نتایج جستجو

فاساء ضیافتهم فهم ممن ظلم فلاجناح علیهم فیما قالوا فیه. آبرو: حرمت هتک آبرو ۳ ; سرزنش هتک آبرو ۱۰ احکام:۳، ۴، ۵، ۶ اسماء و صفات: سمیع ۹ ; علیم ۹ افشاگران

السبیل البکر بالبکر جلد مأة و تغریب عام و الثیب بالثیب جلد مأة و الرجم. آبرو: اهمیّت آبرو ۱۳ احکام:۱، ۲، ۳، ۴، ۶، ۷، ۹، ۱۱، ۱۲، ۱۹ نسخ احکام ۱، ۲، ۳، ۴، ۶، ۷،

(عیسى ابن مریم)، به مریم تفهیم کرد که فرزندش بدون پدر زاده خواهد شد. آبرو: اهمیّت آبرو ۱۰، ۱۱ ارزشها: ۵ خدا: بشارت خدا ۳ ; کلمات خدا ۵ زنان: ۱۵ عیسى (ع):

عذاب هستند - چه سودى دارد؟ فرمود: آنان سرزنش دشمنان را ناخوش دارند». آبرو: عوامل هتک آبرو ۱۵ پشیمانى: پشیمانى بى ثمر ۲۲، ۲۶; کتمان پشیمانى ۲۶ تبلیغ: آثار تبلیغ

داخل بدنشان قرار داشت (و بعد از خوردن از درخت ممنوعه پدیدار شد). آبرو: زمینه هتک آبرو ۵ آدم (ع): آثار عصیان آدم (ع) ۱۱ ; آدم (ع) و درخت ممنوعه ۱، ۲، ۳،

من كاسته شد. فرمود: چرا اى پادشاه؟ گفت: آمده‏ام خانه‏اى را كه موجب عزت و آبرو و فضيلت شماست و دينى كه به آن عبادت مى‏كنيد ويران و پايمال كنم، تو بامن در

شکیبایان است. و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید و با هم نزاع مکنید، که سست می‌شوید و آبرو (و چیرگی)‌تان (از میان‌) می‌رود. و صبر کنید (که‌) خدا بی‌گمان با صابران است

صفحه 170 4- اگر كسى مسئوليّتى را بپذيرد و خوب انجام ندهد، سرمايه، شخصيّت، آبرو و وجدان خود را در معرض خطر قرار داده و زيانكار خواهد بود. «لَخاسِرُونَ» 5-

عام‌ اينست‌ ‌که‌ چيزي‌ ‌که‌ باعث‌ حفظ ‌از‌ مضار و ناملايمات‌ و باعث‌ حفظ آبرو و شئونات‌ ‌باشد‌ مثل‌ فروش‌ ‌براي‌ جلوس‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ و لحاف‌ و امثال‌ ‌آن‌

(استفاده از الميزان) به قول بعضى مراد محو آثار صورت از قبيل چشم و بينى و ابرو و غيره است كه در صورت مثل قفا باشد. يا غرض برگشتن صورتها به پشت سر است. و

حضرت آمد، عثمان و اصحاب حاضر بودند، حضرت او را بر عثمان مقدّم كرد، عثمان ابرو درهم كشيد تا آيات نازل شد. مرحوم فيض در صافى فرموده: آن چه شهرت يافته كه

نبايد منتظر ماند تا محرومان سؤال خود را مطرح كنند و بعد ما اقدام كنيم، بايد آبرو و حرمت افراد حفظ شود. وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌ‌ ... الْمَحْرُومِ‌ 20- لازمه‌ى

تفسير قرطبى ونمونه، ذيل آيه. «2». تفسيركاشف، ج 1، ص 272. جلد 1 - صفحه 420 1- آبرو و شخصيّت فقير، با ارزش‌تر از حفظ شكم فقير است. «قَوْلٌ مَعْرُوفٌ ... خَيْرٌ

