نتایج جستجو

۱۸(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... قطع. تعيين. در نهايه گويد: اصل فرض به معنى قطع است راغب قطع شى‏ء محكم و تأثير در آن، گفته است، اقرب عين لفظ

رابه يك مطلب اساسى دعوت مى‏كند و آن اينكه هرجا كه قرآن خوانده شد فورا سخن را قطع كرده و به كلام خدا كه با بندگان سخن مى‏گويد و صلاح دنيا و آخرت آنها رابيان

است که بر من سخت مگیر و مرا به زحمت میفکن، و به خاطر این کار، فیض خود را قطع منما! رهق‌ (۱۰ بار) ن‌ (۲۳۵ بار) ى‌ (۱۰۴۴ بار) لا مِن وَ أَمْرِي فَانْطَلَقَا

شكافتن درنده و خواه براى اصلاح باشد مثل قطع چرم به وسيله خياط. راغب گويد: فرى قطع براى دوختن و اصلاح و افراء قطع براى افساد است همچنين است قول طبرسى ذيل

این کلمه «جُرُز» (بر وزن شتر) در اصل از مادّه «جرز» (بر وزن مرض) به معناى قطع کردن و بریدن، به معناى زمینى است که گیاهى در آن نمى روید، گویى گیاهان خود

معناى تحریک کردن و برانگیختن است. تحریکى سریع و ساده، ولى در اصل به معناى قطع و بریدن چیزى است; لذا هر گاه پارچه یا لباسى پاره شود، عرب مى گوید: «تفزّز

هستند، اشاره به نکته یاد شده دارد. الساعة :۵ قیامت: اهوال قیامت ۶; قطع دوستى در قیامت ۲; قطع روابط در قیامت ۲; نامهاى قیامت ۵; ویژگیهاى قیامت ۲ کافران: کافران

فرعون ۱; شکست جادوگران فرعون ۱۰; شکنجه جادوگران فرعون ۱۵، ۱۸; قطع پاى جادوگران فرعون ۱۳; قطع دست جادوگران فرعون ۱۳; کیفر جادوگران فرعون ۱۳ حکومت: نظام حکومت

ترجمه Tabber requires Javascript to function. که هرگز قطع و ممنوع نمی‌شود، |نه تمام شدنى و نه منع شدنى نه بريده و نه ممنوع. که هیچ وقت منقطع نشود و هیچ

ارباب لغت نیز، آن را به معناى «قطع کردن» تفسیر کرده اند، و این شاید به خاطر آن است که زیان مستمر و منتهى به هلاکت طبعاً سبب قطع و بریدگى مى شود، و از مجموع

آیات شامل این کلمه «تَقَطَّعُوا» از مادّه «قطع» مى باشد و به معناى جدا کردن قطعه هایى از یک موضوع به هم پیوسته است، و با توجّه به این که از باب «تفعّل»

آیات شامل این کلمه «یَقُصُّ» از مادّه «قَصّ» در لغت به معناى «قطع کردن» و بریدن چیزى است و این که در آیه فوق مى خوانیم: یَقُصُّ الْحَقَّ: «خداوند حق را

شما با مردان نزديكى ميكنيد و راه نسل بشر را قطع ميكنيد بترك نزديكى نمودن با زنان يا راه مردم مسافر را قطع ميكنيد براى تعرّض بنواميس آنها چون گفته‌اند آنها

آیات شامل این کلمه قرض‌ (۱۳ بار) نوعى است از بريدن، قطع مكان و گذشتن از آن را قطع مكان و قرض مكان گويند (راغب). [كهف:17]. چون آفتاب غروب مى‏كرد از آنها

قاموس نيز، قطع يكى از معانى اين كلمه آمده است. قول مجمع البيان از همه جا معتر و عاليتر است كه در ذيل آيه 3 سوره جنّ مى‏گويد: اصل جدّ به معنى قطع است، عظمت

اكرم صلى الله عليه و آله قطع شد. مخالفان سرزنش كردند كه خدا تو را رها كرده است. اين آيات نازل شد و حضرت را دلدارى داد. شايد دليل قطع وحى آن بود كه خداوند به

است، كيفر ارعاب، تبعيد است، كيفر راهزنى و سرقت، قطع دست و پا است و كيفر قتل و راهزنى وسرقت مسلحانه، قطع دست و پا و به دار آويختن است. «2» اجراى احكام و

