نتایج جستجو

شَک الْمُتّقِين أَيّهَا رَبّنَا الظّالِمِين الْيَم لَنَا غَيْر أَرْسَلْنَا خَيْر رَب إِنّک ذَا

لِلّذِين لَکُم فَلا عَلِيم يَعْلَمُون کَذٰلِک مِمّا لَيْس يَهْدِي قَبْل خَيْر يَعْلَم إِنّهُم يَعْمَلُون عَاقِبَة لِلّه الْمُؤْمِنُون جَنّات حَکِيم لَن

اهمیّت جهاد مالى ۸; زمینه جهاد ۷; زمینه جهاد مالى ۷ خیر: تحصیل خیر ۱۱; زمینه خیر ۱۰; محرومان از خیر ۱۳ رستگاران: ۱۲ رستگارى: زمینه رستگارى ۱۴; محرومان از

بِنَواصِى الْخَیْلِ اِلى یَوْمِ الْقِیامَةِ: «خیر و خوبى به پیشانى اسب تا روز قیامت بسته شده است». بعضى «خیر» را در سوره «ص»، به معناى «مال» یا «مال کثیر»

آثار عبادت ۷ عمل: آثار سبقت در عمل خیر ۶; پاداش سبقت در عمل خیر ۱۱; زمینه پاداش عمل خیر ۱۱; شرایط عمل خیر ۸; نیت در عمل خیر ۸ مسافرت: آداب مسافرت ۱۲ موسى(ع):

۱، ۲; صفات انسان ۱، ۲ بخل: منشأ بخل ۳ حرص: آثار حرص ۳ خیر: آثار برخوردارى از خیر ۱; ممانعت از خیر ۱

اطمینان بخشى خدا ۲; افعال خدا ۴; بشارتهاى خدا ۲; تداوم لطف خدا ۲ خیر: منشأ خیر اخروى ۴; منشأ خیر دنیوى ۴ قرآن: پیشگوییهاى قرآن ۵ لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۲،

یا انتظار کشیدن به معناى تعلل ورزیدن در توبه از گناه، و انجام هر گونه کار خیر است. ربص‌ (۱۷ بار) وَ أَنْفُسَکُم ارْتَبْتُم فَتَنْتُم لٰکِنّکُم غَرّتْکُم

میان مفسران و ارباب لغت گفتگو است، از «ابن عباس» نقل شده که «تحسّس» در امور خیر است و «تجسّس» در امور شرّ. بعضى دیگر گفته اند: «تحسّس» کوشش براى شنیدن سرگذشت

موانع حکمت ۸ حکیمان: فضایل حکیمان ۳ خدا: عطایاى خدا ۱ ; مشیّت خدا ۱ خیر: زمینه خیر ۴ دین: تفقّه در دین ۷، ۹، ۱۱ رهبرى: شناخت رهبرى ۱۰، ۱۲ شناخت: ابزار

«افعلوا») است; یعنى، «و اتوا خیراً لأنفسکم و افعلوا ما هو خیر لها و انفع». ۱۲ - انسان، موجودى خیر طلب و کمال جو (أنفقوا خیرًا لأنفسکم) جمله «خیراً لأنفسکم»،

آن را خیر محض تلقى کرده اند. ۴- دین براى بشر، خیر محض است. (و قیل للذین اتّقوا ماذا أنزل ربّکم قالوا خیرًا) از آن جایى که محتواى وحى و قرآن - که خیر محضند

ابراهیم(علیه السلام)از سنین کودکى از آن آگاه شده بود، و ممکن است، اشاره به هر گونه خیر و صلاح به معناى وسیع کلمه، بوده باشد. بنابراین «رشد» تعبیر بسیار گسترده و

خدا و ضعف ۶ ; علم خدا ۳، ۴، ۵ ; قدرت خدا ۱، ۲ ; قهّاریت خدا ۱، ۲، ۴ خیر: منشأ خیر ۲، ۵ شرور: منشأ شرور ۲، ۵