مجرمان مایه سر افکندگی و منشأ خواری و خفت و چه دردناک است که انسان عمری با آبرو در میان مردم زندگی کند ولی در آن روز در برابر همه خلایق شرمسار و سر افکنده

حضرت آمد، عثمان و اصحاب حاضر بودند، حضرت او را بر عثمان مقدّم كرد، عثمان ابرو درهم كشيد تا آيات نازل شد. مرحوم فيض در صافى فرموده: آن چه شهرت يافته كه

نبايد منتظر ماند تا محرومان سؤال خود را مطرح كنند و بعد ما اقدام كنيم، بايد آبرو و حرمت افراد حفظ شود. وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌ‌ ... الْمَحْرُومِ‌ 20- لازمه‌ى

«وِزْرَكَ» 4- كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه

مرحله بعد است. عطا گاهى كم است، گاهى زياد، گاهى از مال است و گاهى از مقام و آبرو. كلمه‌ى «حسنى» يا مصدر است مثل رُجعى‌ و يا مؤنث احسن است. امام باقر عليه

مرحله بعد است. عطا گاهى كم است، گاهى زياد، گاهى از مال است و گاهى از مقام و آبرو. كلمه‌ى «حسنى» يا مصدر است مثل رُجعى‌ و يا مؤنث احسن است. امام باقر عليه

نبايد منتظر ماند تا محرومان سؤال خود را مطرح كنند و بعد ما اقدام كنيم، بايد آبرو و حرمت افراد حفظ شود. وَ فِي أَمْوالِهِمْ حَقٌ‌ ... الْمَحْرُومِ‌ 20- لازمه‌ى

پا مى‌كرد كه با شأن پيامبر سازگار نبود، از اين رو براى حفظ جلد 2 - صفحه 96 آبرو و موقعيّت و محبوبيّت پيامبر، نزاع را نزد وى نبرديم. 1- عامل خطر كارهاى خود

بيگانگان نظريه نخواهيد. «بَيْنَهُمْ» 10- انفاق مخصوص مال نيست بلكه از علم و آبرو و قدرت نيز بايد به ديگران كمك كرد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ» 11- انفاق كننده

بخل، علاوه بر بخل ورزيدن در اموال و نبخشيدن به ديگران، شامل بخل نسبت به علم، آبرو، قدرت و امكانات نيز مى‌شود. 1- امراض روحى انسان، گسترش يافتنى است. افراد

کنید. و خدا و پیامبرش را اطاعت کنید و با هم نزاع مکنید، که سست می‌شوید و آبرو (و چیرگی)‌تان (از میان‌) می‌رود. و صبر کنید (که‌) خدا بی‌گمان با صابران است

«وِزْرَكَ» 4- كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه

«وِزْرَكَ» 4- كار پيامبر در حدّ كمرشكن بود. «أَنْقَضَ ظَهْرَكَ» 5- نام نيك و آبرو لازمه توفيق در رهبرى جامعه است. «رَفَعْنا لَكَ ذِكْرَكَ» 6- سنّت و برنامه

مرحله بعد است. عطا گاهى كم است، گاهى زياد، گاهى از مال است و گاهى از مقام و آبرو. كلمه‌ى «حسنى» يا مصدر است مثل رُجعى‌ و يا مؤنث احسن است. امام باقر عليه

«يَدْعُونَ‌- يُنْفِقُونَ» 6- مورد انفاق، تنها مال نيست، بلكه شامل علم و آبرو و ديگر سرمايه‌هاى انسان نيز مى‌شود. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» تَتَجافى‌

سرمایه عمر نتیجه‌ای، نه خانواده و فرزندانشان وسیله نجات آنها هستند و نه مایه آبرو و شفاعت در پیشگاه حق، تازه در برابر از دست دادن این سرمایه‌های عظیم، سخت‌ترین

«مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» 8- مورد انفاق تنها مال نيست، از علم، توان و آبرو نيز مى‌توان انفاق كرد. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ» أُولئِكَ يُؤْتَوْنَ