مجرمان و تبهکاران، در روز قیامت، قطع مى شود. (و یوم تقوم الساعة یبلس المجرمون) گفته شده که معناى «إبلاس»، سکوت و قطع شدن حجت است (مفردات راغب). ۶ - تکذیب کنندگان

معنى قطع است و از آن است [فصّلت:8]. يعنى براى آنهاست پاداش غير مقطوع و ابدى. منت نهادن و به رخ كشيدن نعمت را از آن منة گويند كه وظيفه نعمت شده را قطع مى‏كند

اساس در فطرت انسان، توحید و خداپرستى است، و شرک امر عارضى است که وقتى از آن قطع امید مى کند خواه ناخواه به سوى ایمان و توحید بازمى گردد. «مُنِیْبِین» از مادّه

اوّلى‏ها گويند: خدايا اينها ما را گمراه كردند. [نمل:66] علم‏شان درباره آخرت قطع شده. در الميزان مى‏گويد: تدارك آن است كه اجزاء شى‏ء پشت سر هم آيند تا چيزى

(۳۸۴۲ بار) نن‌ (۲۴۱ بار) قطع. [نساء:119] حتماً و به طور يقين گوشهاى چهار پايان را مى‏برند راغب گويد: بتك در معنى قريب به بَتّ در قطع ريسمان و چيز متصّل به

در قیامت ۳، ۴، ۵; تجمع در قیامت ۵; تنهایى در قیامت ۴، ۵; دوستى در قیامت ۱; قطع روابط در قیامت ۱; ویژگیهاى قیامت ۱، ۳، ۴، ۵ یوم الفصل :۴

ورزيد و اندكى بخشيد و [از باقى‌] امتناع ورزيد. و اندک صدقه‌ای داد سپس به کلّی قطع احسان کرد؟ (مفسّرین گفتند: آیات مربوط به عثمان است که شتری با بار به عبد اللّه

می‌کنند). آن کافران بدان سان که از مردگان قطع امید کرده‌اند (که زنده نمی‌شوند و به دنیا برنمی‌گردند) از آخرت قطع امید کرده‌اند (و به وجود آن و طبعاً به حساب

کار رفته است. بعضى نیز آن را از «ثَلَّ عَرْشُهُ» (تختش فرو ریخت و حکومتش قطع شد) گرفته و آن را به معناى «قَطَعَهُ» مى دانند; و در اینجا به قرینه مقابله

[قلم:19-20]. صريم به معنى مصروم است: چيده شده و قطع شده. به شب و روز نيز صريم گويند كه هر يك از ديگرى قطع و بريده مى‏شود. ايضاً شب تاريك و تل خاك كه از تل

آیات ۱ - موسى(ع) درپى محاکمه سامرى، وى را به خروج فورى از جامعه و انزوا و قطع رابطه با مردم در طول زندگى محکوم کرد. (قال فاذهب فإنّ لک فى الحیوة أن تقول

مى‏آيد. اصمعى گفته دابره يعنى خدا ريشه و اصل او را قطع كرد معنى آيه چنين مى‏شود: آخر قوم ستمگر قطع گرديد به معنى طورى مستأصل شدند كه كسى از آنها باقى نماند

دستور پروردگارشان سرپيچى كردند «عَقَرُوا» ظاهراً اشاره است كه كشتن شتر با قطع پاهايش بوده است. عاقر: زن عقيم و مرد عقيم [مريم:8]. عاقر در قرآن فقط در زن

دعا: شرایط دعا ۱۷; دعاى بیجا ۱۷ صفات: صفات ناپسند ۱۹ صله رحم: عوامل قطع رحم ۱۱; قطع رحم در ادیان ۱۱ عمل: آثار عمل ناپسند ۱۱; اجتناب از عمل ناپسند ۱۵ عمل

هارون منت نهادیم [و نعمت دادیم‌] و هر آينه بر موسى و هارون منت نهاديم- به قطع گزندها و آسيب‌ها از ايشان، يا به نعمت نبوت-. ما به موسی و هارون واقعاً نعمتهای

هر دو به يك معنى است. در مجمع فرموده: اصل آن به معنى قطع است فرد را از آن وتر گويند كه از غير قطع شده و تنها مانده است. * [محمّد:35]. وتر در آن به معنى