برابر چیزى (چنان که گفته مى شود: جَزاهُ اللّهُ خَیْراً: خداوند او را پاداش خیر داد). و دیگرى کفایت کردن و جانشین شدن و تحمل نمودن، چنان که در آیه مورد بحث

قطعى بودن پاداش اعمال خیر صالحان، از سوى خداوند (و اولئک من الصالحین. و ما یفعلوا من خیر فلن یکفروه) ۲- قطعى بودن پاداش اعمال خیر صالحانِ اهل کتاب، از سوى

براى خیر و شر، پندارى باطل و موهوم است. (و إن یمسسک اللّه بضر فلا کاشف له إلا هو و إن یمسسک بخیر فهو على کل شىء قدیر) بیان قدرت خداوند بر رساندن خیر و شر

نیازمندان، عملى سراسر خیر و نیکى در بینش الهى (ذلک خیر) در صورتى که «خیر» در مقابل «شرّ» باشد; معناى «ذلک خیر» این خواهد بود که صدقه صرفاً خیر است و هیچ بدى در

السَّابِقُونَ). «سابقون» کسانی هستند که نه تنها در ایمان پیشگامند، که در اعمال خیر و صفات و اخلاق انسانی نیز پیشقدمند، آنها «اسوه» و «قدوه» مردمند، و امام و

انفاق در راه خدا ـ اعم از انفاق هاى پنهانى و آشکار ـ و همچنین هر کار نیک و خیر مى باشد. وسل‌ (۲ بار) [مائده:35]. وسيله به معنى تقرب و نزديكى است «وَسَلَ

أنزلت إلىّ من خیر فقیر) ۷ - اظهار گرسنگى و نیاز در پیشگاه خداوند از سوى موسى(ع) و درخواست کمک از ساحت او (فقال ربّ إنّى لما أنزلت إلىّ من خیر فقیر) ۸ - سرپرستى

مختلف که دارند) شرّ و فساد خواسته‌اند یا که خدای آنها بر هدایت آنان رشد و خیر و صلاح آنها را منظور دارد؟ و اینکه ما نمی دانیم آیا درباره کسانی که در زمین

بیدارگر و منشأ خیر و برکت، قابل انکار و تردید نیست. (هذا ذکر مبارک أنزلنه أفأنتم له منکرون ) خداوند، قرآن را به عنوان کتاب بیدارگر (ذکر) و مایه خیر و برکت (مبارک)

بازگردانده می‌شوید. هر کسی چشنده مرگ است و ما شما را [چنانکه سزاوار است] به نوعی خیر و شر [که تهیدستی، ثروت، سلامت، بیماری، امنیت و بلاست] آزمایش می کنیم، و به

خجسته، خوش قدم و مایه خیر و برکت قرار داد. (و جعلنى مبارکًا أین ما کنت) «برکة»، یعنى افزونى و فراوانى (مصباح) و «مبارک»، یعنى منشأ خیر فراوان (لسان العرب)

مالى ۲ حیات: حیات جاودان ۱; خیریت حیات جاودان ۴; موجبات حیات جاودان ۲ خیر: موارد خیر ۴ رستگارى: رستگارى بزرگ ۷; موارد رستگارى ۴ گرایشها: گرایش به جاودانگى

اراده و مشیّت الهى، جز به خیر تعلق نمى گیرد.* (بیدک الخیر) ۱۶ - اعطاى ملک و عزّت و نیز سلب آن از جانب خداوند، تنها بر اساس خیر و مصلحت است. (مالک الملک

بالنده و زاینده ارزش ها (من جاء بالحسنة فله خیر منها) در صورتى که «من» در «فله خیر منها» نشویه و «منها» صفت «خیر» باشد، استفاده مى شود که خود عمل نیک، چون

«آنچه را از کارهای خیر انجام می‌دهید خدا می‌داند» (وَ ما تَفْعَلُوا مِنْ خَیْرٍ یَعْلَمْهُ اللَّهُ). و این بسیار لذتبخش است که اعمال خیر در محضر او انجام

