى آتش دوزخ پيش ‍ مى روند شما هستيد

همسر اوريا به هم بافته اند تا چه اندازه بى پايه است . چگونه ممكن است خداوند به كسى كه نسبت به نواميس مؤ منان و ياران خود چشم خيانت دوخته و دستش به خون بى گناهان

كلمه را در جايى به كار مى برد كه گرفتن نتيجه احتياج به شرايطى دارد كه به وسيله كلمه «لعل » اشاره اجمالى به آن شرايط شده است مثلا سكوت كردن به هنگام شنيدن آيات

است دستور به ترك كردن اين گونه اشخاص هيچگونه منافاتى با تفسير نمونه جلد ۵ صفحه ۲۹۳ مساله جهاد ندارد زيرا جهاد داراى شرائطى است ، و بى اعتنائى به كفار داراى

ندارد و آنچه مى گويد به اذن خدا است . ۴ - سراج منير بودن پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) با توجه به اينكه سراج به معنى چراغ و منير به معنى نورافشان است

نيرومند قريش ‍ به قصد جنگ با پيامبر از مكه بيرون آمد، بى درنگ نامهاى نوشت ، و به وسيله مردى از قبيله بنى غفار به مدينه فرستاد. پيك عباس به سرعت بسوى مدينه

الله به عباده يا عباد فاتقون ). تعبير به «عباد» (بندگان و اضافه آن به خدا آنهم به طور مكرر، در اين آيه ، اشاره به اين است كه اگر خداوند تهديدى به عذاب

بدترين كبائر مى شود، درست به كسى تفسير نمونه جلد ۱۴ صفحه ۴۱۳ مى ماند كه زمان خويش به دست جنايتكارى سپرده او را گام به گام به سوى پرتگاه مى برد، تا سقوط

جلد ۲۰ صفحه ۴۶۵ «ترجمه آیات» به نام خداوند بخشنده مهربان. سوگند به صبحدم. (۱) و به شب هاى دهگانه. (۲) و به زوج و فرد. (۳) و به شب وقتى كه پشت مى كند. (۴)

او است در هر دستورى كه آن جناب مأمور به آن و به ابلاغ آن شده. و نيز هر دستوری است كه آن جناب به عنوان مقدمه قتال و به ولايتى كه در آن داشته داده. و مراد

از زمين برداشته و به نقطه ديگرى بپاشد، و ممكن است اشاره به گرد بادى باشد كه به همراه صاعقه به نقطهاى اصابت كند و همه چيز را تبديل به خاكستر نمايد و در

شود. سوگند به آفرينش مذكر و مؤ نث ولى اين احتمال ضعيف به نظر مى رسد. در حقيقت دو سوگند اول و دوم اشاره به آيات آفاقى است و سوگند سوم اشاره به آيات انفسى

تشكيلاتى مخصوص مبارزه با فساد و دعوت به انجام مسئوليتهاى اجتماعى به نام اداره حسبه و ماءموران آن به نام «محتسب » و يا آمرين به معروف وجود داشته است كه ماءمور

نزديكى چيزى به چيز ديگر است ، حال اين نزديكى به هر وجهى كه باشد، چه نزديكى به مكان باشد و چه به نسب و خويشاوندى و چه به مقام و منزلت و چه به دوستى و صداقت