مرحله بعد است. عطا گاهى كم است، گاهى زياد، گاهى از مال است و گاهى از مقام و آبرو. كلمه‌ى «حسنى» يا مصدر است مثل رُجعى‌ و يا مؤنث احسن است. امام باقر عليه

میهمانانی در چنان محیط آلوده‌ای، ممکن بود برای لوط موجب درد سر و احتمالا آبرو ریزی نزد میهمانان شود. ولی میهمانان که ناراحتی او را درک کردند به زودی خود

دهد كه بصيرت خاصّى مراد است) 3- تقوا، هم عامل شناخت صحيح، «فرقان» هم مايه‌ى آبرو و حيثيّت اجتماعى، «يُكَفِّرْ عَنْكُمْ» و هم سبب مغفرت اخروى است. «يَغْفِرْ

لَكَ بِهِ عِلْمٌ» 2- بازار شايعات را داغ نكنيم و با نقل شنيده‌هاى بى‌اساس، آبرو و حقوق افراد را از بين نبريم. لا تَقْفُ‌ ... 3- قرآن بساط ساحران، كاهنان

ع : امام صادق (ع) فرمود: مبادا شوخى كنيد كه آبرو را مى‏برد. حضرت صادق عليه السلام فرمود: مبادا مزاح كنيد كه آبرو را مى‏برد. على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن

امام صادق (ع) فرمود: خنده بسيار، آبرو را مى‏برد. عنبسه عابد گويد: شنيدم حضرت صادق عليه السلام ميفرمود: خنده بسيار آبرو را ميبرد. حميد بن زياد، از حسن بن

اهداف مقدّس، گاهى بايد همه گونه سختى را تحمّل كرد. ضربه به مال، جان، حيثيّت و آبرو. «أَمْوالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ ... أَذىً كَثِيراً» 7- انتظار

انفاق، تنها مال نيست، از هر چه داريم بايد انفاق كنيم. (چه علم و ثروت، چه آبرو و قدرت) «مِمَّا رَزَقْناهُمْ» 5- انفاق بايد از رزق خدا يعنى مال حلال باشد،

فرمود: بپرهيزيد از شوخى، زيرا آبرو را ببرد و مردان را سبك كند. و نيز آن حضرت عليه السلام فرمود: از شوخى بپرهيزيد زيرا آبرو را بريزد و شكوه و بزرگى مردان

فرموده: شوخى بسيار آبرو را ببرد و خنده بسيار ايمان را به دور پرتاب كند. حضرت باقر و صادق يا يكى از آن دو عليهما السلام فرمودند: شوخى بسيار آبرو را ببرد و خنده

احتياج به آنها در همان خوش‏صحبتى و خوش برخوردى باشد و بى‏نيازى از آنها در حفظ آبرو و عزت باشد. امير المؤمنين صلوات اللَّه عليه ميفرمود: بايد در دلت احتياج بمردم

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

قال : از امام صادق (ع) كه عيسى بن مريم (ع) فرمود: هر كه بسيار دروغ گويد، آبرو و خرّمى او برود حضرت صادق عليه السلام فرمود: عيسى بن مريم عليه السّلام فرمود:

دست‌ و روي‌ پا ‌تا‌ مفصل‌ آنهم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ زينت‌ نشده‌ ‌باشد‌ مثل‌ ابرو و چشم‌ و لب‌ و ساير اعضاء صورت‌ ‌ يا ‌ دست‌ و پا، و ‌در‌ نماز و طواف‌ ‌هم‌

كوچكترين‌ بي‌اعتنايي‌ چه‌ عقوبتهاي‌ سختي‌ دارد، نمي‌شود ‌گفت‌ بالاي‌ چشمت‌ ابرو ‌است‌ و ديگران‌ ‌را‌ بنده‌ و غلام‌ ‌خود‌ مي‌پندارند، چنانچه‌ قوم‌ فرعون‌