در آخرت (و السبقون السبقون . أُولئک المقرّبون) ۲ - سبقت و پیشتازى در امور خیر، مایه تقرب به درگاه خداوند در جهان آخرت (و السبقون السبقون . أُولئک المقرّبون)

لهم خیر) ۶ - اصلاح امور ایتام، خیر است. (اصلاح لهم خیر) ۷ - جواز هرگونه معاشرت با ایتام بر اساس برادرى و اصلاح امور آنان (الیتامى قل اصلاح لهم خیر و ان

تسجد ... أستکبرت أم کنت من العالین . قال أنا خیر منه) ۲ - ابلیس، خود را برتر و مهتر از آدم(ع) دانست. (قال أنا خیر منه) ۳ - ابلیس، آفریده شدنش از آتش و آفرینش

الکریم ... إنّ الأبرار لفى نعیم) ۳ - کاتبان نامه عمل از انجام دادن کارهاى خیر ابرار آگاه شده، آن را ثبت مى کنند. (کتبین . یعلمون ما تفعلون . إنّ الأبرار

ربّهم ... و ما عند اللّه خیر للابرار) ۱۹- مرگ مؤمن به دلیل اینکه راه رسیدنش به بهشت است، براى او خیر مى باشد. (و ما عند اللّه خیر للابرار) امام باقر (ع)

آیات قرآن ۷; تدبر در قرآن ۴ تکامل: عوامل تکامل ۳ تنبه: عوامل تنبه ۱۰ خیر: منابع خیر ۳ عبرت: عوامل عبرت ۱۰، ۱۱ قرآن: آیه بندى قرآن ۹; برکت قرآن ۳; تاریخ

کافران ۲; بشارت شکست مکذبان ۲ خدا: بشارتهاى خدا ۲; تهدیدهاى خدا ۱ خیر: آثار ممانعت از خیر ۳ دین: آثار تکذیب دین ۳ رذالت: آثار رذالت ۳ زنازادگى: آثار زنازادگى

جاودانگى قدرت خدا ۶; حاکمیت خدا ۳; قدرت خدا ۵; نقش خدا۲; وسعت قدرت خدا ۶، ۷ خیر: منشأ خیر ۲، ۴، ۷

ترک خیراً الوصیة) مراد از «خیر» مال و دارایى است. برخى از مفسّران فراوانى آن را نیز قید کرده و گفته اند: به دارایى اندک کلمه خیر اطلاق نمى شود. مناسبت حکم

خداوند است، او وجودى است مبارک، ازلى، ابدى و سرچشمه همه برکات و نیکى ها و خیر مستمر، «تَبارَکَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ». و «بَرَکَ الْبَعِیْرُ» مفهومش

للدار الأخرة خیر للذین یتقون) ۶- آخرت براى تقواپیشگان خیر محض و خالى از شرور و ناگواریهاست. (و للدار الأخرة خیر للذین یتقون) در صورتى که «خیر» صفت مشبهه

۸، ۱۰ ; فیض خدا ۹ ; قدرت خدا ۱، ۳، ۴، ۵، ۶ ; مشیّت خدا ۷، ۸، ۱۰، ۱۱ خیر: عوامل خیر ۲ رزق: تفاوت در رزق ۱۰ زمان: پیدایش زمان ۱، ۳ شب و روز: ۱، ۲، ۳ کافران:

عزّوجلّ «خیر من ألف شهر» هو سلطان بنى امیّة و لیلة من امام عدل خیر من ألف شهر ملک بنى امیّة; از امام صادق(ع) روایت شده که فرمود: سخن خداوند عزّوجلّ «خیر من ألف

۱۱; بشارتهاى خدا ۹; تعالیم خدا ۴; منشأ رحمت خدا ۱۱; موانع رحمت خدا ۱۰ خیر: منشأ خیر ۶ رسوم: اهمیت رسوم اجتماعى ۵ گناه: آثار گناه ۱۰; آمرزش گناه ۸ مؤمنان:

سرشت انسانی ایشان استعداد خیر و شرّ در خود داشت. خداوند پیغمبرانی از میانشان برانگیخت تا آنان را در برابر وحی آسمانی به راه خیر بدارند و ارشاد کنند. بعدها)

تضمین کننده خیر و سعادت خطاکاران است. (فاقتلوا أنفسکم ذلکم خیر لکم عند بارئکم) ۱۸ - مصلحت انسانها، اساس احکام و فرمانهاى ادیان الهى است. (ذلکم خیر لکم) ۱۹

خیرجویى انسان ها، از روش هاى قرآن براى تشویق آنان به انفاق و انجام کارهاى خیر (وأنفقوا خیرًا لأنفسکم ... إن تقرضوا اللّه قرضًا حسنًا یضعفه لکم) ۷ - قرض

الأخرة خیر) ۳- تنگناى حیات دنیا و گنجایش محدود آن ، نمى تواند ظرفى مناسب براى تأمین پاداش نیکوکاران باشد. (و لانضیع أجر المحسنین. و لأجر الأخرة خیر للذین 

جستن از خصلت نفع طلبى انسان ها، از روش هاى قرآن براى تشویق آنان به کارهاى خیر و انفاق در راه خداوند (و أقرضوا اللّه ... یضعف لهم و لهم أجر کریم) ۹ - خداوند،

دارد. (قول معروف و مغفرة خیر من صدقة یتبعها اذىً) ۲ - لزوم رعایت برخورد نیکو با نیازمندان در گفتار و رفتار (قول معروف و مغفرة خیر) ۳ - لزوم پرده پوشى نیاز

تغذیه از شیر آنها)، براى حاجیان مجاز است. (و البدن ... لکم فیها خیر) مقصود از «لکم فیها خیر» با توجه به آیه ۳۳- (لکم فیها منافع إلى أجل مسمّى)، این است که

من براى شما فرستاده‌اى در خور اعتمادم. من برای شما پیغمبری بسیار امین (و خیر خواه) هستم. بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، من براى شما پيامبرى امين

حکمت خدا ۱۰; قدرت خدا ۳، ۵; مشیت خدا ۵، ۸; نقش خدا ۱; وعده هاى خدا ۶ خیر: منشأ خیر ۱ رهبران دینى: ساده زیستى رهبران دینى ۱۱; مسؤولیت رهبران دینى ۱۱ کاخ:

Whom you will be gathered. ترتیل: ترجمه: «الْبِرِّ»: خوبی و نیکی. هرچه در آن خیر و صلاح باشد. «التَّقْوی»: مراد ترک معصیت است. ابوالمفضل بعد از چهار واسطه

امين هستم من براى شما فرستاده‌اى در خور اعتمادم. من برای شما پیغمبری بسیار (خیر خواه و) امینم. بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، من براى شما پيامبرى

من براى شما فرستاده‌اى در خور اعتمادم. من برای شما پیغمبری بسیار امین (و خیر خواه) هستم. بی تردید من برای شما فرستاده ای امینم، من براى شما پيامبرى امين

الحقّ هو خیر ثوابًا و خیر عقبًا) ۸- پوچى و بى حاصلى و فرجام ناخوشایند، پى آمد شرک و دنیاپرستى است. ( و لم تکن له فئة ینصرونه من دون اللّه ... هو خیر ثوابًا

ربوبیت خدا ۹; گفتگوى خدا با موسى(ع) ۷; نقش خدا ۵; وسعت ربوبیت خدا ۱۴ خیر: منشأ خیر ۵ کوه طور: اطرافیان آتش کوه طور ۳; نقش آتش کوه طور ۲ ملائکه: تبریک به