«صلى اللَّه عليه و آله» وحى قطع گرديد مشركان گفتند: پروردگار محمد او را ترك كرده و دشمن داشته است اگر كارش از جانب خدا بود وحى قطع نمى‏شد سوره ضحى در اين باره

قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... امم عشر ه ثنى وحى الى هم قطع عدل موسى اذ ب سقى حقق قوم

اكرم صلى الله عليه و آله قطع شد. مخالفان سرزنش كردند كه خدا تو را رها كرده است. اين آيات نازل شد و حضرت را دلدارى داد. شايد دليل قطع وحى آن بود كه خداوند به

جوشيدن آب مانع است «اَكْدى فُلانٌ: قَطَعَ الْعَطاءَ وَ بَخِلَ» يعنى آيا ديدى آنكس را كه از حق رو گرداند و كمى انفاق كرد و قطع نمود؟ اين لفظ فقط يكبار در قرآن

به واسطه علل قابل قطع است و ادامه آن بسته به افاضه خدا است نظير روشن بودن لامپ كه محتاج به ادامه جريان برق است و هر آن كه جريان برق قطع شود روشن بودن لامپ

ابراهیم! از این (درخواست) صرف‌نظر کن، که فرمان پروردگارت فرا رسیده؛ و بطور قطع عذاب (الهی) به سراغ آنها می‌آید؛ و برگشت ندارد! |اى ابراهيم! از اين [درخواست‌]

امروز يك دفعه و اثبورا و واهلاكا نگوئيد و واثبوا را بسيار گويند زيرا عذاب قطع شدنى نيست [انشقاق:11] يعنى آنكه نامه‏اش از پشت سر داده شده و اهلاكتا و واويلا

جوشيدن آب مانع است «اَكْدى فُلانٌ: قَطَعَ الْعَطاءَ وَ بَخِلَ» يعنى آيا ديدى آنكس را كه از حق رو گرداند و كمى انفاق كرد و قطع نمود؟ اين لفظ فقط يكبار در قرآن

اتى ف بنو ل اخو لا رضع ب امم ربب خول ان وله ه دخل حجر هجر اله کتب هون الله قطع على عذب خوف يتم بول رجو زوج اجر نشز فحش ها قعد يدى حکم نکح حفظ مع مرء انن

پیروز شوید)؛ ولی خداوند می‌خواهد حق را با کلمات خود تقویت، و ریشه کافران را قطع کند؛ (از این رو شما را بر خلاف میلتان با لشکر قریش درگیر ساخت، و آن پیروزی

در لغت آمده:«هَجَرَ الشَّىْ‏ءَ: تَرَكَهُ وَ اَعْرَضَ عَنْهُ» طبرسى آن را قطع مواصلت گفته است. [مريم:46]. مدتى دراز از من دورشو. [مدثر:5]. از تزلزل بدور

در شريعت پيشينيان اگر به بدن يا لباس كسى نجاستى مى‏رسيد لازم بود آن محل را قطع كنند. در وسائل كتاب طهارت باب اول از تهذيب از امام صادق عليه السلام نقل شده:

از طول. طبرسى فرموده: «اَلْقَدُّ شَقُّ الشَّىْ‏ءِ طُولاً» راغب به جاى شقّ قطع گفته است. پس معناى «قَدَّهُ بِنِصْفَيْنِ» آن است كه آن را از طول بريد و دو

اكرم صلى الله عليه و آله قطع شد. مخالفان سرزنش كردند كه خدا تو را رها كرده است. اين آيات نازل شد و حضرت را دلدارى داد. شايد دليل قطع وحى آن بود كه خداوند به

عطف جعل فرد ذنب فوق صبح جنح شىء صحب ثمن ثم قرآن قشعر ذوا شبه نقب انس اخذ قطع اول سبع قرء کذب سبط غشى نهر غير ى

که کافرند، دوستان و یاران یکدیگرند [و] اگر شما فرمان پیوند [با اهل ایمان و قطع رابطه با کافران] را به اجرا نگذارید فتنه و فسادی بزرگ در زمین پیدا خواهد شد

ترتیل: ترجمه: «فَلَیُبَتِّکُنَّ»: قطع می‌کردند از مصدر (تَبْتیک) به معنی قطع‌کردن. عربها گوش چهارپایان را قطع می‌کردند و با قطع آن، حیوان متعلّق به بتها می‌شد