در زنا شش اثر است سه در دنيا و سه در آخرت امّا آنسه كه در دنيا است آنستكه ابرو را ببرد و روزى را ببرد و عمر را كوتاه كند و امّا آنسه كه در آخرت است خدا

بخشش. امام باقر عليه السّلام فرمود: جوانمردى صبر در حالت نيازمندى و فقر و آبرو نگهداشتن و ثروتمندى‏ [رنج بردن‏] بيشتر از جوانمردى بخشش است. على بن ابراهيم،

ستونهايى بلند و كشيده. «هُمَزَةٍ» از «همز» به معناى عيب جويى از طريق چشم و ابرو و اشاره است. «لمز» به معناى عيب جويى با زبان است. حرف (ة) در پايان اين دو

تناسب آنها موجب زيبايى اندام انسان و به ويژه صورت او گرديده است. مژه، پلك و ابرو كه وظيفه حفاظت از چشم را به عهده دارند، زيبايى خاصّى به چهره انسان بخشيده‌اند

ديگران عيب خويش را دريابد، و سخت‏ترين كارها پنهان كردن مستمندى و ندارى (يعنى آبرو دارى و بقول معروف بسيلى صورت خود را سرخ نگهداشتن) است و بيفايده‏ترين چيزها

اخبار مستفيضه‌، ‌به‌ اينكه‌ لباس‌ زينت‌ نپوشند و عطر نزنند و سرمه‌ نكشند و ابرو نگذارند و صورت‌ ‌را‌ آرايش‌ نكنند و ‌از‌ خانه‌ بيرون‌ نروند مگر ‌براي‌ اداء

كه : در اين كتاب شرف شما تاءمين شده ، اگر به آن تمسك جوييد، متوجه آن شرف و آبرو خواهيد شد، اين مفسر در آيه ((و انه لذكر لك و لقومك (( همين حرف را زده است

كه در اثر مخالفتى كه كردند در خود احساس ذلت و مسكنتى نمودند كه با وجود آن آبرو و كرامتى درخود نديدند كه از خداى خود چيزى درخواست نمايند نتيجه اين احساس

در زنا شش اثر است سه در دنيا و سه در آخرت امّا آنسه كه در دنيا است آنستكه ابرو را ببرد و روزى را ببرد و عمر را كوتاه كند و امّا آنسه كه در آخرت است خدا

در زنا شش اثر است سه در دنيا و سه در آخرت امّا آنسه كه در دنيا است آنستكه ابرو را ببرد و روزى را ببرد و عمر را كوتاه كند و امّا آنسه كه در آخرت است خدا

سيئات‌ صاحبه‌ فزيدت‌ ‌علي‌ سيئاته‌»« (كسي‌ ‌که‌ مظلمه‌اي‌ ‌از‌ مال‌ ‌ يا ‌ آبرو ‌از‌ برادر ديني‌ ‌او‌ نزدش‌ ‌باشد‌ ‌پس‌ بايد طلب‌ حليت‌ ‌از‌ ‌او‌ كند پيش‌

‌که‌ ملك‌ نسبت‌ بمن‌ كرد و حسد برديد ‌شما‌ چنين‌ كرديد ‌که‌ مرا نزد ملك‌ بي‌آبرو كنيد و ‌از‌ نظر ‌آن‌ بيندازيد جلد 11 - صفحه 245 كَذلِك‌َ كِدنا لِيُوسُف‌َ

آيه ۴۴ سوره زخرف آمده كه مى فرمايد: و انه لذكر لك و لقومك «قرآن مايه شرف و آبرو براى تو و قوم تو است » ولى همانگونه كه در ذيل آيه مزبور نيز گفتيم «ذكر» در

و مجازات دشنام دهنده را بخواهد. به هر حال هدف از اين حكم اسلامى اولا حفظ آبرو و حيثيت انسانها است ، و ثانيا جلوگيرى از مفاسد فراوان اجتماعى و اخلاقى است