ترتیل: ترجمه: «لَن تَنَالُوا»: نائل نمی‌گردید. دست نمی‌یابید. «بِرَّ»: خوبی. خیر کثیر. «مَا تُنفِقُوا»: آنچه را که می‌بخشید. لَيْسَ‌ الْبِرَّ أَنْ‌ تُوَلُّوا

بهشت آماده‌اش مى‌كنيم. زودا که راهش را به سوی خیر و آسانی هموار کنیم‌ پس زودا كه او را براى راه آسان- خير يا راه راست و شريعت آسان يا بهشت يا همه اينها-

خدا ۱۰، ۱۱، ۱۴ ذکر: آثار ذکر ۱۴ عمل: زمینه ترک عمل ناپسند ۱۴ ; زمینه عمل خیر ۱۴ فرعون: رفع ظلم فرعون ۳ ; ظلم فرعون ۱، ۲ ; هلاکت فرعون ۵ فرعونیان: و بنى

رسول به آنان (و أذن من اللّه ... فإن تبتم فهو خیر لکم) ۹ - اسلام، مایه خیر و سعادت انسانهاست. (فإن تبتم فهو خیر لکم) ۱۰ - اعلام قدرت بى انتهاى خداوند به عموم

گمراهی. «رَشَداً»: خیر و خوبی. هدایت و توفیق. «لآ أَمْلِکُ لَکُمْ»: من نمی‌توانم زیان و ضرری را از شما دفع و برطرف کنم، و نمی‌توانم خیر و خوبی را به شما

ساخته شده است (و تار و پود وجودش از عجله فراهم آمده است. انسان هم برای دیدن خیر و نعمت، و هم برای مشاهده‌ی شرّ و نقمت عجول است). هرچه زودتر بلا و عذاب خویش

اشیاست. ۳- خیر و مصلحت واقعى انسان و جامعه، در اجتناب کردن از کم فروشى و خیانت اقتصادى است. (و أوفوا الکیل ... وزنوا بالقسطاس المستقیم ذلک خیر) ۴- رعایت

از اعمال خیر است. (و على الذین یطیقونه فدیة ... فمن تطوع خیراً) ۱۸ - تشویق و ترغیب اهل ایمان به انفاق و دستگیرى مستمندان (فمن تطوع خیراً فهو خیر له) ۱۹ -

جهنم ۲۲ ; آشامیدنیهاى جهنم ۲۲ خدا: اختصاصات خدا ۱۷ ; شفاعت خدا ۱۷ خیر: عوامل محرومیت از خیر ۱۳، ۱۶، ۱۸ دنیا: فریبندگى دنیا ۷، ۹، ۱۰ دنیاطلبان:۹ دنیاطلبى: آثار

در پرده‌ی (گرد و غبار) پنهان شدند. پس (سلیمان) گفت: «من به‌راستی دوستی آن خیر [:اسب‌های جهاد] را دوست داشته‌ام [:برگزیده‌ام] (که) نشأت‌گرفته و برخاسته از

که در آن جهان نصیب مسلمانان می‌شود (نگا: آل‌عمران / یونس / ). خیر مطلقی که خدا آن را خیر می‌داند. یعنی آن کسی که بذل و بخشش می‌کند و پرهیزگاری پیشه می‌سازد

شایسته و پسندیده فرمان می دهند، و از کار ناپسند و زشت بازمی دارند و در کارهای خیر می شتابند؛ و اینان از شایستگانند. و به خدا و روز رستاخيز ايمان دارند و امر

است، نسبت به آفریده دیگری خیر است. مثلاً اگر گرگی گوسفند تو را بخورد، این کار نسبت به تو و گوسفند شرّ است و نسبت به گرگ خیر. تفنگ یک حربه دفاعی است؛ نشانه

و والائی) بدیشان عطاء خواهد کرد، چرا که خداوند بهترین نعمت‌رسان و دهنده‌ی خیر و عطاء (به دیگران) است. و کسانی که در راه خدا مهاجرت کرده، سپس کشته شدند یا