و ميان شريكان و آنها مكانى پر از هلاكت قرار داده‏ايم و رابطه موهوم دنيايى قطع شده وهيچ نتوانند آن فاصله را پيموده و بهم ديگر برسند. از اين ماده دو لفظ بيشتر

آن مانند چوبهاى شكسته حظيره ساز شدند. ظاهراً مراد شكسته شدن چوبها در حين قطع از اشجار است نه شكسته شدن در آغل. اين لفظ فقط دوبار در قرآن مجيد آمده است

پيوستن آن فرمان داده پيوسته مى‏دارند و از خدايشان مى‏ترسند. [بقره:27]. و قطع مى‏كنند رشته‏اى را كه خدا فرمان به پيوستن آن داده و در زمين فساد مى‏كنند.

و عشاير خوديم و به معاملات و تجارات اشتغال داريم، اگر هجرت كنيم به ضرورت قطع پدر و مادر و فرزند شده و تجارت از دست برود؛ آيه شريفه نازل شد: قُلْ إِنْ كانَ

اذا فلح صحب يا دين امد بعث حدد نحن سعر امر ثم عدد فرق قصص رسل مسس سنو ها قطع کفر انس وذر نسى اخذ على

و ميان شريكان و آنها مكانى پر از هلاكت قرار داده‏ايم و رابطه موهوم دنيايى قطع شده وهيچ نتوانند آن فاصله را پيموده و بهم ديگر برسند. از اين ماده دو لفظ بيشتر

نُه، ولى آنچه گفتیم مشهورتر است. بضع‌ (۷ بار) مقدارى از زمان. اصل آن به معنى قطع است (مجمع البيان) [يوسف:42]، پس چند سال در زندان ماند طبرسى فرموده: در معنى

[علق:3-4]. بخوان خداى محترم تو همان است كه با قلم بياموخت. اصل قَلْم (بر وزن فلس) قطع گوشه چيزى است مثل گرفتن ناخن و تراشيدن نى، در اقرب الموارد گفته تا تراشيده

ب حسن بين جعل خسء قرد جزى عذب ذلک عبر الم يوم مهل اخذ علو نعم هما کم کفر قطع خلف نصب الذين عزز وعظ سرق حکم

فَإِنْ تُبْتُمْ‌ ... خَيْرٌ لَكُمْ وَ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَاعْلَمُوا 4- هنگام قطع روابط، روزنه‌اى براى پيوند باقى گذاريد. «فَإِنْ تُبْتُمْ» 5- مهلت چهار ماهه،

اكرم صلى الله عليه و آله قطع شد. مخالفان سرزنش كردند كه خدا تو را رها كرده است. اين آيات نازل شد و حضرت را دلدارى داد. شايد دليل قطع وحى آن بود كه خداوند به

نعم ان نا کم سمو ف نشء جعل بنى منع بطن رفع وسع على انس حمل اکل بثث وکء کذب قطع کما جبل سرف نزل يوم کثر قرع هن ربب فکه استبرق عهن مهد رزق حبب کلل ايد برق

کون هدى دين متع غشى وقى جمع مع بلغ ولى على رحم وجد شهد اذا فرق اما وجه ذلکم قطع صرط دبر نعم سجن ذکر ايى ذلل

آن مانند چوبهاى شكسته حظيره ساز شدند. ظاهراً مراد شكسته شدن چوبها در حين قطع از اشجار است نه شكسته شدن در آغل. اين لفظ فقط دوبار در قرآن مجيد آمده است

فرموده: ینفقوا ممّا رزقناهم سرّاً و علانیة ...». آخرت: دوستى در آخرت ۱۶; قطع روابط در آخرت ۱۶; معامله در آخرت ۱۶; ویژگیهاى آخرت ۱۶ احکام ۱۷: امکانات مادى:

بازگردانديم. مگر كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك انجام دادند كه براى آنان پاداشى قطع ناشدنى و هميشگى است. پس بعد از اين، چه چيز سبب مى‌شود قيامت را تكذيب كنى؟

Tabber requires Javascript to function. ما قرآن را نازل کردیم؛ و ما بطور قطع نگهدار آنیم! بى‌ترديد ما خود اين قرآن را نازل كرديم و قطعا ما خود نگهدار آنيم