آنچه گفتيم ندارد از جمله گفته اند معنى آيه اين است كه اين قرآن مايه شرف و آبرو يا ذكر خير براى تو و قوم تو است ، و عرب و قريش يا امت تو را شرافت مى بخشد،

مهين ). تفسير نمونه جلد ۲۳ صفحه ۴۵۹ آنها مى خواستند با اين سوگندهاى دروغين آبرو براى خود فراهم كنند ولى خدا آنها را به عذاب خوار كنندهاى مبتلا مى سازد و

تنفعكم ارحامكم و لا اولادكم ). چرا كه اگر اولاد و بستگان بى ايمان باشند نه آبرو و سرمايه اى براى اين دنيا خواهند بود و نه وسيله نجاتى در آخرت ، پس چرا افراد

گمان بد ديگرى در امان نخواهد بود، هيچكس به ديگرى اطمينان پيدا نخواهد كرد، و آبرو و حيثيت افراد همواره در مخاطره قرار خواهد گرفت . در بسيارى ديگر از آيات قرآن

سرمايه عمر نتيجه اى ، نه خانواده و فرزندانشان وسيله نجات آنها هستند و نه مايه آبرو و شفاعت در پيشگاه حق . «آگاه باشيد خسران و زيان آشكار همين است !» (الا ذلك

ظاهر گشته بود، در دنيا در آمده بود با ناخوشى تمام و در روى اهل خويش ترش و ابرو درهم كشيده و پشت نموده بود و به كسى رو نمى آورد. ثمره آن، فتنه و طعام آن،

را اداره كنم و اين تو بودى كه سلطنت مرا به بهترين وجهى كه تصوّر شود عزّت و آبرو دادى ، و اينك من شهادت مى دهم بر اينكه معبودى نيست جز خدايتعالى ، و او تنها

حقى بر خدا شده است ، و نصرت مرسلين حقى بر او گشته و خدا اين نصرت و انجاء را آبرو و شرف داده ، چون خودش آنرا جعل كرده ، و فعلى از ناحيه خودش ، و منسوب باو

عبدالمطلب پرسيد: چرا؟ گفت: براى اين كه من آمده ام خانۀ عزّت و شرف و مايه آبرو و فضيلت شما اعراب و معبد دينی تان را كه مى پرستيد، ويران سازم و آن را در

مرگ مى كند. مريم نيز چون در لحظات نخستين در فكرش اين تصور پديد آمد كه تمام آبرو و حيثيت او در برابر مردم بيخرد با تولد اين فرزند بخطر خواهد افتاد، اينجا

آنها جمع باشد نيازت در نرمى سخن ، و حسن سلوك تجلى كند، و بينيازيت در حفظ آبرو و عزت نفس ». تفسير نمونه جلد ۲۳ صفحه ۴۴۶ يَأَيهَا الَّذِينَ ءَامَنُوا إِذَا

به او اعتراف كردم، با اينكه مى‏بينم گردش چرخ به توانائى او است و هم پيدايش ابرو گردش باد و چرخش خورشيد و ماه و ستاره‏ها و آيات شگفت آور و روشن ديگر را و

ميانه‌رو باشيم. «1» «مِمَّا رَزَقْناهُمْ» 6- از هرچه خداوند عطا كرده (علم، آبرو، ثروت، هنر و ...) به ديگران انفاق كنيم. «مِمَّا رَزَقْناهُمْ يُنْفِقُونَ»

دل از چنين فرزندى بركند؟ و از آن بالاتر با نهايت تسليم و رضا بى آنكه خم به ابرو آورد به امتثال اين فرمان بشتابد، و تمام مقدمات را تا آخرين مرحله انجام دهد،

دوستش رو كرد و در گفتگوئى «با او چنين گفت : من از نظر ثروت از تو برترم ، و آبـرو و شـخـصـيـت و عـزتـم بـيـشـتـر و نـفـراتـم فـزونـتـر اسـت » (فقال لصاحبه