ستایش دختر شعیب از موسى(ع) نزد پدر (إنّ خیر من استئجرت القوىّ الأمین) ۴ - جواز ستایش زنان از مردان نامحرم (إنّ خیر من استئجرت القوىّ الأمین) ۵ - نیاز خانواده

به) راه راست بر خدا است، (راهی که منتهی به خیر و حق می‌گردد)، و برخی از راهها منحرف و بیراهه است (و منتهی به خیر و حق نمی‌گردد). و اگر خدا می‌خواست همه‌ی

مخلوقات خدا هستند» (ان الذین آمنوا و عملوا الصالحات اولئک هم خیر البریة). تعبیر «اولئک هم خیر البریة» به خوبی نشان می‌دهد که انسانهای مؤمن و صالح العمل حتی

آن، بهتر از نعمتهاى دنیاست. (و الدار الأخرة خیر) در برداشت فوق کلمه «خیر» افعل تفضیل گرفته شده است. ۱۹- خیر و سعادت بودن آخرت و برترى آن بر دنیا، از تعالیم

دانش هنگام رستاخيز نزد اوست و به سوى او بازگردانده مى‌شويد. بزرگوار و دارای خیر و برکت آن کسی است که شاهی و مملکت آسمانها و زمین، و هر آنچه میان آن دو است

سبیل ... ذلکم خیر لکم إن کنتم تعلمون) ۱۳ - احکام و قوانین الهى، در جهت منافع و مصالح واقعى انسان ها است. (تؤمنون ... و تجهدون ... ذلکم خیر لکم) ۱۴ - ناآگاهى

آنچه را مى‌كنيد، مى‌دانند. شما هر چه کنید همه را می‌دانند. که آنچه را [از خیر و شر] انجام می دهید، می دانند [و ضبط می کنند.] مى‌دانند كه شما چه مى‌كنيد

اللّه خیر ... و اللّه خیر الرزقین) ۱۲ - اعتقاد به رازق بودن خداوند، ناسازگار با ترک کردن نماز جمعه به منظور کسب روزى (و إذا رأوا تجرة ... و اللّه خیر الرزقین)

است. (ادع إلى سبیل ربّک ... و إن عاقبتم ... و لئن صبرتم لهو خیر للصبرین) ۷- منفعت برتر و خیر مؤمنان به هنگام دعوت به اسلام، در صبر و عدم تعجیل در انتقام

۱ ; ربوبیت خدا ۱، ۲، ۴، ۱۴، ۱۶ ; مالکیت خدا ۱۲ خورشید: خلقت خورشید ۱۰ خیر: منشأ خیر ۱۳، ۱۴ ربوبیت: شرایط ربوبیت ۲ ; مستحق ربوبیت ۲ روز: استتار روز ۶، ۷،

Tabber requires Javascript to function. می‌گوید: «مال زیادی را (در کارهای خیر) نابود کرده‌ام!» مى‌گويد: مال انبوهى را نابود كردم گويد: «مال فراوانى تباه

الدنیا و ما عند اللّه خیر و أبقى) ۲ - موهبت هاى اخروى، بهتر از بهره ورى هاى دنیایى و برتر از آن است. (فما أوتیتم ... و ما عند اللّه خیر) ۳ - نعمت ها و بهره

[قرآن‌] سخنی قاطع است‌ كه هر آينه آن مسلّماً قرآن سخن فیصله بخشی است (که خیر و شر، و خوب و بد، و حق و باطل را از هم جدا می‌سازد، و یگانه وسیله‌ی راه تشخیص

لَکُم فِي الزّبُر اللّه يَقُولُون أُولٰئِکُم وَ نَحْن رَسُولِه جَمِيع إِلَى خَيْر کُفّارُکُم مُنْتَصِر الّذِين مُقْتَدِر عَاهَدْتُم أَ الْمُشْرِکِين در حال