الفحشاء و المنکر و البغى) ۱۱- رعایت نکردن عدالت در جامعه، خوددارى از احسان و قطع رابطه با خویشاوندان، زمینه ساز رواج فحشا، بزهکارى، ستم و سرکشى در جامعه است

شما با مردان نزديكى ميكنيد و راه نسل بشر را قطع ميكنيد بترك نزديكى نمودن با زنان يا راه مردم مسافر را قطع ميكنيد براى تعرّض بنواميس آنها چون گفته‌اند آنها

درختان خرماى آنها را قطع نمايند و آنها بجزع درآمدند و گفتند اى محمد آيا خدا تو را امر بفساد نموده اگر اين درختان از آن تو است قطع كن و اگر از ما است بگذار

درختان خرماى آنها را قطع نمايند و آنها بجزع درآمدند و گفتند اى محمد آيا خدا تو را امر بفساد نموده اگر اين درختان از آن تو است قطع كن و اگر از ما است بگذار

[حاقة:44]. اگر از خود دروغى بر ما ببندد از دست راستش مى‏گيريم و رگ قلبش را قطع مى‏كنيم. [طور:33]. يا مى‏گويند قرآن را از جانب خويش گفته و بر خدا بسته بلكه

براى خويش صديق و سرپرست اخذ نكنند. هر كه اينكار كند رابطه‏اش بطور كلى از خدا قطع شده، مگر آنكه از آنها پرهيز و تقيه كند پرهيز بخصوصى، خداشمارا از خويش مى‏ترساند

[يس:39]. اين كلمه فقط يكبار در قرآن آمده است. عرجون: بند خوشه خرماست كه بعد از قطع خوشه در درخت مى‏ماند و پس از چندى خشكيده و كج شده مثل هلال مى‏گردد و رنگش

گسترده شده‌ و آبى از بالا ريخته شده‌ جلد 5 صفحه 129 و ميوه‌اى بسيار كه نه قطع ميشود و نه منع ميگردد و گستردنيهاى قيمتى اعلا همانا ما آفريديم آن زنان را

مى‏دارد. ظاهر آيه آن است كه عدم انفاق در راه خدا القاء نفس در تهلكه است ولى قطع نظر از آن جمله «لاتُلْقُوا بِأَيْديكُمْ اِلَى التَّهْلُكَةِ» يك قاعده كلى

مى‏شود و چاره را از ياد مى‏برد گويند: اَبْلَسَ فلان يعنى ساكت شد و حجّتش قطع گرديد. بايد دانست تحيّر و يأس و اندوه از هم جدا نيستند و اگر معناى اصلى را

بازگردانديم. مگر كسانى كه ايمان آوردند و كارهاى نيك انجام دادند كه براى آنان پاداشى قطع ناشدنى و هميشگى است. پس بعد از اين، چه چيز سبب مى‌شود قيامت را تكذيب كنى؟

دست سارق بايد از مچ قطع شود، زيرا در آيه تيمم مى‌خوانيم: «فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ» «2»* ديگرى گفت: دست را از آرنج قطع كنيد زيرا قرآن در

گردند. |تا وقتى كه درى از عذاب سخت به رويشان مى‌گشاييم، كه به ناگاه از همه جا قطع اميد كنند تا وقتى كه درى از عذاب دردناك بر آنان گشوديم، بناگاه ايشان در آن

«عقر»، به معناى پى كردن است، يعنى قطع كردن عصب و رگ محكم و مخصوص پشت پاى اسب و شتر كه عامل عمده‌ى حركت آنهاست و با قطع آن، حيوان به زمين مى‌افتد و از راه

اكرم صلى الله عليه و آله قطع شد. مخالفان سرزنش كردند كه خدا تو را رها كرده است. اين آيات نازل شد و حضرت را دلدارى داد. شايد دليل قطع وحى آن بود كه خداوند به

در «جن» ببينيد. ف ما ل قول سرق من لا علم ه ب ها ان هم قوم عذب قد جزى الا قطع قبل کون انن اخو هما ارض کلل يدى شىء کم سمع ک ذى نا شهد بنو زنى تبع رجم وله