آفرین و داراى خیر فراوان) و پاکیزه است. (تحیّة من عند اللّه مبرکة طیّبة) «برکة» به معناى رشد و فزونى و «مبارک» به معناى چیزى است که از آن خیر و نعمت بسیار

(خروج از نقص به کمال) را بر او سهل و آسان گردانید. آن گاه راه [هدایت، سعادت، خیر و طاعت] را برایش آسان ساخت. سپس راهش را آسان ساخت. سپس راه را بر او آسان داشته

هشدار براى مشرکان مکه (أهم خیر أم قوم تبّع و الذین من قبلهم) ۲- هلاکت قوم «تبّع» و اقوام پیش از آن، به اراده و خواست خداوند (أهم خیر أم قوم تبّع و الذین من

خداوند ، بهترین حافظ و نگهبان است. (فالله خیر حفظًا) ۱۲- خداوند، ارحم الراحمین (مهربان ترین مهربانان) است. (فالله خیر حفظًا و هو أرحم الرحمین) ۱۳- حفاظت و حراست

برابر حضرت موسى(ع) (أم أنا خیر من هذا الذى هو مهین) ۲ - جامعه فرعونى، داراى نظامى طبقاتى و مبتنى بر اشرافى گرى (أم أنا خیر من هذا الذى هو مهین) ۳ - لکنت

موجب تغییر نعمتها مى شوند عبارتند از: ستمگرى بر مردم، دورى از عادت به کار خیر و از انتخاب کردار نیک، کفران نعمتها و ترک شکرگزارى. خداوند عزوجل فرموده: إن الله

رأفت خدا ۱۳ رأفت خدا: مشمولان رأفت خدا ۱ رحمت: مشمولان رحمت ۱ عمل: سختى عمل خیر ۴ غزوه تبوک: آثار سختى غزوه تبوک ۷; انصار در غزوه تبوک ۶; سختى غزوه تبوک ۲;

خانه دیگران، بدون اجازه و سلام کردن، به خیر و صلاح جامعه است. (لاتدخلوا بیوتًا غیر بیوتکم حتّى تستأنسوا ... ذلکم خیر لکم) ۹ - به یاد سپردن، پند پذیرفتن و

قیامت، روز تحقق عقاب و قهر الهى و یافتن اعمال خیر و شر (و یحذّرکم اللّه نفسه ... یوم تجد کل نفس ما عملت من خیر ... من سوء) ۴ - بقاى اعمال نیک و بد آدمى، در

بيشترين به آنها ايمان داشتند. گویند پاکا که تویی، تو سرور ما هستی نه آنان، خیر، ایشان جنیان را می‌پرستیدند [و] بیشترینه‌شان به آنان مؤمن بودند گويند: پاك

را] انکار کردند و هواهای نفسانی خود را پیروی نمودند، در حالی که هر کاری [چه خیر و چه شر، چه حق و چه باطل در قرارگاه ویژه خود] قرار می گیرد [و اینان به زودی

حال آنان می‌گردد، و مسلّماً ایشان راه‌یافتگان (به جاده‌ی حق و حقیقت و طریق خیر و سعادت) هستند. ایشان بر (سر و سامان)شان درودها و رحمتی (سرشار) از پروردگارشان

نسبت به پروردگارشان کفر ورزیدند! دور باد «عاد» -قوم هود- (از رحمت خدا، و خیر و سعادت)! |و [سر انجام‌] در اين دنيا و روز قيامت با لعنت و نفرين بدرقه شدند

است. بنابراین «و ما توفیقى ...»; یعنى ، تنها به کمک خداوند بر انجام کارهاى خیر ، موفق خواهم بود. ۲۵- شعیب(ع) تنها خداوند را مرجع خویش مى دانست و فقط به درگاه

لباس (و لباس التقوى ذلک خیر) ۸- ارزش واقعى انسانها در گرو تقواپیشگى است. (و لباس التقوى ذلک خیر) برداشت فوق بر این اساس است که «خیر» وصف باشد نه افعل تفضیل