[حاقة:44]. اگر از خود دروغى بر ما ببندد از دست راستش مى‏گيريم و رگ قلبش را قطع مى‏كنيم. [طور:33]. يا مى‏گويند قرآن را از جانب خويش گفته و بر خدا بسته بلكه

ديگران كه «بينكم» را مفتوح خوانده و ظرف گرفته‏اند معنى آنست كه رابطه ميان شما قطع گرديد. نا گفته نماند «بين» آنجا به كار مى‏رود كه داراى مسافت باشد مثل [بقره:164]

فقط صفت «نخيل» است. غير سقى صنو نخل زرع ب موه عنب وحد من فضل جنن بعض جور ها قطع على ارض فى

دست سارق بايد از مچ قطع شود، زيرا در آيه تيمم مى‌خوانيم: «فَامْسَحُوا بِوُجُوهِكُمْ وَ أَيْدِيكُمْ» «2»* ديگرى گفت: دست را از آرنج قطع كنيد زيرا قرآن در

گسترده شده‌ و آبى از بالا ريخته شده‌ جلد 5 صفحه 129 و ميوه‌اى بسيار كه نه قطع ميشود و نه منع ميگردد و گستردنيهاى قيمتى اعلا همانا ما آفريديم آن زنان را

گسترده شده‌ و آبى از بالا ريخته شده‌ جلد 5 صفحه 129 و ميوه‌اى بسيار كه نه قطع ميشود و نه منع ميگردد و گستردنيهاى قيمتى اعلا همانا ما آفريديم آن زنان را

گسترده شده‌ و آبى از بالا ريخته شده‌ جلد 5 صفحه 129 و ميوه‌اى بسيار كه نه قطع ميشود و نه منع ميگردد و گستردنيهاى قيمتى اعلا همانا ما آفريديم آن زنان را

نكنند. کم من ه ل خلف نن ان رجل يدى ف او جمع ما هم قتل بين انن قول الذين فى قطع على اخر ترب ثم اکل لکن أما خمر دفق خرج شبه بنو طير موه رجع فسد ربب لا ارض

درختان خرماى آنها را قطع نمايند و آنها بجزع درآمدند و گفتند اى محمد آيا خدا تو را امر بفساد نموده اگر اين درختان از آن تو است قطع كن و اگر از ما است بگذار

يارى مى‌دهد؟ كافران جز در فريب نيستند. آيا كيست آن كه اگر خداوند رزقش را قطع كند به شما روزى دهد؟ بلكه آنان در سركشى و فرار (از حقيقت) لجاجت مى‌كنند. جلد

نازل شد و مراد پشت نمودن او است وقتى كه ترك كرد مركز را در احد و اعطاء كم پس قطع انفاق تا قول خداوند و انّ سعيه سوف يرى پس عود نمود عثمان بحال اول خود و خلاصه

براى خويش صديق و سرپرست اخذ نكنند. هر كه اينكار كند رابطه‏اش بطور كلى از خدا قطع شده، مگر آنكه از آنها پرهيز و تقيه كند پرهيز بخصوصى، خداشمارا از خويش مى‏ترساند

و آله و سلم» خالد را فرستاد درختى را (كه در كنار بتكده و مورد تقديس بود) قطع كرد، بتكده را ويران ساخت و بت را به شكست. از اين سخن معلوم مى‏شود كه بت عزّى

مى‏دارد. ظاهر آيه آن است كه عدم انفاق در راه خدا القاء نفس در تهلكه است ولى قطع نظر از آن جمله «لاتُلْقُوا بِأَيْديكُمْ اِلَى التَّهْلُكَةِ» يك قاعده كلى

علمى است كه از استدلال و تحقيق حاصل شود لذا علم خدا را يقين گويند كه بر آن قطع حاصل شده و نفس بر آن آرام گرديده است. هر يقين علم است ولى هر علم يقين نيست

علمى است كه از استدلال و تحقيق حاصل شود لذا علم خدا را يقين گويند كه بر آن قطع حاصل شده و نفس بر آن آرام گرديده است. هر يقين علم است ولى هر علم يقين نيست

گسترده شده‌ و آبى از بالا ريخته شده‌ جلد 5 صفحه 129 و ميوه‌اى بسيار كه نه قطع ميشود و نه منع ميگردد و گستردنيهاى قيمتى اعلا همانا ما آفريديم آن زنان را